Wednesday, September 28, 2011

တစံုတရာ

တစံုတရာဟာ
တို႕နွစ္ေယာက္ၾကား
အတိအက် ရွိေနခဲ့တယ္...
တစံုတရာဟာ
တို႕နွစ္ေယာက္ကို
ခုိင္ျမဲစြာ ခ်ည္ေနွာင္ထားရဲ့...
တစံုတရာဟာ
တို႕နွစ္ေယာက္ကို
ရင္းနွီးေႏြးေထြးေစခဲ့တယ္..
တစံုတရာဟာ
ငါတို႕နွစ္ေယာက္ရဲ့
လွပတဲ့ အနာဂတ္ေလးကို
ထူးဆန္းစြာ ဖန္ဆင္းေပးရဲ့...
အခ်စ္ရယ္..
အဲဒီ
တစံုတရာဟာ
တို႕နွစ္ေယာက္ၾကား
ဘယ္ေတာ့မွ
ပ်က္ျပယ္ မသြားနုိင္ပါဘူးကြယ္..။

လင္းေ၀ (မံုရြာနည္းပညာ)

တို႕နွစ္ေယာက္ရဲ့ အိမ္ေလး

အဲဒီ အိမ္ကေလးမွာ
ေႏြးေထြးတဲ့
ေမတၱာတရားေတြ ရွိတယ္...
အဲဒီ အိမ္ကေလးမွာ
နဴးညံ့တဲ့ ၾကင္နာမႈေတြ ရွိတယ္..
အဲဒီ အိမ္ကေလးမွာ
ခိုင္ျမဲတဲ့ သစၥာတရားေတြ ရွိတယ္...
အဲဒီ အိမ္ကေလးမွာ
သိတတ္တဲ့
နားလည္မႈေတြ ရွိတယ္...
အဲဒီ အိမ္ကေလးမွာ
တန္ဖိုးထားတတ္တဲ့
ျမတ္နိုးမႈေတြ ရွိတယ္..
အဲဒီ အိမ္ကေလးမွာ
ျငိမ္သက္တဲ့
ေအးခ်မ္းမႈေတြ ရွိတယ္..
အဲဒီ အိမ္ကေလးမွာ
တေယာက္က
တေယာက္ အရိပ္မွာ ေအးခ်မ္းျပီး
တေယာက္က
တေယာက္ ရင္ခြင္မွာ ေႏြးေထြး ေနလိမ့္မယ္
ခ်စ္ေလးရယ္..
အဲဒီ အိမ္ကေလးမွာ
လွပသစ္လြင္တဲ့
တို႕နွစ္ေယာက္ရဲ့
အနာဂတ္ကေလး ရွိတယ္...

လင္းေ၀ (မံုရြာနည္းပညာ)

Friday, August 26, 2011

ျမတ္နုိးစြာ စီရင္အပ္ေသာ..


ငါခ်စ္တဲ့ ၾကယ္ကေလးေရ..
အဲဒီေကာင္းကင္ဆီမွာပဲ
ေတာက္ပေနပါကြယ္..
ဘာအေဆာင္အေယာင္မွ
ဆင္သမထားတဲ့
ငါ့ရင္ခြင္က
မင္းအတြက္
ေမွာင္လြန္းပါတယ္...
ငါ့ရင္ခြင္ဆီ
ေၾကြဆင္းျပီး
မင္း ေမွးမွိန္ကြယ္ေပ်ာက္သြားမွာ
ငါအေၾကာက္ဆံုးပဲ
ငါ ဆုမေတာင္းရက္ဘူး
ငါ ဘယ္ေတာ့မွ ဆုမေတာင္းပါဘူး..
ငါခ်စ္တဲ့ ၾကယ္ကေလးေရ..
အဲဒီေကာင္းကင္ဆီမွာပဲ
ေတာက္ပေနပါကြယ္..

လင္းေ၀ (ေရႊဘို)

Monday, August 15, 2011

ေလလြင့္ငွက္ရဲ့ အိပ္တန္းျပန္ခ်ိန္..

ေလလြင့္ငွက္ရဲ့
အိပ္တန္းျပန္ခ်ိန္ဟာ...
တမာရနံ႕ေတြ
တသင္းသင္း
ဆြတ္ပ်ံ႕ေနတဲ့
ေျမနီလမ္းေလးဆီမွာ....။
ေလလြင့္ငွက္ရဲ့
အိပ္တန္းျပန္ခ်ိန္ဟာ...
ေလညင္းေတြ
တျဖဴးျဖဴး
တိုက္ခတ္ေနတဲ့
ကုကၠိဳရ္ တန္းေလးဆီမွာ..။
ေလလြင့္ငွက္ရဲ့
အိပ္တန္းျပန္ခ်ိန္ဟာ...
ျမကတၱီပါ
ခင္းထားတဲ့
လယ္ကြင္း စိမ္းစိမ္းေတြဆီမွာ...။
ေလလြင့္ငွက္ရဲ့
အိပ္တန္းျပန္ခ်ိန္ဟာ...
ေျမသင္းရနံ႕ေတြ
ထံုမႊန္းေနတဲ့
ယာခင္း ၀ါ၀ါေတြဆီမွာ...။
ေလလြင့္ငွက္ရဲ့
အိပ္တန္းျပန္ခ်ိန္ဟာ...
သဲေသာင္ျဖဴလြလြနဲ႕
ရြာေဘးက
စမ္းေခ်ာင္းေလးဆီမွာ..။
ေလလြင့္ငွက္ရဲ့
အိပ္တန္းျပန္ခ်ိန္ဟာ...
ဆည္းလည္းသံ
တလြင္လြင္နဲ႕
ျဖဴျဖဴေဖြးေဖြး
ရြာဦး ေစတီေလးဆီမွာ...။
ေလလြင့္ငွက္ရဲ့
အိပ္တန္းျပန္ခ်ိန္ဟာ...
ျမဴခိုးေတြ
တလြင္လြင္
ေ၀ေနတဲ့
ေတာင္တန္းျပာျပာေတြဆီမွာ...။
ေလလြင့္ငွက္ရဲ့
အိပ္တန္းျပန္ခ်ိန္ဟာ...
လက္ေမာင္းသားေတြ
ယိုရြဲ
ေခါင္းေပါင္းစမွာ
ေခြ်းစေတြရွိေပမယ့္
အျမဲေႏြးေထြးေနမယ့္
အဘိုးအိုရဲ့
ပုခံုးထက္ဆီမွာ...။
ေလလြင့္ငွက္ရဲ့
အိပ္တန္းျပန္ခ်ိန္ဟာ...
ဘာပကာသနမွ
မေတာက္ပေပမယ့္
ထာ၀ရလွပေနမယ့္
အေမအိုရဲ့
တဲကုတ္ေလးဆီမွာ...။
ေလလြင့္ငွက္ရဲ့
အိပ္တန္းျပန္ခ်ိန္ဟာ...
.....
.....................
..........................
ဆီမွာ....။

လင္းေ၀ (ေရႊဘို)




အျဖဴေရာင္ညေလး

ညဟာ...
ဘာအေရာင္မွ
ဆိုးမထားဘူး...
ညဟာ
လမင္းေလးကို
သူ႕ရင္ခြင္ထဲ
ေထြးေပြ႕လို႕..
ညဟာ
အလြမ္းေငြ႕ေတြနဲ႕
ေအးစက္ ျငိမ္သက္လို႕...
ညဟာ..
၀င္း၀င္းပပ
ခ်စ္သူ မ်က္နွာကို
ယူေဆာင္လာတယ္...။
ညဟာ..
ညင္သာတိုးတိတ္စြာ
ျမတ္နိုးဖြယ္
လင္းလက္လို႕
ညဟာ..
ၾကယ္စင္ေတြကို
ရင္ဘတ္နဲ႕အျပည့္
ၾကဲျဖန္႕လို႕...
ညဟာ..
ခ်ိဳခ်ိဳသာသာ
ခ်စ္သူ စကားသံေလးကို
ယူေဆာင္လာတယ္...။
ညဟာ...
ေလညင္းေလးေတြနဲ႕
ညင္သာစြာ
လႈပ္ခတ္လို႕..
ညဟာ..
ငါ့ရင္ခုန္သံေတြကို
အေဖာ္ျပဳလို႕...
ညဟာ...
ေမႊးေမႊးျမျမ
ခ်စ္သူ ကိုယ္သင္းရနံ႕ေလးကို
ယူေဆာင္လာတယ္...။
ခင္ဗ်ားတို႕ မသိလိုက္ၾကပါဘူး..။
အဲဒီ..
ျဖဴျဖဴစင္စင္
ညေလးထဲမွာေပါ့
အေတာင္ပံမရွိေပမယ့္
တစ္ခုဆီကို
တစ္ခုက ပ်ံသန္းလို႕...
မ်က္လံုးေတြ မရွိေပမယ့္
တစ္ခုက တစ္ခုကို
မက္မက္တတ
ျမင္ေယာင္လို႕..
ၾကိုးေတြ
မျမင္ရေပမယ့္
တစ္ခုကို တစ္ခု
ခိုင္ျမဲစြာ ခ်ည္ေနွာင္လို႕...
အခ်စ္ရယ္..
အဲဒီညေလးထဲမွာ
လူေတြ သတိမထားလိုက္မိတဲ့
ကိုယ္တို႕ရဲ့
နွလံုးသားေတြ
ေႏြးေထြးေနၾကတယ္....။

လင္းေ၀ (ေရႊဘို)

Thursday, August 11, 2011

ျပန္လာၾကမွာပါ

ဘယ္နယ္ကလဲတဲ့ .....
အလယ္ကလူ စကားမဝဲပါ
ငါဟာ .......
ခတေပါင္က်ိဳးကေနတဲ့
ေရႊမင္းသမီး
ဘီးလူးစီးခံထားတဲ့
တိုင္ျပည္ေလးကပါ။
ေဘးနားက
အႏိုင္က်င့္ခ်င္တဲ့
ေဆြမ်ိဳးရင္းခ်ာ
အကိုၾကီးေတြရဲ့
မ်က္ႏွာရိပ္ မ်က္ႏွာကဲၾကည့္ျပီးေနရတဲ့
မ်က္ႏွာငယ္
ေရႊမင္းသမီးေလးပါ။
တိုင္းျပည္ကမငယ္ေပမယ္႔
မ်က္ႏွာငယ္ရတဲ့
တိုင္းငယ္ျပည္ငယ္ေလးကပါ။
ငါတို႕က
ဒီလိုေျမ၊ဒီလိုျပည္က
လာတာပါ။
ကတၱရာ လမ္းဆိုရင္
ကိုယ္ထူကိုယ္ထ၊
အခြင့္အလမ္းဆိုလည္း
ကိုယ္ယူကိုယ္ရနဲ႕
ကိုသူရ ေတြေပါတဲ့တိုင္းျပည္ေပါ့။
ေရမလာ၊ မီးမလာလည္း
ဘာဂ႐ုစိုက္ရမလဲ
ေငြသာရွိလို႕ကေတာ့
အဝီစိထိ လိႈဏ္ေခါင္းတူးျပီး
အဲကြန္းဖြင့္ေနလို႕ရတယ္။
ေဆးလိပ္အရက္ လူကိုဖ်က္ဖ်က္
ဝင္ေငြမပ်က္
စီးပြါးတက္ဖို႕ဆိုတဲ့
အေတြးအေခၚေတြနဲ႕
ဘယ္သူေသေသ
ငေတ မာဖို႕သာ
အဓိကပါ။
ႏိုင္ငံေရး၊ပညာေရး
လူမႈေရး ဘာေရးမွ
မေရးၾကနဲ႕
ဒို႕မွာ ဒီ႔ထက္အေရးၾကီးတဲ့
ေရးသံုးေရးရွိတယ္
ခုထိေတာ့ ခပ္ေရးေရးပဲ။
သားသမီး မေကာင္းေတာ့
မိဘေခါင္းတဲ့
အမိ၊အဖက မေကာင္းေတာ့
သားသမီး ခမ်ာ
ဟိုေျပာင္းဒီေျပာင္းနဲ႕
လူေလာင္းလွည့္ ေနၾကရေပါ့။
မင္းလိပ္ျပာလံုဖို႕ မလိုဘူး
မင္းေနတဲ့ အိမ္ေခါင္မိုးလံုဖို႕
အေရးၾကီးတယ္။
မင္းစိတ္ထားျဖဴဖို႕ မလိုဘူး
မင္းဝတ္ထားတဲ့ အကၤ်ီျဖဴရင္
လူရာဝင္ျပီ။
မင္းကိုယ္ခ်င္းစာဖို႕ မလိုဘူး
ကိုယ္ပဲ သာဖို႕လိုတာပါ။
အမ်ားအက်ိဳးေဆာင္စရာ မလိုဘူး
အက်ိဳးေဆာင္ေတြ ေပါလြန္းလို႕
သူေတာင္းစားေတာင္
ပြဲစားနဲ႕ေတာင္းသတဲ့။
ပညာတတ္မွ ထမင္းစားရမွာ မဟုတ္ဘူး
ထမင္းဝမွ ပညာသင္လို႕ရမွာ
အေဖရယ္......
"သားတို႕ပညာတတ္ၾကီးျဖစ္ေအာင္
မ်ားမ်ား စားေပးပါဦးတဲ့"
ႏိုင္ငံျခားက သားနဲ႕သမီးက
မွာတယ္။
ငါတို႕မွာ ....
ျမစ္ေခ်ာင္းအင္းအိုင္ေတြေပါတယ္
ေရေတာ့ရွားတယ္။
တစ္ႏွစ္သံုး အလုံးေတြေတာ့ ေပါတယ္
အဝိုင္းေတြေတာ့ရွားတယ္။
ဆန္ေရစပါး ေပါမ်ားတယ္
ထမင္းေတာ့ နပ္မမွန္ၾကဘူး။
သစ္ေတာေတြေတာ့ ေပါတယ္
ဒါေပမဲ့ ေတာသစ္ေတာင္
ဝယ္ရခက္တယ္။
တခ်ိဳ႕ေနရာေတြမွာ
လူခ်မ္းသာေတြေပါတယ္
စိတ္ခ်မ္းသာေတြေတာ့ နည္းတယ္။
ပုတ္သင္ညိဳေတြ ေပါတယ္
ေဒါင္းေတြက မ်ိဳးတုန္းေနျပီ။
စြမ္းအားရွင္ေတြေတာ့ေပါတယ္
စြမ္းအင္ကိုေတာ့ ေခြၽတာရတယ္။
စစ္သားေတြေတာ့ ေပါတယ္
အမိေျမအတြက္ သားအစစ္ေတြေတာ့ရွားတယ္။
လူၾကီးသားသမီးေတြေတာ့ေပါတယ္
လူၾကီးလူေကာင္းေတြေတာ့နည္းတယ္။
လုပ္စရာေတြ ေတာ့ေပါတယ္
အလုပ္ေတြေတာ့ ရွားေနတုန္းပဲ။
နီယြန္မီးေတြနဲ႕
ျမိဳ႕ေတြကို အလွခ်ယ္စရာမလိုဘူး
ငါတို႕ဟာ ကြမ္းတံေတြးနဲ႕
ျမိဳ႕ကိုအလွေရးတတ္တယ္။
ေလာင္စာဆီနဲ႕
လွ်ပ္စစ္မီးမလိုဘူး
ငါတို႕မွာ ဖေယာင္းတိုင္နဲ႕ၾကက္ဆူပင္ရွိတယ္။
ပညာတတ္ေတြ မလိုဘူး
ငါတို႕မွာ အခါေတာ္ေပးနဲ႕
အၾကားအျမင္ဆရာေတြရွိတယ္။
အေနာက္တိုင္း
အေတြးအေခၚေတြမလိုဘူး
ငါတို႕ဟာ
အရာရာ
သူမ်ားေနာက္မွာပဲရွိတယ္။
ေဆး႐ံု၊ေဆးခန္းေတြ မ်ားမ်ားမလိုဘူး
ငါတို႕မွာ အခ်ိန္မေရြးဝယ္လို႕ရတဲ့
ကြမ္းယာဆိုင္ ေဆးေပးခန္းေတြရွိတယ္။
အႏုပညာသမား စစ္စစ္ေတြမလိုဘူး
ငါတို႕မွာ ေကာ္ပီသီခ်င္းနဲ႕
ခိုးကူးေခြေတြရွိတယ္။
ေဘာင္းဘီေတြ
ေခတ္မစားေတာ့လည္း
ကိစၥမရွိဘူး ငါတို႕မွာ
ပုဆိုးနဲ႕ တိုက္ပံုရွိတယ္။
ဒါေပမဲ့
ငါတို႕ဟာ ....
ဗင္းနစ္ျမိဳ႕နဲ႕
အင္းေလးကို မလဲႏိုင္သလို
ႏွစ္ထပ္ဘတ္(စ)ကားနီနီၾကီးနဲ႕
ဗိုက္ပူခ်က္ပလက္ၾကီးကို
မလဲႏိုင္ခဲ့ဘူး။
စပါဂတ္တီနဲ႕
မုန္႕ဟင္းခါးကို မလဲႏိုင္သလို
ကာေနဗယ္နဲ႕
သၾကၤန္ကိုမလဲႏိုင္ခဲ့ဘူး။
ဟာဝိုင္ယီနဲ႕
ငပလီကိုမလဲႏိုင္သလို
ဝင္ဘေလကြင္းနဲ႕
ငါတို႕ကတၱရာလမ္း
ေဘာလုံးကြင္းေလးကို
မလဲႏိုင္ခဲ့ဘူး။
ဥေရာပရဲ့ ျဖဴေဖြးေဖြး
ႏွင္းဖုံးလမ္းေတြနဲ႕
အညာရဲ့ ဖုန္ထူထူ
အလွကို မလဲႏိုင္သလို
ႏိုင္းျမစ္ၾကီးရဲ့သမိုင္းနဲ႕
ျမစ္ဧရာဝတီေပၚက
ဘဝေတြကိုမလဲရက္ခဲ့ဘူး။
ကုန္ကုန္ေျပာရရင္ ......
ငါတို႕ေျမ၊ငါတို႕ျပည္ရဲ့
အရိပ္အေငြ႕ေလးကိုေတာင္
ဘာေတြနဲ႕မွ မလဲႏိုင္ခဲ့ဘူး။
ငါတို႕ေတြဟာ ဘယ္ကိုပဲေရာက္ေရာက္
အခ်ိန္တန္အိမ္ျပန္ၾကတဲ့
ေဆာ္လမြန္ငါးေတြလို
မေရာက္ေရာက္ေအာင္
ျပန္လာၾကမွာပါ .....။
အနည္းဆုံးေတာ့ .....
ဒီေျမမွာ ေသဖို႕
သက္သက္ေမြးဖြားခဲ့သူလို
ျပန္လာၾကမွာပါ။

