တိတ္ဆိတ္တဲ့
ေန႕ရက္ေတြဟာ
ငါ့့ရဲ့
အရိပ္ေတြပါပဲ...
အတိတ္ဆိုတာ
ေမ့ပစ္ဖို႕
ျဖတ္သန္းခဲ့ရတဲ့
ရွင္သန္မႈတစ္ခု ျဖစ္ခဲ့ရင္
ေကာင္းမွာပဲ...
ငါ...
မေတာင္းဆိုပါဘူး...
ငါ့ရင္ထဲက
အျမဲနုပ်ိဳေနမယ့္
အျမဳေတတစ္ခုဟာ
မင္းရွိရာရပ္၀န္းေတြဆီမွာ
အျမဲဆြတ္ျပန္.ေနမွာပါပဲ...
ရပ္တန္႕လို႕မရတဲ့
စီးဆင္းမႈေတြနဲ႕
ငါဟာ
သူလိုငါလို
ျမစ္တစ္စင္းပါ
အခ်စ္ရယ္..
ခရီးၾကမ္းအရွည္ၾကီးကို
ျဖတ္သန္းရဦးမယ့္
ငါ့ဘ၀အတြက္
မင္းဟာ..
ငါ ခဏတာခိုလႈံခဲ့ဖူးတဲ့
ေတာအုပ္ေလးအျဖစ္
ငါအျမဲတမ္းတေနမိမွာပါ..
မင္းမသိဘဲ
လြမ္းရတဲ့ေန႕ရက္ေတြကို
မင္းေပးတဲ့
ဆုလဒ္ေတြအျဖစ္
ငါ
ယုယစြာ
ျမတ္နိုးေနပါ့မယ္
..
ငါအတြက္ေတာ့
တစ္ေန႕ေန႕ဆိုတာ
ျပန္လည္ဖူးပြင့္မလာနိုင္ေတာ့တဲ့
ပန္းတစ္ပြင့္
ျဖစ္ေနသလား...
ငါကေတာ့
အားရွိပါးရွိ
ခ်စ္ေနပါတယ္
အခ်စ္ရယ္....
သားထက္ (မံုရြာ)
No comments:
Post a Comment