က်ေနာ္တုိ႕သတိမထားမိလိုက္တဲ့ အခ်ိန္ကေလးမွာပဲ အဲဒီ အခ်စ္ဟာ
က်ေနာ္တို႕နွလံုးသားထဲကို
၀င္ေရာက္ေနတတ္သည္.......
ပန္းပင္ကေလးတစ္ပင္ဆီမွာ ပန္းပြင့္တစ္ပြင့္ကို
ေမြးဖြားလိုက္ျခင္းနွင့္တူသည္ဟု က်ေနာ္ထင္ပါသည္။
ထိုခဏ၌ပင္ အိပ္ေပ်ာ္ေနေသာ ႏွလံုးသားတို႕သည္
ရွင္သန္နိုးထၾကေလ၏။ေမွ်ာ္လင့္ျခင္းဆိုေသာသစ္သီးသည္
အလင္း၏လွ်င္ျမန္ျခင္းမ်ိဳးျဖင့္ ကမာၻဦးဆီမွ က်ေနာ္တို႕ထံ
ေရာက္ရွိလာေပျပီ။ပန္း၀တ္မႈံမွ ရနံ႕တို႕သည္ေလေျပ၌
ျပန္႕လြင့္စိုးမိုးသကဲ့သို႕ ႏွလံုးသားမွ ျပန္႕လြင့္လာေသာ အခ်စ္သည္
လူသား၏ဦးေႏွာက္မွသည္ တကိုယ္လံုးသို႕
စိုးမိုးေလသည္။ေလာကရဲ့ သာယာဖြယ္၊ေပ်ာ္ရႊင္ဖြယ္၊လြမ္းေမာဖြယ္၊ရင္နင့္ဖြယ္
ဇာတ္လမ္းတို႕သည္ ဒီေနရာမွ
စၾကေလေတာ့သည္။
တန္ခိုးရွင္တို႕ မဖန္တီးနိုင္ေသာ၊မဖ်က္ဆီးနိုင္ေသာ အခ်စ္ဟူေသာ
ကမာၻဦးပန္းတစ္ပြင့္သည္ လူသား၏ ႏွလံုးသား၌
ခ်ိဳလဲ့လင္းျပစြာ ပြင့္ေ၀လာေပျပီ.။
အခ်စ္ဆိုတာ ဘယ္လိုလဲ..ဘယ္ကလာသလဲ....အခ်စ္ကဘယ္အခ်ိန္မွာ
ေရာက္လာတတ္သလဲ...ျပီးေတာ့ ဘယ္သူ႕
အတြက္ ျဖစ္တည္မွာလဲ.....က်ေနာ္တို႕ဘာတစ္ခုမွ ၾကိဳတင္မသိခဲ့....
သံေယာဇဥ္သည္ အခ်စ္ကိုျဖစ္ေစသလား..လွပတဲ့မ်က္ႏွာေလးသည္ အခ်စ္ကို
ျဖစ္ေစသလား...ခ်ိဳသာတဲ့အသံေလးသည္
အခ်စ္ကိုျဖစ္ေစသလား...ေမးခြန္းေပါင္းမ်ားစြာနဲ႕ က်ေနာ္တို႕
စီးဆင္းခဲ့ၾကသည္။က်ေနာ္ကိုယ္တိုင္လည္း ခုထိနားမ
လည္နိုင္ခဲ့ပါ။သို႕ေသာ္ လူသားစစ္စစ္တစ္ေယာက္ျဖစ္ေသာ က်ေနာ္သည္လည္း
အခ်စ္က်က္စားရာေလာက၌
တ၀ဲလည္လည္ျဖစ္ေနပါေတာ့သည္။
ရယူပိုင္ဆိုင္ျခင္းဟာအခ်စ္...ေပးဆပ္ျခင္းဟာအခ်စ္...နားလည္ခြင့္လႊတ္ျခင္းဟာအခ်စ္..သာယာေပ်ာ္ရႊင္ေစျခင္းဟာ
