ထာ၀ရ လူသား

သူဟာ...
ဘယ္ေတာ့မွ
မေသဆံုးျခင္းမ်ိဳးနဲ႕
ေမြးဖြားခဲ့တယ္..။
သူ႕မွာ
ဘယ္ေတာ့့မွ
မေသဆံုးနိုင္မယ့္
မ်ိဳးခ်စ္စိတ္ေတြ ရွိတယ္..။
သူ႕မွာ
ဘယ္ေတာ့မွ
မေသဆံုးနိုင္မယ့္
ရိုးသားမႈေတြ ရွိတယ္...။
သူ႕မွာ
ဘယ္ေတာ့မွ
မေသဆံုးနိုင္မယ့္
သံမဏိစိတ္ဓာတ္ေတြ ရွိတယ္...။
သူ႕မွာ
ဘယ္ေတာ့မွ
မေသဆံုးနိုင္မယ့္
ဇြဲသတၱိေတြ ရွိတယ္...။
သူ႕မွာ
ဘယ္ေတာ့မွ
မေသဆံုးနိုင္မယ့္
ေပးဆပ္မႈေတြ ရွိတယ္...။
သူ႕မွာ
ဘယ္ေတာ့မွ
မေသဆံုးနိုင္မယ့္
ရဲေဘာ္ရဲဘက္စိတ္ေတြ ရွိတယ္...။
သူ႕မွာ
ဘယ္ေတာ့မွ
မေသဆံုးနိုင္မယ့္
ျမင့္ျမတ္မႈေတြ ရွိတယ္...။
သူ႕မွာ
ဘယ္ေတာ့မွ
မေသဆံုးနိုင္မယ့္
ရဲရင့္မႈေတြ ရွိတယ္...။
သူဟာ..
စာမ်က္နွာ နည္းနည္း
ေရးခဲ့ေပမယ့္
ဘယ္အခ်ိန္
ျပန္ဖတ္ျပန္ဖတ္
အဖိုးမျဖတ္နိုင္တဲ့
စာအုပ္တစ္အုပ္ ျဖစ္တယ္...။
သူဟာ..
ခဏတာ
ပြင့္ေ၀ျပီး
ေၾကြခဲ့ေပမယ့္
တတိုင္းျပည္လံုး
ေမႊးျမေစတဲ့
ပန္းေကာင္းတစ္ပြင့္ ျဖစ္တယ္...။
....
ဆိုးတယ္...
ကံၾကမၼာတရားဟာ
ရက္စက္စြာ..
ဆိုးရြားလြန္းခဲ့တယ္...။
ဇူလိုင္ ၁၉
မိုးေမွာင္ေတြ ဖံုးေနတဲ့`
ျပႆဒါးေန႕
လူ႕အႏၶ အယုတၱမာေကာင္ေတြရဲ့
မတရားမႈဟာ
သူ႕ခႏၶာကို ေျမခေၾကလြင့္ေစခဲ့တယ္...။
ဒါေပမယ့္
သူရဲ႕
ဘယ္ေတာ့မွ မေသဆံုးနိုင္တဲ့
ေမတၱာတရားနဲ႕အတူ
သူဟာ
ထာ၀ရ ရွင္သန္ျခင္းမ်ိဳးနဲ႕
ငါတို႕ နွလံုးသားထဲ
ငါတို႕ အေသြးအသားထဲ
ေနာင္နွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ`
ခန္႕ညားစြာ ရွင္သန္ေနလိမ့္....။
သူဟာ..
ငါတို႕အားလံုး
ျမတ္နိုးထိုက္ေသာ ဖခင္...
သူဟာ...
၁၉၁၅ ေဖေဖာ္၀ါရီ ၁၃ ရက္ကတည္းက
ဘယ္ေတာ့မွ
မေသဆံုးျခင္းမ်ိဳးနဲ႕
ငါတို႕နိုင္ငံ
ငါတို႕လူမ်ိဳး
ငါတို႕ အားလံုးအတြက္
ေမြးဖြားခဲ့တယ္....................။

လင္းေ၀ (ေရႊဘို)

ညအလြမ္း

အရမ္းလြမ္းေနတဲ့ ငါ့ကို
မၾကည့္ရက္လို႕တဲ့
ၾကယ္ေတြအားလံုး
ထြက္ေျပးသြားၾကတယ္
...ေကာင္ကင္ၾကီးက
တိတ္ဆိတ္လို႕
ကန္ေရျပင္ကို
ျဖတ္တိုက္လာတဲ့
ေလညင္းမွာ
ခ်စ္သူရဲ႕
ကိုယ္သင္းရနံ႕ေတြ
ပါလာပါသလား...
အခ်စ္ေရ
ျမင္ျမင္ရာရာတိုင္း
မင္း
အရိပ္ေတြခ်ည္းပါပဲကြယ္....