Monday, August 8, 2011

မင္း..မရွိတဲ့အခါ

မင္းမရွိတဲ့ အရပ္
ငါ့ အိပ္မက္ေတြ
ေျခာက္ကပ္ အက္ရွေနပါတယ္
အခ်စ္ရယ္...။
စံပယ္ျဖဴေလး
တစ္ပြင့္လို
အလွသစ္ဆံုး
မင္းျပံုးတဲ့အခါ
အဲဒီေန႕တစ္ေန႕လံုးဟာ
ငါ့အတြက္
ဥတုသာယာတဲ့
ေန႕တေန႕...
စမ္းေခ်ာင္းေလး
တစ္စင္းလို
အခ်ိဳလြင္ဆံုး
မင္းရယ္တဲ့အခါ
အဲဒီေန႕တေန႕လံုးဟာ
ငါ့အတြက္
ခမ္းနားထည္၀ါတဲ့
ေန႕တေန႕...
ဘယ္ေတာ့မွ
ငါမေမ့နိုင္တဲ့
မင္းရဲ့
ျဖဴျဖဴစင္စင္
မ်က္၀န္းေတြ
ငါ့ရင္ဘတ္ထဲ
သိမ္းဆည္းထားပါတယ္
ခ်စ္သူ..။
လာခဲ့ပါ..ခ်စ္သူ..
ျငိမ္သက္ေႏြးေထြးေနတဲ့
ငါ့ရင္ခြင္ဆီ...
ေဟာဒီမွာ
အခန္းက်ဥ္းေလးထဲမွာ
ငါ...
အထီးက်န္ဆန္မႈကို
အေဖာ္ျပဳလို႕..
၀င္ခဲ့ပါ...ခ်စ္သူ..
အခ်စ္ေတြနဲ႕ ျပင္ဆင္ထားတဲ့
ငါ့ရဲ့
ကဗ်ာဆန္တဲ့ အခန္းက်ဥ္းေလးထဲ..
တကယ္ပါ ..ခ်စ္သူ..
ငါ့ နားေတြဟာ
မင္းရဲ့
ေျခသံတစ္စံုကို
တမ္းတေနရဲ့..
မင္းမရွိတဲ့ အရပ္
ငါ့ အိပ္မက္ေတြ
ေျခာက္ကပ္
အက္ရွေနပါတယ္
ူအခ်စ္ရယ္...။

လင္းေ၀ (ေရႊဘို)

...စကားလံုးမရွိတဲ့ ဘာသာစကား....

ျမက္ပင္ေတြ
ေလယူရာ
ယိမ္းေနၾကရဲ့
သစ္ရြက္ေတြ
အစိမ္းလိုက္ေၾကြသက္
ေဟာဒီေန႕ရက္ထိ
ေမ့မရျခင္းမ်ားစြာနဲ႕
ငါ..
လြမ္းေနခဲ့တယ္
ခ်စ္သူ...
သဘာ၀အတိုင္း
စီးဆင္းေနတဲ့
စမ္းေရေအးဟာ
ငါ့ရင္ထဲက
အပူကို
မကုစားနိုင္ခဲ့ဘူး
ႏူးညံ့သိမ္ေမြ႕မႈ
ဆိုတာကို
မင္းနဲ႕ေတြ႕မွ
ငါ ခံစားတတ္ခဲ့တာပါ..
ယုယုယယ
မင္းအၾကင္နာစကားသံေလးဟာ
ငါ့ကို
အတိုင္းအဆမဲ့
ေအးျမေစတယ္...
ဘယ္ေတာ့မွ
မေ၀းေတာ့ဘူး
ဆိုတဲ့ ယံုၾကည္ခ်က္ဟာ
ငါတို႕ နွစ္ေယာက္ကို
တိုးတိုးျပီး ခ်ည္ေနွာင္ေနျပီ
ခ်စ္သူ...
တကယ္ပါ
ေျပာျပဖို႕
စကားလံုးေတြ မရွိေတာ့ဘူး..
ငါ့ရင္ထဲက
အခ်စ္ေတြေလ
မင္းသိေအာင္
ေျပာျပဖို႕
ဘာသာေဗဒေတြနဲ႕ေတာင္
မလံုေလာက္ေတာ့ဘူး
အခ်စ္ရယ္....။

လင္းေ၀ (ေရႊဘို)

Monday, July 18, 2011

ထာ၀ရ လူသား

သူဟာ...
ဘယ္ေတာ့မွ
မေသဆံုးျခင္းမ်ိဳးနဲ႕
ေမြးဖြားခဲ့တယ္..။
သူ႕မွာ
ဘယ္ေတာ့့မွ
မေသဆံုးနိုင္မယ့္
မ်ိဳးခ်စ္စိတ္ေတြ ရွိတယ္..။
သူ႕မွာ
ဘယ္ေတာ့မွ
မေသဆံုးနိုင္မယ့္
ရိုးသားမႈေတြ ရွိတယ္...။
သူ႕မွာ
ဘယ္ေတာ့မွ
မေသဆံုးနိုင္မယ့္
သံမဏိစိတ္ဓာတ္ေတြ ရွိတယ္...။
သူ႕မွာ
ဘယ္ေတာ့မွ
မေသဆံုးနိုင္မယ့္
ဇြဲသတၱိေတြ ရွိတယ္...။
သူ႕မွာ
ဘယ္ေတာ့မွ
မေသဆံုးနိုင္မယ့္
ေပးဆပ္မႈေတြ ရွိတယ္...။
သူ႕မွာ
ဘယ္ေတာ့မွ
မေသဆံုးနိုင္မယ့္
ရဲေဘာ္ရဲဘက္စိတ္ေတြ ရွိတယ္...။
သူ႕မွာ
ဘယ္ေတာ့မွ
မေသဆံုးနိုင္မယ့္
ျမင့္ျမတ္မႈေတြ ရွိတယ္...။
သူ႕မွာ
ဘယ္ေတာ့မွ
မေသဆံုးနိုင္မယ့္
ရဲရင့္မႈေတြ ရွိတယ္...။
သူဟာ..
စာမ်က္နွာ နည္းနည္း
ေရးခဲ့ေပမယ့္
ဘယ္အခ်ိန္
ျပန္ဖတ္ျပန္ဖတ္
အဖိုးမျဖတ္နိုင္တဲ့
စာအုပ္တစ္အုပ္ ျဖစ္တယ္...။
သူဟာ..
ခဏတာ
ပြင့္ေ၀ျပီး
ေၾကြခဲ့ေပမယ့္
တတိုင္းျပည္လံုး
ေမႊးျမေစတဲ့
ပန္းေကာင္းတစ္ပြင့္ ျဖစ္တယ္...။
....
ဆိုးတယ္...
ကံၾကမၼာတရားဟာ
ရက္စက္စြာ..
ဆိုးရြားလြန္းခဲ့တယ္...။
ဇူလိုင္ ၁၉
မိုးေမွာင္ေတြ ဖံုးေနတဲ့`
ျပႆဒါးေန႕
လူ႕အႏၶ အယုတၱမာေကာင္ေတြရဲ့
မတရားမႈဟာ
သူ႕ခႏၶာကို ေျမခေၾကလြင့္ေစခဲ့တယ္...။
ဒါေပမယ့္
သူရဲ႕
ဘယ္ေတာ့မွ မေသဆံုးနိုင္တဲ့
ေမတၱာတရားနဲ႕အတူ
သူဟာ
ထာ၀ရ ရွင္သန္ျခင္းမ်ိဳးနဲ႕
ငါတို႕ နွလံုးသားထဲ
ငါတို႕ အေသြးအသားထဲ
ေနာင္နွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ`
ခန္႕ညားစြာ ရွင္သန္ေနလိမ့္....။
သူဟာ..
ငါတို႕အားလံုး
ျမတ္နိုးထိုက္ေသာ ဖခင္...
သူဟာ...
၁၉၁၅ ေဖေဖာ္၀ါရီ ၁၃ ရက္ကတည္းက
ဘယ္ေတာ့မွ
မေသဆံုးျခင္းမ်ိဳးနဲ႕
ငါတို႕နိုင္ငံ
ငါတို႕လူမ်ိဳး
ငါတို႕ အားလံုးအတြက္
ေမြးဖြားခဲ့တယ္....................။

လင္းေ၀ (ေရႊဘို)

Sunday, July 17, 2011

ညအလြမ္း

အရမ္းလြမ္းေနတဲ့ ငါ့ကို
မၾကည့္ရက္လို႕တဲ့
ၾကယ္ေတြအားလံုး
ထြက္ေျပးသြားၾကတယ္
...ေကာင္ကင္ၾကီးက
တိတ္ဆိတ္လို႕
ကန္ေရျပင္ကို
ျဖတ္တိုက္လာတဲ့
ေလညင္းမွာ
ခ်စ္သူရဲ႕
ကိုယ္သင္းရနံ႕ေတြ
ပါလာပါသလား...
အခ်စ္ေရ
ျမင္ျမင္ရာရာတိုင္း
မင္း
အရိပ္ေတြခ်ည္းပါပဲကြယ္....

လင္းေ၀ (ေရႊဘို)

Saturday, July 16, 2011

ခ်စ္သူသိေစ

ေလဟာနယ္ေတြထဲ
ျဖတ္သန္း..
ကိုယ္ေလ..
ခ်စ္သူရဲ့
အသံေလးကိုပဲ
တမ္းတရဲ့..။
ေသခ်ာေနဆဲ
မွတ္တမ္း..
ကိုယ္ေလ...
ဘ၀ရဲ့
ကာရံေလးကိုပဲ
လြမ္းလြန္းလွရဲ့....။
ေဟာဒီမွာ...
ကိုယ့္နွလံုးသားထဲမွာ
လွလွပပ
တည္ေဆာက္ထားတဲ့
အခ်စ္အိမ္ကေလး
ရွိတယ္....။
ေဟာဒီမွာ..
ကိုယ့္ရင္ဘတ္ထဲမွာ
မွတ္မွတ္ရရ
ခ်စ္သူရဲ့
အၾကည့္ျဖဴျဖဴေလး
ရွိတယ္...
ကဲ..
ဘာလိုေသးလဲကြယ္....။

လင္းေ၀ (ေရႊဘို)

ေမွ်ာ္လင့္ျခင္း

အိမ္မဲ့ယာမဲ့
ကိုယ့္ စိတ္ကူးယဥ္ အိပ္မက္ေတြဟာ...
မင္းရိွအရာ အရပ္ဆီပဲ
အျမဲ ေလလြင့္ေနရဲ့...
အိမ္ျပန္ခ်ိန္ မရွိေသးတဲ့
ကိုယ့္ ရဲ့
ခတ္မွိန္မိွန္
အိပ္မက္ကေလးေတြ
မင္း
ျမင္နိုင္ပါေစ
ခ်စ္သူ....
ညေတြ..ညေတြ..ဆို....
ေနမရ ထိုင္မရ
လြမ္္းဆြတ္တတ္လြမ္းတဲ့
စိတ္ေတြက
ကိုယ့္ အခန္းက်ဥ္းေလးထဲ
တံခါး လာလာ ေခါက္ၾကတယ္...
အခ်စ္ေရ..
လာခဲ့ပါ...
မင္းအတြက္
လွပသစ္လြင္တဲ့
မနက္ျဖန္
အေကာင္းစားေလးေတြ
ကိုယ္
သိမ္းဆည္းထားတယ္.....။

လင္းေ၀ (ေရႊဘို)

က်ေနာ္=သူမ=အခ်စ္

ဒါဟာ...
ထူးဆန္းတဲ့
ရင္ခုန္မႈတစ္ခု
ျဖစ္တယ္...။
ဒါဟာ...
ေလးနက္တဲ့
ခံစားခ်က္တစ္ခု
ျဖစ္တယ္...။
ဒါဟာ...
ရိုးသားတဲ့
ျဖစ္တည္မႈတစ္ခု
ျဖစ္တယ္...။
ဒါဟာ...
ခိုင္မာတဲ့
ၾကိဳးတစ္ေခ်ာင္း
ျဖစ္တယ္...။
ဒါဟာ...
နဴးညံ့တဲ့
ယုယမႈတစ္ခု
ျဖစ္တယ္...။
ဒါဟာ...
ေအးျမတဲ့
ၾကင္နာမႈတစ္ခု
ျဖစ္တယ္...။
ဒါဟာ...
ရင္းနွီးတဲ့
နားလည္မႈတစ္ခု
ျဖစ္တယ္...။
ဒါဟာ...
မပ်က္စီးနိုင္တဲ့
ကတိစကားတစ္ခု
ျဖစ္တယ္...။
ဒါဟာ...
ေႏြးေထြးတဲ့
အိပ္မက္တစ္ခု
ျဖစ္တယ္...။
ဒါဟာ...
လင္းလက္တဲ့
ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္တစ္ခု
ျဖစ္တယ္...။
.......
........
...........
ဒါဟာ
က်ေနာ္ျဖစ္တယ္..
ဒါဟာ
သူမျဖစ္တယ္...
ဒါဟာ
ျမတ္နိုးဖြယ္ရာ
ခ်စ္ျခင္းတရား
ျဖစ္တယ္.....။

လင္းေ၀ (ေရႊဘုိ)

ရင္ခြင္ထက္က ျမစ္တစ္စင္း

စကၠန္႕ေတြ...
မိနစ္ေတြ...
နာရီေတြ...
ျဖတ္သန္းသြားမယ္...။
ေႏြေတြ...
မိုးေတြ...
ေဆာင္းေတြ...
ျဖတ္သန္းသြားမယ္...။
အခ်စ္ေတြ...
အမုန္းေတြ...
အလြမ္းေတြ..
ျဖတ္သန္းသြားမယ္....။
`တယုတယ´
ခ်ည္ေႏွာင္ထားတဲ့
မင္းနဲ႕ငါၾကားက
ၾကိုးကေလးကေတာ့...
ပိုပိုျပီး ခိုင္မာလာရဲ့..။
ဘ၀နဲ႕ သာယာမႈၾကား
ငါတို႕နွလံုးသားေတြဟာ
ေပါင္းကူးတံတားေလး
ျဖစ္ပါေစ...။
အခ်စ္ေရ...
မင္းဟာ...
ငါ့နွလံုးသားထက္
နဴးညံ့ စြာ
စီးဆင္းေနတဲ့
အျဖဴေရာင္
ျမစ္ကေလး
တစ္စင္းပါပဲ....။

လင္းေ၀ (ေရႊဘုိ)

Thursday, May 5, 2011

က်ေနာ့္ရဲ့ ပ်ားရည္စက္ကေလး..

ေကာင္မေလးရယ္
ငါေလွ်ာက္ခဲ့ရတဲ့
လမ္းေတြက
ၾကမ္းတယ္
ဘ၀ကို
ကႏၱာရဆန္ဆန္
ျဖတ္သန္းရင္း
အထီးက်န္
ေမာပမ္းေနတဲ့
ငါ့အတြက္
မင္းဟာ
ပ်ားရည္စက္ကေလးပါပဲ
မင္းအျပံုးေတြက
ငါ့အသည္းနွလံုးထဲထိ
ခ်ိဳလြင္ေမႊးျမလို႕
မင္းစကားသံတေတြက
ငါ့ရင္ဘတ္ထဲထိ
ေအးျမလန္းဆန္းေစရဲ့
ေကာင္မေလးရယ္
ငါ့ဘ၀ရဲ့
ခါးသက္မႈေတြကို
ဖယ္ရွား
မင္းဟာ
ငါ့ဘ၀ရဲ့
အခ်ိဳျမဆံုး
ပ်ားရည္စက္ကေလးပါ..
ခ်စ္သူ..

လင္းေ၀ (ေရႊဘို)

Tuesday, April 26, 2011

...တုံ႕ျပန္ပါ...

