၀ကၤပါလို
ေကာက္ေကြ႕တဲ့
လမ္းေတြ...
ငါတို႕
ျပင္ဆင္ေလွ်ာက္ခဲ့တယ္
`ဘ၀´ဆိုတာ
သင္ၾကားမႈေတြ
ျပည့္နက္ေနတဲ့
ေက်ာင္းၾကီးတစ္ခုပါ...
ေခါင္းေလာင္းသံေတြနဲ႕
ငါတို႕
ဆံုဆည္းခဲ့ၾကသလို
ေခါင္းေလာင္းသံေတြနဲ႕
ငါတုိ႕
ခြဲခြာၾကရဦးမယ္...
ေကာင္းျမတ္ျခင္း
ေန႕ရက္ေတြဟာ
အာရံုဦး
အလင္းေတြနဲ႕အတူ
ငါ့တို႕ဆီ
ေရာက္လာၾကဦးမွာပါ..။
အဲဒီအခ်ိန္မွာ
ငါတို႕ ရင္ဘတ္ေတြ
ျဖဴစင္ေနဖို႕
လိုတယ္....။
သားထက္ (မံုရြာ)
Saturday, February 26, 2011
ေဆာင္းညေနခင္း...
ေဆးေရာင္ဆိုးမထားတဲ့
ညေနခင္းတစ္ခုပါ...
တိမ္ေတြက
ေျပာင္ေျပာင္ရွင္းရွင္း
ကင္းစင္ေနျပီး
သစ္ပင္ေတြက
စိမ္းစိမ္းလက္လက္
ေတာက္ပလို႕...
ေတာတန္းေလးဟာ
ျမဴေတြနဲ႕
အုံ႕ျပလွပေနပါတယ္...။
တကယ္လို႕သာ
အတၱေတြနဲ႕
နစ္မြန္းမေနခဲ့ဘူးဆိုရင္
ေဟာဒီ
ညေနခင္းေလးဟာ
က်ေနာ့္အတြက္
ျဖဴျဖဴစင္စင္
လွပေနခဲ့မွာပါ......။
သားထက္ (မံုရြာ)
ညေနခင္းတစ္ခုပါ...
တိမ္ေတြက
ေျပာင္ေျပာင္ရွင္းရွင္း
ကင္းစင္ေနျပီး
သစ္ပင္ေတြက
စိမ္းစိမ္းလက္လက္
ေတာက္ပလို႕...
ေတာတန္းေလးဟာ
ျမဴေတြနဲ႕
အုံ႕ျပလွပေနပါတယ္...။
တကယ္လို႕သာ
အတၱေတြနဲ႕
နစ္မြန္းမေနခဲ့ဘူးဆိုရင္
ေဟာဒီ
ညေနခင္းေလးဟာ
က်ေနာ့္အတြက္
ျဖဴျဖဴစင္စင္
လွပေနခဲ့မွာပါ......။
သားထက္ (မံုရြာ)
Friday, February 25, 2011
ပန္းပြင့္ ဒ႑ာရီ
မင္းရဲ့....
နုညံ့တဲ့
လက္ေခ်ာင္းေတြနဲ႕
ငါ့နွလံုးသားကို
တီးခတ္လိုက္ပါ...
ငါ့ရင္ဘတ္ၾကီးက
အလြမ္းသီခ်င္းေတြဆိုဖို႕
အဆင္သင့္ျဖစ္ေနခ်ိန္....
မင္းရဲ့....
လက္ေတာက္ေနတဲ့
မ်က္၀န္းေတြနဲ႕
ငါ့စိတ္ကို
ညႈိ႕ယူလိုက္ပါ..
ငါ့အခ်စ္ေတြက
ဒူးေထာက္အညံ့ခံဖို႕
အဆင္သင့္ျဖစ္ေနခ်ိန္...
မင္းရဲ့...
ခ်ိဳျမိန္တဲ့
နႈတ္ခမ္းေတြနဲ႕
ငါ့ဘ၀ကို
ဖမ္းစားလုိက္ပါ..
ငါ့ရူးသြပ္ျခင္းေတြက
အရာရာကို ေပးဆပ္လုိက္ဖို႕
အဆင္သင့္ျဖစ္ေနခ်ိန္...
မင္းသိရဲ့လား
ငါ့အျဖစ္ဟာ
မီးပြိဳင့္မွာရပ္ေစာင့္ေနတဲ့
ကားတစ္စီးလိုမ်ိဳးပါ..
မင္းမုန္းသြားမွာ
စိုးလြန္လြန္းလိဳ႕
`ခ်စ္တယ္´ဆိုတဲ့
စကားတစ္ခြန္း
ဘရိတ္အုပ္ရတာ
ရင္ေတြပြင့္မတတ္ပါပဲ....အခ်စ္ရယ္...
ရြာလက္စ
မိုးေရေတြ
မေျခာက္ေသြ႕ခင္...
လင္းလက္စ
ေနေရာင္ေတြ
မေအးစက္ခင္..
က်လက္စ
နွင္းမႈန္ေတြ
မခဲေသးခင္...
ဒါေတြဟာ..
အိပ္မက္ေတြလိုပဲ
မႈန္၀ါးေပ်ာက္ကြယ္သြားမယ္ ဆိုတာ
မသိေသးခင္
.....
သံေယာဥ္ဇဥ္ဟာ
ငါ့နွလံုးသားကို
အထပ္ထပ္
ခ်ည္ေနွာင္ရစ္ပတ္ခဲ့ျပီးျပီ...
ဒီလိုနဲ႕ပဲေပါ့...
အိပ္မက္လွလွေတြနဲ႕
ရင္ခုန္စရာေကာင္းတဲ့...
စိတ္ကူးနုနုေတြနဲ႕
ၾကည္ႏူးစရာေကာင္းတဲ့...
ေမွ်ာ္လင့္ျခင္းေတြနဲ႕
လန္းဆန္းေနတဲ့..
`အခ်စ္´ဆိုတဲ့
`ပန္းတစ္ပြင့္´ဟာ
သူမရဲ့
မ်က္၀န္းတစ္ခ်က္ အလက္မွာ
ေမြးဖြားခဲ့ပါတယ္......
သားထက္ (မံုရြာ)
နုညံ့တဲ့
လက္ေခ်ာင္းေတြနဲ႕
ငါ့နွလံုးသားကို
တီးခတ္လိုက္ပါ...
ငါ့ရင္ဘတ္ၾကီးက
အလြမ္းသီခ်င္းေတြဆိုဖို႕
အဆင္သင့္ျဖစ္ေနခ်ိန္....
မင္းရဲ့....
လက္ေတာက္ေနတဲ့
မ်က္၀န္းေတြနဲ႕
ငါ့စိတ္ကို
ညႈိ႕ယူလိုက္ပါ..
ငါ့အခ်စ္ေတြက
ဒူးေထာက္အညံ့ခံဖို႕
အဆင္သင့္ျဖစ္ေနခ်ိန္...
မင္းရဲ့...
ခ်ိဳျမိန္တဲ့
နႈတ္ခမ္းေတြနဲ႕
ငါ့ဘ၀ကို
ဖမ္းစားလုိက္ပါ..
ငါ့ရူးသြပ္ျခင္းေတြက
အရာရာကို ေပးဆပ္လုိက္ဖို႕
အဆင္သင့္ျဖစ္ေနခ်ိန္...
မင္းသိရဲ့လား
ငါ့အျဖစ္ဟာ
မီးပြိဳင့္မွာရပ္ေစာင့္ေနတဲ့
ကားတစ္စီးလိုမ်ိဳးပါ..
မင္းမုန္းသြားမွာ
စိုးလြန္လြန္းလိဳ႕
`ခ်စ္တယ္´ဆိုတဲ့
စကားတစ္ခြန္း
ဘရိတ္အုပ္ရတာ
ရင္ေတြပြင့္မတတ္ပါပဲ....အခ်စ္ရယ္...
ရြာလက္စ
မိုးေရေတြ
မေျခာက္ေသြ႕ခင္...
လင္းလက္စ
ေနေရာင္ေတြ
မေအးစက္ခင္..
က်လက္စ
နွင္းမႈန္ေတြ
မခဲေသးခင္...
ဒါေတြဟာ..
အိပ္မက္ေတြလိုပဲ
မႈန္၀ါးေပ်ာက္ကြယ္သြားမယ္ ဆိုတာ
မသိေသးခင္
.....
သံေယာဥ္ဇဥ္ဟာ
ငါ့နွလံုးသားကို
အထပ္ထပ္
ခ်ည္ေနွာင္ရစ္ပတ္ခဲ့ျပီးျပီ...
ဒီလိုနဲ႕ပဲေပါ့...
အိပ္မက္လွလွေတြနဲ႕
ရင္ခုန္စရာေကာင္းတဲ့...
စိတ္ကူးနုနုေတြနဲ႕
ၾကည္ႏူးစရာေကာင္းတဲ့...
ေမွ်ာ္လင့္ျခင္းေတြနဲ႕
လန္းဆန္းေနတဲ့..
`အခ်စ္´ဆိုတဲ့
`ပန္းတစ္ပြင့္´ဟာ
သူမရဲ့
မ်က္၀န္းတစ္ခ်က္ အလက္မွာ
ေမြးဖြားခဲ့ပါတယ္......
သားထက္ (မံုရြာ)
Wednesday, February 23, 2011
မသိသလို ေနေပးပါ
အရင္လို မင္းအနားမွာ ရွိတယ္
ကြဲကြာသြားတဲ႔ မနက္ခင္းေလးေတြ
အပ္ခ်ည္နဲ႔ ခ်ဳပ္သီရင္း
စကား အေဟာင္းအၿမင္းမ်ား
ေရေလာင္းေပါင္းသင္ရင္း
ငါသတိရသလို သတိမရဖို႔
ငါရူးမိုက္သလို မရူးမိုက္ဖို႔ိ
တတြတ္တြတ္ ေရႊနားေတာ္သြင္းရင္း
မင္းအနားမွာ ငါရွိတယ္
မသိသလို ေနေပးပါ
ဒါဟာ မသြားသင္႔တဲ႔ လိပ္စာ
ဒါဟာ ဒဏ္ရာသင္႔မယ္႔ အိပ္မက္
ဒါဟာ အဆိပ္ကို ဖုံးကြယ္ထားတဲ႔ ႏွင္းဆီ
ဒါဟာ မင္းအတြက္ ခါးသက္ေစမယ္႔ ရာသီရယ္လို႔ သတိေပးရင္း
မင္းအနားမွာ ငါရွိေနတယ္
မသိသလို ေနေပးပါ
စိတ္အေႏွာက္အယွက္ ၿဖစ္ေပမယ္႔
စိတ္ရႈပ္ေထြးေနေပမယ္႔
အနားမွာ မရွိေစခ်င္ေပမယ္႔
မသိသလို ၊ မရွိသလုိ ေနေပးပါ . .
အရင္လိုပဲ မင္းအနားမွာ ငါရွိေနမယ္
အဲဒါ. . .
မသိသလို ေနေပးပါ
စ်င္မင္းဧ( 18-2-2011 ညတြင္ ေသြးပ်က္စြာ ေရးပါသည္)
ကြဲကြာသြားတဲ႔ မနက္ခင္းေလးေတြ
အပ္ခ်ည္နဲ႔ ခ်ဳပ္သီရင္း
စကား အေဟာင္းအၿမင္းမ်ား
ေရေလာင္းေပါင္းသင္ရင္း
ငါသတိရသလို သတိမရဖို႔
ငါရူးမိုက္သလို မရူးမိုက္ဖို႔ိ
တတြတ္တြတ္ ေရႊနားေတာ္သြင္းရင္း
မင္းအနားမွာ ငါရွိတယ္
မသိသလို ေနေပးပါ
ဒါဟာ မသြားသင္႔တဲ႔ လိပ္စာ
ဒါဟာ ဒဏ္ရာသင္႔မယ္႔ အိပ္မက္
ဒါဟာ အဆိပ္ကို ဖုံးကြယ္ထားတဲ႔ ႏွင္းဆီ
ဒါဟာ မင္းအတြက္ ခါးသက္ေစမယ္႔ ရာသီရယ္လို႔ သတိေပးရင္း
မင္းအနားမွာ ငါရွိေနတယ္
မသိသလို ေနေပးပါ
စိတ္အေႏွာက္အယွက္ ၿဖစ္ေပမယ္႔
စိတ္ရႈပ္ေထြးေနေပမယ္႔
အနားမွာ မရွိေစခ်င္ေပမယ္႔
မသိသလို ၊ မရွိသလုိ ေနေပးပါ . .
အရင္လိုပဲ မင္းအနားမွာ ငါရွိေနမယ္
အဲဒါ. . .
မသိသလို ေနေပးပါ
စ်င္မင္းဧ( 18-2-2011 ညတြင္ ေသြးပ်က္စြာ ေရးပါသည္)
ေႏြ (သုိ႔မဟုတ္) ရြက္ေၾကြသခၤ်ဳိင္း
ဒီ တစ္ႏွစ္လည္း ေၾကြရၿပန္ၿပီ . .
