စိမ္းစိမ္းကားကား
ေနစိမ့္နိုင္လြန္းတဲ့ ေကာင္မေလးေရ
ငါဟာမင္းစြတ္စြဲရေလာက္ေအာင္
မေကာက္က်စ္ခဲ့ပါဘူး
မစူးစမ္းမဆင္ျခင္တတ္ခဲ့တဲ့
ယုန္သူငယ္ေလးလိုပဲ..ငါဟာ...
အခ်စ္နဲ႕ပတ္သက္ရင္
ကမာၻျပိဳမွာကိုေတာင္ေၾကာက္ေနတတ္တဲ့ေကာင္
ဘ၀ဆိုတာ တိုက္ပြဲတစ္ခုဆို
ငါက လက္နက္မဲ့ခဲ့တဲ့ စစ္သည္တစ္ေယာက္
ဒိုင္းမပါ ဓါးမရွိ
ဒါေပမယ့္..နင့္အတြက္ဆို
နပုိလီယံရဲ့စစ္တပ္နဲ႕လည္း တုိက္ခိုက္ပစ္လိုက္ဖို႕
ငါဘယ္တုန္းကမွ မစိုးထိပ္ခဲ့ဖူးဘူး
မင္းဆီက ေမတၱာဆိုတဲ့ ၾကိဳးတစ္ေခ်ာင္းသာ
ငါ့အတြက္ ေပးၾကည့္
ဟိုးေကာင္းကင္ၾကီးရဲ့ အျမင့္ဆံုးထိ
ငါပ်ံသန္းျပလိုက္မယ္..ခ်စ္သူ
စပယ္လို ႏူးညံ့လြန္းတဲ့
ေကာင္စုတ္မေလးေရ
နင့္အတြက္ ကဗ်ာေတြစာေတြဖြဲ႕ရင္း
စိတ္ကူးစစ္စစ္ေတြ အထပ္လုိက္ယဥ္ခဲ့ဖူးရဲ့
နင့္ဆီက ခ်စ္ျခင္းရဲ့ ရာသီဥတုကေတာ့
ငါ့အတြက္ စမ္းေရတစ္စက္ေတာင္ မက်ခဲ့ဘူး
ခုေတာ့ငါမွာ ကဗ်ာရူးစာရူးတဲ့ မင္းေၾကာင့္သတ္မွတ္ခံခဲ့ရတဲ့
ဘြဲ႕ထူးဂုဏ္ထူးေတြေလ..
နင့္ကိုခ်စ္ရတာကလဲ စက္ေသနတ္ေတြၾကားထဲ
ျဖစ္ျပီး ေျပးေနရသလိုလို
ေနာက္ဆံုး မင္းရဲ့အမုန္းၾကည္ဆံေတြနဲ႕ပဲ
ငါက်ဆံုးရမွာထင္ရဲ့
စမ္းသတ္ခံရဖန္ရဖန္မ်ားလို႕
ေၾကမြေနတဲ့ ႏွလံုးသားက
ညညေတြဆို တစစ္စစ္ကိုက္တယ္
ခုေတာ့ အဲဒီအခ်စ္ေတြ..သြားစမ္းပါကြာ
ငါခတ္ရင့္ရင့္ပဲ စြန္႕ပစ္လိုက္ျပီ
စြဲလန္းျခင္းဆိုတဲ့ နာတာရွည္
ကဗ်ာေရးျခင္းအတတ္နဲ႕ ကုစားပစ္မယ္
ငါဘ၀ငါ စူးစိုက္ျပင္ေတာ့မယ္
စြယ္ေတာ္ရြက္ေတြကေတာ့
ႏွစ္လႊာေပါင္းမွတစ္ရြက္တဲ့ ေအာ္ေနၾကဆဲ
ငါကေတာ့ ကဗ်ာေတြနဲ႕ ဆက္လက္ထြက္ခြာခဲ့တယ္
ဘယ္လိုအျဖစ္ေတြကမ်ား
စားျမံဳ႕ျပန္ဖို႕ ေကာင္းေနတာတဲ့လဲ
လူေတြအေၾကာင္းစပ္စုၾကည့္လိုက္ေတာ့
စုန္းထီးလိုလူေတြက အမ်ားၾကီးပဲ
စား ၀တ္ ေနေရး ေခါင္းစဥ္ အၾကီးၾကီးေတြခ်ိတ္
ူေလာကၾကီးမွာ စင္တင္ျပဇာတ္ေတြလို
အငိုေတြ အေပ်ာ္ေတြစားသံုးရင္း
ရယ္ေမာေနၾကရဲ့
ဒုကၡက စခန္းသိမ္းေအာင္ပြဲေတြ အခါခါက်င္းပ
ကမာၻ႕အလည္ ေအာင္လံတလူလူ လႊင့္ထူဆဲပဲ
စိတ္ရႈတ္ပါတယ္ကြာ
စာအုပ္ကိုဖြင့္အၾကည့္
စြဲစြဲျမဲျမဲ ေလ့လာျပီး
စြန္႔စြန္႕စားစားလုပ္ေဆာင္ပါတဲ့
အဲဒီလိုနဲ႕ငါ
စဥ္းစားရင္း အခ်ိန္ေတြကုန္ခဲ့
ေဟာ..စူးစူးရွရွ ေနေရာင္ေအာက္
ေလာကဓံတရားက
ေစြေစာင္းေစြေစာင္း
ေလွ်ာက္လွမ္းေနရဲ့.....
သားထက္ (မံုရြာ နည္းပညာတကၠသိုလ္)
No comments:
Post a Comment