မင္းအခ်စ္ရဖို႕..ငါ...ၾကိဳးစားရင္းနဲ႕...
အခ်ိန္ေတြေတာင္..ဒီလိုနဲ႕..ကုန္လာျပီ...
ခ်စ္ခြင့္ရွိရင္..မင္းနဲ႕နီးဖို႕...
ငါ့ ရင္ခုန္သံေတြလည္း....ျမန္ေနျပီ...
ဆံုးျဖတ္ေပးပါ...မင္းျငင္းခဲ့ရင္..
ငါ့ရဲ့ကမာၻ႕ဟာ...ေမွာင္ပါျပီ...
ေအးစက္လြန္းတဲ့...မင္းနွလံုးသားမွာ..
ငါ့ ပံုရိပ္မ်ား...ရွိခ်င္ျပီ..
.....မင္းေလးက ငါ့အတြက္ေတာ့..
အသက္ေလာက္ ခ်စ္ရတဲ့သူပါကြာ...
ရူးသြပ္စြာ ခ်စ္ခဲ့ရတဲ့..ငါ့ရဲ့အခ်စ္ကို နင္တံု႕ျပန္ပါ....
ငါ့ရဲ့ဘ၀မွာ မင္းတစ္ေယာက္တည္းသာ...
အလိုအပ္ဆံုးေသာ သူပါကြာ...
အမုန္းမ်ားကို ေပးထားခဲ့ကာ..
ငါ့ရဲ့ အခ်စ္ကို နင္တုံ႕ျပန္တာ... ....
နင့္ကို ခ်စ္ေသာသူမ်ားအားလံုးထက္..
ငါပိုျပီးေတာ့ခ်စ္ပါသည္...နင့္ကိုခ်စ္ေသာသူမ်ားအားလံုးထက္..
ငါ ပိုျပီးေတာ့ ရူးသြပ္သည္...
နင့္ကို ခ်စ္ေသာသူမ်ားအားလံုးထက္..
ငါပိုျပီးေတာ့ခ်စ္နိုင္သည္...နင့္ကိုခ်စ္ေသာသူမ်ားအားလံုးထက္..
အမွန္တကယ္တမ္းေတာ့ ရူးသြပ္သည္...
တစ္ေန႕တစ္ေန႕လည္း..မင္းအေၾကာင္းေတြးရင္း..
စိတ္ကူးနဲ႕ငါ ေပ်ာ္ေနျပီ...
မင္းအျပံုးရိုင္းနဲ႕ မင္းအလွလႈိင္းေတြ ...
ငါ့မ်က္လံုးအိမ္ေတြထဲ..ဖံုးကုန္ျပီ....
....မင္းေလးက ငါ့အတြက္ေတာ့..
အသက္ေလာက္ ခ်စ္ရတဲ့သူပါကြာ...
ရူးသြပ္စြာ ခ်စ္ခဲ့ရတဲ့..ငါ့ရဲ့အခ်စ္ကို နင္တံု႕ျပန္ပါ....
ငါ့ရဲ့ဘ၀မွာ မင္းတစ္ေယာက္တည္းသာ...
အလိုအပ္ဆံုးေသာ သူပါကြာ...
အမုန္းမ်ားကို ေပးထားခဲ့ကာ..
ငါ့ရဲ့ အခ်စ္ကို နင္တုံ႕ျပန္တာ... ....
နင့္ကို ခ်စ္ေသာသူမ်ားအားလံုးထက္..
ငါပိုျပီးေတာ့ခ်စ္ပါသည္...နင့္ကိုခ်စ္ေသာသူမ်ားအားလံုးထက္..
ငါ ပိုျပီးေတာ့ ရူးသြပ္သည္...
နင့္ကို ခ်စ္ေသာသူမ်ားအားလံုးထက္..
ငါပိုျပီးေတာ့ခ်စ္နိုင္သည္...နင့္ကိုခ်စ္ေသာသူမ်ားအားလံုးထက္..
အမွန္တကယ္တမ္းေတာ့ ရူးသြပ္သည္...

သူငယ္ခ်င္းရဲ့ သီခ်င္းစာသားေလးေတြ ရင္ထဲကို တည့္တည့္၀င္လာလို႕ဗ်ာ

သားထက္ (မံုရြာ)

Monday, April 25, 2011

ေဆာင္းရာသီ ရင္ခုန္သံ...

ညီမေလးေရ..
အျပာေရာင္ ညေနခင္းနဲ႕အတူ...
မေမွ်ာ္လင့္ဘဲ
ေရာက္ရွိလာခဲ့ဖူးတဲ့
မင္း ကိုယ္သင္းရနံ႕ေလးကို
လြမ္းတယ္..
ေတာက္ပၾကည္စင္ေနတဲ့
မင္း မ်က္၀န္းနက္နက္ကေလးေတြထဲမွာ
ေပ်ာက္ဆံုးေနတဲ့
ငါ့ရင္ခုန္သံကို
ငါျပန္ၾကားမိရဲ့..
ဇန္န၀ါရီရဲ့
နွင္းစက္ေတြနဲ႕အတူ
ငါ့ရင္ကို
လန္းဆန္းေအးျမေစတဲ့
ေကာင္မလွလွေလးေရ
စံပယ္ျဖဴတစ္ပြင့္လို
အလွဆံုးျပံုးလိုက္တဲ့
မင္းအျပံုးေတြကို
ေငးၾကည့္ရင္း
ငါ မင္းကို
ျမတ္နိုးစြာ
ခ်စ္မိသြားခဲ့တယ္...

သားထက္ (မံုရြာ)

Friday, April 8, 2011

...သက္တန္႕ေရာင္နံနက္ခင္း....

တစ္စကၠန္႕ခ်င္း
ေရြ႕လ်ားေနတဲ့
နာရီလက္တံေတြနဲ႕ အတူ
ငါ ေမွ်ာ္လင့္မထားတဲ့
နံနက္ခင္းတစ္ခုဟာ
မင္းနဲ႕...ငါ...ၾကား
ၾကိဳတင္ခ်ိန္းထားခဲ့ၾကသလိုမ်ိဳး
ပိုင္စုိးပိုင္နင္း
ေရာက္ရွိခဲ့တာပါ..
္လက္ထဲက
စကၠဴျဖဴျဖဴေပၚမွာ
ေရးျခစ္ထားတဲ့
အနီေရာင္စကားလံုးေတြသာ
ငါ့ဆီေရာက္မလာခဲ့ဘူးဆိုရင္
ငါ...ဟာ...
အလွပဆံုး
စိတ္ကူးေတြနဲ႕
ၾကည္နဴးေနမိဦးမွာပါ...
ခုေတာ့...
ဘာအခ်က္ေပးသံမွ
မၾကားမိခင္မွာပဲ
ငါ့နွလံုးသား`
က်ကြဲသြားတဲ့အသံကို
ငါ
နားနဲ႕ဆတ္ဆတ္
ၾကားလိုက္ရတယ္....

သားထက္ (မံုရြာ)

Wednesday, April 6, 2011

...တစ္ခန္းရပ္...

ညီမေလးေရ...
မီးမထြန္းဘဲ
ေရာက္ေရာက္လာတဲ့
အထီးက်န္ညေတြက
ငါ့ဘ၀မွာ
မ်ားလြန္းပါတယ္ကြယ္...
အေယာင္ေဆာင္ေတြ မ်ားလွတဲ့
ေဟာဒီ
ပြေယာင္းေယာင္းေလာကၾကီးထဲ
ငါဟာ
လမ္းေဟာင္းၾကီးအတုိင္း
ျငီးေငြ႕စြာ ေလွ်ာက္ေနမိရဲ့...
မင္းမသိခဲ့တာလည္း ျဖစ္မယ္..
မင္းသိေပမယ့္
လစ္လ်ဴရႈခဲ့တာလည္း
ျဖစ္ခ်င္ျဖစ္မယ္....
ငါကေတာ့
တို႕နွစ္ေယာက္ရဲ့ အမွတ္တမဲ့ေလးကို
သတိရတိုင္း
ထုတ္ထုတ္ၾကည့္ေနမိဆဲပါ...
ညီမေလးေရ..
ပီပီသသ
ၾကားလိုက္ရတဲ့
ဥၾသသံ သဲ့သဲ့ဟာ
တို႕နွစ္ေယာက္ခြဲခြာဖို႕အတြက္
အခ်က္ေပးလိုက္တာမ်ား
ျဖစ္ေနမလား...
ညီမွ်ျခင္းရဲ့`
တစ္ဖက္စီမွာေနရင္း
ကိုယ့္တန္ဖိုးကိုယ္
ျမွႈင့္ေနၾကတဲ့
တို႕နွစ္ေယာက္အတြက္
ေ၀းကြာျခင္းဟာ
အေကာင္းဆံုး
ဆုလဒ္တစ္ခုပါပဲ....။

သားထက္ (မံုရြာ)

...အဆိပ္သင့္ပန္းသီး...

လမ္းခြဲဖို႕
ေျပာေနတဲ့
မင္းႏႈတ္ခမ္းေတြက
ဘာေၾကာင့္
တုန္ရီေနခဲ့တာလဲ...
ငါ့ကို မခ်စ္ဘူးလို႕
ေျပာေနတဲ့
မင္းမ်က္၀န္းေတြက
ဘာေၾကာင့္
စိုလဲ့ေနခဲ့တာလဲ...
ငါ့ဆီက
အတင္းရုန္းထြက္ေနတဲ့
မင္းလက္ဖ်ားေတြက
ဘာေၾကာင့္
ေအးစက္ေနခဲ့တာလဲ...
ငါ့ကို အရမ္းမုန္းတယ္ဆိုတဲ့
မင္းပါးျပင္ေပၚမွာ
ဘာေၾကာင့္
မ်က္ရည္ေတြ
ရႊဲရႊဲစိုေနခဲ့တာလဲ...
.....
........ငါ.....
ဘာကိုမွ....
နားမလည္နိုင္ခဲ့ဘူး...
...
မင္းနဲ႕..ငါ....ၾကား...
ဘယ္လိုအေၾကာင္းတရားေတြက
ျခားနားထားခဲ့တာလဲ
...
ညီမေလးရယ္..
...ငါ့ကို
ခ်စ္တယ္ဆိုတာေလး
တစ္ခုပဲ...
.....
ငါ့အတြက္
ထားခဲ့ပါ....

သားထက္ (မံုရြာ)

Monday, March 28, 2011

...ပ်ံသန္းထြက္ခြာသြားေသာ သံေယာဇဥ္ အပိုင္းအစမ်ားနဲ႕ အတူ....

အစကတည္းက
မခ်ည္ေနွာင္ခဲ့မိရင္
ဘယ္ေလာက္
ေကာင္းမလဲ....
ေနာက္ျပန္လွည့္ဖို႕
ဆံုးျဖတ္လိုက္မွ
အရာရာ
ေနာက္က်သြားျပီ
ဆိုတာ...
ငါ့နွလံုးသားက
အလန္႕တၾကား
သိလိုက္ရတယ္....
ၾကိုးကေလးတစ္ေခ်ာင္းဟာ
ငါ့နွလံုးသားတစ္ခုလံုးကို
မရံုးနိုင္ေအာင္
ရစ္ပတ္သြားခဲ့ေပါ့...
ငါဟာ..
ကိုယ့္ရဲ့ အကိုင္းအခက္မွာ
အပ်င္းေျပလာနားတဲ့
ငွက္ကေလးကို
သံေယာဇဥ္ျဖစ္မိတဲ့
သစ္ပင္တစ္ပင္နဲ႕
တူမေနဘူးလား...
ေနာက္ဆံုးမွာ
အလြမ္းေတြနဲ႕
တျဖည္းျဖည္း
ေသြ႕ေျခာက္
ေသဆံုးသြားရမယ့္
ကႏၱာရအလည္က
အထီးက်န္
သစ္ပင္ကေလးက
ငါ..ပါ....ပဲ.....
မင္းအတြက္
လတ္လတ္ဆတ္ဆတ္
ေအာက္ဆီဂ်င္ေတြ
ေဆာင္က်ဥ္းေပးဖို႕
ေလတိုက္တုိင္း
ယိမ္းေပးရတာ
ငါ ရင္ဘတ္ေတြ
ေအာင့္တယ္
ေကာင္မေလးရယ္...
မင္းနင္းေျခ
ျဖတ္ေတာက္လိုက္တဲ့
သံေယာဇဥ္
အပိုင္းအစေတြကို
ေထြးပိုက္...
ေခါင္းငိုက္စိုက္ခ်ရင္း
ငါ့လမ္းေတြက
တျဖည္းျဖည္း
မႈန္၀ါးလာတယ္...
ငါ့ အနာဂတ္ဟာ
ဘယ္မွာလဲေလ....
...
လွပတဲ့ နံနက္ခင္းေတြ..
သာယာတဲ့ ညခ်မ္းေတြ...
ေအးျမတဲ့ ေလေျပညင္းေတြ...
ေႏြးေထြးတဲ့ ေနေရာင္ျခည္ေတြ..
ၾကည္နဴးဖြယ္ ဆည္းဆာေတြ...
.....
............
ဒါေတြဟာ...
....မင္းနဲ႕ငါၾကား..
ဘယ္ေတာ့မွ
ေမြးဖြားမလာေတာ့ဘူးတဲ့လားကြယ္....။

သားထက္ (မံုရြာ)

Friday, March 25, 2011

လမ္းခြဲေတးသြား

ဖရိုဖရဲ
ေလာင္းကြ်မ္းေနတဲ့
အမႈိက္ပံုေပၚက
မီးခိုးေတြလို
တျဖည္းျဖည္း
မွိန္ေဖ်ာ့ ေပ်ာက္ကြယ္သြားေတာ့မယ့္
အိပ္မက္ေလးကို
ရင္နာနာနဲ႕
ၾကည့္ေနခဲ့ရတာ
ငါပါ...
ဘယ္ေလာက္နာၾကင္စရာ
ေကာင္းလဲ....
အဲဒီမိုးတိမ္ေတြဟာ
ငါ့အေပၚ
ရြာက်ဖို႕အတြက္
သက္သက္
ေကာင္းကင္မွာ
ဖြဲ႕ခဲ့တယ္
ထင္ရဲ့....
ရင္ထဲက
အသိစိတ္ေလးက
မင္းနဲ႕
ပတ္သက္ခဲ့သမွ်ကိုပဲ
ေတြးေနခဲ့မိတာေလ...
တိတ္ဆိတ္ေနတဲ့
ခေရပင္ၾကီးရယ္...
လမိုက္ညရဲ့
အညတရ ၾကယ္ေလးေတြရယ္...
ေလညင္းနဲ႕လြင့္ပါလာတဲ့
စံပယ္ရနံ႕ေတြရယ္...
အရာရာဟာ
ဒဏ္ရာေတြကို
ျပင္းထန္ေစဖို႕ပဲလား..
ေျပာခဲ့စမ္းပါ...ခ်စ္သူ....
ငါ့ကို..
`အရမ္းမုန္းတယ္´ လို႕...။

သားထက္ (မံုရြာ)

...ခ်စ္သူ ဆုတ္ျဖဲသြားေသာ ရက္စြဲမ်ား...

ိမီးစြဲေနတဲ့
စီးကရက္ တစ္လိပ္လိုပဲ..
ငါဟာ...
မင္းရွဴရႈိက္သမွ်
ေလာင္ကြ်မ္းျပာက်ဖို႕
အဆင္သင့္ျဖစ္ေနခဲ့တဲ့
..ေကာင္ပါ....
ဒူးေထာက္လဲက်သြားေအာင္
နွလံုးသားတစ္ခုလံုး
ရိုက္ခ်ိဳးခဲ့တဲ့
မိန္းမတစ္ေယာက္ကို
ခုထိ ျမတ္နိုးေနခဲ့မိရဲ့...
..ကဲ...
ဘယ္ေလာက္ မိုက္မဲတဲ့
..ေကာင္ေလးလဲကြယ္...
ငါ...
ခ်စ္ခဲ့..ၾကင္နာခဲ့..ယုယခဲ့သမွ်..
ဘာတစ္ခုမွ
မင္းအတြက္
အသံုးမက်ခဲ့ဘူးတဲ့လား....
တကယ္ေတာ့
ငါတို႕နွစ္ေယာက္ရဲ့
`ဆံုေတြ႕ခြင့္´ေလးက...
ရုပ္ရွင္ဇာတ္လမ္း တစ္ပုဒ္ကို
တစ္ညတာေလး
ၾကည့္ခဲ့ရသလိုပါ...
`ျပီးပါျပီ´လို႕
စာတမ္းထိုးျပီးတဲ့ေနာက္..
မင္းဆုတ္ျဖဲလိုက္တဲ့
ရက္စြဲေတြနဲ႕ အတူ
အထီးက်န္စြာ
ငါတစ္ေယာက္တည္း
ေျခာက္ေျခာက္ျခား
ခ်န္ေနခဲ့ရတာပါ...
`ထြက္မသြားပါနဲ႕´လို႕
ေသြးရူးေသြးတန္း
ေျပာေနခဲ့တဲ့ ငါ့မ်က္၀န္းေတြကို
မင္း မစာနာခဲ့တာပဲ
ငါ့မွာ ေတြးရင္းေတြးရင္း
၀မ္းနည္းလို႕ မဆံုးဘူး...။
ဒါေတြဟာ....
`မာယာေတြ´တဲ့လား...
`မာယာေတြ´ ျဖစ္ခဲ့မယ္
ဆိုရင္ေတာင္...
ငါ..`မာယာ´လို႕
မစြပ္စြဲရက္ပါဘူး
ေကာင္မေလးရယ္...
အိပ္မက္ဆိုတာ...
တခ်ိန္မွာ
လန္႕နိုးရမယ္ဆိုတာ
သိေနခဲ့တာေတာင္..
ငါ....ဟာ...
အဲဒီ..
အိပ္မက္ကေလးကိုပဲ
ျမတ္နိုးေနခဲ့မိတာပါ....။

သားထက္ (မံုရြာ)

Wednesday, March 23, 2011

စိတၱဇ

အိပ္ေရးမ၀ေသးတဲ့
မ်က္ခြံေတြလိုပဲ...
မနက္ျဖန္အေၾကာင္း
ေတြးၾကည့္ရတာ
ေလးလံလြန္းရဲ့...
ခတ္ႏြမ္းႏြမ္း
စာအုပ္တစ္အုပ္ကို
အိပ္မႈံစံုမႊြားနဲ႕
ဖတ္ေနရသလိုမ်ိဳး
ေအာင္ျမင္မႈဆိုတာလဲ
မႈံ၀ါး၀ါးပဲလား..
သကၠရာဇ္ေတြ
ေရြ႕လ်ားသြားတာ
ျမန္လြန္းတယ္....
ငါကေတာ့
ငါ့ကိုယ္ငါ
ယံုၾကည္စြာ
ပ်ံသန္းေနဆဲပါ....
လူေတြပါးစပ္ဖ်ားက
ၾကားၾကားေနရတဲ့
`ကံၾကမၼာ´ဆိုတဲ့
သတၱ၀ါၾကီးကို
အမုန္းဆံုးပဲ..
ေနာက္တစ္ခါ
အဲဒီ
`ကံၾကမၼာ´ဆိုတဲ့
အေကာင္ၾကီးကိုေတြ႕ရင္
နားရင္းနွစ္ခ်က္ေလာက္အုပ္
fuck you လို႕ သံုးခြန္းေလာက္ဆဲျပီး
ဖေနာင့္နဲ႕ေပါက္ပစ္မယ္
ကမၻာၾကီးေရ
ငါက
ငါ့ကိုယ္ငါ
ထုဆစ္ေနတဲ့
ကဗ်ာဆရာပါ....

သားထက္ (မံုရြာ)

Thursday, March 17, 2011

....ရက္ရာဇာမရွိေသးတဲ့ `ျမိဳ႕´.....

ဲအဲဒီ `ျမိဳ႕´က...

night club မွာ ေပ်ာ္ပါးျပီး

massage မွာ အပန္းေျဖေနတဲ့ `ျမိဳ႕´...

ဲအဲဒီ `ျမိဳ႕´က...