သို႔ /
ေႏြ . .
ငါ စာေရးလိုက္တယ္
ငါ မေၾကြခင္ . .
ငါ မေသခင္ . .
အခ်ိန္ဟာေရာက္လာေတာ႔မယ္
မႏွစ္ကလို ေၾကြက်ဖို႔
ဒီႏွစ္မွာ အင္အားမရွိဘူး
(မႏွစ္ကလည္း အင္အားမရွိခဲ႔ပါဘူးေလ)
ေၾကာက္လန္႔တၾကားနဲ႔
(ၿပဳတ္က်တဲ႔ အရသာကို မက္ေမာမိလားမသိ)
ငါ မသိတဲ႔ ငါ႔ ၀ိဥာဥ္မွာ
ေလကေလး ၿဖဴးလာစဥ္
ငါ႔ အညွာကို
ငါ
ေၿခြခ်လိုက္မိတယ္
စ်င္မင္းဧ
သို႔ /
ေႏြ . .
ငါ စာေရးလိုက္တယ္
ငါ မေၾကြခင္ . .
ငါ မေသခင္ . .
အခ်ိန္ဟာေရာက္လာေတာ႔မယ္
မႏွစ္ကလို ေၾကြက်ဖို႔
ဒီႏွစ္မွာ အင္အားမရွိဘူး
(မႏွစ္ကလည္း အင္အားမရွိခဲ႔ပါဘူးေလ)
ေၾကာက္လန္႔တၾကားနဲ႔
(ၿပဳတ္က်တဲ႔ အရသာကို မက္ေမာမိလားမသိ)
ငါ မသိတဲ႔ ငါ႔ ၀ိဥာဥ္မွာ
ေလကေလး ၿဖဴးလာစဥ္
ငါ႔ အညွာကို
ငါ
ေၿခြခ်လိုက္မိတယ္
စ်င္မင္းဧ
ေဆာက္လက္စ အိမ္ကေလး
ဟုတ္တယ္ ၊ လွတယ္
တကယ္ လွတယ္
အေ၀းက ၾကည္႕လည္း လွတယ္
အနီးကပ္ၾကည္႕လည္း လွတယ္
မ်က္စိမိွတ္ၾကည္႕လည္း လွတယ္
ေဆာက္လက္စအိမ္ေလး
ပန္းေတြ
မပြင္႔ေသးတဲ႔ ပန္းေတြ
ပ်ိဳးထားတယ္
ေက်းငွက္ေတြ
ေရာက္မလာေသးတဲ႔ ေက်းငွက္ေတြ
ဖိတ္ေခၚထားတယ္
ေဟာဒီမွာ ခုံတန္းၿပာ
ေဆာက္လက္စ . .
ေဟာဒီမွာ မီးလင္းဖို
ေဆာက္လက္စ . .
ေဟာဒီမွာ.. .
ေဟာဒီမွာ ေလ
ေၾသာ္
မင္းက
ဘယ္ထြက္သြားရတာလဲ
စ်င္းမင္းဧ( 18-2-2011 ညတြင္ ေသြးပ်က္စြာ ေရးပါသည္)
တကယ္ လွတယ္
အေ၀းက ၾကည္႕လည္း လွတယ္
အနီးကပ္ၾကည္႕လည္း လွတယ္
မ်က္စိမိွတ္ၾကည္႕လည္း လွတယ္
ေဆာက္လက္စအိမ္ေလး
ပန္းေတြ
မပြင္႔ေသးတဲ႔ ပန္းေတြ
ပ်ိဳးထားတယ္
ေက်းငွက္ေတြ
ေရာက္မလာေသးတဲ႔ ေက်းငွက္ေတြ
ဖိတ္ေခၚထားတယ္
ေဟာဒီမွာ ခုံတန္းၿပာ
ေဆာက္လက္စ . .
ေဟာဒီမွာ မီးလင္းဖို
ေဆာက္လက္စ . .
ေဟာဒီမွာ.. .
ေဟာဒီမွာ ေလ
ေၾသာ္
မင္းက
ဘယ္ထြက္သြားရတာလဲ
စ်င္းမင္းဧ( 18-2-2011 ညတြင္ ေသြးပ်က္စြာ ေရးပါသည္)
ႏွလံုးသားျဖင့္ သီကံုးေသာ...
တကယ္ေတာ့.....
ငါ...ဟာ....
လႈိင္းေတြနဲ႕
ခ်ိဳခ်ိဳလြင္လြင္
စီးဆင္းခဲ့ရတဲ့ `ျမစ္´...
မုန္တိုင္းေတြနဲ႕
အခက္အလက္ေတြ
ေ၀ဆာခဲ့ရတဲ့ `သစ္ပင္´...
မဆင္မျခင္ဘဲ
ေတေလတေကာင္လို
ခတ္ေပေပ
ရွင္သန္ခဲ့တဲ့
ေကာင္ဆိုးေလးပါ...
ငါ့ ေကာင္းကင္မွာ
ၾကယ္ေတြမေတာက္ပသလို
ငါ့ ညေတြက
လေရာင္မလင္းဘူး...
ေလေျပ ေလညင္းမဲ့
ေျခာက္ေသြ႕အက္ကြဲေနတဲ့
ငါ့ နံနက္ခင္းေတြထဲမွာ
ပန္းရနံ႕ေတြ
မရွိပါဘူး...ခ်စ္သူ...
မင္းအတြက္
လွလွပပ
ဖန္တီးေပးစရာဆိုလို႕
ငါ့နွလံုးသားမွာ
တယူတယ ေမြးဖြားလာတဲ့
အျဖဴေရာင္
ခ်စ္ျခင္း တစ္ခုပဲ ရွိတယ္...
ေကာင္မေလးရယ္
ငါဟာ..
မင္းအတြက္ေတာ့
ထာ၀ရ
မိုးေခါင္ေနတဲ့
ေႏြဥတု တစ္ခုပဲ
ျဖစ္မွာပါ...
ဒီလိုပါပဲကြယ္...
ငါဆိုတဲ့
ေကာင္ဆိုးေလးအတြက္
ဆုလဒ္ေတြဟာ
အျမဲလြဲေခ်ာ္ေနတတ္သလားပဲ..
ေမ့ပစ္လိုက္ဖို႕
မုန္းပစ္လိုက္ဖို႕ပါပဲ..
ဒါေပမယ့္
တဆစ္ဆစ္
ကိုက္ခဲေနတဲ့
ေမွာင္မိုက္ညမ်ားစြာ
ကုန္ဆံုးျပီးသြားတဲ့ေနာက္
ငါ..မင္းကို
ေမ့လို႕မရဘူး
မုန္းလို႕မရခဲ့ဘူး...ခ်စ္သူ...
ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ေပါ့ကြယ္
မင္းကို
ခ်စ္ေနရတာေလး တစ္ခုနဲ႕ကို
ငါ ေက်နပ္ေနပါတယ္...
မင္းကို
မွတ္မွတ္ရရ
လြမ္းဆြတ္ မိတဲ့အခါ
ျမတ္ျမတ္နိုးနိုးနဲ႕
မင္းရဲ့ကိုယ္စား
နမ္းဖို႕..
ပန္းပင္ကေလးတပင္
ငါ့ နွလံုးသားမွာ
ပ်ိဳးထားပါတယ္....
သားထက္ (မံုရြာ)
ငါ...ဟာ....
လႈိင္းေတြနဲ႕
ခ်ိဳခ်ိဳလြင္လြင္
စီးဆင္းခဲ့ရတဲ့ `ျမစ္´...
မုန္တိုင္းေတြနဲ႕
အခက္အလက္ေတြ
ေ၀ဆာခဲ့ရတဲ့ `သစ္ပင္´...
မဆင္မျခင္ဘဲ
ေတေလတေကာင္လို
ခတ္ေပေပ
ရွင္သန္ခဲ့တဲ့
ေကာင္ဆိုးေလးပါ...
ငါ့ ေကာင္းကင္မွာ
ၾကယ္ေတြမေတာက္ပသလို
ငါ့ ညေတြက
လေရာင္မလင္းဘူး...
ေလေျပ ေလညင္းမဲ့
ေျခာက္ေသြ႕အက္ကြဲေနတဲ့
ငါ့ နံနက္ခင္းေတြထဲမွာ
ပန္းရနံ႕ေတြ
မရွိပါဘူး...ခ်စ္သူ...
မင္းအတြက္
လွလွပပ
ဖန္တီးေပးစရာဆိုလို႕
ငါ့နွလံုးသားမွာ
တယူတယ ေမြးဖြားလာတဲ့
အျဖဴေရာင္
ခ်စ္ျခင္း တစ္ခုပဲ ရွိတယ္...
ေကာင္မေလးရယ္
ငါဟာ..
မင္းအတြက္ေတာ့
ထာ၀ရ
မိုးေခါင္ေနတဲ့
ေႏြဥတု တစ္ခုပဲ
ျဖစ္မွာပါ...
ဒီလိုပါပဲကြယ္...
ငါဆိုတဲ့
ေကာင္ဆိုးေလးအတြက္
ဆုလဒ္ေတြဟာ
အျမဲလြဲေခ်ာ္ေနတတ္သလားပဲ..
ေမ့ပစ္လိုက္ဖို႕
မုန္းပစ္လိုက္ဖို႕ပါပဲ..
ဒါေပမယ့္
တဆစ္ဆစ္
ကိုက္ခဲေနတဲ့
ေမွာင္မိုက္ညမ်ားစြာ
ကုန္ဆံုးျပီးသြားတဲ့ေနာက္
ငါ..မင္းကို
ေမ့လို႕မရဘူး
မုန္းလို႕မရခဲ့ဘူး...ခ်စ္သူ...
ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ေပါ့ကြယ္
မင္းကို
ခ်စ္ေနရတာေလး တစ္ခုနဲ႕ကို
ငါ ေက်နပ္ေနပါတယ္...
မင္းကို
မွတ္မွတ္ရရ
လြမ္းဆြတ္ မိတဲ့အခါ
ျမတ္ျမတ္နိုးနိုးနဲ႕
မင္းရဲ့ကိုယ္စား
နမ္းဖို႕..
ပန္းပင္ကေလးတပင္
ငါ့ နွလံုးသားမွာ
ပ်ိဳးထားပါတယ္....
သားထက္ (မံုရြာ)
Thursday, February 17, 2011
...
