Friday, October 8, 2010

ငေပ..ငေတ..ေမာင္ေတေလ....

ေကာင္မစုတ္ေလးေရ...
ငါက
ခတ္ေပေပ ေနတတ္ခဲ့တဲ့
အညတရ ေတေလတစ္ေယာက္ပါ...
ေဟာဒီ..ညစ္စုတ္စုတ္ ေကာင္က..
အသစ္ေတြကိုမွ
ခဏခဏ ခံုမင္တတ္ေသးသတဲ့..
ေက်းဇူးျပဳျပီး
ငါ့ကို မယံုပါနဲ႕..
ငါက လူဆိုးေလးတစ္ေယာက္ပါကြယ့္...
အဲဒါေၾကာင့္ပဲ
အခ်စ္ဆိုတဲ့ စိတၱဇပစၥည္းကို
မွတ္မွတ္ရရ
ေခ်ာင္ထိုးထားတယ္..
ေဆာရီးပဲေကာင္မစုတ္မေလးေရ
ငါ..မင္းကို...
ေယာင္ယမ္းျပီးခ်စ္မ္ိလိုက္တာလား...။
ထားလိုက္ပါေလ
အခ်စ္ဆိုတာ
တခါတခါက်ေတာ့
ေဟာင္းႏြမ္းေဆြးေျမ႕လြယ္တတ္သလားပဲ..
ငါကေတာ့
အရာရာတိုင္းအတြက္
ေရကုန္ေရခမ္း
ၾကိုးပမ္းခဲ့တာပါ...
ဒါေပမယ့္
တခ်ိဳ႕လူေတြက
ဆန္ကုန္ေျမေလးလို႕
လက္ညႈိးေတြထိုးေနၾကတုန္းပဲ..
အရႈံးေတြနဲ႕
ေလ့က်င့္ခဲ့ရတဲ့
သင္ခန္းစာေတြအတြက္
ငါ..သူတို႕ကို..
ရိုးရုိးေလးပဲ ျပံဳးျပလိုက္တယ္..
ဘာပဲေျပာေျပာ
ပိုက္ဆံေတြက
သံုးလို႕ ေကာင္းေနၾကတုန္းပဲေလ..
အဲဒၤီေတာ့..ငါလည္း...
ရွာဆဲ...ရုန္းဆဲေပါ့..
ငါ့ဘ၀နဲ႕...ငါ..
ငါ့ဒႆနနဲ႕..ငါ..
ငါ့အထာနဲ႕..ငါ..ပါ..
ျပံုးျပေတာ့ (၇)ရက္
ရယ္ျပၾကေတာ့လည္း (၇)ရက္ပါပဲ..
ခတ္တံုးတံုး အိပ္မက္ေတြ
ဆံုးရႈံးသြားလို႕
ခ်ံဳးပြဲခ် ငိုေၾကြးေနတဲ့
အရည္မရ အဖတ္မရ လူတခ်ိဳ႕ကိုေတာ့
ငါ..မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ထားတယ္...
ေမွာင္ေတာ့မယ္...
...ေမွာင္ေတာ့မယ္ေလ.....
ခုေတာင္..
ေန႕တစ္၀က္က်ိဳးလုေပါ့...
သမုဒယေတြနဲ႕
မူးယစ္ဆြ႕ံအေနတဲ့ ေတေလတစ္ေကာင္ေလ..
တကယ္ေတာ့ ..ငါဟာ...
ဟုတ္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနတဲ့
အပုတ္ေကာင္တစ္ေကာင္ပါပဲ..
ဆုေတြလည္း..မေတာင္းခ်င္ေတာ့ပါဘူး..
ေနာက္ဆံုးေတာ့
ငါ့ ပဲ့တင္သံေတြကိုပဲ
ငါ ျပန္ၾကားရမယ္ဆိုတာ
သိေနခဲ့ျပီပဲေလ...
ဒါေပမယ့္...
ဒါေပမယ့္ေပါ့..
ေကာင္မစုတ္ေလးေရ...
တယုတယ...
စိုက္ပ်ိဳးခဲ့သမွ်အတြက္..
ညအခါ လင္းလက္လာမယ့္..
ၾကယ္ေရာင္လေရာင္ေလးေတြကိုေတာ့..
ငါ....
မသိဆိုးရြားစြာ..
တမ္းတေနတတ္တုန္းပဲေလ....

သားထက္ (မံုရြာ နည္းပညာတကၠသိုလ္)

No comments:

Post a Comment