ေလာဘေကာင္ ဥစၥာရူးေတြနဲ႕

ေဒါသေကာင္ အာဏာရူးေတြ ေပ်ာ္ျမဴးေနတဲ့ `ျမိဳ႕´...

အဲဒီ `ျမိဳ႕´က...

အုတ္ေရာေရာ ေက်ာက္ေရာေတြနဲ႕

ပုတ္ပြေနတဲ့ `ျမိဳ႕´....

ဲအဲဒီ `ျမိဳ႕´က...

တုတ္ဓားလက္နက္ေတြနဲ႕

ညီအကို အခ်င္းခ်င္း ျပန္သတ္ေနတဲ့ `ျမိဳ႕´..

ဲအဲဒီ `ျမိဳ႕´က...

အယုတ္အညစ္ေတြနဲ႕

ျဖစ္ခ်င္တိုင္းျဖစ္ျပီး ၾကီးပြားေနတဲ့ `ျမိဳ႕´...

ဲအဲဒီ `ျမိဳ႕´က...

စင္တင္ဘီယာဆိုင္ေတြနဲ႕ ဆူညံေနျပီး

ဆင္ေျခဖံုးမွာ ရမၼက္ေတြနဲ႕ တိတ္ဆိတ္ေနတဲ့ `ျမိဳ႕´...

ဲအဲဒီ `ျမိဳ႕´က...

လူကံုတန္ေတြအတြက္ လံုျခံုျပီး

လူ႕ေက်ာမြဲေတြအတြက္ ဥပေဒမဲ့ေနတဲ့ `ျမိဳ႕´....

ဲအဲဒီ `ျမိဳ႕´က...

ပိုက္ဆံအႏြမ္းေတြ သံုးျပီး

ဘတ္စ္ကားအစုတ္ေတြ တိုးတိုးစီးေနတဲ့ `ျမိဳ႕´...

ဲအဲဒီ `ျမိဳ႕´က...

ညညဆို ဧည့္စာရင္းတိုင္ရျပီး

ဟုိနားဒီနားသြားရင္ မွတ္ပံုတင္ျပရတဲ့ `ျမိဳ႕´...

ဲအဲဒီ `ျမိဳ႕´က...

ေလမလံုမိုးမလံုအိမ္မွာ ေနျပီး

အဟာရမဲ့ အစားအစာေတြနဲ႕ မ်က္တြင္းေဟာက္ပက္က်ေနတဲ့ `ျမိဳ႕´...

ဲအဲဒီ `ျမိဳ႕´က...

ျမိဳ႕ျပင္မွာ မီးေတြထိန္ထိန္လင္းေနျပီး

ျမိဳ႕တြင္းမွာ ဖေယာင္းတိုင္ေတာင္ ထြန္းစရာမရွိတဲ့ `ျမိဳ႕´...

ဲအဲဒီ `ျမိဳ႕´က...

မသန္႕ရွင္းတဲ့ အိမ္သာအေဟာင္းေတြၾကား

ယင္တေလာင္းေလာင္း အစားအေသာက္ေတြ ခင္းက်င္းထားတဲ့ `ျမိဳ႕´...

ဲအဲဒီ `ျမိဳ႕´က...

အတိတ္အတြက္ ေရာဂါအစံု နွိတ္စက္ခံျပီး

အနာဂတ္အတြက္ ေအာက္စီဂ်င္ေပးထားရတဲ့ `ျမိဳ႕´

ဲအဲဒီ `ျမိဳ႕´က...

အိမ္ေဖာ္လုပ္ဖို႕ ကိုယ့္ဘ၀ကို အေပါင္ခံျပီး

သူ႕ကြ်န္လုပ္ဖို႕ ကိုယ့္ကုိယ္ကို ေရာင္းစားေနရတဲ့ `ျမိဳ႕´...

ဲအဲဒီ `ျမိဳ႕´က...

ဆယ္ေက်ာ္သက္ မိန္းမပ်ိဳေလးအတြက္ ညေန အိပ္အျပန္ခက္ျပီး

လူငယ္မ်ိဳးဆက္သစ္ေလးေတြအတြက္ အိပ္မက္ေတြေသဆံုးေနတဲ့ `ျမိဳ႕´....

.......

..............

...................

အဲဒီျမိဳ႕ကေလးဟာ

ငါတို႕ရဲ႕

သတိၱေတြနဲ႕

လင္းလက္လာမယ့္

သူ႕ရဲ့ မနက္ျဖန္ `ရက္ရာဇာ´ကို

ေမွ်ာ္ေနပါတယ္......။


သားထက္ (မံုရြာ)






Wednesday, March 16, 2011

...ေႏြဦး ဂီတ....

ေမေမ....
သားဟာ...
ကမ္းနဲ႕ေ၀းေနတဲ့
ပင္လယ္တစ္စင္းပါ...
ေမေမ....
သားဟာ...
သစ္ပင္ေတြ မစိမ္းလန္းတဲ့
ေတာင္တန္းေလးပါ...
ေမေမ....
သားဟာ...
ျမက္ခင္း မရွိတဲ့
အထီးက်န္ လြင္ျပင္တစ္ခုပါ...
ေမေမ....
သားဟာ...
ေျမျပင္နဲ႕ ကင္းကြာေနတဲ့
ေကာင္းကင္တစ္ခုပါ....
ေမေမ....
သားဟာ...
လေရာင္မေတာက္ပတဲ့
`ည´တစ္`ည´ပါ....
ေမေမ....
သားဟာ...
မိုးရာသီ မေရာက္တဲ့
ကႏၱာရပါ...
ေမေမ....
သားဟာ...
ေနေရာင္ျခည္ မက်တဲ့
နံနက္ခင္းပါ...
ေမေမ....
သားဟာ...
ရက္စြဲမရွိတဲ့
ျပကၡဒိန္တစ္ရြက္ပါ...
ေမေမ....
သားဟာ...
မိသားစုကို
အျမဲထိတ္လန္႕ေစတဲ့
စိုးရိမ္ေရအမွတ္ေလးပါ...
ေမေမ..
ဒါေပမယ့္
ေမေမရယ္...
သားဟာ...
နွလံုးသားရွိတဲ့
ကဗ်ာဆရာပါ...
ခု...
အဲဒီ နွလံုးသားနဲ႕
သား.....
ေမ့ေမ့ကို
လြမ္းေနပါတယ္.....။

သားထက္ (မံုရြာ)

Monday, March 14, 2011

ခ်စ္သူမရွိတဲ့ မနက္ျဖန္....

အမွတ္တမဲ့
သတိရမႈမွာ
ဘာအေရာင္မွ
စြန္းထင္းမေနခဲ့ဘူး..
သက္ျပင္းတစ္ခါခ်တိုင္း
အသက္တိုရမယ္ဆိုရင္
ငါ..
ဒီေနရာမွာပဲ
လဲက်
ေသဆံုးသြားမယ္
ထင္ရဲ့...
ရုိးရိုးသားသား
၀န္ခံရမယ္ဆိုရင္
အသက္ငင္ေနတဲ့
ျမက္ပင္ပင္ ၀ါ၀ါေတြရဲ့
မိုးရာသီကို
တမ္းတျခင္းမ်ိဳးနဲ႕
ငါ..
မင္းရဲ့...
ရႊန္းရႊန္းလက္လက္
မ်က္၀န္းေတြကို
မက္ေမာလြမ္းဆြတ္ဆဲပါ...
ျဖစ္နိုင္ မျဖစ္နိုင္
ျဖစ္သင့္ မျဖစ္သင့္
ငါ့ဦးေနွာက္က
အဆင္သင့္
မျဖစ္ခဲ့ဘူး..
လြမ္းမယ္ ေဆြးမယ္
အသည္းကြဲမယ္ နာၾကင္မယ္
ငါ့နွလံုးသားက
ၾကိုတင္ မၾကားနိုင္ခဲ့ဘူး...
အခ်စ္ဆိုတာ
ေရြးခ်ယ္လို႕ မရဘူး
ကန္႕သတ္လို႕ မရဘူး
ျပင္ဆင္လို႕ မရဘူး..
..............
..........မရဘူး.....
သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္
ေျပာသလို
အခ်စ္စစ္ဆိုတာ
`ၾကယ္တံခြန္ တစ္စင္းကို
နွစ္ေပါင္းမ်ားစြာမွာ
တၾကိမ္ပဲ ျမင္ေတြ႕ခြင့္ရသလိုမ်ိဳး
လူတစ္ေယာက္ရဲ့
တစ္သက္မွာ
တစ္ခါပဲ ျဖစ္ေပၚလာတဲ့
အခ်စ္မ်ိဳး´
အဲဒီလို
အခ်စ္မ်ိဳးနဲ႕
ငါ
မင္းကို
ခ်စ္ခဲ့တာပါ....
ဒါေပမယ့္
ဒါေပမယ့္
..
မေရရာေသးတဲ့
ငါ့ရဲ့
မနက္ျဖန္ေတြမွာ
မင္း.....
ငါနဲ႕အတူ
ရွိမေနေတာ့ဘူးဆိုတာက
ေသခ်ာေနခဲ့တယ္....
ငါကိုင္ေနက်
ေဘာပင္ေလးက
ငါ့ကို ေလွာင္ေျပာင္..
ငါေရးေနက်
စာရြက္ေတြက
ငါ့ကို ျပက္ရယ္ျပဳ
တီးေနက် ဂစ္တာက
အက္ကြဲသံ ထြက္တယ္
ေကာင္မေလးရယ္
ငါ ေသာက္ေနက်
အရက္ေတြက
ခါတိုင္းထက္
ပိုမူးေနသလိုပဲ
ဒီညကစျပီး
ၾကယ္ေတြ
ဘယ္ေလာက္ေၾကြေၾကြ
ငါ..
ဆုမေတာင္းေတာ့ဘူး...

သားထက္ (မံုရြာ)

Friday, March 4, 2011

....အျဖဴေရာင္ေကာင္မေလး....

ငါ့ရဲ့
ဆိုးသြမ္းမႈေတြကို
နားလည္ေပးတတ္တဲ့
ေကာင္မေလး...
ငါ့ရဲ့
တစ္ကုိယ္ေကာင္းဆန္မႈေတြကို
ခြင့္လႊတ္ေပးတတ္တဲ့
ေကာင္မေလး....
ငါ့ရဲ့
အနိုင္က်င့္မႈေတြကို
သည္းခံေပးတတ္တဲ့
ေကာင္မေလး...
ငါ့ရဲ့
ခံစားခ်က္ေတြကို
စာနာေပးတတ္တဲ့
ေကာင္မေလး...
ငါ့ရဲ့
အထီးက်န္ဆန္မႈေတြကို
ေျဖေဖ်ာက္ေပးတတ္တဲ့
ေကာင္မေလး....
ငါ့ရဲ့
နာၾကင္မႈေတြကို
ေဖးမေပးတတ္တဲ့
ေကာင္မေလး...
ငါ့ရဲ့
အခ်စ္ေတြကို
ယံုၾကည္ေပးတတ္တဲ့
ေကာင္မေလး...
ငါ့ရဲ့
အလြမ္းေတြကို
မွ်ေ၀ေပးတတ္တဲ့
ေကာင္မေလး...
ငါ့ရဲ့
ရႈံးနိမ့္မႈေတြကို
နွစ္သိမ့္ေပးတတ္တဲ့
ေကာင္မေလး....
ငါ့ရဲ့
အေအာင္ျမင္မႈေတြကို
ေပ်ာ္ရႊင္ေပးတတ္တဲ့
ေကာင္မေလး....
ငါလဲက်ခ်ိန္
လက္တြဲေခၚျပီး
ငါေမာပမ္းခ်ိန္
ေရစင္ကမ္းသူ..
ငါ့ရဲ့
အျဖဴေရာင္ ေကာင္မေလးေရ....
...
မင္းနဲ႕ငါၾကားက
အျဖဴေရာင္ၾကိဳးေလးဟာ
မင္းနဲ႕ငါၾကားက
နားလည္မႈေလးပါကြာ....
......
ျဖဴျဖဴစင္စင္ သံေယာဇဥ္
ျဖဴျဖဴစင္စင္ အၾကင္နာ
ျဖဴျဖဴစင္ ေမတၱာ
ျဖဴျဖဴစင္စင္ ေစတနာေတြနဲ႕
သစ္ပင္ေပၚက
နွင္းဆီျဖဴေလးရုတ္တရက္
ဖူးပြင့္လာသလို
ဘာမွ မေရးျခစ္ရေသးတဲ့
စကၠဴျဖဴျဖဴေလးတစ္ရြက္လို
အျပစ္ကင္းစင္တဲ့
ငါ့ရဲ့
အျဖဴေရာင္ ၾကြက္စုတ္မေလးေရ..
ငါ နင့္ကို
ျဖဴျဖဴစင္စင္
လြမ္းေနတယ္...
မေန႔က
မင္းေျပာခဲ့တဲ့ စကားေတြနဲ႕
မေန႕က
မင္းစပ္ခဲ့တဲ့ ကဗ်ာေလး..
မေန႕က
မင္းအသံေလးေတြ
ၾကားေယာင္ရင္း
မေန႕က
မင္းပံုရိပ္ေလးကို
ျမင္ေယာင္တယ္
မေန႕က
မင္းအေၾကာင္းေတြ ေတြးရင္း
မေန႕က
မင္းအေၾကာင္းေတြ
ငါ ကဗ်ာစပ္ျဖစ္တယ္...
မေန႕က
မင္းထြက္သြားေတာ့
ငါ..တစ္ေယာက္ထဲ...
ဒီေန႕
မင္းမရွိေတာ့လဲ
ငါ...တစ္ေယာက္ထဲ...
ျပီးေတာ့....
....ငါ ....တစ္ေယာက္ထဲ..
ငါ....
တစ္ေယာက္ထဲ...
...ငါ..
တစ္ေယာက္ထဲပါ....
ေကာင္မေလးေရ.....

သားထက္ (မံုရြာ)

Thursday, March 3, 2011

.....ေနာက္ဆံုးဆုလဒ္.....

ျပန္ေပးခဲ့ပါ...
ျပန္ေပးခဲ့ပါ...
စံပယ္ တစ္ပြင့္ရဲ့
ျဖဴစင္မႈမ်ိဳးနဲ႕
ေမႊးျမလန္းဆန္းခ့ဲဖူးတဲ့
ငါ့ နံနက္ခင္းေတြ...
ျပန္ေပးခဲ့ပါ...
ျပန္ေပးခဲ့ပါ....
ဟို အရင္တုန္းကလို
ဟုိ တခ်ိန္တုန္းကလို
ဘယ္သူ႕ကိုမွ
မတြယ္တာတတ္တဲ့
ဘယ္အရာကိုမွ
အေလးနက္မထားတတ္တဲ့
ေပါ့ေပါ့ပါးပါး
ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ရဲ့ဘ၀ကို...
ျပန္ေပးခဲ့ပါ..
ျပန္ေပးခဲ့ပါ..
အခ်စ္အေၾကာင္း
ဘာမွ မသိေသးတဲ့
အလြမ္းအေၾကာင္း
တစ္ခုမွ မသိေသးတဲ့
မနာၾကည္းတတ္
မမုန္းတီးတတ္ေသးတဲ့
ေပ်ာ္ေပ်ာ္ေနတတ္တဲ့
လူငယ္ေလးတစ္ေယာက္ရဲ့ ဘ၀ကို...
ျပန္ေပးခဲ့ပါ..
ျပန္ေပးခဲ့ပါ..
.....

......
ေနာက္ဆံုး ဆုလဒ္အျဖစ္
မင္းရဲ့
အၾကည့္ျဖဴျဖဴေလးကို....

သားထက္ (မံုရြာ)

....ခ်စ္သူခိုး၀ွက္ထားတဲ့ အိပ္မက္....

တခါတခါက်ေတာ့
ကိုယ့္ရင္ဘတ္ကို
ျပန္ျပန္စမ္းမိတယ္...
ရင္ခုန္သံေတြ
ရွိမွ ရွိေသးရဲ့လား...
ဘယ္ဘက္ရင္အံုတစ္ခုရဲ႕
ေႏြးေထြးမႈေလးဟာ
တျဖည္းျဖည္း
ေအးစက္သြားျပီဆိုေပမယ့္
မာေၾကာေနတဲ့
ငါ့ နွလံုးသားထဲ
မင္းကိုလြမ္းတဲ့ ..
အလြမ္းေတြ....
ေဆြးေဆြးေျမ႕ေျမ႕
ရွင္သန္ေနတုန္းပဲ...
အသိစိတ္နဲ႕ခႏၶာ
အိုးစားကြဲေနတဲ့
အထီးက်န္ညေတြဟာ
ငါ့အတြက္
ဆက္တိုက္ဆိုသလိုပါပဲ....
ငါ့ အတၱနဲ႕ငါ
နွစ္ႏွစ္ျခိဳက္ျခိဳက္
ေလာင္ကြ်မ္းပစ္ခဲ့တာေလ..
ေႏြဦးရဲ့ သစ္ရြက္ေျခာက္ေတြလို
ငါတစ္ေယာက္ထဲ
ေၾကြလြင့္ေနပါတယ္
ခ်စ္သူ...
ငါက
အိပ္မက္က
လန္႕နိုးတာေတာင္
အိပ္မက္ကို
အိပ္မက္မွန္း
မသိေလာက္ေအာင္
ဆြံ႕အေနခဲ့မိတဲ့ေကာင္..
ခ်စ္သူရယ္..
ငါက
ကဗ်ာဆရာပါ..
သစ္ရြက္ကေလး
လႈပ္ခတ္လိုက္တာကအစ
ထိထိရွရွ ခံစားတတ္တဲ့ေကာင္ပါ..
အခ်စ္စိတ္အရင့္အမာၾကီးနဲ႕
ခ်စ္သူကို
ဆံုးရႈံးလိုက္ရတာဟာ
ငါ့အတြက္ေတာ့
ကမာၻတစ္ခုလံုး
ပ်က္သုန္းေၾကမြသြားသလိုပါပဲ..
ငါတယုတယ
ပ်ိဳးထားတဲ့
အိပ္မက္ေလးဟာ
အဲဒီ ေန႕ရက္
အဲဒီ ေနရာ
အဲဒီ အခ်ိန္မွာပဲ
ေပ်ာက္ဆံုးသြားခဲ့ရတယ္.....