အိမ္အၿပန္ တိတ္ဆိတ္ေနက် လမ္းမွာ ႏွင္းမ်ားဖြဲလို႔
ညေအာ္သံဟာ တစ္ကိုယ္တည္း စီးဆင္းေနက်
၀မ္းနည္းတတ္သူဟာ ပိုက္ကြန္ထဲမွာ
ေလာက္ၿမိဳက္ေနတဲ႔ လမ္းမီးတိုင္ေတြက
ေသြးပ်က္စရာ
လူသူရွူပ္ေထြးတဲ႔ လမ္းမၾကီးေပၚကေန
လူသူေတြ နည္းပါးတဲ႔ လမ္းကေလးကေန
လူသူ ဆိတ္သုဥ္းတဲ႔ အိမ္ငယ္ေလးဆီ
ည ခရီးဟာ ႏွင္လာခဲ႔ၿပီ
အိမ္တံခါး၀က ႏွူတ္ဆက္နမ္းေနက် အနမ္းဟာ
အလြမ္းေတြ ေၾကြက်လာ
သစ္ရြက္ေၿခာက္ အ၀ါမ်ား
ေလးလံတဲ႔ ဘ၀ပါ
အခုဆို ဘာေၾကာင္႔ မဆုံသင္႔တာလဲ ေမးခြန္းက
ေခါင္းေပၚမွာ
မ်က္ႏွာက်က္မွာ
အံဆြဲထဲမွာ
မ်က္ႏွာသစ္ ပ၀ါမွာ
လက္ဖက္ရည္ခြက္ထဲမွာ
ေဆးလိ္္ပ္တိုေတြမွာ
အရည္ေပ်ာ္က်လို႔
ၿမင္မေကာင္းတဲ႔ ၿမင္ကြင္းပါ အခ်စ္ရယ္
စ်င္မင္းဧ
ညေအာ္သံဟာ တစ္ကိုယ္တည္း စီးဆင္းေနက်
၀မ္းနည္းတတ္သူဟာ ပိုက္ကြန္ထဲမွာ
ေလာက္ၿမိဳက္ေနတဲ႔ လမ္းမီးတိုင္ေတြက
ေသြးပ်က္စရာ
လူသူရွူပ္ေထြးတဲ႔ လမ္းမၾကီးေပၚကေန
လူသူေတြ နည္းပါးတဲ႔ လမ္းကေလးကေန
လူသူ ဆိတ္သုဥ္းတဲ႔ အိမ္ငယ္ေလးဆီ
ည ခရီးဟာ ႏွင္လာခဲ႔ၿပီ
အိမ္တံခါး၀က ႏွူတ္ဆက္နမ္းေနက် အနမ္းဟာ
အလြမ္းေတြ ေၾကြက်လာ
သစ္ရြက္ေၿခာက္ အ၀ါမ်ား
ေလးလံတဲ႔ ဘ၀ပါ
အခုဆို ဘာေၾကာင္႔ မဆုံသင္႔တာလဲ ေမးခြန္းက
ေခါင္းေပၚမွာ
မ်က္ႏွာက်က္မွာ
အံဆြဲထဲမွာ
မ်က္ႏွာသစ္ ပ၀ါမွာ
လက္ဖက္ရည္ခြက္ထဲမွာ
ေဆးလိ္္ပ္တိုေတြမွာ
အရည္ေပ်ာ္က်လို႔
ၿမင္မေကာင္းတဲ႔ ၿမင္ကြင္းပါ အခ်စ္ရယ္
စ်င္မင္းဧ
အိမ္ၿပန္ခ်ိန္
ဒီေရနဲ႔အတူ အခ်ိန္တန္ရင္ တက္လာမယ္တဲ႔
ဟိုေ၀း ေကာင္းကင္နီေဆြးေဆြး ေအာက္မွာ
အိမ္ၿပန္ခ်ိန္ ေပ်ာက္ရွတဲ႔
ငွက္အေသ ေတာက္ပံေတြ ငါ လိုက္ေကာက္ခဲ႔တယ္
ညေနစာတစ္ခုရဲ႕ ကံဆိုးမွူကိုလည္း လက္ခံရမွာပဲ
ဒီလိုပဲ
အပ်င္းေၿပ ေၿခေဆးမွူအတြက္ မ်က္ရည္မ်ား
ေကာင္းကင္တစ္ခုလံုးမွာ ေငြ႕ရည္ဖြဲ႕ခဲ႔ေပါ႔
မၾကာခင္ေရာက္လာမယ္႔ ရထားမွာ
အိမ္မက္ေသတစ္ခု ခိုကပ္လိုက္ပါသြားတယ္
ငါသာလ်ွင္ က်န္ေနခဲ႔ေပါ႔
အရိုးစု တစ္စုရဲ႕ သစၥာေရေသာက္ၿမစ္ဟာ
စကၠန္႔တံေတြေအာက္ ေပ်ာ္စင္းလို႔
က်က်န္ေနခဲ႔
တစ္ စ စီ
တစ္ စက္ စီ
ၿပန္႔က်ဲလို႔
ဘ၀ကို
အဲဒီ ဘ၀ကို
အိမ္ၿပန္ခ်ိန္မွာပဲ
ညေနနဲ႔အတူ ေၾကးနန္းရိုက္ခဲ႔တယ္
စ်င္မင္းဧ
ဟိုေ၀း ေကာင္းကင္နီေဆြးေဆြး ေအာက္မွာ
အိမ္ၿပန္ခ်ိန္ ေပ်ာက္ရွတဲ႔
ငွက္အေသ ေတာက္ပံေတြ ငါ လိုက္ေကာက္ခဲ႔တယ္
ညေနစာတစ္ခုရဲ႕ ကံဆိုးမွူကိုလည္း လက္ခံရမွာပဲ
ဒီလိုပဲ
အပ်င္းေၿပ ေၿခေဆးမွူအတြက္ မ်က္ရည္မ်ား
ေကာင္းကင္တစ္ခုလံုးမွာ ေငြ႕ရည္ဖြဲ႕ခဲ႔ေပါ႔
မၾကာခင္ေရာက္လာမယ္႔ ရထားမွာ
အိမ္မက္ေသတစ္ခု ခိုကပ္လိုက္ပါသြားတယ္
ငါသာလ်ွင္ က်န္ေနခဲ႔ေပါ႔
အရိုးစု တစ္စုရဲ႕ သစၥာေရေသာက္ၿမစ္ဟာ
စကၠန္႔တံေတြေအာက္ ေပ်ာ္စင္းလို႔
က်က်န္ေနခဲ႔
တစ္ စ စီ
တစ္ စက္ စီ
ၿပန္႔က်ဲလို႔
ဘ၀ကို
အဲဒီ ဘ၀ကို
အိမ္ၿပန္ခ်ိန္မွာပဲ
ညေနနဲ႔အတူ ေၾကးနန္းရိုက္ခဲ႔တယ္
စ်င္မင္းဧ
ဟုတ္ၿပီ ..
အခု မိစာၦတို႔ရဲ႕ ေသြးဆိုးကို ငါေသာက္လိုက္ၿပီ
အလင္းေတြ ရုတ္ခ်ည္းေပ်ာက္ကြယ္
အေမွာင္နယ္ထဲ
ငါ႔ အေလာင္းကိုေတာင္ ဘယ္သူမွမၿမင္ေအာင္
ေသပစ္လုိုက္လုိ႔ရတယ္
အေပြ႕အဖက္ၾကမ္းလွတဲ႔ ၾကိဳး၀ိုင္းထဲမွာ
ကုိယ္႔ လိပ္ၿပာ ကိုယ္ႏွူတ္မယ္
ဘယ္ေခြးမွ မ ေဟာင္နဲ႔
ဘယ္ သရဏဂုံမွ မ တင္နဲ႔
ငါ႔ ကိုယ္ငါ မိစာၦဇာတ္သြင္း
ငါ႔ ငရဲကို ငါကိုယ္တိုင္ ေရွ႕က လမ္းရွင္းသြားမယ္
လိုက္ခဲ႔ၾက
ဒုကၡတို႔ အသင္႔ၿပင္ထားၾက
ဘ၀ ဆက္တိုင္း
သံသရာတစ္ေလ်ာက္
ငါ႔ အသက္ေတြ
ငါ ရသမွ် ခႏၶာေတြအတြက္
၀ဋ္ဒုကၡတုိ႔ အသင္႔ၿပင္ထားၾက
အခု တံခါးကို ငါပိတ္လိုက္ၿပီ
ငါ႔ မ်က္လံုးကို မွိတ္
ငါ႔ စိတ္နဲ႔ ရဲရဲၾကည္႕လိုက္ၿပီ
၀င္လာခဲ႔ပါ
သံပူၿပားေပၚက ေရတစ္စက္လုိ
ေလာင္ကၽြမ္းေပ်ာက္ကြယ္သြားဖို႔ ၀န္မေလးဘူး
ခႏၶာကိုယ္အႏွံ႔
ေအးစက္ၿခင္းရဲ႕ အဆိပ္ေတြတုိး၀င္
ေဟာဒီ ေလထန္ထန္ ကြင္းၿပင္မွာ
ငါ႔ ေလာင္ကၽြမ္းမွူကို ၾကည္႕ၾကစမ္း
အရွူံးေပးလိုက္ၿပီ
သံသရာ တစ္ေလွ်ာက္လံုးအတြက္ ငါ အရွူံးေပးလိုက္ၿပီ
ေသၿခင္းတရားကို ေရတစ္ခြက္လို
ေသာက္သုံးရဲတဲ႔ စိတ္နဲ႔
ငါ အရွူံးေပးလိုက္ၿပီ
သံသရာတစ္ေလ်ွာက္
ဘယ္လိုဘံု ဘယ္လိုဘ၀ေရာက္ေရာက္
ငါ႔ေလာင္ကၽြမ္းမွူနဲ႔ ငါ႔နတ္ဆိုးတို႔ကို
ငါ ကိုယ္တိုင္ ေစာင္႔ေရွာက္
ေခၚေဆာင္သြားမည္
လိုက္ခဲ႔ၾက
ငါ႔ ေနာက္လိုက္ခဲ႔ၾက
ဒုကၡအေပါင္းတို႔
ငါ႔ေနာက္ကို လိုက္ခဲ႔ၾက
ဘာကိုမွ ေခါင္းထဲလက္ခံ မထားႏိုင္ေတာ႔ဘူး
ဆုိး၀ါးမွူေတြ
ယုတ္ညံ့မွူေတြ လစ္လ်ွဴရွူလိုက္ၿပီ
ကိုယ္႔ကို အေသသတ္မယ္႔ ေၿမႊဆုိးကို
လွလွပပ ငု႔ံ နမ္းလိုက္သလုိမ်ိဳး
ဒုကၡေတြကို နမ္းရွူိက္ရဲၿပီ
ငါ႔ေသြးပ်က္မွူေတြ
ငါ႔ရူးသြပ္မွူေတြ အတြက္
ငါ႔ ၀ိဥာဥ္ေတာင္ ငါ႔ကို လာ မေဖ်ာင္းဖ်နဲ႔
ကဲ . . အခု
ငါ အဆင္သင္႔ၿဖစ္ေနၿပီ
ဘာကိုေစာင္႔ေနတာလဲ
လာခဲ႔ေတာ႔ေလ .. .. .. . .
စ်င္မင္းဧ
အလင္းေတြ ရုတ္ခ်ည္းေပ်ာက္ကြယ္
အေမွာင္နယ္ထဲ
ငါ႔ အေလာင္းကိုေတာင္ ဘယ္သူမွမၿမင္ေအာင္
ေသပစ္လုိုက္လုိ႔ရတယ္
အေပြ႕အဖက္ၾကမ္းလွတဲ႔ ၾကိဳး၀ိုင္းထဲမွာ
ကုိယ္႔ လိပ္ၿပာ ကိုယ္ႏွူတ္မယ္
ဘယ္ေခြးမွ မ ေဟာင္နဲ႔
ဘယ္ သရဏဂုံမွ မ တင္နဲ႔
ငါ႔ ကိုယ္ငါ မိစာၦဇာတ္သြင္း
ငါ႔ ငရဲကို ငါကိုယ္တိုင္ ေရွ႕က လမ္းရွင္းသြားမယ္
လိုက္ခဲ႔ၾက
ဒုကၡတို႔ အသင္႔ၿပင္ထားၾက
ဘ၀ ဆက္တိုင္း
သံသရာတစ္ေလ်ာက္
ငါ႔ အသက္ေတြ
ငါ ရသမွ် ခႏၶာေတြအတြက္
၀ဋ္ဒုကၡတုိ႔ အသင္႔ၿပင္ထားၾက
အခု တံခါးကို ငါပိတ္လိုက္ၿပီ
ငါ႔ မ်က္လံုးကို မွိတ္
ငါ႔ စိတ္နဲ႔ ရဲရဲၾကည္႕လိုက္ၿပီ
၀င္လာခဲ႔ပါ
သံပူၿပားေပၚက ေရတစ္စက္လုိ
ေလာင္ကၽြမ္းေပ်ာက္ကြယ္သြားဖို႔ ၀န္မေလးဘူး
ခႏၶာကိုယ္အႏွံ႔
ေအးစက္ၿခင္းရဲ႕ အဆိပ္ေတြတုိး၀င္
ေဟာဒီ ေလထန္ထန္ ကြင္းၿပင္မွာ
ငါ႔ ေလာင္ကၽြမ္းမွူကို ၾကည္႕ၾကစမ္း
အရွူံးေပးလိုက္ၿပီ
သံသရာ တစ္ေလွ်ာက္လံုးအတြက္ ငါ အရွူံးေပးလိုက္ၿပီ
ေသၿခင္းတရားကို ေရတစ္ခြက္လို
ေသာက္သုံးရဲတဲ႔ စိတ္နဲ႔
ငါ အရွူံးေပးလိုက္ၿပီ
သံသရာတစ္ေလ်ွာက္
ဘယ္လိုဘံု ဘယ္လိုဘ၀ေရာက္ေရာက္
ငါ႔ေလာင္ကၽြမ္းမွူနဲ႔ ငါ႔နတ္ဆိုးတို႔ကို
ငါ ကိုယ္တိုင္ ေစာင္႔ေရွာက္
ေခၚေဆာင္သြားမည္
လိုက္ခဲ႔ၾက
ငါ႔ ေနာက္လိုက္ခဲ႔ၾက
ဒုကၡအေပါင္းတို႔
ငါ႔ေနာက္ကို လိုက္ခဲ႔ၾက
ဘာကိုမွ ေခါင္းထဲလက္ခံ မထားႏိုင္ေတာ႔ဘူး
ဆုိး၀ါးမွူေတြ
ယုတ္ညံ့မွူေတြ လစ္လ်ွဴရွူလိုက္ၿပီ
ကိုယ္႔ကို အေသသတ္မယ္႔ ေၿမႊဆုိးကို
လွလွပပ ငု႔ံ နမ္းလိုက္သလုိမ်ိဳး
ဒုကၡေတြကို နမ္းရွူိက္ရဲၿပီ
ငါ႔ေသြးပ်က္မွူေတြ
ငါ႔ရူးသြပ္မွူေတြ အတြက္
ငါ႔ ၀ိဥာဥ္ေတာင္ ငါ႔ကို လာ မေဖ်ာင္းဖ်နဲ႔
ကဲ . . အခု
ငါ အဆင္သင္႔ၿဖစ္ေနၿပီ
ဘာကိုေစာင္႔ေနတာလဲ
လာခဲ႔ေတာ႔ေလ .. .. .. . .