အခ်စ္...တေယာက္နဲ႕တေယာက္မခြဲနိုင္ မခြာရက္ျဖစ္ေနတာ အခ်စ္..လူေတြဟာ
ကိုယ့္ခံစားခ်က္နဲ႕ကိုယ္
အဓိပၸာယ္ေတြ ဖြင့္ခဲ့ၾကသည္။ထုိ႕ေၾကာင့္ အခ်စ္၏ ကြဲျပားျခားနားေသာ
အဓိပၸာယ္မ်ားသည္ လူတိုင္းအတြက္
သူတို႕ ေဖာ္ျမဴလာနဲ႕သူတို႕ မွန္ကန္ေနၾကမည္ျဖစ္သည္။
ေသခ်ာတာကေတာ့ အခ်စ္ျဖစ္တည္လာဖို႕ ေယာက်္ားေလးတစ္ေယာက္နဲ႕ မိန္းကေလးတစ္ေယာက္
အတိအက်
လိုအပ္သည္။ခ်စ္သူေတြျဖစ္လာဖို႕ အတြက္ေတာ့ အဲဒီလုလင္ပ်ိဳနဲ႕
လံုမပ်ိဳတို႕ၾကားမွာ အျပန္အလွန္ ခ်စ္ျခင္းတရား
တစ္ခုပါလိုအပ္ပါေသးသည္...ျပီးေတာ့ သူတို႕နွစ္ေယာက္ရဲ့ ေဖာ္ျမဴလာေတြကို
အေျဖထုတ္ၾကည့္လွ်င္ အနီးစပ္ဆံုး
ျဖစ္ေနၾကလိမ့္မည္....
က်ေနာ္ကေရာအခ်စ္ကို ဘယ္လိုလက္ခံထားသလဲ.....
က်ေနာ္ မိန္းကေလးတစ္ေယာက္ကိုခ်စ္ခဲ့မိသည္
ဆိုၾကပါစို႕ရဲ့...အသံကေလးၾကားဖူးရံုနဲ႕ စြဲလန္းျမတ္နိဳးခဲရတယ္ဆိုရင္
ခင္ဗ်ားတို ယံုနိုင္မလား..အဲဒီေနာက္ေတာ့
အသံခ်င္းရင္းနီးမည္..သူစိမ္းဆန္စြာသမရိုးက်ဆံုေတြ႕ၾကမည္..အၾကည့္ခ်င္း
ရင္းႏွီးမည္..အျပံဳးခ်င္းရင္းႏွီးမည္...အဲဒီလိုရင္းႏွီးခဲ့တဲ့ မိန္းခေလးေတြ
အမ်ားၾကီးထဲမွာမွ က်ေနာ္ သူမေလးကို
ခ်စ္မိသြားျခင္းျဖစ္သည္..ေၾသာ္ထူးဆန္းေလစြတကား....
ဘယ္ခ်ိန္ခ်စ္မိသြားမွန္း ေရေရရာရာ မသိလိုက္ေပမယ့္
က်ေနာ္သတိထားမိခ်ိန္မွာေတာ့ နွလံုးသားထဲတြင္
သူမရွိေနခဲ့ျပီေလ...
အဲဒီမွာ ေ၇ာဂါစတာပါပဲ....သူမရဲ့ ၀င္းမြတ္ရွင္းသန္႕တဲ့
မ်က္နွာလွလွေလးေတြ၊လႈပ္လီလႈပ္လဲ့ အမူအရာေလးေတြ၊
သူမရဲ့ ၀င္းရွေတာက္ပလြန္းတဲ့ အျပံဳးလက္လက္ကေလးေတြ အားလံုးကို စကၠန္႕နဲ့အမွ်
ထိေတြ႕ခ်င္ေနမိေတာ့သည္။
သူမသည္ က်ေနာ့္ဘ၀..က်ေနာ့္ရင္ခုန္သံ..က်ေနာ့္
အိပ္မက္..က်ေနာ့္လမိုက္ညမ်ားစြာအတြက္ လမင္းတစ္စင္း...