သားထက္ (မုံရြာ)

Saturday, February 26, 2011

အျဖဴေရာင္ေန႕မ်ား

၀ကၤပါလို
ေကာက္ေကြ႕တဲ့
လမ္းေတြ...
ငါတို႕
ျပင္ဆင္ေလွ်ာက္ခဲ့တယ္
`ဘ၀´ဆိုတာ
သင္ၾကားမႈေတြ
ျပည့္နက္ေနတဲ့
ေက်ာင္းၾကီးတစ္ခုပါ...
ေခါင္းေလာင္းသံေတြနဲ႕
ငါတို႕
ဆံုဆည္းခဲ့ၾကသလို
ေခါင္းေလာင္းသံေတြနဲ႕
ငါတုိ႕
ခြဲခြာၾကရဦးမယ္...
ေကာင္းျမတ္ျခင္း
ေန႕ရက္ေတြဟာ
အာရံုဦး
အလင္းေတြနဲ႕အတူ
ငါ့တို႕ဆီ
ေရာက္လာၾကဦးမွာပါ..။
အဲဒီအခ်ိန္မွာ
ငါတို႕ ရင္ဘတ္ေတြ
ျဖဴစင္ေနဖို႕
လိုတယ္....။

သားထက္ (မံုရြာ)

ေဆာင္းညေနခင္း...

ေဆးေရာင္ဆိုးမထားတဲ့
ညေနခင္းတစ္ခုပါ...
တိမ္ေတြက
ေျပာင္ေျပာင္ရွင္းရွင္း
ကင္းစင္ေနျပီး
သစ္ပင္ေတြက
စိမ္းစိမ္းလက္လက္
ေတာက္ပလို႕...
ေတာတန္းေလးဟာ
ျမဴေတြနဲ႕
အုံ႕ျပလွပေနပါတယ္...။
တကယ္လို႕သာ
အတၱေတြနဲ႕
နစ္မြန္းမေနခဲ့ဘူးဆိုရင္
ေဟာဒီ
ညေနခင္းေလးဟာ
က်ေနာ့္အတြက္
ျဖဴျဖဴစင္စင္
လွပေနခဲ့မွာပါ......။

သားထက္ (မံုရြာ)

Friday, February 25, 2011

ပန္းပြင့္ ဒ႑ာရီ

မင္းရဲ့....
နုညံ့တဲ့
လက္ေခ်ာင္းေတြနဲ႕
ငါ့နွလံုးသားကို
တီးခတ္လိုက္ပါ...
ငါ့ရင္ဘတ္ၾကီးက
အလြမ္းသီခ်င္းေတြဆိုဖို႕
အဆင္သင့္ျဖစ္ေနခ်ိန္....
မင္းရဲ့....
လက္ေတာက္ေနတဲ့
မ်က္၀န္းေတြနဲ႕
ငါ့စိတ္ကို
ညႈိ႕ယူလိုက္ပါ..
ငါ့အခ်စ္ေတြက
ဒူးေထာက္အညံ့ခံဖို႕
အဆင္သင့္ျဖစ္ေနခ်ိန္...
မင္းရဲ့...
ခ်ိဳျမိန္တဲ့
နႈတ္ခမ္းေတြနဲ႕
ငါ့ဘ၀ကို
ဖမ္းစားလုိက္ပါ..
ငါ့ရူးသြပ္ျခင္းေတြက
အရာရာကို ေပးဆပ္လုိက္ဖို႕
အဆင္သင့္ျဖစ္ေနခ်ိန္...
မင္းသိရဲ့လား
ငါ့အျဖစ္ဟာ
မီးပြိဳင့္မွာရပ္ေစာင့္ေနတဲ့
ကားတစ္စီးလိုမ်ိဳးပါ..
မင္းမုန္းသြားမွာ
စိုးလြန္လြန္းလိဳ႕
`ခ်စ္တယ္´ဆိုတဲ့
စကားတစ္ခြန္း
ဘရိတ္အုပ္ရတာ
ရင္ေတြပြင့္မတတ္ပါပဲ....အခ်စ္ရယ္...
ရြာလက္စ
မိုးေရေတြ
မေျခာက္ေသြ႕ခင္...
လင္းလက္စ
ေနေရာင္ေတြ
မေအးစက္ခင္..
က်လက္စ
နွင္းမႈန္ေတြ
မခဲေသးခင္...
ဒါေတြဟာ..
အိပ္မက္ေတြလိုပဲ
မႈန္၀ါးေပ်ာက္ကြယ္သြားမယ္ ဆိုတာ
မသိေသးခင္
.....
သံေယာဥ္ဇဥ္ဟာ
ငါ့နွလံုးသားကို
အထပ္ထပ္
ခ်ည္ေနွာင္ရစ္ပတ္ခဲ့ျပီးျပီ...
ဒီလိုနဲ႕ပဲေပါ့...
အိပ္မက္လွလွေတြနဲ႕
ရင္ခုန္စရာေကာင္းတဲ့...
စိတ္ကူးနုနုေတြနဲ႕
ၾကည္ႏူးစရာေကာင္းတဲ့...
ေမွ်ာ္လင့္ျခင္းေတြနဲ႕
လန္းဆန္းေနတဲ့..
`အခ်စ္´ဆိုတဲ့
`ပန္းတစ္ပြင့္´ဟာ
သူမရဲ့
မ်က္၀န္းတစ္ခ်က္ အလက္မွာ
ေမြးဖြားခဲ့ပါတယ္......

သားထက္ (မံုရြာ)

Wednesday, February 23, 2011

မသိသလို ေနေပးပါ

အရင္လို မင္းအနားမွာ ရွိတယ္

ကြဲကြာသြားတဲ႔ မနက္ခင္းေလးေတြ
အပ္ခ်ည္နဲ႔ ခ်ဳပ္သီရင္း
စကား အေဟာင္းအၿမင္းမ်ား
ေရေလာင္းေပါင္းသင္ရင္း
ငါသတိရသလို သတိမရဖို႔
ငါရူးမိုက္သလို မရူးမိုက္ဖို႔ိ
တတြတ္တြတ္ ေရႊနားေတာ္သြင္းရင္း
မင္းအနားမွာ ငါရွိတယ္
မသိသလို ေနေပးပါ

ဒါဟာ မသြားသင္႔တဲ႔ လိပ္စာ
ဒါဟာ ဒဏ္ရာသင္႔မယ္႔ အိပ္မက္
ဒါဟာ အဆိပ္ကို ဖုံးကြယ္ထားတဲ႔ ႏွင္းဆီ
ဒါဟာ မင္းအတြက္ ခါးသက္ေစမယ္႔ ရာသီရယ္လို႔ သတိေပးရင္း
မင္းအနားမွာ ငါရွိေနတယ္
မသိသလို ေနေပးပါ

စိတ္အေႏွာက္အယွက္ ၿဖစ္ေပမယ္႔
စိတ္ရႈပ္ေထြးေနေပမယ္႔
အနားမွာ မရွိေစခ်င္ေပမယ္႔
မသိသလို ၊ မရွိသလုိ ေနေပးပါ . .

အရင္လိုပဲ မင္းအနားမွာ ငါရွိေနမယ္
အဲဒါ. . .
မသိသလို ေနေပးပါ

စ်င္မင္းဧ( 18-2-2011 ညတြင္ ေသြးပ်က္စြာ ေရးပါသည္)

ေႏြ (သုိ႔မဟုတ္) ရြက္ေၾကြသခၤ်ဳိင္း

ဒီ တစ္ႏွစ္လည္း ေၾကြရၿပန္ၿပီ . .

သို႔ /
ေႏြ . .

ငါ စာေရးလိုက္တယ္
ငါ မေၾကြခင္ . .
ငါ မေသခင္ . .

အခ်ိန္ဟာေရာက္လာေတာ႔မယ္

မႏွစ္ကလို ေၾကြက်ဖို႔
ဒီႏွစ္မွာ အင္အားမရွိဘူး
(မႏွစ္ကလည္း အင္အားမရွိခဲ႔ပါဘူးေလ)

ေၾကာက္လန္႔တၾကားနဲ႔
(ၿပဳတ္က်တဲ႔ အရသာကို မက္ေမာမိလားမသိ)
ငါ မသိတဲ႔ ငါ႔ ၀ိဥာဥ္မွာ
ေလကေလး ၿဖဴးလာစဥ္
ငါ႔ အညွာကို
ငါ
ေၿခြခ်လိုက္မိတယ္

စ်င္မင္းဧ

ေဆာက္လက္စ အိမ္ကေလး

ဟုတ္တယ္ ၊ လွတယ္
တကယ္ လွတယ္
အေ၀းက ၾကည္႕လည္း လွတယ္
အနီးကပ္ၾကည္႕လည္း လွတယ္
မ်က္စိမိွတ္ၾကည္႕လည္း လွတယ္
ေဆာက္လက္စအိမ္ေလး

ပန္းေတြ
မပြင္႔ေသးတဲ႔ ပန္းေတြ
ပ်ိဳးထားတယ္

ေက်းငွက္ေတြ
ေရာက္မလာေသးတဲ႔ ေက်းငွက္ေတြ
ဖိတ္ေခၚထားတယ္

ေဟာဒီမွာ ခုံတန္းၿပာ
ေဆာက္လက္စ . .
ေဟာဒီမွာ မီးလင္းဖို
ေဆာက္လက္စ . .
ေဟာဒီမွာ.. .
ေဟာဒီမွာ ေလ

ေၾသာ္
မင္းက
ဘယ္ထြက္သြားရတာလဲ

စ်င္းမင္းဧ( 18-2-2011 ညတြင္ ေသြးပ်က္စြာ ေရးပါသည္)

ႏွလံုးသားျဖင့္ သီကံုးေသာ...

တကယ္ေတာ့.....
ငါ...ဟာ....
လႈိင္းေတြနဲ႕
ခ်ိဳခ်ိဳလြင္လြင္
စီးဆင္းခဲ့ရတဲ့ `ျမစ္´...
မုန္တိုင္းေတြနဲ႕
အခက္အလက္ေတြ
ေ၀ဆာခဲ့ရတဲ့ `သစ္ပင္´...
မဆင္မျခင္ဘဲ
ေတေလတေကာင္လို
ခတ္ေပေပ
ရွင္သန္ခဲ့တဲ့
ေကာင္ဆိုးေလးပါ...
ငါ့ ေကာင္းကင္မွာ
ၾကယ္ေတြမေတာက္ပသလို
ငါ့ ညေတြက
လေရာင္မလင္းဘူး...
ေလေျပ ေလညင္းမဲ့
ေျခာက္ေသြ႕အက္ကြဲေနတဲ့
ငါ့ နံနက္ခင္းေတြထဲမွာ
ပန္းရနံ႕ေတြ
မရွိပါဘူး...ခ်စ္သူ...
မင္းအတြက္
လွလွပပ
ဖန္တီးေပးစရာဆိုလို႕
ငါ့နွလံုးသားမွာ
တယူတယ ေမြးဖြားလာတဲ့
အျဖဴေရာင္
ခ်စ္ျခင္း တစ္ခုပဲ ရွိတယ္...
ေကာင္မေလးရယ္
ငါဟာ..
မင္းအတြက္ေတာ့
ထာ၀ရ
မိုးေခါင္ေနတဲ့
ေႏြဥတု တစ္ခုပဲ
ျဖစ္မွာပါ...
ဒီလိုပါပဲကြယ္...
ငါဆိုတဲ့
ေကာင္ဆိုးေလးအတြက္
ဆုလဒ္ေတြဟာ
အျမဲလြဲေခ်ာ္ေနတတ္သလားပဲ..
ေမ့ပစ္လိုက္ဖို႕
မုန္းပစ္လိုက္ဖို႕ပါပဲ..
ဒါေပမယ့္
တဆစ္ဆစ္
ကိုက္ခဲေနတဲ့
ေမွာင္မိုက္ညမ်ားစြာ
ကုန္ဆံုးျပီးသြားတဲ့ေနာက္
ငါ..မင္းကို
ေမ့လို႕မရဘူး
မုန္းလို႕မရခဲ့ဘူး...ခ်စ္သူ...
ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ေပါ့ကြယ္
မင္းကို
ခ်စ္ေနရတာေလး တစ္ခုနဲ႕ကို
ငါ ေက်နပ္ေနပါတယ္...
မင္းကို
မွတ္မွတ္ရရ
လြမ္းဆြတ္ မိတဲ့အခါ
ျမတ္ျမတ္နိုးနိုးနဲ႕
မင္းရဲ့ကိုယ္စား
နမ္းဖို႕..
ပန္းပင္ကေလးတပင္
ငါ့ နွလံုးသားမွာ
ပ်ိဳးထားပါတယ္....

သားထက္ (မံုရြာ)

Thursday, February 17, 2011

...

အိမ္အၿပန္ တိတ္ဆိတ္ေနက် လမ္းမွာ ႏွင္းမ်ားဖြဲလို႔
ညေအာ္သံဟာ တစ္ကိုယ္တည္း စီးဆင္းေနက်
၀မ္းနည္းတတ္သူဟာ ပိုက္ကြန္ထဲမွာ
ေလာက္ၿမိဳက္ေနတဲ႔ လမ္းမီးတိုင္ေတြက
ေသြးပ်က္စရာ

လူသူရွူပ္ေထြးတဲ႔ လမ္းမၾကီးေပၚကေန
လူသူေတြ နည္းပါးတဲ႔ လမ္းကေလးကေန
လူသူ ဆိတ္သုဥ္းတဲ႔ အိမ္ငယ္ေလးဆီ
ည ခရီးဟာ ႏွင္လာခဲ႔ၿပီ

အိမ္တံခါး၀က ႏွူတ္ဆက္နမ္းေနက် အနမ္းဟာ
အလြမ္းေတြ ေၾကြက်လာ
သစ္ရြက္ေၿခာက္ အ၀ါမ်ား
ေလးလံတဲ႔ ဘ၀ပါ

အခုဆို ဘာေၾကာင္႔ မဆုံသင္႔တာလဲ ေမးခြန္းက
ေခါင္းေပၚမွာ
မ်က္ႏွာက်က္မွာ
အံဆြဲထဲမွာ
မ်က္ႏွာသစ္ ပ၀ါမွာ
လက္ဖက္ရည္ခြက္ထဲမွာ
ေဆးလိ္္ပ္တိုေတြမွာ
အရည္ေပ်ာ္က်လို႔
ၿမင္မေကာင္းတဲ႔ ၿမင္ကြင္းပါ အခ်စ္ရယ္

စ်င္မင္းဧ

အိမ္ၿပန္ခ်ိန္

ဒီေရနဲ႔အတူ အခ်ိန္တန္ရင္ တက္လာမယ္တဲ႔

ဟိုေ၀း ေကာင္းကင္နီေဆြးေဆြး ေအာက္မွာ
အိမ္ၿပန္ခ်ိန္ ေပ်ာက္ရွတဲ႔
ငွက္အေသ ေတာက္ပံေတြ ငါ လိုက္ေကာက္ခဲ႔တယ္

ညေနစာတစ္ခုရဲ႕ ကံဆိုးမွူကိုလည္း လက္ခံရမွာပဲ
ဒီလိုပဲ
အပ်င္းေၿပ ေၿခေဆးမွူအတြက္ မ်က္ရည္မ်ား
ေကာင္းကင္တစ္ခုလံုးမွာ ေငြ႕ရည္ဖြဲ႕ခဲ႔ေပါ႔
မၾကာခင္ေရာက္လာမယ္႔ ရထားမွာ
အိမ္မက္ေသတစ္ခု ခိုကပ္လိုက္ပါသြားတယ္

ငါသာလ်ွင္ က်န္ေနခဲ႔ေပါ႔
အရိုးစု တစ္စုရဲ႕ သစၥာေရေသာက္ၿမစ္ဟာ
စကၠန္႔တံေတြေအာက္ ေပ်ာ္စင္းလို႔
က်က်န္ေနခဲ႔
တစ္ စ စီ
တစ္ စက္ စီ
ၿပန္႔က်ဲလို႔
ဘ၀ကို

အဲဒီ ဘ၀ကို
အိမ္ၿပန္ခ်ိန္မွာပဲ
ညေနနဲ႔အတူ ေၾကးနန္းရိုက္ခဲ႔တယ္

စ်င္မင္းဧ

ဟုတ္ၿပီ ..