စ်င္မင္းဧ
အတၱမ်ား ရဲ႕ အိမ္
ငါ႔၀ိဥာဥ္ မွီတြယ္ရာ
ငါေနထိုင္ရာ ကမာၻ
ငါ႔ ကမာၻ
ဆိုက္ကားၿဖတ္တိုက္ခံလုိက္ရတဲ႔ ငါ႔၀ိဥာဥ္ဟာ ငါ႔ကမာၻ
ဘစ္ကားေတြၾကားထဲ ေရာက္သြားတဲ႔ နားတစ္စံုဟာ ငါ႔ကမာၻ
ပြဲေစ်းတန္းလုိ ဆိုင္ခန္းေတြနဲ႔ ၿမိဳ႕ၿပအ၀င္မွာ
ေရငတ္ခဲ႔ရတဲ႔ စိတ္ဟာလည္း ငါ႔ကမာၻ
အံံံံ့ၾသဖြယ္လြဲမွားတဲ႔ အေသးအဖြဲမ်ားက အစ
ၾကီးမားတဲ႔ က်ရႈံးမႈမ်ား အဆံုး
အေပြ႕အဖက္ၾကမ္းလြန္းလွတဲ႔ ဇာတ္၀င္ခန္းတစ္ခုမွာ
ေရစီးေၾကာင္းေလးတစ္ေၾကာင္းဟာ ငါ႕ကမာၻ
အိမ္ၿပန္ခ်င္ခဲ႔တဲ႔ လမ္းတစ္ေလ်ာက္လံုး
ၿမဴေတြဖံုး ႏွင္းေတြေ၀
အလြမ္းစိတ္ကေလးနဲ႔ ေတာင္
မွန္မွန္မေရာက္ႏိုင္တဲ႔ အေမ႔အိမ္မွာ
ငယ္စဥ္ငယ္ဘ၀က ပံုရိ္ပ္မ်ားဟာ ငါ႔ကမာၻ
လူသားတစ္ေယာက္စာထက္ မပိုတဲ႔အတၱနဲ႔
လူသားတစ္ေယာက္စာထက္ ပိုတဲ႔ ဒုုကၡနဲ႔
လူသားဆန္ဆန္ ထိုးေကၽြးခဲ႔တဲ႔ ဘ၀ကို
အန္ဖတ္ဆို႔ေနတဲ႔ အမူးသမားမ်က္လုံးထဲမွာ
ငါ႔ ကိုယ္ငါ ၿပန္ေတြ႕ခဲ႔တာ ငါ႔႔ကမာၻ
ငါ႔႔ကမာၻရဲ႕ ၿငီးေငြ႕မႈ
ငါ႔႔ကမာၻရဲ႕ ေသြးပ်က္မႈ
ငါ႔႔ကမာၻရဲ႕ စိမ္းလန္းမႈေတြကို
နတ္စိမ္း၀င္ပူးသလို ရင္ခုန္ခဲ႔ရတဲ႔ အတိတ္ခ်ိဳကေလးဟာ
ငါ႔ ကမာၻ
လူေတြရဲ႕ အတၱနဲ႔လည္း ထိရွခဲ႔
လူေတြရဲ႕ ေပြ႕ဖက္မႈနဲ႔လည္း ထိေတြခဲဲ႔
ဆံုးမသံ အစ ဆဲေရးသံ အဆံုး
လႈိင္းလံုးေတြစီးၿပီး ေရာက္ခဲ႔ရတဲ႔ ကမ္းေၿခဟာ
ငါ႔ ကမာၻ
ဂစ္တာ တစ္လက္
ကဗ်ာစာရြက္ တစ္ရြက္
ေဆးေပါ႔ လိပ္တို တစ္ဖက္နဲ႔
ေခါင္းခါတတ္တဲ႔ သက္ၿပင္းမ်ား
ေခါင္းေမာ႔ထားတဲ႔ ရန္လိုမႈမ်ား
ေၿပးလက္စ လမ္းဆီ ဆက္ေၿပးရမလား
ေသြးထြက္ေနတဲ႔ ဒဏ္ရာကို ေငးၾကည္႕ရမလား မသိ
မသဲကြဲတဲ႔ အသိဥာဏ္ေတြနဲ႔
လွလွပပ ေဖ်ာ္စပ္ထားတဲ႔ ေပ်ာ္ရည္တစ္ခြက္ကို
ေမာ႔ေမာ႔ေသာက္တတ္တဲ႔ ငါ႔ခႏၶာဟာ
ငါ႔ ကမာၻ . . . .
စ်င္မင္းဧ
ငါေနထိုင္ရာ ကမာၻ
ငါ႔ ကမာၻ
ဆိုက္ကားၿဖတ္တိုက္ခံလုိက္ရတဲ႔ ငါ႔၀ိဥာဥ္ဟာ ငါ႔ကမာၻ
ဘစ္ကားေတြၾကားထဲ ေရာက္သြားတဲ႔ နားတစ္စံုဟာ ငါ႔ကမာၻ
ပြဲေစ်းတန္းလုိ ဆိုင္ခန္းေတြနဲ႔ ၿမိဳ႕ၿပအ၀င္မွာ
ေရငတ္ခဲ႔ရတဲ႔ စိတ္ဟာလည္း ငါ႔ကမာၻ
အံံံံ့ၾသဖြယ္လြဲမွားတဲ႔ အေသးအဖြဲမ်ားက အစ
ၾကီးမားတဲ႔ က်ရႈံးမႈမ်ား အဆံုး
အေပြ႕အဖက္ၾကမ္းလြန္းလွတဲ႔ ဇာတ္၀င္ခန္းတစ္ခုမွာ
ေရစီးေၾကာင္းေလးတစ္ေၾကာင္းဟာ ငါ႕ကမာၻ
အိမ္ၿပန္ခ်င္ခဲ႔တဲ႔ လမ္းတစ္ေလ်ာက္လံုး
ၿမဴေတြဖံုး ႏွင္းေတြေ၀
အလြမ္းစိတ္ကေလးနဲ႔ ေတာင္
မွန္မွန္မေရာက္ႏိုင္တဲ႔ အေမ႔အိမ္မွာ
ငယ္စဥ္ငယ္ဘ၀က ပံုရိ္ပ္မ်ားဟာ ငါ႔ကမာၻ
လူသားတစ္ေယာက္စာထက္ မပိုတဲ႔အတၱနဲ႔
လူသားတစ္ေယာက္စာထက္ ပိုတဲ႔ ဒုုကၡနဲ႔
လူသားဆန္ဆန္ ထိုးေကၽြးခဲ႔တဲ႔ ဘ၀ကို
အန္ဖတ္ဆို႔ေနတဲ႔ အမူးသမားမ်က္လုံးထဲမွာ
ငါ႔ ကိုယ္ငါ ၿပန္ေတြ႕ခဲ႔တာ ငါ႔႔ကမာၻ
ငါ႔႔ကမာၻရဲ႕ ၿငီးေငြ႕မႈ
ငါ႔႔ကမာၻရဲ႕ ေသြးပ်က္မႈ
ငါ႔႔ကမာၻရဲ႕ စိမ္းလန္းမႈေတြကို
နတ္စိမ္း၀င္ပူးသလို ရင္ခုန္ခဲ႔ရတဲ႔ အတိတ္ခ်ိဳကေလးဟာ
ငါ႔ ကမာၻ
လူေတြရဲ႕ အတၱနဲ႔လည္း ထိရွခဲ႔
လူေတြရဲ႕ ေပြ႕ဖက္မႈနဲ႔လည္း ထိေတြခဲဲ႔
ဆံုးမသံ အစ ဆဲေရးသံ အဆံုး
လႈိင္းလံုးေတြစီးၿပီး ေရာက္ခဲ႔ရတဲ႔ ကမ္းေၿခဟာ
ငါ႔ ကမာၻ
ဂစ္တာ တစ္လက္
ကဗ်ာစာရြက္ တစ္ရြက္
ေဆးေပါ႔ လိပ္တို တစ္ဖက္နဲ႔
ေခါင္းခါတတ္တဲ႔ သက္ၿပင္းမ်ား
ေခါင္းေမာ႔ထားတဲ႔ ရန္လိုမႈမ်ား
ေၿပးလက္စ လမ္းဆီ ဆက္ေၿပးရမလား
ေသြးထြက္ေနတဲ႔ ဒဏ္ရာကို ေငးၾကည္႕ရမလား မသိ
မသဲကြဲတဲ႔ အသိဥာဏ္ေတြနဲ႔
လွလွပပ ေဖ်ာ္စပ္ထားတဲ႔ ေပ်ာ္ရည္တစ္ခြက္ကို
ေမာ႔ေမာ႔ေသာက္တတ္တဲ႔ ငါ႔ခႏၶာဟာ
ငါ႔ ကမာၻ . . . .
စ်င္မင္းဧ
ဒဏ္ရာထဲက ၿမိဳ႕ငယ္
ၿမိဳ႕ငယ္ေလးမွာ ေၿခရာေတြရွိတယ္
တစ္ေယာက္ေသာသူူက တစ္ခုေသာၿမိဳ႕မွာ
တစ္ၿခားတစ္ေယာက္က တစ္ေနရာမွာ
ေသးေကြးေသာလြဲေခ်ာ္မွူက ၿမိဳ႕ငယ္ေလးဆီမွာ
ပန္းပြင္႔ေတြလည္း ပြင္႔လို႔ေၾကြသြားခဲ႔ၿပီ
စမ္းေခ်ာင္းေလးလည္း စီးဆင္းၿပီး ခန္းေၿခာက္သြားခဲ႔ၿပီ
ၾကီးရင္႔လာေသာ သစ္ပင္ပ်ိဳမ်ား စိမ္းစိုၿပီး
ေသဆံုးသြားေသာ အပင္အိုမ်ား ေပ်ာက္ရွခဲ႔ၿပီ
ဒ႑ာရီဟာလည္း ေဟာင္းႏြမ္းေဆြးေၿမ႕လာခဲ႔ပါၿပီ
ငါလွမ္းပို႔တဲ႔ အလြမ္းေတြဟာ
ၿမိဳ႕ငယ္ေလးကို အသက္ဆက္ေစႏိုင္ပါ႔မလား
သူမရဲ႕ သတိရမွူကေကာ
ၿမိဳ႕ငယ္ေလးကိုု ေပ်ာ္ရႊင္ေစႏိုင္မွာလား
ငါတုိ႔ဟာ အေ၀းမွာ
ၿမိဳ႕ငယ္ေလးဟာ အေ၀းမွာ
ရူးမိုက္တတ္ေသာ ၿဖဴစင္မွူဟာ ၿမိဳ႕ငယ္ေလးဆီမွာ
ေက်ာရိုးႏွစ္ေခ်ာင္း ၿပဳတ္ထြက္ခဲ႔ရေသာ ၿမိဳ႕ငယ္ေလး
အမုန္းတရားကို သိခဲ႔ရေသာ ၿမိဳ႕ငယ္ေလး
ခြဲခြာၿခင္း ၿမင္ကြင္းကို
ၿမိဳ႕အ၀င္မွာ ခ်ိတ္ထားဆဲပဲလား
ၿမိဳ႕ငယ္ေလးဟာ
သူ႔သစ္ပင္ၾကီးေအာက္မွာ
ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ကို ေပ်ာ္ေစဖူးရဲ႕
ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ကို ေမ်ွာ္ေစဖူးရဲ႕
ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ကို ငိုေစဖူးရဲ႕
ၿမိဳ႕ငယ္ေလးမွာလည္း မ်က္ရည္ေတြနဲ႔
ၿမိဳ႕ငယ္ေလးဟာ သူ႔လက္ၾကမ္းၾကီးေတြနဲ႔ ကဗ်ာေတြေရး
ငါ႔ကို ေပးဖတ္ခဲ႔ဖူးတာလည္း ငါမေမ႔ႏိုင္
သူ႔ ေၿမနီလမ္း တစ္ေလ်ွာက္မွာ
ရယ္သံေလးနဲ႔ ေလ်ွာက္ေစခဲ႔တာလည္း ငါမေမ႔ႏိုင္
သူ႔ရင္ခြင္ၾကီးထဲမွာ
ငါ႔ကို ရင္ခုန္ေစဖူးတာလည္း ငါမေမ႔ႏိုုင္
ၿမိဳ႕ငယ္ေလးေရ ...