က်ေနာ္ ပ်ံသန္းဖို႕
အေတာင္ပံတစ္စံု..ျမတ္နိုးစြားသိမ္းဆည္းထားခ်င္တဲ့ေကာ္ပတ္ရုပ္ကေလး..က်ေနာ္ေတာင့္
့တမိသည့္ ေလေျပေလညင္း..က်ေနာ္၏လြမ္းေမာဖြယ္ ဆည္းဆာ...က်ေနာ္ အၾကိမ္ၾကိမ္
ေရးျခစ္ခ်င္မိသည္
ကဗ်ာေလးတစ္ပုဒ္.......
က်ေနာ္ ခ်စ္ပါမည္...လူသားတစ္ေယာက္ရဲ့ ခ်စ္နိုင္တဲ့ ခ်စ္ျခင္းရဲ့
ပမာဏေတြအားလံုးေပးျပီး က်ေနာ္မက္မက္စက္စက္
ခ်စ္မည္။သူမဘ၀ကို ျမွင့္တင္ေပးခ်င္သည္..သာယာလွပတဲ့ ဘ၀ေလးတစ္ခု
ဖန္တီးေပးခ်င္သည္..သူမ၀မ္းသာလွ်င္
က်ေနာ္ေပ်ာ္မည္...သူမ ငိုလွ်င္ က်ေနာ္၀မ္းနည္းမည္..သူမေနမေကာင္းျဖစ္တဲ့အခါ
က်ေနာ္ေနထိုင္မရေအာင္ စိတ္ပူမည္...သူမ အလိုရွိလၽင္ သူမအနားေ၇ာက္ရွိလာျပီး
သူမအလိုမရွိတဲ့ အခါ ခ်က္ခ်င္း ကြယ္ေပ်ာက္သြားနိုင္မယ့္
နတ္သားတစ္ပါးျဖစ္ခ်င္သည္...လူတစ္ေယာက္ဟာ ကိုယ္ခ်စ္တဲ့သူကို ဘယ္ေတာ့မွ
စိတ္မဆင္းရဲေစဘူးေလ..
အရာရာမွာ နားလည္ခြင့္လႊတ္ျခင္းအတတ္နဲ႕ က်ေနာ္ခ်စ္ပါမည္....
လူတိုင္းဟာ ကိုယ္ခ်စ္မိတဲ့ လူတေယာက္ဆီကအခ်စ္ကို ျပန္ရပါေစလို႕
ဘယ္တန္ခိုးရွင္ကမွ အာမခံမထားခဲ့ပါ။
ထို႕ေၾကာင့္ အခ်စ္သည္ ရယူဖို႕ခ်ည္းသက္သက္ ေမွ်ာ္လင့္လို႕မရ
ေပးဆပ္ျပီခ်စ္နိုင္ဖို႕လည္း လိုအပ္ပါတယ္..
ဖန္တီးလို႕မရတဲ့ အခ်စ္ကိုဇြတ္သိမ္းပိုက္ဖို႕ ၾကိဳးစားတာဟာ ခ်စ္သူကို
ရက္စက္ျခင္းျဖစ္တယ္..အတၱၾကီးမႈတစ္ခု
လည္းျဖစ္တယ္..ကိုယ့္အတၱအတြက္ ခ်စ္သူကို စိတ္ဆင္းရဲေစသူဟာ ခ်စ္သူကို
တကယ္မခ်စ္သူျဖစ္ေပလိမ့္မည္..
အဲဒါဟာ တက္မက္စြဲလမ္းသာယာျခင္းလို႕ က်ေနာ္ျမင္တယ္.....
တစံုတေယာက္က တစံုတေယာက္ကို ခ်စ္မိေနတဲ့အခ်ိန္၌ ထိုတစံုတေယာက္သည္
အျခားတစံုတေယာက္ကို
ခ်စ္လ်င္္ခ်စ္ေနေပလိမ့္မည္..
အခ်စ္ကိုႏွလံုးသားနဲ႕သာလဲလည္နိုင္၏။ဓားျပတိုက္၍ မရ...ထို႕ေၾကာင့္ အခ်စ္ကို
ျဖဴစင္ေသာ ႏွလံုးသားနဲ႕
ေပးဆပ္သင့္ေပသည္...