အခု မိစာၦတို႔ရဲ႕ ေသြးဆိုးကို ငါေသာက္လိုက္ၿပီ

အလင္းေတြ ရုတ္ခ်ည္းေပ်ာက္ကြယ္
အေမွာင္နယ္ထဲ
ငါ႔ အေလာင္းကိုေတာင္ ဘယ္သူမွမၿမင္ေအာင္
ေသပစ္လုိုက္လုိ႔ရတယ္

အေပြ႕အဖက္ၾကမ္းလွတဲ႔ ၾကိဳး၀ိုင္းထဲမွာ
ကုိယ္႔ လိပ္ၿပာ ကိုယ္ႏွူတ္မယ္
ဘယ္ေခြးမွ မ ေဟာင္နဲ႔
ဘယ္ သရဏဂုံမွ မ တင္နဲ႔
ငါ႔ ကိုယ္ငါ မိစာၦဇာတ္သြင္း
ငါ႔ ငရဲကို ငါကိုယ္တိုင္ ေရွ႕က လမ္းရွင္းသြားမယ္

လိုက္ခဲ႔ၾက
ဒုကၡတို႔ အသင္႔ၿပင္ထားၾက
ဘ၀ ဆက္တိုင္း
သံသရာတစ္ေလ်ာက္
ငါ႔ အသက္ေတြ
ငါ ရသမွ် ခႏၶာေတြအတြက္
၀ဋ္ဒုကၡတုိ႔ အသင္႔ၿပင္ထားၾက

အခု တံခါးကို ငါပိတ္လိုက္ၿပီ
ငါ႔ မ်က္လံုးကို မွိတ္
ငါ႔ စိတ္နဲ႔ ရဲရဲၾကည္႕လိုက္ၿပီ
၀င္လာခဲ႔ပါ
သံပူၿပားေပၚက ေရတစ္စက္လုိ
ေလာင္ကၽြမ္းေပ်ာက္ကြယ္သြားဖို႔ ၀န္မေလးဘူး

ခႏၶာကိုယ္အႏွံ႔
ေအးစက္ၿခင္းရဲ႕ အဆိပ္ေတြတုိး၀င္
ေဟာဒီ ေလထန္ထန္ ကြင္းၿပင္မွာ
ငါ႔ ေလာင္ကၽြမ္းမွူကို ၾကည္႕ၾကစမ္း

အရွူံးေပးလိုက္ၿပီ
သံသရာ တစ္ေလွ်ာက္လံုးအတြက္ ငါ အရွူံးေပးလိုက္ၿပီ
ေသၿခင္းတရားကို ေရတစ္ခြက္လို
ေသာက္သုံးရဲတဲ႔ စိတ္နဲ႔
ငါ အရွူံးေပးလိုက္ၿပီ

သံသရာတစ္ေလ်ွာက္
ဘယ္လိုဘံု ဘယ္လိုဘ၀ေရာက္ေရာက္
ငါ႔ေလာင္ကၽြမ္းမွူနဲ႔ ငါ႔နတ္ဆိုးတို႔ကို
ငါ ကိုယ္တိုင္ ေစာင္႔ေရွာက္
ေခၚေဆာင္သြားမည္

လိုက္ခဲ႔ၾက
ငါ႔ ေနာက္လိုက္ခဲ႔ၾက
ဒုကၡအေပါင္းတို႔
ငါ႔ေနာက္ကို လိုက္ခဲ႔ၾက

ဘာကိုမွ ေခါင္းထဲလက္ခံ မထားႏိုင္ေတာ႔ဘူး
ဆုိး၀ါးမွူေတြ
ယုတ္ညံ့မွူေတြ လစ္လ်ွဴရွူလိုက္ၿပီ
ကိုယ္႔ကို အေသသတ္မယ္႔ ေၿမႊဆုိးကို
လွလွပပ ငု႔ံ နမ္းလိုက္သလုိမ်ိဳး
ဒုကၡေတြကို နမ္းရွူိက္ရဲၿပီ

ငါ႔ေသြးပ်က္မွူေတြ
ငါ႔ရူးသြပ္မွူေတြ အတြက္
ငါ႔ ၀ိဥာဥ္ေတာင္ ငါ႔ကို လာ မေဖ်ာင္းဖ်နဲ႔

ကဲ . . အခု
ငါ အဆင္သင္႔ၿဖစ္ေနၿပီ
ဘာကိုေစာင္႔ေနတာလဲ
လာခဲ႔ေတာ႔ေလ .. .. .. . .
စ်င္မင္းဧ

အတၱမ်ား ရဲ႕ အိမ္

ငါ႔၀ိဥာဥ္ မွီတြယ္ရာ
ငါေနထိုင္ရာ ကမာၻ
ငါ႔ ကမာၻ

ဆိုက္ကားၿဖတ္တိုက္ခံလုိက္ရတဲ႔ ငါ႔၀ိဥာဥ္ဟာ ငါ႔ကမာၻ
ဘစ္ကားေတြၾကားထဲ ေရာက္သြားတဲ႔ နားတစ္စံုဟာ ငါ႔ကမာၻ
ပြဲေစ်းတန္းလုိ ဆိုင္ခန္းေတြနဲ႔ ၿမိဳ႕ၿပအ၀င္မွာ
ေရငတ္ခဲ႔ရတဲ႔ စိတ္ဟာလည္း ငါ႔ကမာၻ

အံံံံ့ၾသဖြယ္လြဲမွားတဲ႔ အေသးအဖြဲမ်ားက အစ
ၾကီးမားတဲ႔ က်ရႈံးမႈမ်ား အဆံုး
အေပြ႕အဖက္ၾကမ္းလြန္းလွတဲ႔ ဇာတ္၀င္ခန္းတစ္ခုမွာ
ေရစီးေၾကာင္းေလးတစ္ေၾကာင္းဟာ ငါ႕ကမာၻ

အိမ္ၿပန္ခ်င္ခဲ႔တဲ႔ လမ္းတစ္ေလ်ာက္လံုး
ၿမဴေတြဖံုး ႏွင္းေတြေ၀
အလြမ္းစိတ္ကေလးနဲ႔ ေတာင္
မွန္မွန္မေရာက္ႏိုင္တဲ႔ အေမ႔အိမ္မွာ
ငယ္စဥ္ငယ္ဘ၀က ပံုရိ္ပ္မ်ားဟာ ငါ႔ကမာၻ

လူသားတစ္ေယာက္စာထက္ မပိုတဲ႔အတၱနဲ႔
လူသားတစ္ေယာက္စာထက္ ပိုတဲ႔ ဒုုကၡနဲ႔
လူသားဆန္ဆန္ ထိုးေကၽြးခဲ႔တဲ႔ ဘ၀ကို
အန္ဖတ္ဆို႔ေနတဲ႔ အမူးသမားမ်က္လုံးထဲမွာ
ငါ႔ ကိုယ္ငါ ၿပန္ေတြ႕ခဲ႔တာ ငါ႔႔ကမာၻ

ငါ႔႔ကမာၻရဲ႕ ၿငီးေငြ႕မႈ
ငါ႔႔ကမာၻရဲ႕ ေသြးပ်က္မႈ
ငါ႔႔ကမာၻရဲ႕ စိမ္းလန္းမႈေတြကို
နတ္စိမ္း၀င္ပူးသလို ရင္ခုန္ခဲ႔ရတဲ႔ အတိတ္ခ်ိဳကေလးဟာ
ငါ႔ ကမာၻ

လူေတြရဲ႕ အတၱနဲ႔လည္း ထိရွခဲ႔
လူေတြရဲ႕ ေပြ႕ဖက္မႈနဲ႔လည္း ထိေတြခဲဲ႔
ဆံုးမသံ အစ ဆဲေရးသံ အဆံုး
လႈိင္းလံုးေတြစီးၿပီး ေရာက္ခဲ႔ရတဲ႔ ကမ္းေၿခဟာ
ငါ႔ ကမာၻ

ဂစ္တာ တစ္လက္
ကဗ်ာစာရြက္ တစ္ရြက္
ေဆးေပါ႔ လိပ္တို တစ္ဖက္နဲ႔
ေခါင္းခါတတ္တဲ႔ သက္ၿပင္းမ်ား
ေခါင္းေမာ႔ထားတဲ႔ ရန္လိုမႈမ်ား
ေၿပးလက္စ လမ္းဆီ ဆက္ေၿပးရမလား
ေသြးထြက္ေနတဲ႔ ဒဏ္ရာကို ေငးၾကည္႕ရမလား မသိ
မသဲကြဲတဲ႔ အသိဥာဏ္ေတြနဲ႔
လွလွပပ ေဖ်ာ္စပ္ထားတဲ႔ ေပ်ာ္ရည္တစ္ခြက္ကို
ေမာ႔ေမာ႔ေသာက္တတ္တဲ႔ ငါ႔ခႏၶာဟာ
ငါ႔ ကမာၻ . . . .

စ်င္မင္းဧ

ဒဏ္ရာထဲက ၿမိဳ႕ငယ္

ၿမိဳ႕ငယ္ေလးမွာ ေၿခရာေတြရွိတယ္

တစ္ေယာက္ေသာသူူက တစ္ခုေသာၿမိဳ႕မွာ
တစ္ၿခားတစ္ေယာက္က တစ္ေနရာမွာ
ေသးေကြးေသာလြဲေခ်ာ္မွူက ၿမိဳ႕ငယ္ေလးဆီမွာ

ပန္းပြင္႔ေတြလည္း ပြင္႔လို႔ေၾကြသြားခဲ႔ၿပီ
စမ္းေခ်ာင္းေလးလည္း စီးဆင္းၿပီး ခန္းေၿခာက္သြားခဲ႔ၿပီ
ၾကီးရင္႔လာေသာ သစ္ပင္ပ်ိဳမ်ား စိမ္းစိုၿပီး
ေသဆံုးသြားေသာ အပင္အိုမ်ား ေပ်ာက္ရွခဲ႔ၿပီ
ဒ႑ာရီဟာလည္း ေဟာင္းႏြမ္းေဆြးေၿမ႕လာခဲ႔ပါၿပီ

ငါလွမ္းပို႔တဲ႔ အလြမ္းေတြဟာ
ၿမိဳ႕ငယ္ေလးကို အသက္ဆက္ေစႏိုင္ပါ႔မလား
သူမရဲ႕ သတိရမွူကေကာ
ၿမိဳ႕ငယ္ေလးကိုု ေပ်ာ္ရႊင္ေစႏိုင္မွာလား

ငါတုိ႔ဟာ အေ၀းမွာ
ၿမိဳ႕ငယ္ေလးဟာ အေ၀းမွာ
ရူးမိုက္တတ္ေသာ ၿဖဴစင္မွူဟာ ၿမိဳ႕ငယ္ေလးဆီမွာ
ေက်ာရိုးႏွစ္ေခ်ာင္း ၿပဳတ္ထြက္ခဲ႔ရေသာ ၿမိဳ႕ငယ္ေလး
အမုန္းတရားကို သိခဲ႔ရေသာ ၿမိဳ႕ငယ္ေလး
ခြဲခြာၿခင္း ၿမင္ကြင္းကို
ၿမိဳ႕အ၀င္မွာ ခ်ိတ္ထားဆဲပဲလား

ၿမိဳ႕ငယ္ေလးဟာ
သူ႔သစ္ပင္ၾကီးေအာက္မွာ
ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ကို ေပ်ာ္ေစဖူးရဲ႕
ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ကို ေမ်ွာ္ေစဖူးရဲ႕
ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ကို ငိုေစဖူးရဲ႕
ၿမိဳ႕ငယ္ေလးမွာလည္း မ်က္ရည္ေတြနဲ႔

ၿမိဳ႕ငယ္ေလးဟာ သူ႔လက္ၾကမ္းၾကီးေတြနဲ႔ ကဗ်ာေတြေရး
ငါ႔ကို ေပးဖတ္ခဲ႔ဖူးတာလည္း ငါမေမ႔ႏိုင္
သူ႔ ေၿမနီလမ္း တစ္ေလ်ွာက္မွာ
ရယ္သံေလးနဲ႔ ေလ်ွာက္ေစခဲ႔တာလည္း ငါမေမ႔ႏိုင္
သူ႔ရင္ခြင္ၾကီးထဲမွာ
ငါ႔ကို ရင္ခုန္ေစဖူးတာလည္း ငါမေမ႔ႏိုုင္

ၿမိဳ႕ငယ္ေလးေရ ...
မင္းဟာ ငယ္ဘ၀ေတြ သိမ္းဆည္းထားရာ
ၿမိဳ႕ၿပက ေတာင္းခံသမ်ွ ၀မ္းစာေတြလည္း
မင္းက ေပးခဲ႔တယ္
ဟိုးအေ၀းက ေၿခလွမ္းေတြကိုလည္း
မင္းက လြမ္းေသးတယ္
ေမ႔ေလ်ာ႔လြယ္တဲ႔ ဦးေႏွာက္ေတြထဲမွာ
မင္းဟာ တိမ္ၿမဳပ္ေပ်ာက္ဆံုးခဲ႔

အားလံုးဟာ မင္းကို
ရက္စက္ေသာ က်ိန္စာဆိုးနဲ႔
ကမၺည္းထိုးခဲ႔ၾကတယ္
မင္းဟာ
ဒဏ္ရာမ်ားလွတဲ႔ ၿမိဳ႕ငယ္ေလးပါ ။ ။

စ်င္မင္းဧ

တစ္ဘ၀စာ

သည္းၾကီးမည္းၾကီး ကူးခတ္ခဲ႔တုန္းက
ငါဟာ ‘ လူ ’ ပါ
ကုန္းေပၚေရာက္ေတာ႔မွ
‘ ငါး ’ ၿဖစ္ခဲ႔ရ . .

စ်င္မင္းဧ

ဇာတ္လမ္း

မိုးေခါင္တာ ရာသီတစ္ခုလား . .

စိ္္္တ္ေတြညိဳ႕ေတာ႔ တစ္ကို္ယ္လံုးရႊဲတယ္
ဆႏၵဟာ ငရဲကိုသြားတဲ႔လမ္္း
ၿငိမ္သက္ၿခင္းနဲ႔ ေစာင္႔စားခဲ႔တာလည္း
မီးစာတစ္ခု ၿငိမ္းသြားသလို . . .

ၿမိဳ႕တည္မယ္ ဆိုတဲ႔ ရာဇ၀င္ဟာလည္း
ဖတ္ေကာင္းရုံသက္သက္ပဲ
ၿမစ္တစ္စင္းေကာသြားေတာ႔
ဘယ္ေလွမွ လာမငိုဘူး
သံသရာကလည္း ၀င္လြယ္ထြက္လြယ္

ဖတ္ေကာင္းရုံေရးထားတဲ႔ စာမ်က္ႏွာေပၚ
ဘယ္သူမွ ၾကာၾကာမေနဘူး
ငါလည္း အရိုးထြင္မထားတဲ႔ငါးပါ
နည္းနည္းေလာက္ သတိထားၾကည္႕ရင္
ဘယ္ကိုသြားေနလဲ
သိရမွာေပါ႔ . . . ။ ။

အိမ္ၿပန္ခရီး

ခရမ္းၿပာေရာင္ တိမ္တိုက္ေတြနဲ႔ အိမ္ၿပန္ခ႔ဲတယ္

အေမ႔အတြက္ ႏွစ္ခ်ိဳ႕မ်က္ရည္
အေဖအတြက္ ပခုံးသား တစ္ဖက္
လြမ္းလို႔ေရးထားတ႔ဲ စာတစ္ရြက္က
အလစ္မွာ လူအခိုးခံရတယ္
ဒါေတြနဲ႔ ငါၿပန္ခဲ႔တယ္ ငါ႔ၿမိဳ႕ဆီ

ေၿခလက္ေတြ မသယ္ႏူိင္ေတာ႔ဘူး
ဒဏ္ရာရေနက်ေနရာက
ဒဏ္ရာကို ဆာေလာင္တတ္ၿမဲမုိ႔
ကိုယ္႔ကိုယ္ကိုု ေၿဖေတြးေတြးၿပီး
အိ္မ္ရာ၀င္ ပံုၿပင္ေတြနဲ႔ အိပ္ခဲ႔တယ္

အေတာင္မွာ ကိုက္ခဲထားတဲ႔ႏွင္းပြင္႔နဲ႔
ၾကြက္တက္ေနတဲ႔ အာရုံမ်ားစြာ
ၿမင္ကြင္းဟာ တၿဖည္းၿဖည္း ေ၀၀ါးလာ
ေ၀၀ါးလာ
ဘာပဲၿဖစ္ၿဖစ္
ေရာက္ေတာ႔မယ္
ငါ ၿပန္ေရာက္ေတာ႔မယ္
ငါ႔ရဲ႕ ဇာတိေၿမဆီ . .
ငါေမြးဖြားရာဆီ . . .
ငါ႔ရဲ႕ မိခင္ဆီ . . . . .

စ်င္မင္းဧ

.....

ပ်ံ႕လြင္႔ေနေသာၾကိဳးနဲ႔ ငါ႔အသံကို ခ်ည္ေႏွာင္ထားတယ္
လူရည္မလည္ေသးတဲ႔စိတ္ကို အတိ္တ္မွာ ထားခ႔႔ဲတယ္

လာခဲ႔တဲ႔လမ္းဆီ ဘ၀ကိုၿပန္လႊတ္
သစ္ပင္ေတြ စိမ္းစိုေနတဲ႔ ကၽြန္းေလး
ၿမိဳ႕ၿပမာယာ
ေမာဟ
ငါ႔ဘ၀ကို အဲဒီလို ေဖ်ာ္စပ္ထားခဲ႔တယ္

မိုးေရေတြ ရႊဲရဲႊစိုေနတဲ႔ ေနရာမ်ိဳးမွာ မေနရဲဘူး
သစ္ရြက္ေတြ ေၾကြေၾကြက်တဲ႔ ေနရာမွာလည္း မေနရဲဘူး

အိမ္ၿပန္ခ်ိန္မွာေတာ႔
အေမ ၾကိဳေနမွာပဲ ဆိုတဲ႔အသိနဲ႔
အရဲစြန္႔ ထြက္လာခဲ႔တယ္

ကၽြန္ေတာ္လည္း ရြာခ်ခဲ႔တာပဲ
ဒီ ကႏာၱရ ကိုက
မစိုစြတ္ တတ္တာပါ . . .