မင္းဟာ ငယ္ဘ၀ေတြ သိမ္းဆည္းထားရာ
ၿမိဳ႕ၿပက ေတာင္းခံသမ်ွ ၀မ္းစာေတြလည္း
မင္းက ေပးခဲ႔တယ္
ဟိုးအေ၀းက ေၿခလွမ္းေတြကိုလည္း
မင္းက လြမ္းေသးတယ္
ေမ႔ေလ်ာ႔လြယ္တဲ႔ ဦးေႏွာက္ေတြထဲမွာ
မင္းဟာ တိမ္ၿမဳပ္ေပ်ာက္ဆံုးခဲ႔
အားလံုးဟာ မင္းကို
ရက္စက္ေသာ က်ိန္စာဆိုးနဲ႔
ကမၺည္းထိုးခဲ႔ၾကတယ္
မင္းဟာ
ဒဏ္ရာမ်ားလွတဲ႔ ၿမိဳ႕ငယ္ေလးပါ ။ ။
စ်င္မင္းဧ
တစ္ေယာက္ေသာသူူက တစ္ခုေသာၿမိဳ႕မွာ
တစ္ၿခားတစ္ေယာက္က တစ္ေနရာမွာ
ေသးေကြးေသာလြဲေခ်ာ္မွူက ၿမိဳ႕ငယ္ေလးဆီမွာ
ပန္းပြင္႔ေတြလည္း ပြင္႔လို႔ေၾကြသြားခဲ႔ၿပီ
စမ္းေခ်ာင္းေလးလည္း စီးဆင္းၿပီး ခန္းေၿခာက္သြားခဲ႔ၿပီ
ၾကီးရင္႔လာေသာ သစ္ပင္ပ်ိဳမ်ား စိမ္းစိုၿပီး
ေသဆံုးသြားေသာ အပင္အိုမ်ား ေပ်ာက္ရွခဲ႔ၿပီ
ဒ႑ာရီဟာလည္း ေဟာင္းႏြမ္းေဆြးေၿမ႕လာခဲ႔ပါၿပီ
ငါလွမ္းပို႔တဲ႔ အလြမ္းေတြဟာ
ၿမိဳ႕ငယ္ေလးကို အသက္ဆက္ေစႏိုင္ပါ႔မလား
သူမရဲ႕ သတိရမွူကေကာ
ၿမိဳ႕ငယ္ေလးကိုု ေပ်ာ္ရႊင္ေစႏိုင္မွာလား
ငါတုိ႔ဟာ အေ၀းမွာ
ၿမိဳ႕ငယ္ေလးဟာ အေ၀းမွာ
ရူးမိုက္တတ္ေသာ ၿဖဴစင္မွူဟာ ၿမိဳ႕ငယ္ေလးဆီမွာ
ေက်ာရိုးႏွစ္ေခ်ာင္း ၿပဳတ္ထြက္ခဲ႔ရေသာ ၿမိဳ႕ငယ္ေလး
အမုန္းတရားကို သိခဲ႔ရေသာ ၿမိဳ႕ငယ္ေလး
ခြဲခြာၿခင္း ၿမင္ကြင္းကို
ၿမိဳ႕အ၀င္မွာ ခ်ိတ္ထားဆဲပဲလား
ၿမိဳ႕ငယ္ေလးဟာ
သူ႔သစ္ပင္ၾကီးေအာက္မွာ
ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ကို ေပ်ာ္ေစဖူးရဲ႕
ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ကို ေမ်ွာ္ေစဖူးရဲ႕
ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ကို ငိုေစဖူးရဲ႕
ၿမိဳ႕ငယ္ေလးမွာလည္း မ်က္ရည္ေတြနဲ႔
ၿမိဳ႕ငယ္ေလးဟာ သူ႔လက္ၾကမ္းၾကီးေတြနဲ႔ ကဗ်ာေတြေရး
ငါ႔ကို ေပးဖတ္ခဲ႔ဖူးတာလည္း ငါမေမ႔ႏိုင္
သူ႔ ေၿမနီလမ္း တစ္ေလ်ွာက္မွာ
ရယ္သံေလးနဲ႔ ေလ်ွာက္ေစခဲ႔တာလည္း ငါမေမ႔ႏိုင္
သူ႔ရင္ခြင္ၾကီးထဲမွာ
ငါ႔ကို ရင္ခုန္ေစဖူးတာလည္း ငါမေမ႔ႏိုုင္
ၿမိဳ႕ငယ္ေလးေရ ...
မင္းဟာ ငယ္ဘ၀ေတြ သိမ္းဆည္းထားရာ
ၿမိဳ႕ၿပက ေတာင္းခံသမ်ွ ၀မ္းစာေတြလည္း
မင္းက ေပးခဲ႔တယ္
ဟိုးအေ၀းက ေၿခလွမ္းေတြကိုလည္း
မင္းက လြမ္းေသးတယ္
ေမ႔ေလ်ာ႔လြယ္တဲ႔ ဦးေႏွာက္ေတြထဲမွာ
မင္းဟာ တိမ္ၿမဳပ္ေပ်ာက္ဆံုးခဲ႔
အားလံုးဟာ မင္းကို
ရက္စက္ေသာ က်ိန္စာဆိုးနဲ႔
ကမၺည္းထိုးခဲ႔ၾကတယ္
မင္းဟာ
ဒဏ္ရာမ်ားလွတဲ႔ ၿမိဳ႕ငယ္ေလးပါ ။ ။
စ်င္မင္းဧ
တစ္ဘ၀စာ
သည္းၾကီးမည္းၾကီး ကူးခတ္ခဲ႔တုန္းက
ငါဟာ ‘ လူ ’ ပါ
ကုန္းေပၚေရာက္ေတာ႔မွ
‘ ငါး ’ ၿဖစ္ခဲ႔ရ . .
စ်င္မင္းဧ
ငါဟာ ‘ လူ ’ ပါ
ကုန္းေပၚေရာက္ေတာ႔မွ
‘ ငါး ’ ၿဖစ္ခဲ႔ရ . .
စ်င္မင္းဧ
ဇာတ္လမ္း
မိုးေခါင္တာ ရာသီတစ္ခုလား . .
စိ္္္တ္ေတြညိဳ႕ေတာ႔ တစ္ကို္ယ္လံုးရႊဲတယ္
ဆႏၵဟာ ငရဲကိုသြားတဲ႔လမ္္း
ၿငိမ္သက္ၿခင္းနဲ႔ ေစာင္႔စားခဲ႔တာလည္း
မီးစာတစ္ခု ၿငိမ္းသြားသလို . . .
ၿမိဳ႕တည္မယ္ ဆိုတဲ႔ ရာဇ၀င္ဟာလည္း
ဖတ္ေကာင္းရုံသက္သက္ပဲ
ၿမစ္တစ္စင္းေကာသြားေတာ႔
ဘယ္ေလွမွ လာမငိုဘူး
သံသရာကလည္း ၀င္လြယ္ထြက္လြယ္
ဖတ္ေကာင္းရုံေရးထားတဲ႔ စာမ်က္ႏွာေပၚ
ဘယ္သူမွ ၾကာၾကာမေနဘူး
ငါလည္း အရိုးထြင္မထားတဲ႔ငါးပါ
နည္းနည္းေလာက္ သတိထားၾကည္႕ရင္
ဘယ္ကိုသြားေနလဲ
သိရမွာေပါ႔ . . . ။ ။
စိ္္္တ္ေတြညိဳ႕ေတာ႔ တစ္ကို္ယ္လံုးရႊဲတယ္
ဆႏၵဟာ ငရဲကိုသြားတဲ႔လမ္္း
ၿငိမ္သက္ၿခင္းနဲ႔ ေစာင္႔စားခဲ႔တာလည္း
မီးစာတစ္ခု ၿငိမ္းသြားသလို . . .
ၿမိဳ႕တည္မယ္ ဆိုတဲ႔ ရာဇ၀င္ဟာလည္း
ဖတ္ေကာင္းရုံသက္သက္ပဲ
ၿမစ္တစ္စင္းေကာသြားေတာ႔
ဘယ္ေလွမွ လာမငိုဘူး
သံသရာကလည္း ၀င္လြယ္ထြက္လြယ္
ဖတ္ေကာင္းရုံေရးထားတဲ႔ စာမ်က္ႏွာေပၚ
ဘယ္သူမွ ၾကာၾကာမေနဘူး
ငါလည္း အရိုးထြင္မထားတဲ႔ငါးပါ
နည္းနည္းေလာက္ သတိထားၾကည္႕ရင္
ဘယ္ကိုသြားေနလဲ
သိရမွာေပါ႔ . . . ။ ။
အိမ္ၿပန္ခရီး
ခရမ္းၿပာေရာင္ တိမ္တိုက္ေတြနဲ႔ အိမ္ၿပန္ခ႔ဲတယ္
အေမ႔အတြက္ ႏွစ္ခ်ိဳ႕မ်က္ရည္
အေဖအတြက္ ပခုံးသား တစ္ဖက္
လြမ္းလို႔ေရးထားတ႔ဲ စာတစ္ရြက္က
အလစ္မွာ လူအခိုးခံရတယ္
ဒါေတြနဲ႔ ငါၿပန္ခဲ႔တယ္ ငါ႔ၿမိဳ႕ဆီ
ေၿခလက္ေတြ မသယ္ႏူိင္ေတာ႔ဘူး
ဒဏ္ရာရေနက်ေနရာက
ဒဏ္ရာကို ဆာေလာင္တတ္ၿမဲမုိ႔
ကိုယ္႔ကိုယ္ကိုု ေၿဖေတြးေတြးၿပီး
အိ္မ္ရာ၀င္ ပံုၿပင္ေတြနဲ႔ အိပ္ခဲ႔တယ္
အေတာင္မွာ ကိုက္ခဲထားတဲ႔ႏွင္းပြင္႔နဲ႔
ၾကြက္တက္ေနတဲ႔ အာရုံမ်ားစြာ
ၿမင္ကြင္းဟာ တၿဖည္းၿဖည္း ေ၀၀ါးလာ
ေ၀၀ါးလာ
ဘာပဲၿဖစ္ၿဖစ္
ေရာက္ေတာ႔မယ္
ငါ ၿပန္ေရာက္ေတာ႔မယ္
ငါ႔ရဲ႕ ဇာတိေၿမဆီ . .
ငါေမြးဖြားရာဆီ . . .
ငါ႔ရဲ႕ မိခင္ဆီ . . . . .
စ်င္မင္းဧ
အေမ႔အတြက္ ႏွစ္ခ်ိဳ႕မ်က္ရည္
အေဖအတြက္ ပခုံးသား တစ္ဖက္
လြမ္းလို႔ေရးထားတ႔ဲ စာတစ္ရြက္က
အလစ္မွာ လူအခိုးခံရတယ္
ဒါေတြနဲ႔ ငါၿပန္ခဲ႔တယ္ ငါ႔ၿမိဳ႕ဆီ
ေၿခလက္ေတြ မသယ္ႏူိင္ေတာ႔ဘူး
ဒဏ္ရာရေနက်ေနရာက
ဒဏ္ရာကို ဆာေလာင္တတ္ၿမဲမုိ႔
ကိုယ္႔ကိုယ္ကိုု ေၿဖေတြးေတြးၿပီး
အိ္မ္ရာ၀င္ ပံုၿပင္ေတြနဲ႔ အိပ္ခဲ႔တယ္
အေတာင္မွာ ကိုက္ခဲထားတဲ႔ႏွင္းပြင္႔နဲ႔
ၾကြက္တက္ေနတဲ႔ အာရုံမ်ားစြာ
ၿမင္ကြင္းဟာ တၿဖည္းၿဖည္း ေ၀၀ါးလာ
ေ၀၀ါးလာ
ဘာပဲၿဖစ္ၿဖစ္
ေရာက္ေတာ႔မယ္
ငါ ၿပန္ေရာက္ေတာ႔မယ္
ငါ႔ရဲ႕ ဇာတိေၿမဆီ . .
ငါေမြးဖြားရာဆီ . . .
ငါ႔ရဲ႕ မိခင္ဆီ . . . . .
စ်င္မင္းဧ
.....
ပ်ံ႕လြင္႔ေနေသာၾကိဳးနဲ႔ ငါ႔အသံကို ခ်ည္ေႏွာင္ထားတယ္
လူရည္မလည္ေသးတဲ႔စိတ္ကို အတိ္တ္မွာ ထားခ႔႔ဲတယ္
လာခဲ႔တဲ႔လမ္းဆီ ဘ၀ကိုၿပန္လႊတ္
သစ္ပင္ေတြ စိမ္းစိုေနတဲ႔ ကၽြန္းေလး
ၿမိဳ႕ၿပမာယာ
ေမာဟ
ငါ႔ဘ၀ကို အဲဒီလို ေဖ်ာ္စပ္ထားခဲ႔တယ္
မိုးေရေတြ ရႊဲရဲႊစိုေနတဲ႔ ေနရာမ်ိဳးမွာ မေနရဲဘူး
သစ္ရြက္ေတြ ေၾကြေၾကြက်တဲ႔ ေနရာမွာလည္း မေနရဲဘူး
အိမ္ၿပန္ခ်ိန္မွာေတာ႔
အေမ ၾကိဳေနမွာပဲ ဆိုတဲ႔အသိနဲ႔
အရဲစြန္႔ ထြက္လာခဲ႔တယ္
ကၽြန္ေတာ္လည္း ရြာခ်ခဲ႔တာပဲ
ဒီ ကႏာၱရ ကိုက
မစိုစြတ္ တတ္တာပါ . . .
