အရိပ္ေတြ ၊ အမွူန္အမႊားေတြ
ညည
ငါမက္တဲ႔ အိမ္မက္မွာ မင္းေရာက္္လာေနတယ္
အခုဆို
ငါ ေလ်ာက္တဲ႔ လမ္းတိုင္း
သစ္ရြက္ေတြေၾကြက်က်န္ခဲ႔တယ္
ငါရပ္ေနတဲ႔ အရပ္မွာ
ေခြးေတြ ဆြဲဆြဲငင္ငင္အူတယ္
ဘာေၾကာင္႔ပါလဲ
မ်က္ႏွာမူရာၾကည္႕တိုင္း
မ်က္ရည္ေတြရႊဲရႊဲစို
တိမ္ညိဳေတြလည္း အံု႔အံု႔လာတယ္
ေသြးပ်က္ဖြယ္အခင္းအက်င္းနဲ႔
ငါ က်စ္ေနေသာ ၾကိဳးမ်ား
တစ တစ ရွည္လ်ားလာတယ္
ညတာရွည္တဲ႔ တစ္ေလ်ာက္လံုးမွာ
ယင္းစြဲေနတဲ႔ ေဆးသမား
သူ႔အေတြးထဲ ငါ႔ကိုေခၚတယ္
(ေၿပရာေၿပေၾကာင္းေၿပာတာပဲေကာင္းပါတယ္
ေနာက္လွည္႕မၾကည္႕တတ္ရင္ေတာ႔
ေနာက္မွာ ဘာက်န္ခဲ႔လည္း ဘယ္သိမွာလဲ
ဒါပါဘဲ
ဘ၀ ဆိုတာလည္း ဒါပါဘဲ
လက္တစ္ဖ်စ္စာ အခ်ိန္အခါအတြက္
တခမ္းတနား ေလာင္ၿမိဳက္ရတာ
လက္တစ္ဆုပ္စာ ႏွလံုးသားအတြက္
ၿဖဴေရာ္ေၾကြက်ခဲ႔တာ
ေနာက္ဆံုးေတာ႔လည္း
ဒီေလာက္ပါဘဲ) <----------- ပယ္ခ်င္တယ္
ဘယ္ေလာက္ပဲ ရြာက်က်
ေရစက္ မပါမွေတာ႔
မိုးရြာတယ္လို႔ ဘယ္သူနားလည္ေပးမွာလဲ
ဒီလို အံေခ်ာ္မွူအတြက္လည္း
ကမာၻေတြထဲ ဘယ္ေလာက္ၿပာက်ခဲ႔ၿပီလဲ
ဘယ္လို ေပ်ာက္ကြယ္ခဲ႔ၿပီးၿပီလဲ
အံ႔ၾသဖြယ္ရာ ပဥၥလက္ထဲမွာပဲ
ငါ ..
အခါခါ ေသတယ္ . . .
စ်င္မင္းဧ
No comments:
Post a Comment