စ်င္မင္းဧ

ႏွင္းဆီသို႔

ႏွင္းဆီ
ဘာေၾကာင္႔ေခၚပါသလဲ

ခၽြန္ၿမၿပာလဲ႔ေနတဲ႔ဆူးနဲ႔ ေကာင္းကင္နံရံကို ထိုးစိုက္ထားတာလား
မင္းပြင္႔ဖက္မ်ားနဲ႔ အိပ္ေမႊ႕ခ်ထားတဲ႔ ညေနေကာင္းကင္ဟာ
နီေဆြးလို႔ပါ

တစ္ေလာကလံုးကို လက္၀ါးၾကီးအုပ္ထားတဲ႔ ပံုစံနဲ႔
ပြင္႔လို႔

အခု
ကိုယ္႔၀ိဥာဥ္ဟာ
မင္းရဲ႕ပင္စည္ကိုတြယ္တက္လာခဲ႔ၿပီ

ေၾကာက္စရာေကာင္းတဲ႔ ၀တ္မွူူံဟာ
ဘုရားသခင္ရဲ႕၀ိဥာဥ္ေတာ္လား

မင္းပြင္႔ဖတ္မွာ ခိုတြယ္ေနတဲ႔ ႏွင္းပြင္႔ေလးေတြဟာ
ကမာၻေၿမရဲ႕ မ်က္ရည္ေတြလား

တစ္ေလာကလံုး ေဆြးေဆြးေၿမ႕ေၿမ႕ ေၿပာေနၾကပါေသးတယ္
ႏွင္းဆီ
ဘယ္မွာလဲ
အခု မင္းဘယ္မွာလဲ . . .
စ်င္မင္းဧ

ပဥၥလက္

အရိပ္ေတြ ၊ အမွူန္အမႊားေတြ
ညည
ငါမက္တဲ႔ အိမ္မက္မွာ မင္းေရာက္္လာေနတယ္

အခုဆို
ငါ ေလ်ာက္တဲ႔ လမ္းတိုင္း
သစ္ရြက္ေတြေၾကြက်က်န္ခဲ႔တယ္

ငါရပ္ေနတဲ႔ အရပ္မွာ
ေခြးေတြ ဆြဲဆြဲငင္ငင္အူတယ္
ဘာေၾကာင္႔ပါလဲ

မ်က္ႏွာမူရာၾကည္႕တိုင္း
မ်က္ရည္ေတြရႊဲရႊဲစို
တိမ္ညိဳေတြလည္း အံု႔အံု႔လာတယ္

ေသြးပ်က္ဖြယ္အခင္းအက်င္းနဲ႔
ငါ က်စ္ေနေသာ ၾကိဳးမ်ား
တစ တစ ရွည္လ်ားလာတယ္

ညတာရွည္တဲ႔ တစ္ေလ်ာက္လံုးမွာ
ယင္းစြဲေနတဲ႔ ေဆးသမား
သူ႔အေတြးထဲ ငါ႔ကိုေခၚတယ္

(ေၿပရာေၿပေၾကာင္းေၿပာတာပဲေကာင္းပါတယ္
ေနာက္လွည္႕မၾကည္႕တတ္ရင္ေတာ႔
ေနာက္မွာ ဘာက်န္ခဲ႔လည္း ဘယ္သိမွာလဲ

ဒါပါဘဲ
ဘ၀ ဆိုတာလည္း ဒါပါဘဲ
လက္တစ္ဖ်စ္စာ အခ်ိန္အခါအတြက္
တခမ္းတနား ေလာင္ၿမိဳက္ရတာ
လက္တစ္ဆုပ္စာ ႏွလံုးသားအတြက္
ၿဖဴေရာ္ေၾကြက်ခဲ႔တာ
ေနာက္ဆံုးေတာ႔လည္း
ဒီေလာက္ပါဘဲ) <----------- ပယ္ခ်င္တယ္

ဘယ္ေလာက္ပဲ ရြာက်က်
ေရစက္ မပါမွေတာ႔
မိုးရြာတယ္လို႔ ဘယ္သူနားလည္ေပးမွာလဲ

ဒီလို အံေခ်ာ္မွူအတြက္လည္း
ကမာၻေတြထဲ ဘယ္ေလာက္ၿပာက်ခဲ႔ၿပီလဲ
ဘယ္လို ေပ်ာက္ကြယ္ခဲ႔ၿပီးၿပီလဲ
အံ႔ၾသဖြယ္ရာ ပဥၥလက္ထဲမွာပဲ
ငါ ..
အခါခါ ေသတယ္ . . .

စ်င္မင္းဧ

ေ၀းေ၀းက မီးအိမ္

အသံေတြနဲ႔ စိတ္ပူ ေနေသးလား
ကၽြန္ေတာ္႔ အသံမွာ လြမ္းေနလား
ကၽြန္ေတာ္႔ လမ္းကို စိ္တ္ပူေနလား

လူကိုယ္တိုင္ မေရာက္ႏုုိင္ခ႔ဲ
အေမရဲ႕ ေမတၱာေတြနဲ႔
ကၽြန္ေတာ္႔ ညေတြ ေႏြးေထြးခ႔ဲပါတယ္

အေမ႔ မ်က္ရည္ေတြတစ္ေန႔ ခမ္းေၿခာက္ရမွာပါ
အေမ႔ အၿပံဳးေတြ တစ္ေန႔ပြင္႔မွာပါ
အေမ ေထြးပိုက္ခဲ႔ေပမယ္႔
ကၽြန္ေတာ္ မခို၀င္ႏိုင္ေသးတာ
၀မ္းနည္းေနမလား အေမ

အေမ႔ စိုးရိမ္ၿခင္းေတြေၾကာင္႔ လမ္းမေပ်ာက္ခ႔ဲတာ
အေမ႔ အသံနဲ႔ လမ္းေလ်ာက္တတ္ခဲ႔တာ
မိုက္မဲမွူ႔ရဲ႕ သားသမီးကို အေမဘယ္ေလာက္ထိခ်စ္ပါသလဲ
ကၽြန္ေတာ္လည္း တစ္ေန႔ေန႔ေတာ႔
တစ္ေန႔ေန႔ေတာ႔ ေပါ႔ အေမရယ္
ပန္းေတြ အရမ္းပြင္႔တဲ႔ အသိုက္အၿမံဳမွာ
အေမ႔ကို
ၿပန္လည္ ေတြ႕ဆံုႏိုင္မွာပါ . . .

စ်င္မင္းဧ

Bar ဘား

စင္ေပၚမွာ ေအာ္ေနတဲ႔အသံကိုၾကားလား
သူတို႔ စိုက္ပ်ိဳးတဲ႔ လယ္ယာေၿမဟာ
စိတၱဇ လူကံုထံေတြရဲ႕ အန္ဖတ္ပဲ

ငါ႔မွာ ဒီပြဲကို အလည္ေရာက္ရွိခဲ႔ၿပီ

ဒီမွာ .. လာမုိက္မဲၾက
ဒီမွာ .. လာညံ႔ဖ်င္းၾက
တေၾကာ္ေၾကာ္ေခၚေနတဲ႔ အသံမွာ
၀ိဥာဥ္မ်ား ဆတ္ဆတ္ခါလို႔

ဒီ တုန္ခါေနတဲ႔ ယဥ္ေက်းမွူမွာ
ဘ၀ေတြ စီးေမ်ာၾက
လူတစ္ေယာက္. .
ေနာက္ ထပ္ လူတစ္ေယာက္ . .

ဒီလိုု ယဥ္ေက်းမွူရဲ႕ နိဂုံးဟာ
ကမာၻအပ်က္မွာ တည္ေနသလား

ငါ႔ရဲ႕ မူးေ၀ေနတဲ႔စိတ္နဲ႔
ယက္ေဖာက္လိုက္တဲ႔ ယက္ကန္းသံမွာ
သူတို႔ တေတြ
ေကြးေအာင္ က ေနၾကေတာ႔တယ္ . . .
စ်င္မင္းဧ

ႏွင္းဆီတစ္ပြင္႔၏ စ်ာပန

ရနံ႔ေတြ ၊ အေရာင္အဆင္းေတြ
ပုံသ႑န္ေတြ
အားလံုးကို ၿမဳပ္ႏွံခဲ႔ရၿပီ
မင္းရဲ႕၀ိဥာဥ္ကိုပါ ၿမဳပ္ႏွံလိုက္ပါ
မင္းရဲ႕ေနာက္ဘ၀ေတြကိုပါ ၿမဳပ္ႏွံလိုက္ပါ
ႏွင္းဆီတစ္ပြင္႔ရဲ႕ သစၥာတိုင္တည္ေတးကို ေရရြတ္မိတဲ႔
ငါ႔ကိုပါ ၿမဳပ္ႏွံခဲ႔လိုက္ပါ
ငါ႔ရဲ႕ ေနာက္ဘ၀ေတြကိုပါ ၿမဳပ္ႏွံခဲ႔လိုက္ပါ

ေဟာဒီ လြင္တီးေခါင္ၿပင္ ကႏာၱရမွာ
ေဟာဒီ ဆူးမ်ားတဲ႔သဲေသာင္မွာ
ငါတို႔ ..
၀ိဥာဥ္အၿဖစ္ေတာင္ ၿမင္ေတြ႕ခြင္႔ မရဘူးဆိုရင္
ငါတို႔ ..
စိတ္ကေလးနဲ႔ေတာင္ ထံုကူးခြင္႔ မရေတာ႔ဘူးဆိုရင္
ငါတို႔ရဲ႕ အရည္ေပ်ာ္က်ေနတဲ႔ ဘ၀ေတြ ၊ ေနာက္ဘ၀ေတြ
အားလံုးရဲ႕ စ်ာပန
ငွက္ဆိုးထိုးသံေတြနဲ႔ ခမ္းခမ္းနားနား သၿဂႋဳဟ္လိုက္ပါ
သၿဂႋဟ္လို္က္ပါ

ေနာက္တစ္ၾကိမ္
ႏွင္းဆီမပြင္႔မီွ ဘ၀ေတြအထိ ...
စ်င္မင္းဧ

အေပါင္ဆိုင္

ကၽြန္ေတာ္ရယ္
အေမရယ္ ...
အေဖရယ္ ...
မိသားစုထမင္း၀ိုင္းေလးရယ္ ..
အိမ္ေရွ႕ မယ္ဇလီပင္ရယ္ ..
ေၿပာေနၾကအေၾကာင္းေတြရယ္ ..
လေရာင္ဆမ္းထားတဲ႔ ခုတင္ၾကီးရယ္ ..
ကိုရီးယား ဇာတ္လမ္းတြဲရယ္ ..
လက္ဖက္သုပ္ရယ္ ..
ေရွာက္သီးေဖ်ာ္ရည္ရယ္ ..
မ်က္ႏွာက်က္ေပၚက ခ်စ္သ႔ူဓာတ္ပုံေဟာင္းရယ္ ..
အားလံုးကိုေပါင္ႏွံ

ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ၾကီးေရ ..
တစ္ေန႔ေတာ႔
အတိုးေရာ အရင္းေရာ
မင္းဆီက ၿပန္ေရြးရမယ္ ...
စ်င္မင္းဧ

အမဲလိုက္ခံရတဲ႔ ညစာ

ငါဟာ
အမဲလိုက္ခံရတဲ႔ ညစာတစ္ခြက္ ဆိုတာကို
ေျပာၾကပါစို႔

သမိုင္းတစ္ေလ်ာက္မွာလည္း
စာဖြဲ႕စရာမလိုတဲ႔သူေတြ အမ်ားၾကီးပဲ မဟုတ္လား
ညစာေတြ ေပ်ာက္ပ်က္လြယ္တဲ႔ ၿမိဳ႕သစ္ထဲမွာ
၀မ္းေခါင္းအလြတ္တစ္လံုးရဲ႕ အိမ္မက္မက္တယ္

ကိုယ္အတၱနဲ႔ကိုယ္ မွားပံုမ်ားကေတာ႔
ကိုယ္႕ကိုယ္ကို လက္ဆြဲႏူူတ္ဆက္တဲ႔အခါမွာ
လက္ဖ၀ါးထဲ ဓားက ညွပ္ညွပ္ထားတယ္
ၿမိဳ႕ၿပကလည္း အဲဒီသံေယာဇဥ္မ်ဳိးနဲ႔ပဲ
ကၽြန္ေတာ္ကို ခ်ည္ေႏွာင္တယ္

လမ္းညႊန္စာအုပ္ကလည္း အမွားေတြခ်ည္းပဲ
အဲဒီလို အသိရဖို႔ ဘြဲ႕တစ္ခုယူခဲ႔ရတယ္
ခင္ဗ်ားတို႔ရဲ႕ ၿငီးေငြ႕မူမ်ိဳးေလာက္ဆိုု
ကၽြန္ေတာ္ေပ်ာ္ပါတယ္

ယုန္တစ္ေကာင္လံုး ပိုက္ထဲတိုးတာေတာင္
ပိုက္မၿဖဳတ္ရဲေအာင္ သတၱိေၾကာင္စ ၿပဳလာတယ္
ဘယ္လိုအဓိပၸယ္မ်ိဳးနဲ႔မွ စာေမးပြဲမခ်ဖို႔
ညတိုင္း ဆုေတာင္းခဲ႔ရတယ္
အဲဒီလို ေလၿဖတ္ေနတဲ႔ လမ္းတစ္ေလ်ွာက္လံုးမွာ
ေၿပးေနရတဲ႔ ေၿခသံေတြညံလာတယ္
ၿခင္တစ္ေကာင္ရဲ႕ တိုက္ခိုက္မူကိုေတာင္
လံုေလာက္စြာ မကာကြယ္ႏိုင္ဘူး

ေအာက္စီဂ်င္ ပိုက္တန္းလန္းနဲ႔
အေၿပးၿပိဳင္ေနရတဲ႔ လူနာကိုၿမင္ဖုူးခ်င္ရဲ႕လား
အစာေၿပေလာက္ေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္မစားခ်င္ေတာ႔ဘူး
ေလခ်ိဳေသြးခံရလြန္းလို႔
ကြဲအက္သြားတဲ႔ မီးေတာင္တစ္လံုးအေၾကာင္းကိုလည္း
ၾကဳံရင္ ေၿပာၿပခ်င္ပါတယ္

ေသခ်ာတာက
ဒီကဗ်ာ ဟာ
မီးေလာင္ၿပင္ထဲကေန
ကုပ္ကုပ္ကပ္ကပ္ ဆြဲယူထားရတဲ႔ ကၽြန္ေတာ္႔ညစာပါ

မေသခ်ာတာကေတာ႔
အဒီခံစားမူူကို
ဘယ္လိုကဗ်ာအမ်ိဳးအစားနဲ႔
ေဖာ္ၿပသင္႔သလဲ ဆိုတာ... ... ...
စ်င္မင္းဧ

မိသားစု

မိသားစု

ကၽြန္းစိုစို
ေနညိဳညိဳ
တိမ္အိုေတြ တစ္အုပ္တစ္မ လြင့္လာေပါ႔

ကိုယ္႔ညစာကိုယ္ ပိုက္ဆြဲရင္း
ဒီေရနဲ႔အတူ ျပန္လာခဲ႔တယ္
လူသူမရွိတဲ႔ ညေတြဆီ ...

ခပ္ေဝးေဝး မီးအိမ္ေလးမိွန္
ခပ္သဲသဲ ရယ္သံေလးတိမ္
ေလး ငါး ေယာက္စာထမင္းဝိုင္းကို ေက်ာခိုင္းျပီး
လက္က်န္တစ္ပိုင္းနဲ႔
အသိစိတ္ကို အေဝးႏွင္လႊတ္လိုက္တယ္
စ်င္မင္းဧ

အသိ

အေမရယ္
အိ္မ္ေ႔ရွမယ္ဇလီပင္ႀကီးက
ကၽြန္ေတာ႔ အေႀကာင္း ဘာမွမေၿပာဘူးလား

ကၽြန္ေတာ္ ထြက္ခဲ႔တဲ႔ေတာက မနက္ပါဘူး
ဒါေပမယ္႔
ေဟာဒီ ပန္းပြင္႔ေလးက အရမ္းေမႊးတယ္ အေမ
ေဟာဟို ေတာင္ကုန္းေလးက အရမ္းလွတယ္ အေမ
ဒါက ကၽြန္ေတာ္႔ကို ေခ်ာ႔သိပ္တဲ႔ ဥႀသပါ
ကၽြန္ေတာ္ အဲဒီလိုေၿပာရင္
အေမ စိုးရိမ္လိမ္႔မယ္

အိပ္ခ်င္မူးတူးစိတ္နဲ႔
ကေလးကလား ‘ ဝ ’လံုးေတြပဲ ထို္္င္ေရးေနမိတယ္
အေမသိမလား

ကၽြန္ေတာ္ကေတာ႔ မသိခ်င္ေတာ႔ဘူး

ေသးေသးေလးေတြးၿပီး
လက္ကေလးနဲ႔ လွ်ိဳယူတာေတာင္မွ
ဒုကၡေတြ အမ်ားႀကီးပါလာတယ္ . . .
စ်င္မင္းဧ

........

ေဆးလိပ္တိုကို ဖိနင္းရင္းေတြးတယ္
လမ္းမေပၚ ေလွ်ာက္ရင္းေတြးတယ္
တေရးႏုိးခ်ိန္မွာ ေတြးတယ္

ကိုယ္႔မ်က္စိနဲ႔ ၿမင္ေနတဲ႔ ၿမင္ကြင္းက ဘယ္ေလာက္ေ၀းလဲ
ကိုယ္႔ဘ၀ေသးေသးေလးက ဘယ္ေလာက္ေလးသလဲ
တကယ္ပါ
ညညဆို ငါ႔အိပ္ယာမွာ ဒီေရတက္တယ္
မနက္ဆို တစ္ကိုယ္လံုး ေပပြေနတဲ႔စိတ္နဲ႔ႏုိး
အခုထိ ပဲ
ၿမင္ေနရတဲ႔ မွန္ခ်ပ္ကို
တၿခားဖက္ လွည္႕ထားလို႔ မရဘူး

သံသရာ တစ္ခုစာဂီတ
သီခ်င္း တစ္ပုဒ္ပဲ ဆိုတတ္တယ္
မင္းမသိလို႔ပါ .. .. ..
ေ၀းကြာသြားတဲ႔ အေၾကာင္းအရာကို သိခ်င္ရင္
မင္းေၿခဖ၀ါးကို ငံု႔ၾကည္႔ပါ

အခုဆိုရင္
ဥၾသ ႏွစ္ခါေသၿပီးခဲ႔ၿပီ . . .
စ်င္မင္းဧ

Wednesday, February 16, 2011

ေနတတ္ပါ.

ၾကံၾကံဖန္ဖန္
ၾကိုးစားသမွ်
ၾကံၾကံဖန္ဖန္
လြဲတတ္လြန္းတဲ့
ေလာကၾကီးထဲ
မွန္မွန္ကန္ကန္
ေနတတ္ပါေစ.....

သားထက္ (မံုရြာ)

တာ၀န္.....