စ်င္မင္းဧ
လူရည္မလည္ေသးတဲ႔စိတ္ကို အတိ္တ္မွာ ထားခ႔႔ဲတယ္
လာခဲ႔တဲ႔လမ္းဆီ ဘ၀ကိုၿပန္လႊတ္
သစ္ပင္ေတြ စိမ္းစိုေနတဲ႔ ကၽြန္းေလး
ၿမိဳ႕ၿပမာယာ
ေမာဟ
ငါ႔ဘ၀ကို အဲဒီလို ေဖ်ာ္စပ္ထားခဲ႔တယ္
မိုးေရေတြ ရႊဲရဲႊစိုေနတဲ႔ ေနရာမ်ိဳးမွာ မေနရဲဘူး
သစ္ရြက္ေတြ ေၾကြေၾကြက်တဲ႔ ေနရာမွာလည္း မေနရဲဘူး
အိမ္ၿပန္ခ်ိန္မွာေတာ႔
အေမ ၾကိဳေနမွာပဲ ဆိုတဲ႔အသိနဲ႔
အရဲစြန္႔ ထြက္လာခဲ႔တယ္
ကၽြန္ေတာ္လည္း ရြာခ်ခဲ႔တာပဲ
ဒီ ကႏာၱရ ကိုက
မစိုစြတ္ တတ္တာပါ . . .
စ်င္မင္းဧ
ႏွင္းဆီသို႔
ႏွင္းဆီ
ဘာေၾကာင္႔ေခၚပါသလဲ
ခၽြန္ၿမၿပာလဲ႔ေနတဲ႔ဆူးနဲ႔ ေကာင္းကင္နံရံကို ထိုးစိုက္ထားတာလား
မင္းပြင္႔ဖက္မ်ားနဲ႔ အိပ္ေမႊ႕ခ်ထားတဲ႔ ညေနေကာင္းကင္ဟာ
နီေဆြးလို႔ပါ
တစ္ေလာကလံုးကို လက္၀ါးၾကီးအုပ္ထားတဲ႔ ပံုစံနဲ႔
ပြင္႔လို႔
အခု
ကိုယ္႔၀ိဥာဥ္ဟာ
မင္းရဲ႕ပင္စည္ကိုတြယ္တက္လာခဲ႔ၿပီ
ေၾကာက္စရာေကာင္းတဲ႔ ၀တ္မွူူံဟာ
ဘုရားသခင္ရဲ႕၀ိဥာဥ္ေတာ္လား
မင္းပြင္႔ဖတ္မွာ ခိုတြယ္ေနတဲ႔ ႏွင္းပြင္႔ေလးေတြဟာ
ကမာၻေၿမရဲ႕ မ်က္ရည္ေတြလား
တစ္ေလာကလံုး ေဆြးေဆြးေၿမ႕ေၿမ႕ ေၿပာေနၾကပါေသးတယ္
ႏွင္းဆီ
ဘယ္မွာလဲ
အခု မင္းဘယ္မွာလဲ . . .
စ်င္မင္းဧ
ဘာေၾကာင္႔ေခၚပါသလဲ
ခၽြန္ၿမၿပာလဲ႔ေနတဲ႔ဆူးနဲ႔ ေကာင္းကင္နံရံကို ထိုးစိုက္ထားတာလား
မင္းပြင္႔ဖက္မ်ားနဲ႔ အိပ္ေမႊ႕ခ်ထားတဲ႔ ညေနေကာင္းကင္ဟာ
နီေဆြးလို႔ပါ
တစ္ေလာကလံုးကို လက္၀ါးၾကီးအုပ္ထားတဲ႔ ပံုစံနဲ႔
ပြင္႔လို႔
အခု
ကိုယ္႔၀ိဥာဥ္ဟာ
မင္းရဲ႕ပင္စည္ကိုတြယ္တက္လာခဲ႔ၿပီ
ေၾကာက္စရာေကာင္းတဲ႔ ၀တ္မွူူံဟာ
ဘုရားသခင္ရဲ႕၀ိဥာဥ္ေတာ္လား
မင္းပြင္႔ဖတ္မွာ ခိုတြယ္ေနတဲ႔ ႏွင္းပြင္႔ေလးေတြဟာ
ကမာၻေၿမရဲ႕ မ်က္ရည္ေတြလား
တစ္ေလာကလံုး ေဆြးေဆြးေၿမ႕ေၿမ႕ ေၿပာေနၾကပါေသးတယ္
ႏွင္းဆီ
ဘယ္မွာလဲ
အခု မင္းဘယ္မွာလဲ . . .
စ်င္မင္းဧ
ပဥၥလက္
အရိပ္ေတြ ၊ အမွူန္အမႊားေတြ
ညည
ငါမက္တဲ႔ အိမ္မက္မွာ မင္းေရာက္္လာေနတယ္
အခုဆို
ငါ ေလ်ာက္တဲ႔ လမ္းတိုင္း
သစ္ရြက္ေတြေၾကြက်က်န္ခဲ႔တယ္
ငါရပ္ေနတဲ႔ အရပ္မွာ
ေခြးေတြ ဆြဲဆြဲငင္ငင္အူတယ္
ဘာေၾကာင္႔ပါလဲ
မ်က္ႏွာမူရာၾကည္႕တိုင္း
မ်က္ရည္ေတြရႊဲရႊဲစို
တိမ္ညိဳေတြလည္း အံု႔အံု႔လာတယ္
ေသြးပ်က္ဖြယ္အခင္းအက်င္းနဲ႔
ငါ က်စ္ေနေသာ ၾကိဳးမ်ား
တစ တစ ရွည္လ်ားလာတယ္
ညတာရွည္တဲ႔ တစ္ေလ်ာက္လံုးမွာ
ယင္းစြဲေနတဲ႔ ေဆးသမား
သူ႔အေတြးထဲ ငါ႔ကိုေခၚတယ္
(ေၿပရာေၿပေၾကာင္းေၿပာတာပဲေကာင္းပါတယ္
ေနာက္လွည္႕မၾကည္႕တတ္ရင္ေတာ႔
ေနာက္မွာ ဘာက်န္ခဲ႔လည္း ဘယ္သိမွာလဲ
ဒါပါဘဲ
ဘ၀ ဆိုတာလည္း ဒါပါဘဲ
လက္တစ္ဖ်စ္စာ အခ်ိန္အခါအတြက္
တခမ္းတနား ေလာင္ၿမိဳက္ရတာ
လက္တစ္ဆုပ္စာ ႏွလံုးသားအတြက္
ၿဖဴေရာ္ေၾကြက်ခဲ႔တာ
ေနာက္ဆံုးေတာ႔လည္း
ဒီေလာက္ပါဘဲ) <----------- ပယ္ခ်င္တယ္
ဘယ္ေလာက္ပဲ ရြာက်က်
ေရစက္ မပါမွေတာ႔
မိုးရြာတယ္လို႔ ဘယ္သူနားလည္ေပးမွာလဲ
ဒီလို အံေခ်ာ္မွူအတြက္လည္း
ကမာၻေတြထဲ ဘယ္ေလာက္ၿပာက်ခဲ႔ၿပီလဲ
ဘယ္လို ေပ်ာက္ကြယ္ခဲ႔ၿပီးၿပီလဲ
အံ႔ၾသဖြယ္ရာ ပဥၥလက္ထဲမွာပဲ
ငါ ..
အခါခါ ေသတယ္ . . .
စ်င္မင္းဧ
ညည
ငါမက္တဲ႔ အိမ္မက္မွာ မင္းေရာက္္လာေနတယ္
အခုဆို
ငါ ေလ်ာက္တဲ႔ လမ္းတိုင္း
သစ္ရြက္ေတြေၾကြက်က်န္ခဲ႔တယ္
ငါရပ္ေနတဲ႔ အရပ္မွာ
ေခြးေတြ ဆြဲဆြဲငင္ငင္အူတယ္
ဘာေၾကာင္႔ပါလဲ
မ်က္ႏွာမူရာၾကည္႕တိုင္း
မ်က္ရည္ေတြရႊဲရႊဲစို
တိမ္ညိဳေတြလည္း အံု႔အံု႔လာတယ္
ေသြးပ်က္ဖြယ္အခင္းအက်င္းနဲ႔
ငါ က်စ္ေနေသာ ၾကိဳးမ်ား
တစ တစ ရွည္လ်ားလာတယ္
ညတာရွည္တဲ႔ တစ္ေလ်ာက္လံုးမွာ
ယင္းစြဲေနတဲ႔ ေဆးသမား
သူ႔အေတြးထဲ ငါ႔ကိုေခၚတယ္
(ေၿပရာေၿပေၾကာင္းေၿပာတာပဲေကာင္းပါတယ္
ေနာက္လွည္႕မၾကည္႕တတ္ရင္ေတာ႔
ေနာက္မွာ ဘာက်န္ခဲ႔လည္း ဘယ္သိမွာလဲ
ဒါပါဘဲ
ဘ၀ ဆိုတာလည္း ဒါပါဘဲ
လက္တစ္ဖ်စ္စာ အခ်ိန္အခါအတြက္
တခမ္းတနား ေလာင္ၿမိဳက္ရတာ
လက္တစ္ဆုပ္စာ ႏွလံုးသားအတြက္
ၿဖဴေရာ္ေၾကြက်ခဲ႔တာ
ေနာက္ဆံုးေတာ႔လည္း
ဒီေလာက္ပါဘဲ) <----------- ပယ္ခ်င္တယ္
ဘယ္ေလာက္ပဲ ရြာက်က်
ေရစက္ မပါမွေတာ႔
မိုးရြာတယ္လို႔ ဘယ္သူနားလည္ေပးမွာလဲ
ဒီလို အံေခ်ာ္မွူအတြက္လည္း
ကမာၻေတြထဲ ဘယ္ေလာက္ၿပာက်ခဲ႔ၿပီလဲ
ဘယ္လို ေပ်ာက္ကြယ္ခဲ႔ၿပီးၿပီလဲ
အံ႔ၾသဖြယ္ရာ ပဥၥလက္ထဲမွာပဲ
ငါ ..
အခါခါ ေသတယ္ . . .
စ်င္မင္းဧ
ေ၀းေ၀းက မီးအိမ္
အသံေတြနဲ႔ စိတ္ပူ ေနေသးလား
ကၽြန္ေတာ္႔ အသံမွာ လြမ္းေနလား
ကၽြန္ေတာ္႔ လမ္းကို စိ္တ္ပူေနလား
လူကိုယ္တိုင္ မေရာက္ႏုုိင္ခ႔ဲ
အေမရဲ႕ ေမတၱာေတြနဲ႔
ကၽြန္ေတာ္႔ ညေတြ ေႏြးေထြးခ႔ဲပါတယ္
အေမ႔ မ်က္ရည္ေတြတစ္ေန႔ ခမ္းေၿခာက္ရမွာပါ
အေမ႔ အၿပံဳးေတြ တစ္ေန႔ပြင္႔မွာပါ
အေမ ေထြးပိုက္ခဲ႔ေပမယ္႔
ကၽြန္ေတာ္ မခို၀င္ႏိုင္ေသးတာ
၀မ္းနည္းေနမလား အေမ
အေမ႔ စိုးရိမ္ၿခင္းေတြေၾကာင္႔ လမ္းမေပ်ာက္ခ႔ဲတာ
အေမ႔ အသံနဲ႔ လမ္းေလ်ာက္တတ္ခဲ႔တာ
မိုက္မဲမွူ႔ရဲ႕ သားသမီးကို အေမဘယ္ေလာက္ထိခ်စ္ပါသလဲ
ကၽြန္ေတာ္လည္း တစ္ေန႔ေန႔ေတာ႔
တစ္ေန႔ေန႔ေတာ႔ ေပါ႔ အေမရယ္
ပန္းေတြ အရမ္းပြင္႔တဲ႔ အသိုက္အၿမံဳမွာ
အေမ႔ကို
ၿပန္လည္ ေတြ႕ဆံုႏိုင္မွာပါ . . .
စ်င္မင္းဧ
ကၽြန္ေတာ္႔ အသံမွာ လြမ္းေနလား
ကၽြန္ေတာ္႔ လမ္းကို စိ္တ္ပူေနလား
လူကိုယ္တိုင္ မေရာက္ႏုုိင္ခ႔ဲ
အေမရဲ႕ ေမတၱာေတြနဲ႔
ကၽြန္ေတာ္႔ ညေတြ ေႏြးေထြးခ႔ဲပါတယ္
အေမ႔ မ်က္ရည္ေတြတစ္ေန႔ ခမ္းေၿခာက္ရမွာပါ
အေမ႔ အၿပံဳးေတြ တစ္ေန႔ပြင္႔မွာပါ
အေမ ေထြးပိုက္ခဲ႔ေပမယ္႔
ကၽြန္ေတာ္ မခို၀င္ႏိုင္ေသးတာ
၀မ္းနည္းေနမလား အေမ
အေမ႔ စိုးရိမ္ၿခင္းေတြေၾကာင္႔ လမ္းမေပ်ာက္ခ႔ဲတာ
အေမ႔ အသံနဲ႔ လမ္းေလ်ာက္တတ္ခဲ႔တာ
မိုက္မဲမွူ႔ရဲ႕ သားသမီးကို အေမဘယ္ေလာက္ထိခ်စ္ပါသလဲ
ကၽြန္ေတာ္လည္း တစ္ေန႔ေန႔ေတာ႔
တစ္ေန႔ေန႔ေတာ႔ ေပါ႔ အေမရယ္
ပန္းေတြ အရမ္းပြင္႔တဲ႔ အသိုက္အၿမံဳမွာ
အေမ႔ကို
ၿပန္လည္ ေတြ႕ဆံုႏိုင္မွာပါ . . .
