ေလလြင့္၇က္စြဲေတြထဲ
အေမ့ကိုလြမ္းတဲ့စိတ္က
ျပင္းျပင္းျပျပေတာက္ေလာင္တယ္
”အေမ”လမင္းရဲ့တံခါး အဖြင့္အပိတ္မွာ
ကြ်န္ေတာ့္အရိပ္အေရာင္ကို
ရွာေနမွာလား
နံနက္ခင္းဆို ပန္းပြင့္ေလးေတြငံု႕နမ္းျပီး
ကြ်န္ေတာ့္ပါးျပင္ကို
ဆာေလာင္ေနမလား
ကြ်န္ေတာ့္ဘဝဟာ
မိုးေရထဲက်ံဳးကန္ခံရတဲ့
ေဘာလံုးတလံုးလို
ဟိုေရာက္ဒီေရာက္
ေလာကဓံေတြထဲေပါ့
ေမေမရယ္ ခြင့္လႊတ္ပါ
365 ၾကိမ္ေျမာက္
ျပကၡဒိန္အၾကည့္မွာ
အေမ့ အိမ္ျပန္ဖို႕အသိ
သားမွာမရွိခဲ့ဘူး
ေတေလတေယာက္ရဲ့
အိပ္မက္ေတြ
ဘယ္ေတာ့မွမ်ား ဖူးပြင့္မွာလဲ
အေမနဲ့ေဝးတဲ့အရပ္မွာ
လမ္းသရဲဆံပင္ေတြလို
အဆင္မေျပမႈေတြ ရႈပ္ေထြး
ရွည္လ်ား ဖရိုဖရဲ
ဖိနပ္ေတြပါးလာတယ္
လြမ္းတယ္ ”အေမရယ္”
အေဝးကြင္းမွာ ပြဲၾကပ္ေတြကစားရတိုင္း
တဖက္ကတိုက္စစ္ေတြကို
အေမေပးတဲ့
ရင္ဘတ္နဲ႕ ခံကန္ေနခဲ့တယ္
ဣိတၳဝကၤ နဒီဝကၤ တဲ့
မဟုတ္ေသးဘူး
ကမာၻမွာမ်ဥ္းေျဖာင့္ ျမစ္တစင္းရွိတဲ့အေၾကာင္း
ကြ်န္ေတာ္ေခါင္းေလာင္းထိုးလိုက္တယ္
အားလံုးၾကားနိုင္ပါေစ အေမ
ဖတ္ခဲ့ဖူးတဲ့ကဗ်ာစာအုပ္ထဲကပါ
သားထက္ (မံုရြာ နည္းပညာတကၠသိုလ္)
No comments:
Post a Comment