ဘ၀ဆိုတဲ့
ေက်ာျပင္မွာ
အရႈိးရာေတြ အျပည့္
ေလာကဓံတရားက
ေက်ာသား ရင္သား
အခဲြျခားဘူး ဆိုပဲ...။
ရုိးရုိးသားသား
လုပ္စားသူေတြနဲ႕
မရုိးမသား
လုပ္စားသူေတြ...
ရန္သူလား
မိတ္ေဆြလား
ကမ္းလာတဲ့လက္မွာ
အဆိပ္ေတြနဲ႕
နႈတ္ခမ္းပါးပါးမွာ
ဓားသြားေတြနဲ႕
ျပံုးထားတဲ့ မ်က္လံုးမွာ
အမုန္းခိုးေတြ ေ၀ေနတယ္....။
ရန္သူလည္း
မဟုတ္ဘူး..
မိတ္ေဆြလည္း
မဟုတ္ဘူး..
ငါတို႕ဟာ
တစ္လမ္းထဲေလွ်ာက္ၾကရမယ့္
ခရီးသြားမ်ားပ....
တခ်ိဳ႕က
တဘ၀စာလံုးရင္းျပီး
သူတပါးအတြက္
လမ္းေတြခင္းလို႕..
တခ်ိဳ႕က
သူတို႕ တစ္ဘ၀စာအတြက္
သူတပါးေတြကို
လမ္းလိုနင္းလို႕....
ကိုယ့္သမိုင္းကို ေတြးရင္း...
ကိုယ့္သမိုင္းကို ေရးရင္းေပါ့...
တာ၀န္သိဖို႕ေတာ့ လိုတယ္
မေတာင္းဘဲ
ေပးအပ္ျပီးသား တာ၀န္...
မေပးဘဲ
ယူတတ္ရမယ့္ တာ၀န္...
မေျပာဘဲ
သိတတ္ရမယ့္ တာ၀န္...
တိုးတက္ဖို႕..
ေအာင္ျမင္ဖို႕...
ျမင့္ျမတ္ဖို႕...
ေအးခ်မ္းဖို႕...
နိုင္ငံအတြက္...
လူမ်ိဳးအတြက္..
ဘာသာအတြက္..
ေလာကအတြက္...
ငါတို႕ အားလံုးမွာ
တာ၀န္ေတြ ရွိတယ္...။
တျခားသူေတြရဲ့ ဒုကၡကို
လက္ပိုက္ၾကည့္ေနတဲ့
မင္းဆီ..
အဲဒီဒုကၡေတြ
အေနွးနဲ႕ အျမန္ေရာက္လာမယ္ဆိုတာ
မင္း မေမ့ပါနဲ႕...
မင္းသိရဲ့လား
ငါတို႕မွာ
တာ၀န္ေတြ ရွိတယ္.......

သားထက္ (မံုရြာ)

ဒီေမးခြန္းေလး ေျဖေပးၾကပါ.....

ဘယ္သူ႕ေၾကာင့္လဲ
ငါတို႕ေတြ
ဒုကၡ ပင္လယ္ေ၀ခဲ့တယ္...
ဘယ္အရာေၾကာင့္လဲ
ငါ့တို႕ေတြ
ဆင္းရဲျပီးရင္း ဆင္းရဲခဲ့ၾကတယ္...
ဘာအတြက္ေၾကာင့္လဲ
ငါတို႕ေတြ
မိသားစုေတြနဲ႕ ေ၀းကြာခဲ့ၾကတယ္...။
ဘယ္သူ႕ေၾကာင့္လဲ
ငါတို႕ ပညာေရး
နိမ့္က်သည္ထက္ နိမ့္က်ခဲ့တယ္...
ဘယ္အရာေၾကာင့္လဲ
ငါ့တို႕ ဘ၀ေတြ
အနင္းခံျပီးရင္း အနင္းခံခဲ့ရယ္...
ဘာအတြက္ေၾကာင့္လဲ
ငါတို႕ အိပ္မက္ေတြ
နက္သည္ထက္ နက္ခဲ့ၾကတယ္...။
ဘယ္သူ႕ေၾကာင့္လဲ
ငါတို႕ေတြ
ကိုယ့္အမ်ိဳးကိုယ္
လိမ္ညာခဲ့ၾကတယ္..
ဘယ္အရာေၾကာင့္လဲ
ငါ့တို႕ေတြ
ကိုယ့္အမ်ိဳးကိုယ္
ညွဥ္းဆဲခဲ့ၾကတယ္...
ဘာအတြက္ေၾကာင့္လဲ
ငါတို႕ေတြ
ကိုယ့္အမ်ိဳးကိုယ္
ေရာင္းစားခဲ့ၾကတယ္...။
ဘယ္သူ႕ေၾကာင့္လဲ
ငါတို႕ စိတ္ဓာတ္ေတြ
ပ်က္ခဲ့ရတယ္...
ဘယ္အရာေၾကာင့္လဲ
ငါ့တို႕ စည္းကမ္းေတြ
ပ်က္ခဲ့ရတယ္...
ဘာအတြက္ေၾကာင့္လဲ
ငါတို႕ ပညာေတြ
အဆက္ျပတ္ခဲ့ရတယ္......။
ဘယ္သူ႕ေၾကာင့္လဲ......
ဘယ္အရာေၾကာင့္လဲ.....
ဘာအတြက္ေၾကာင့္လဲ......


သားထက္ (မံုရြာ)

Tuesday, February 15, 2011

ကဗ်ာဆရာ

ငါ မက္ခဲ့သမွ်
အိပ္မက္လွလွ
ငါ နိုးထခ်ိန္
ငါ့ နံေဘးနား
မရွိေတာ့တဲ့ အခါ...
ငါ ျမတ္နိုးသမွ်
ငါ ခ်စ္ရသူ
ငါ ျပန္လာခ်ိန္
ငါ့ နံေဘးနား
မရွိေတာ့တဲ့ အခါ...
ငါ ခ်စ္မိသမွ်
ငါ ရူးသြပ္မိသူ
ငါ လြမ္းေနခ်ိန္
ငါ့ နံေဘးနား
မရွိေတာ့တဲ့ အခါ...
အိပ္မက္ေတြ
ျမိဳသိပ္
ျမတ္နိုးျခင္းတို႕ျဖင့္
ေရးဖြဲ႕ရင္း
ရူးသြပ္ေနတဲ့
ခတ္ညံ့ည့ံ
ကဗ်ာဆရာတစ္ေယာက္အျဖစ္
ငါဟာ
ကမာၻၾကီးရဲ့
တစ္ေနရာမွာ
ျပႆဒါးဇာတာနဲ႕အတူ
ေမြးဖြားခဲ့တယ္....။

သားထက္ (မံုရြာ)

ငါ့ `ည´ေလး...

ႏွင္းစက္ေတြ
ေပ်ာ္၀င္ေနတဲ့ `ည´...
ျမဴေတြ`
ေ၀၀ိုင္းေနတဲ့ `ည´...
ေလေျပေတြ
စြတ္စိုေနတဲ့ `ည´...
ခ်စ္သူ႕ မ်က္နွာ
၀င္း၀င္းပပ
ၾကည့္ေနခြင့္ရတဲ့ `ည´...
အဲဒီ `ည´...ေလး
ငါ့ကို
ျပန္ေပးပါ......

သားထက္ (မံုရြာ)

Monday, February 14, 2011

အေရခြံေတြနဲ႕လူ....

ေက်ာသပ္ ရင္သပ္
ထပ္ကာ ထပ္ကာ
မ်က္နွာခ်ိဳေသြးေသြးျပီး
ဘ၀ကို
လွလွပပ
ေခ်ာက္ခ်တတ္တဲ့
ေလာကဓံတရားရယ္.....
ေအာင္ျမင္မႈ က်ရႈံးမႈ
ေပ်ာ္ရႊင္မႈ ၀မ္းနည္းမႈေတြၾကား
အငိုနဲ႕ အျပံုး
မ်က္နွာဖံုးနွစ္ခုကို
ခဏခဏ
ေျပာင္းလဲ တတ္ဆင္ထားတတ္တဲ့
မ်က္နွာတစ္ခုရယ္...
သြားခ်င္ရာ သြားဖို႕
ေျခေထာက္တစ္စံု...
လုပ္ခ်င္တာ လုပ္ဖို႕
လက္တစ္စံု...
ၾကည့္ခ်င္ရာ ၾကည့္ဖို႕
မ်က္လံုးတစ္စံု..
ၾကားခ်င္တာ ၾကားဖို႕
နားတစ္စံု...
ေအာက္စီဂ်င္ေတြ
ရွဴရႈိက္ဖို႕
နွာေခါင္းတစ္စံု...
ေျပာခ်င္တာေျပာျပီး
စားခ်င္တာ စားဖို႕
ပါးစပ္တစ္ေပါက္...
တစ္စံုတစ္ရာကို
ထမ္းပိုးဖို႕
ပုခံုးနွစ္ဖက္....
က်ေနာ္
က်ေနာ္ဟာ
က်ေနာ့္ ဘ၀ကို က်ေနာ္..
ဒုကၡေတြၾကား
ဖရုိဖရဲနဲ႕
ခက္ခက္ခဲခဲ
၀တ္ဆင္ထားရဲ႕..
သိတာကေတာ့
သိေနပါတယ္...
ဒါေပမယ့္
အႏၶ လူ ျဖစ္ေနေတာ့
ပူျပင္းေလာင္ျမိုက္မႈေတြကိုပဲ
အခါခါ တမ္းတ
၀တ္ရံုကေလးကို
မခြ်တ္ပါရေစနဲ႕တဲ့
ဘယ္ေလာက္မိုက္လိုက္သလဲ...
က်ေနာ့္ရဲ့
မလိမ္မိုး မလိမၼာ
နွလံုးသားဟာေလ
ခတ္တိမ္တိမ္
ရင့္ၾကတ္မႈေတြနဲ႕
အဲဒီ ဒုကၡေတြ မ်ားလြန္းတဲ့
ဘ၀ဆ္ိုတာေလးကိုပဲ
သက္တံ ေရာင္စံုေတြထင္မွတ္
မက္မက္စက္စက္
ခံုမင္တတ္ဆဲပဲေလ...

သားထက္ (မံုရြာ)

Saturday, February 12, 2011

မင္းရဲ့ အေ၀းမွာ

Valentine Day ဆိုလား
ဘယ္ေတာ့မွ
မင္းနဲ႕အတူ
ေသာက္ခြင့္ မရွိနိုင္ေတာ့မယ့္
ေခ်ာ့ကလက္
ပူပူတစ္ခြက္
ကိုယ့္ရင္ဘတ္ထဲ
တိုးတုိးေလး
ဆူပြက္ေနတယ္..။
ခ်စ္သူ...
မင္းနွလံုးသားမွာ
ကိုယ့္အတြက္
အခ်စ္ ဆိုတဲ့အရာဟာ
ျမဴတစ္မႈံစာေတာင္
မပြင့္ေ၀ခဲ့ဘူးတဲ့လား..
မင္းမရွိတဲ့
အရပ္ေဒသမွာ
အလြမ္းေတြနဲ႕အတူ
ေနတတ္သလိုေနဖို႕
ၾကိဳးစားရင္း
အလြမ္းသီခ်င္းေတြ
ကိုယ္ ဆိုေနတယ္...

သားထက္ (မံုရြာ)

အျပန္လမ္း

အေရာင္ျပန္ဟပ္မွ
ေတာက္ပမယ့္ အလင္း...
ပဲ့တင္ထပ္မွ
အားရွိမယ့္ အသံ....
သီးခ်င္းက
တိုးသဲ့သဲ့
ငါ့ဘ၀ဟာလည္း
မင္းရွိမွ ျပည့္စံုမယ့္ ဘ၀ေပါ့....။

ေဆာင္းတစ္ည၊
ႏွင္းတစ္စက္၊
လမင္းတစ္စင္း၊
ခ်စ္သူမ်က္နွာ၊
သမုဒယ ဒဏ္ရာတစ္ခု
က်ေနာ္
ယုယုယယ
သိမ္းဆည္းခဲ့ပါတယ္...။

သားထက္ (မံုရြာ)

Wednesday, January 12, 2011

ခ်စ္လုိ႕ ေသသြားတဲ့ သစ္ပင္

ၾကယ္စင္မဲ့
ေကာင္းကင္မွာ
နွင္းေတြ တဖြဲဖြဲ
ေ၀ဆင္းေနတဲ့
ခတ္ေထြေထြ
ညတညပါ...
ဘ၀က ခါးသီးလြန္းတယ္ ဆိုတဲ့
အေတြးေတြ အတြက္
ငါ့ရဲ့
လူျဖစ္ရျခင္းကိုပဲ
အားနာမိပါရဲ႕...
ေမွ်ာ္လင့္ခဲ့ ဖူးတဲ့
ဆည္းလည္းသံ
လြင္လြင္ကေလးကလည္း
ေဆာင္းေျပေတြနဲ႕အတူ
ညင္သာစြာ
ေပ်ာက္ဆံုးသြားခဲ့...
ရွင္သန္ျခင္းနဲ႕
ေသဆံုးျခင္းၾကားက`
ခတ္ပါးပါးေလး ျခားထားတဲ့
ငါ့ရဲ႕
အသက္ရွဴျခင္းေတြအားလံုးဟာ
မင္းတစ္ေယာက္တည္း အတြက္ပါပဲ
ခ်စ္သူ..
ရင္ဘတ္တခင္းနဲ႕
ရင္းခဲ့သမွ်
ေႏြမေရာက္ခင္
တစ္ပင္လံုးေၾကြလြင့္ေအာင္
ရက္ရက္စက္စက္
သင္းသတ္ခံလိုက္ရတဲ့
သစ္ပင္ေလ..
ရွင္သန္ျခင္းေတြ ရုပ္သိမ္းရင္း
ေဟာဒီ ညထဲမွာ..
ေအးခဲ တိတ္ဆိတ္လို႕..
တစ္စံုတစ္ဦးအတြက္
ေအးျမအရိပ္ေတြ
ဖန္ဆင္းေပးဖို႕တဲ့
သံုးရာသီလံုး
လူမသိ သူမသိ
တစ္ပင္လံုး
ေ၀ဆာေနခဲ့တဲ့
ငါ့ရဲ့
သစ္ပင္ေလးဟာ
ဒီညမွာပဲ
အရွင္လတ္လတ္
ေသဆံုးသြားခဲ့ပါျပီ...

သားထက္ (မံုရြာ)
09.01.11 PM 11:00

Friday, January 7, 2011

အခ်စ္ျဖင့္စီရင္ျပီးသည့္ေနာက္...

ညည
အိပ္မက္ေတြ
မက္မက္ေနရတာကိုက
ရႈတ္တယ္...
တကယ္ေတာ့
ဘ၀ဆိုတာ
ခဏေလးပါ...
ဘာေၾကာင့္
ငါဟာ..
မသာယာနိုင္ခဲ့တာလဲ?
လမ္းေတြက
သူတို႕လိုရာခရီးကို
မေလွ်ာက္နိုင္ခဲ့ၾကဘူး....
မီးတိုင္ေတြက
သူတို႕ဘ၀ကို သူတို႕
မထြန္းညွိနိုင္ခဲ့ၾကဘူး..
ကမာၻၾကီးကလည္း
သူ႕ကိုယ္သူ
မရပ္တန္႕နိုင္ခဲ့ဘူး...
ခ်စ္သူရယ္
နင့္ အခ်စ္ေတြဆီ ဆိုက္ေရာက္ခြင့္မရွိတဲ့...
နင့္ အခ်စ္ေတြနဲ႕ လင္းလက္ခြင့္ မရွိတဲ့...
နင့္ကို ခ်စ္တဲ့ အခ်စ္ေတြ ရပ္တန္႕ခြင့္ မရွိတဲ့..
ငါ့ရဲ့ နွလံုးသားဟာ
နင့္ရဲ့ ဆည္းလည္းသံေလးကိုပဲ
နားစြင့္ေနပါတယ္...
ငါ ...နင္ မၾကားနိုင္တဲ့
ရင္ခုန္သံေလးနဲ႕တိုးတိုးေလး ခ်စ္ေနပါတယ္...
ဘာအတြက္ ပူေလာင္ေနၾကသလဲ...
ငါ ေအးေအးခ်မ္းခ်မ္းေလးပဲ ေနပါရေစ...
ဘာအတြက္ ဆူညံေနၾကသလဲ..
ငါ တိတ္တိတ္ဆိတ္ဆိတ္ေလးပဲ ေနပါရေစ...
ဘာအတြက္ ရႈတ္ယွက္ခတ္ေနၾကသလဲ
ငါ ရွင္းရွင္းလင္းလင္းပဲ ေနပါရေစ...
ခ်စ္သူရယ္
ခုဆိုရင္
ငါဆိုတဲ့ ေကာင္ဆိုးေလးဟာ..
ေလေျပေလးလႈပ္ခတ္လိုက္တာကိုေတာင္
လန္႕လန္႕နိုးတတ္ေနျပီ..
တကယ္ပါ
နင့္အေၾကာင္းေတြးဖုိ႕ဆိုရင္
ညည
အိပ္မက္ေတြ
မက္မက္ေနရတာကိုက
ငါ့အတြက္
ရႈတ္တယ္...

သားထက္ (မံုရြာ)

Wednesday, January 5, 2011

ေနာင္တမဲ့...

မနက္ျဖန္ေတြ
ၾကိုသိနိုင္ခဲ့ရင္
သိပ္ေကာင္းမယ္....
ခုေတာ့...
က်ေနာ့္ရဲ့
အသည္းကြဲ
ေလလံပြဲဟာ
တစျပင္လို
ေျခာက္ဆိတ္လို႕....
ေစ်းၾကီးၾကီးေပး၀ယ္ထားရတဲ့
ေဟာဒီ အိပ္မက္ေတြရဲ႕
ရွယ္ရာ အတက္အက်ဟာ
သူမ နႈတ္ခမ္းဖ်ားေလးဆီမွ
ယိမ္းထိုးေနရဲ့...
ျပန္လည္ သိမ္းဆည္းခြင့္
မရွိတဲ့
အခ်စ္ေတြ..
က်ေနာ့္ရင္ဘတ္ထဲ
ပြက္ပြက္ဆူေနပါတယ္...
ကႏ ၱာရရယ္..
က်ေနာ္ရယ္..
ေႏြရာသီရယ္..
အီေကြတာမ်ဥ္းတစ္ေၾကာင္းထဲအေပၚ
ျပိဳင္တူ ရပ္ေနမိၾကသလိုမ်ိဳး
က်ေနာ့္ နွလံုးသားဟာ
အတၱေတြနဲ႕
ပူေလာင္ျပင္းျပလွရဲ့...
အကယ္၍မ်ား...
မနက္ျဖန္ေတြကို
ၾကိဳသိနိုင္ခဲ့မယ္ဆိုရင္ေတာင္
က်ေနာ္
သူမကုိ
ျမတ္ျမတ္နိုးနိုး
ခ်စ္ေနမိမွာပါ.....

သားထက္ (မံုရြာ)