စ်င္မင္းဧ
Bar ဘား
စင္ေပၚမွာ ေအာ္ေနတဲ႔အသံကိုၾကားလား
သူတို႔ စိုက္ပ်ိဳးတဲ႔ လယ္ယာေၿမဟာ
စိတၱဇ လူကံုထံေတြရဲ႕ အန္ဖတ္ပဲ
ငါ႔မွာ ဒီပြဲကို အလည္ေရာက္ရွိခဲ႔ၿပီ
ဒီမွာ .. လာမုိက္မဲၾက
ဒီမွာ .. လာညံ႔ဖ်င္းၾက
တေၾကာ္ေၾကာ္ေခၚေနတဲ႔ အသံမွာ
၀ိဥာဥ္မ်ား ဆတ္ဆတ္ခါလို႔
ဒီ တုန္ခါေနတဲ႔ ယဥ္ေက်းမွူမွာ
ဘ၀ေတြ စီးေမ်ာၾက
လူတစ္ေယာက္. .
ေနာက္ ထပ္ လူတစ္ေယာက္ . .
ဒီလိုု ယဥ္ေက်းမွူရဲ႕ နိဂုံးဟာ
ကမာၻအပ်က္မွာ တည္ေနသလား
ငါ႔ရဲ႕ မူးေ၀ေနတဲ႔စိတ္နဲ႔
ယက္ေဖာက္လိုက္တဲ႔ ယက္ကန္းသံမွာ
သူတို႔ တေတြ
ေကြးေအာင္ က ေနၾကေတာ႔တယ္ . . .
စ်င္မင္းဧ
သူတို႔ စိုက္ပ်ိဳးတဲ႔ လယ္ယာေၿမဟာ
စိတၱဇ လူကံုထံေတြရဲ႕ အန္ဖတ္ပဲ
ငါ႔မွာ ဒီပြဲကို အလည္ေရာက္ရွိခဲ႔ၿပီ
ဒီမွာ .. လာမုိက္မဲၾက
ဒီမွာ .. လာညံ႔ဖ်င္းၾက
တေၾကာ္ေၾကာ္ေခၚေနတဲ႔ အသံမွာ
၀ိဥာဥ္မ်ား ဆတ္ဆတ္ခါလို႔
ဒီ တုန္ခါေနတဲ႔ ယဥ္ေက်းမွူမွာ
ဘ၀ေတြ စီးေမ်ာၾက
လူတစ္ေယာက္. .
ေနာက္ ထပ္ လူတစ္ေယာက္ . .
ဒီလိုု ယဥ္ေက်းမွူရဲ႕ နိဂုံးဟာ
ကမာၻအပ်က္မွာ တည္ေနသလား
ငါ႔ရဲ႕ မူးေ၀ေနတဲ႔စိတ္နဲ႔
ယက္ေဖာက္လိုက္တဲ႔ ယက္ကန္းသံမွာ
သူတို႔ တေတြ
ေကြးေအာင္ က ေနၾကေတာ႔တယ္ . . .
စ်င္မင္းဧ
ႏွင္းဆီတစ္ပြင္႔၏ စ်ာပန
ရနံ႔ေတြ ၊ အေရာင္အဆင္းေတြ
ပုံသ႑န္ေတြ
အားလံုးကို ၿမဳပ္ႏွံခဲ႔ရၿပီ
မင္းရဲ႕၀ိဥာဥ္ကိုပါ ၿမဳပ္ႏွံလိုက္ပါ
မင္းရဲ႕ေနာက္ဘ၀ေတြကိုပါ ၿမဳပ္ႏွံလိုက္ပါ
ႏွင္းဆီတစ္ပြင္႔ရဲ႕ သစၥာတိုင္တည္ေတးကို ေရရြတ္မိတဲ႔
ငါ႔ကိုပါ ၿမဳပ္ႏွံခဲ႔လိုက္ပါ
ငါ႔ရဲ႕ ေနာက္ဘ၀ေတြကိုပါ ၿမဳပ္ႏွံခဲ႔လိုက္ပါ
ေဟာဒီ လြင္တီးေခါင္ၿပင္ ကႏာၱရမွာ
ေဟာဒီ ဆူးမ်ားတဲ႔သဲေသာင္မွာ
ငါတို႔ ..
၀ိဥာဥ္အၿဖစ္ေတာင္ ၿမင္ေတြ႕ခြင္႔ မရဘူးဆိုရင္
ငါတို႔ ..
စိတ္ကေလးနဲ႔ေတာင္ ထံုကူးခြင္႔ မရေတာ႔ဘူးဆိုရင္
ငါတို႔ရဲ႕ အရည္ေပ်ာ္က်ေနတဲ႔ ဘ၀ေတြ ၊ ေနာက္ဘ၀ေတြ
အားလံုးရဲ႕ စ်ာပန
ငွက္ဆိုးထိုးသံေတြနဲ႔ ခမ္းခမ္းနားနား သၿဂႋဳဟ္လိုက္ပါ
သၿဂႋဟ္လို္က္ပါ
ေနာက္တစ္ၾကိမ္
ႏွင္းဆီမပြင္႔မီွ ဘ၀ေတြအထိ ...
စ်င္မင္းဧ
ပုံသ႑န္ေတြ
အားလံုးကို ၿမဳပ္ႏွံခဲ႔ရၿပီ
မင္းရဲ႕၀ိဥာဥ္ကိုပါ ၿမဳပ္ႏွံလိုက္ပါ
မင္းရဲ႕ေနာက္ဘ၀ေတြကိုပါ ၿမဳပ္ႏွံလိုက္ပါ
ႏွင္းဆီတစ္ပြင္႔ရဲ႕ သစၥာတိုင္တည္ေတးကို ေရရြတ္မိတဲ႔
ငါ႔ကိုပါ ၿမဳပ္ႏွံခဲ႔လိုက္ပါ
ငါ႔ရဲ႕ ေနာက္ဘ၀ေတြကိုပါ ၿမဳပ္ႏွံခဲ႔လိုက္ပါ
ေဟာဒီ လြင္တီးေခါင္ၿပင္ ကႏာၱရမွာ
ေဟာဒီ ဆူးမ်ားတဲ႔သဲေသာင္မွာ
ငါတို႔ ..
၀ိဥာဥ္အၿဖစ္ေတာင္ ၿမင္ေတြ႕ခြင္႔ မရဘူးဆိုရင္
ငါတို႔ ..
စိတ္ကေလးနဲ႔ေတာင္ ထံုကူးခြင္႔ မရေတာ႔ဘူးဆိုရင္
ငါတို႔ရဲ႕ အရည္ေပ်ာ္က်ေနတဲ႔ ဘ၀ေတြ ၊ ေနာက္ဘ၀ေတြ
အားလံုးရဲ႕ စ်ာပန
ငွက္ဆိုးထိုးသံေတြနဲ႔ ခမ္းခမ္းနားနား သၿဂႋဳဟ္လိုက္ပါ
သၿဂႋဟ္လို္က္ပါ
ေနာက္တစ္ၾကိမ္
ႏွင္းဆီမပြင္႔မီွ ဘ၀ေတြအထိ ...
စ်င္မင္းဧ
အေပါင္ဆိုင္
ကၽြန္ေတာ္ရယ္
အေမရယ္ ...
အေဖရယ္ ...
မိသားစုထမင္း၀ိုင္းေလးရယ္ ..
အိမ္ေရွ႕ မယ္ဇလီပင္ရယ္ ..
ေၿပာေနၾကအေၾကာင္းေတြရယ္ ..
လေရာင္ဆမ္းထားတဲ႔ ခုတင္ၾကီးရယ္ ..
ကိုရီးယား ဇာတ္လမ္းတြဲရယ္ ..
လက္ဖက္သုပ္ရယ္ ..
ေရွာက္သီးေဖ်ာ္ရည္ရယ္ ..
မ်က္ႏွာက်က္ေပၚက ခ်စ္သ႔ူဓာတ္ပုံေဟာင္းရယ္ ..
အားလံုးကိုေပါင္ႏွံ
ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ၾကီးေရ ..
တစ္ေန႔ေတာ႔
အတိုးေရာ အရင္းေရာ
မင္းဆီက ၿပန္ေရြးရမယ္ ...
စ်င္မင္းဧ
အေမရယ္ ...
အေဖရယ္ ...
မိသားစုထမင္း၀ိုင္းေလးရယ္ ..
အိမ္ေရွ႕ မယ္ဇလီပင္ရယ္ ..
ေၿပာေနၾကအေၾကာင္းေတြရယ္ ..
လေရာင္ဆမ္းထားတဲ႔ ခုတင္ၾကီးရယ္ ..
ကိုရီးယား ဇာတ္လမ္းတြဲရယ္ ..
လက္ဖက္သုပ္ရယ္ ..
ေရွာက္သီးေဖ်ာ္ရည္ရယ္ ..
မ်က္ႏွာက်က္ေပၚက ခ်စ္သ႔ူဓာတ္ပုံေဟာင္းရယ္ ..
အားလံုးကိုေပါင္ႏွံ
ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ၾကီးေရ ..
တစ္ေန႔ေတာ႔
အတိုးေရာ အရင္းေရာ
မင္းဆီက ၿပန္ေရြးရမယ္ ...
စ်င္မင္းဧ
အမဲလိုက္ခံရတဲ႔ ညစာ
ငါဟာ
အမဲလိုက္ခံရတဲ႔ ညစာတစ္ခြက္ ဆိုတာကို
ေျပာၾကပါစို႔
သမိုင္းတစ္ေလ်ာက္မွာလည္း
စာဖြဲ႕စရာမလိုတဲ႔သူေတြ အမ်ားၾကီးပဲ မဟုတ္လား
ညစာေတြ ေပ်ာက္ပ်က္လြယ္တဲ႔ ၿမိဳ႕သစ္ထဲမွာ
၀မ္းေခါင္းအလြတ္တစ္လံုးရဲ႕ အိမ္မက္မက္တယ္
ကိုယ္အတၱနဲ႔ကိုယ္ မွားပံုမ်ားကေတာ႔
ကိုယ္႕ကိုယ္ကို လက္ဆြဲႏူူတ္ဆက္တဲ႔အခါမွာ
လက္ဖ၀ါးထဲ ဓားက ညွပ္ညွပ္ထားတယ္
ၿမိဳ႕ၿပကလည္း အဲဒီသံေယာဇဥ္မ်ဳိးနဲ႔ပဲ
ကၽြန္ေတာ္ကို ခ်ည္ေႏွာင္တယ္
လမ္းညႊန္စာအုပ္ကလည္း အမွားေတြခ်ည္းပဲ
အဲဒီလို အသိရဖို႔ ဘြဲ႕တစ္ခုယူခဲ႔ရတယ္
ခင္ဗ်ားတို႔ရဲ႕ ၿငီးေငြ႕မူမ်ိဳးေလာက္ဆိုု
ကၽြန္ေတာ္ေပ်ာ္ပါတယ္
ယုန္တစ္ေကာင္လံုး ပိုက္ထဲတိုးတာေတာင္
ပိုက္မၿဖဳတ္ရဲေအာင္ သတၱိေၾကာင္စ ၿပဳလာတယ္
ဘယ္လိုအဓိပၸယ္မ်ိဳးနဲ႔မွ စာေမးပြဲမခ်ဖို႔
ညတိုင္း ဆုေတာင္းခဲ႔ရတယ္
အဲဒီလို ေလၿဖတ္ေနတဲ႔ လမ္းတစ္ေလ်ွာက္လံုးမွာ
ေၿပးေနရတဲ႔ ေၿခသံေတြညံလာတယ္
ၿခင္တစ္ေကာင္ရဲ႕ တိုက္ခိုက္မူကိုေတာင္
လံုေလာက္စြာ မကာကြယ္ႏိုင္ဘူး
ေအာက္စီဂ်င္ ပိုက္တန္းလန္းနဲ႔
အေၿပးၿပိဳင္ေနရတဲ႔ လူနာကိုၿမင္ဖုူးခ်င္ရဲ႕လား
အစာေၿပေလာက္ေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္မစားခ်င္ေတာ႔ဘူး
ေလခ်ိဳေသြးခံရလြန္းလို႔
ကြဲအက္သြားတဲ႔ မီးေတာင္တစ္လံုးအေၾကာင္းကိုလည္း
ၾကဳံရင္ ေၿပာၿပခ်င္ပါတယ္
ေသခ်ာတာက
ဒီကဗ်ာ ဟာ
မီးေလာင္ၿပင္ထဲကေန
ကုပ္ကုပ္ကပ္ကပ္ ဆြဲယူထားရတဲ႔ ကၽြန္ေတာ္႔ညစာပါ
မေသခ်ာတာကေတာ႔
အဒီခံစားမူူကို
ဘယ္လိုကဗ်ာအမ်ိဳးအစားနဲ႔
ေဖာ္ၿပသင္႔သလဲ ဆိုတာ... ... ...
