ပ်ံ႕လြင္႔ေနေသာၾကိဳးနဲ႔ ငါ႔အသံကို ခ်ည္ေႏွာင္ထားတယ္
လူရည္မလည္ေသးတဲ႔စိတ္ကို အတိ္တ္မွာ ထားခ႔႔ဲတယ္
လာခဲ႔တဲ႔လမ္းဆီ ဘ၀ကိုၿပန္လႊတ္
သစ္ပင္ေတြ စိမ္းစိုေနတဲ႔ ကၽြန္းေလး
ၿမိဳ႕ၿပမာယာ
ေမာဟ
ငါ႔ဘ၀ကို အဲဒီလို ေဖ်ာ္စပ္ထားခဲ႔တယ္
မိုးေရေတြ ရႊဲရဲႊစိုေနတဲ႔ ေနရာမ်ိဳးမွာ မေနရဲဘူး
သစ္ရြက္ေတြ ေၾကြေၾကြက်တဲ႔ ေနရာမွာလည္း မေနရဲဘူး
အိမ္ၿပန္ခ်ိန္မွာေတာ႔
အေမ ၾကိဳေနမွာပဲ ဆိုတဲ႔အသိနဲ႔
အရဲစြန္႔ ထြက္လာခဲ႔တယ္
ကၽြန္ေတာ္လည္း ရြာခ်ခဲ႔တာပဲ
ဒီ ကႏာၱရ ကိုက
မစိုစြတ္ တတ္တာပါ . . .
စ်င္မင္းဧ
No comments:
Post a Comment