ေၾသာ္..အသင္ေလာက...အသင္သိပါသလား..က်ေနာ့္နွလံုးသား၌ ကမာၻဦးပန္းတစ္ပြင့္သည္
ဘယ္အရပ္က
မိန္းမပ်ိဳေလးအတြက္ ပြင့္ေ၀လိမ့္ မည္နည္း....မည္သူမွ
မသိနိုင္ၾကေပ..ထို႕ေၾကာင့္ က်ေနာ္လည္းမသိပါ..။
ျမားနတ္ေမာင္ဆိုေသာ ပုဂၢိဳသည္ ဘယ္ေနရာတြင္ အမူးလြန္၍
အိပ္ေပ်ာ္ေနပါသနည္း..လူေပါင္းမ်ားစြာတို႕သည္ သူ၏ေလးမွ ပစ္လႊတ္လိုက္မည့္
ျမား၏လာရာအား
ေစာင့္စားေနၾကသည္ကို လစ္လ်ဴရႈ၇က္သည္.....
သူ႕မိန္းမျမားနတ္မေလး တစ္ေယာက္ရွိေသးလွ်င္လည္း
အကူညီေတာင္း၍ရနိုင္ေကာင္းရဲ့..
.ခုေတာ့ ျမားနတ္ေမာင္သည္မုဆိုးထီးလား ၊တစ္ခုလတ္လား၊လူပ်ိဳၾကီးလား ဘယ္သူမွ
ေရေရရာရာ မရွိခဲ့...
ခုထိနားမလည္နိုင္ေသး..ထိုနားရခက္တဲ့ အခ်စ္ကိုမွ က်ေနာ့္ နွလံုးသားက တစာစာ
ေအာ္ဟစ္
ေတာင့္တေနေလသည္..ထိုကဲ့သို႕ နားမလည္ျခင္းမ်ားစြာနဲ႕ပဲ
လူသားတို႕သည္သားစဥ္ေျမးဆက္
ခ်စ္ျမဲခ်စ္ေနၾကဦးမည္ ျဖစ္သည္...
အခ်စ္မရွိေသာဘ၀သည္ သတ္ပံုမွားေနေသာ ၀ါက် တစ္ေၾကာင္းလို အဓိပၸာယ္
မျပည့္စံုနိုင္ဘူးေလ...
အခ်စ္သည္ ကမာၻၾကီးရဲ့အသည္းႏွလံုး သံေယာဇဥ္သည္ စၾကာ၀ဠာ၏ အေသြးအသား ျဖစ္ေလသည္
အခ်စ္မရွိလွ်င္ ကမာၻၾကီးလည္း ရပ္တန္႕ သြားပလိမ့္ မည္...
လူမိုက္ေတြေနတဲ့ ျမိဳ႕ျပထက္ အ၇ူးေတြေနတဲ့ ေထာင္က ပို၍ေပ်ာ္စ၇ာေကာင္းလိမ့္မည္..
ေပါတယ္ပဲ ေျပာေျပာ..ေၾကာင္တယ္ပဲ ဆိုဆို..ရူးတယ္ပဲ မွတ္မွတ္..
က်ေနာ္အခ်စ္၌ ရိုးသားစြာ ၇ူးသြတ္ခ်င္သည္...
က်ေနာ့္ ဘာသာေဗဒနဲ႕က်ေနာ္ အခ်စ္ကို ခံစားျခင္းျဖစ္ပါသည္..
ကဲ........
ခင္ဗ်ားတို႕ေရာ အခ်စ္ကို ဘယ္ကဲ့သို႕ ခံစားနားလည္ၾကပါသလဲ...
အားလံုး က်န္းမာ၊ခ်မ္းသာျပီး ေပ်ာ္ရႊင္ ရယ္ေမာနိုင္ၾကပါေစ
သားထက္ (မံုရြာ နည္းပညာတကၠသိုလ္)
No comments:
Post a Comment