လင္းေ၀ (ေရႊဘို)

ခ်စ္သူသိေစ

ေလဟာနယ္ေတြထဲ
ျဖတ္သန္း..
ကိုယ္ေလ..
ခ်စ္သူရဲ့
အသံေလးကိုပဲ
တမ္းတရဲ့..။
ေသခ်ာေနဆဲ
မွတ္တမ္း..
ကိုယ္ေလ...
ဘ၀ရဲ့
ကာရံေလးကိုပဲ
လြမ္းလြန္းလွရဲ့....။
ေဟာဒီမွာ...
ကိုယ့္နွလံုးသားထဲမွာ
လွလွပပ
တည္ေဆာက္ထားတဲ့
အခ်စ္အိမ္ကေလး
ရွိတယ္....။
ေဟာဒီမွာ..
ကိုယ့္ရင္ဘတ္ထဲမွာ
မွတ္မွတ္ရရ
ခ်စ္သူရဲ့
အၾကည့္ျဖဴျဖဴေလး
ရွိတယ္...
ကဲ..
ဘာလိုေသးလဲကြယ္....။

လင္းေ၀ (ေရႊဘို)

ေမွ်ာ္လင့္ျခင္း

အိမ္မဲ့ယာမဲ့
ကိုယ့္ စိတ္ကူးယဥ္ အိပ္မက္ေတြဟာ...
မင္းရိွအရာ အရပ္ဆီပဲ
အျမဲ ေလလြင့္ေနရဲ့...
အိမ္ျပန္ခ်ိန္ မရွိေသးတဲ့
ကိုယ့္ ရဲ့
ခတ္မွိန္မိွန္
အိပ္မက္ကေလးေတြ
မင္း
ျမင္နိုင္ပါေစ
ခ်စ္သူ....
ညေတြ..ညေတြ..ဆို....
ေနမရ ထိုင္မရ
လြမ္္းဆြတ္တတ္လြမ္းတဲ့
စိတ္ေတြက
ကိုယ့္ အခန္းက်ဥ္းေလးထဲ
တံခါး လာလာ ေခါက္ၾကတယ္...
အခ်စ္ေရ..
လာခဲ့ပါ...
မင္းအတြက္
လွပသစ္လြင္တဲ့
မနက္ျဖန္
အေကာင္းစားေလးေတြ
ကိုယ္
သိမ္းဆည္းထားတယ္.....။

လင္းေ၀ (ေရႊဘို)

က်ေနာ္=သူမ=အခ်စ္

ဒါဟာ...
ထူးဆန္းတဲ့
ရင္ခုန္မႈတစ္ခု
ျဖစ္တယ္...။
ဒါဟာ...
ေလးနက္တဲ့
ခံစားခ်က္တစ္ခု
ျဖစ္တယ္...။
ဒါဟာ...
ရိုးသားတဲ့
ျဖစ္တည္မႈတစ္ခု
ျဖစ္တယ္...။
ဒါဟာ...
ခိုင္မာတဲ့
ၾကိဳးတစ္ေခ်ာင္း
ျဖစ္တယ္...။
ဒါဟာ...
နဴးညံ့တဲ့
ယုယမႈတစ္ခု
ျဖစ္တယ္...။
ဒါဟာ...
ေအးျမတဲ့
ၾကင္နာမႈတစ္ခု
ျဖစ္တယ္...။
ဒါဟာ...
ရင္းနွီးတဲ့
နားလည္မႈတစ္ခု
ျဖစ္တယ္...။
ဒါဟာ...
မပ်က္စီးနိုင္တဲ့
ကတိစကားတစ္ခု
ျဖစ္တယ္...။
ဒါဟာ...
ေႏြးေထြးတဲ့
အိပ္မက္တစ္ခု
ျဖစ္တယ္...။
ဒါဟာ...
လင္းလက္တဲ့
ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္တစ္ခု
ျဖစ္တယ္...။
.......
........
...........
ဒါဟာ
က်ေနာ္ျဖစ္တယ္..
ဒါဟာ
သူမျဖစ္တယ္...
ဒါဟာ
ျမတ္နိုးဖြယ္ရာ
ခ်စ္ျခင္းတရား
ျဖစ္တယ္.....။

လင္းေ၀ (ေရႊဘုိ)

ရင္ခြင္ထက္က ျမစ္တစ္စင္း

စကၠန္႕ေတြ...
မိနစ္ေတြ...
နာရီေတြ...
ျဖတ္သန္းသြားမယ္...။
ေႏြေတြ...
မိုးေတြ...
ေဆာင္းေတြ...
ျဖတ္သန္းသြားမယ္...။
အခ်စ္ေတြ...
အမုန္းေတြ...
အလြမ္းေတြ..
ျဖတ္သန္းသြားမယ္....။
`တယုတယ´
ခ်ည္ေႏွာင္ထားတဲ့
မင္းနဲ႕ငါၾကားက
ၾကိုးကေလးကေတာ့...
ပိုပိုျပီး ခိုင္မာလာရဲ့..။
ဘ၀နဲ႕ သာယာမႈၾကား
ငါတို႕နွလံုးသားေတြဟာ
ေပါင္းကူးတံတားေလး
ျဖစ္ပါေစ...။
အခ်စ္ေရ...
မင္းဟာ...
ငါ့နွလံုးသားထက္
နဴးညံ့ စြာ
စီးဆင္းေနတဲ့
အျဖဴေရာင္
ျမစ္ကေလး
တစ္စင္းပါပဲ....။

လင္းေ၀ (ေရႊဘုိ)