စ်င္မင္းဧ
အမဲလိုက္ခံရတဲ႔ ညစာတစ္ခြက္ ဆိုတာကို
ေျပာၾကပါစို႔
သမိုင္းတစ္ေလ်ာက္မွာလည္း
စာဖြဲ႕စရာမလိုတဲ႔သူေတြ အမ်ားၾကီးပဲ မဟုတ္လား
ညစာေတြ ေပ်ာက္ပ်က္လြယ္တဲ႔ ၿမိဳ႕သစ္ထဲမွာ
၀မ္းေခါင္းအလြတ္တစ္လံုးရဲ႕ အိမ္မက္မက္တယ္
ကိုယ္အတၱနဲ႔ကိုယ္ မွားပံုမ်ားကေတာ႔
ကိုယ္႕ကိုယ္ကို လက္ဆြဲႏူူတ္ဆက္တဲ႔အခါမွာ
လက္ဖ၀ါးထဲ ဓားက ညွပ္ညွပ္ထားတယ္
ၿမိဳ႕ၿပကလည္း အဲဒီသံေယာဇဥ္မ်ဳိးနဲ႔ပဲ
ကၽြန္ေတာ္ကို ခ်ည္ေႏွာင္တယ္
လမ္းညႊန္စာအုပ္ကလည္း အမွားေတြခ်ည္းပဲ
အဲဒီလို အသိရဖို႔ ဘြဲ႕တစ္ခုယူခဲ႔ရတယ္
ခင္ဗ်ားတို႔ရဲ႕ ၿငီးေငြ႕မူမ်ိဳးေလာက္ဆိုု
ကၽြန္ေတာ္ေပ်ာ္ပါတယ္
ယုန္တစ္ေကာင္လံုး ပိုက္ထဲတိုးတာေတာင္
ပိုက္မၿဖဳတ္ရဲေအာင္ သတၱိေၾကာင္စ ၿပဳလာတယ္
ဘယ္လိုအဓိပၸယ္မ်ိဳးနဲ႔မွ စာေမးပြဲမခ်ဖို႔
ညတိုင္း ဆုေတာင္းခဲ႔ရတယ္
အဲဒီလို ေလၿဖတ္ေနတဲ႔ လမ္းတစ္ေလ်ွာက္လံုးမွာ
ေၿပးေနရတဲ႔ ေၿခသံေတြညံလာတယ္
ၿခင္တစ္ေကာင္ရဲ႕ တိုက္ခိုက္မူကိုေတာင္
လံုေလာက္စြာ မကာကြယ္ႏိုင္ဘူး
ေအာက္စီဂ်င္ ပိုက္တန္းလန္းနဲ႔
အေၿပးၿပိဳင္ေနရတဲ႔ လူနာကိုၿမင္ဖုူးခ်င္ရဲ႕လား
အစာေၿပေလာက္ေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္မစားခ်င္ေတာ႔ဘူး
ေလခ်ိဳေသြးခံရလြန္းလို႔
ကြဲအက္သြားတဲ႔ မီးေတာင္တစ္လံုးအေၾကာင္းကိုလည္း
ၾကဳံရင္ ေၿပာၿပခ်င္ပါတယ္
ေသခ်ာတာက
ဒီကဗ်ာ ဟာ
မီးေလာင္ၿပင္ထဲကေန
ကုပ္ကုပ္ကပ္ကပ္ ဆြဲယူထားရတဲ႔ ကၽြန္ေတာ္႔ညစာပါ
မေသခ်ာတာကေတာ႔
အဒီခံစားမူူကို
ဘယ္လိုကဗ်ာအမ်ိဳးအစားနဲ႔
ေဖာ္ၿပသင္႔သလဲ ဆိုတာ... ... ...
စ်င္မင္းဧ
မိသားစု
မိသားစု
ကၽြန္းစိုစို
ေနညိဳညိဳ
တိမ္အိုေတြ တစ္အုပ္တစ္မ လြင့္လာေပါ႔
ကိုယ္႔ညစာကိုယ္ ပိုက္ဆြဲရင္း
ဒီေရနဲ႔အတူ ျပန္လာခဲ႔တယ္
လူသူမရွိတဲ႔ ညေတြဆီ ...
ခပ္ေဝးေဝး မီးအိမ္ေလးမိွန္
ခပ္သဲသဲ ရယ္သံေလးတိမ္
ေလး ငါး ေယာက္စာထမင္းဝိုင္းကို ေက်ာခိုင္းျပီး
လက္က်န္တစ္ပိုင္းနဲ႔
အသိစိတ္ကို အေဝးႏွင္လႊတ္လိုက္တယ္
စ်င္မင္းဧ
ကၽြန္းစိုစို
ေနညိဳညိဳ
တိမ္အိုေတြ တစ္အုပ္တစ္မ လြင့္လာေပါ႔
ကိုယ္႔ညစာကိုယ္ ပိုက္ဆြဲရင္း
ဒီေရနဲ႔အတူ ျပန္လာခဲ႔တယ္
လူသူမရွိတဲ႔ ညေတြဆီ ...
ခပ္ေဝးေဝး မီးအိမ္ေလးမိွန္
ခပ္သဲသဲ ရယ္သံေလးတိမ္
ေလး ငါး ေယာက္စာထမင္းဝိုင္းကို ေက်ာခိုင္းျပီး
လက္က်န္တစ္ပိုင္းနဲ႔
အသိစိတ္ကို အေဝးႏွင္လႊတ္လိုက္တယ္
စ်င္မင္းဧ
အသိ
အေမရယ္
အိ္မ္ေ႔ရွမယ္ဇလီပင္ႀကီးက
ကၽြန္ေတာ႔ အေႀကာင္း ဘာမွမေၿပာဘူးလား
ကၽြန္ေတာ္ ထြက္ခဲ႔တဲ႔ေတာက မနက္ပါဘူး
ဒါေပမယ္႔
ေဟာဒီ ပန္းပြင္႔ေလးက အရမ္းေမႊးတယ္ အေမ
ေဟာဟို ေတာင္ကုန္းေလးက အရမ္းလွတယ္ အေမ
ဒါက ကၽြန္ေတာ္႔ကို ေခ်ာ႔သိပ္တဲ႔ ဥႀသပါ
ကၽြန္ေတာ္ အဲဒီလိုေၿပာရင္
အေမ စိုးရိမ္လိမ္႔မယ္
အိပ္ခ်င္မူးတူးစိတ္နဲ႔
ကေလးကလား ‘ ဝ ’လံုးေတြပဲ ထို္္င္ေရးေနမိတယ္
အေမသိမလား
ကၽြန္ေတာ္ကေတာ႔ မသိခ်င္ေတာ႔ဘူး
ေသးေသးေလးေတြးၿပီး
လက္ကေလးနဲ႔ လွ်ိဳယူတာေတာင္မွ
ဒုကၡေတြ အမ်ားႀကီးပါလာတယ္ . . .
စ်င္မင္းဧ
အိ္မ္ေ႔ရွမယ္ဇလီပင္ႀကီးက
ကၽြန္ေတာ႔ အေႀကာင္း ဘာမွမေၿပာဘူးလား
ကၽြန္ေတာ္ ထြက္ခဲ႔တဲ႔ေတာက မနက္ပါဘူး
ဒါေပမယ္႔
ေဟာဒီ ပန္းပြင္႔ေလးက အရမ္းေမႊးတယ္ အေမ
ေဟာဟို ေတာင္ကုန္းေလးက အရမ္းလွတယ္ အေမ
ဒါက ကၽြန္ေတာ္႔ကို ေခ်ာ႔သိပ္တဲ႔ ဥႀသပါ
ကၽြန္ေတာ္ အဲဒီလိုေၿပာရင္
အေမ စိုးရိမ္လိမ္႔မယ္
အိပ္ခ်င္မူးတူးစိတ္နဲ႔
ကေလးကလား ‘ ဝ ’လံုးေတြပဲ ထို္္င္ေရးေနမိတယ္
အေမသိမလား
ကၽြန္ေတာ္ကေတာ႔ မသိခ်င္ေတာ႔ဘူး
ေသးေသးေလးေတြးၿပီး
လက္ကေလးနဲ႔ လွ်ိဳယူတာေတာင္မွ
ဒုကၡေတြ အမ်ားႀကီးပါလာတယ္ . . .
စ်င္မင္းဧ
........
ေဆးလိပ္တိုကို ဖိနင္းရင္းေတြးတယ္
လမ္းမေပၚ ေလွ်ာက္ရင္းေတြးတယ္
တေရးႏုိးခ်ိန္မွာ ေတြးတယ္
ကိုယ္႔မ်က္စိနဲ႔ ၿမင္ေနတဲ႔ ၿမင္ကြင္းက ဘယ္ေလာက္ေ၀းလဲ
ကိုယ္႔ဘ၀ေသးေသးေလးက ဘယ္ေလာက္ေလးသလဲ
တကယ္ပါ
ညညဆို ငါ႔အိပ္ယာမွာ ဒီေရတက္တယ္
မနက္ဆို တစ္ကိုယ္လံုး ေပပြေနတဲ႔စိတ္နဲ႔ႏုိး
အခုထိ ပဲ
ၿမင္ေနရတဲ႔ မွန္ခ်ပ္ကို
တၿခားဖက္ လွည္႕ထားလို႔ မရဘူး
သံသရာ တစ္ခုစာဂီတ
သီခ်င္း တစ္ပုဒ္ပဲ ဆိုတတ္တယ္
မင္းမသိလို႔ပါ .. .. ..
ေ၀းကြာသြားတဲ႔ အေၾကာင္းအရာကို သိခ်င္ရင္
မင္းေၿခဖ၀ါးကို ငံု႔ၾကည္႔ပါ
အခုဆိုရင္
ဥၾသ ႏွစ္ခါေသၿပီးခဲ႔ၿပီ . . .
စ်င္မင္းဧ
လမ္းမေပၚ ေလွ်ာက္ရင္းေတြးတယ္
တေရးႏုိးခ်ိန္မွာ ေတြးတယ္
ကိုယ္႔မ်က္စိနဲ႔ ၿမင္ေနတဲ႔ ၿမင္ကြင္းက ဘယ္ေလာက္ေ၀းလဲ
ကိုယ္႔ဘ၀ေသးေသးေလးက ဘယ္ေလာက္ေလးသလဲ
တကယ္ပါ
ညညဆို ငါ႔အိပ္ယာမွာ ဒီေရတက္တယ္
မနက္ဆို တစ္ကိုယ္လံုး ေပပြေနတဲ႔စိတ္နဲ႔ႏုိး
အခုထိ ပဲ
ၿမင္ေနရတဲ႔ မွန္ခ်ပ္ကို
တၿခားဖက္ လွည္႕ထားလို႔ မရဘူး
သံသရာ တစ္ခုစာဂီတ
သီခ်င္း တစ္ပုဒ္ပဲ ဆိုတတ္တယ္
မင္းမသိလို႔ပါ .. .. ..
ေ၀းကြာသြားတဲ႔ အေၾကာင္းအရာကို သိခ်င္ရင္
မင္းေၿခဖ၀ါးကို ငံု႔ၾကည္႔ပါ
အခုဆိုရင္
ဥၾသ ႏွစ္ခါေသၿပီးခဲ႔ၿပီ . . .
စ်င္မင္းဧ
Wednesday, February 16, 2011
ေနတတ္ပါ.
ၾကံၾကံဖန္ဖန္
ၾကိုးစားသမွ်
ၾကံၾကံဖန္ဖန္
လြဲတတ္လြန္းတဲ့
ေလာကၾကီးထဲ
မွန္မွန္ကန္ကန္
ေနတတ္ပါေစ.....
သားထက္ (မံုရြာ)
ၾကိုးစားသမွ်
ၾကံၾကံဖန္ဖန္
လြဲတတ္လြန္းတဲ့
ေလာကၾကီးထဲ
မွန္မွန္ကန္ကန္
ေနတတ္ပါေစ.....
သားထက္ (မံုရြာ)
တာ၀န္.....
ဘ၀ဆိုတဲ့
ေက်ာျပင္မွာ
အရႈိးရာေတြ အျပည့္
ေလာကဓံတရားက
ေက်ာသား ရင္သား
အခဲြျခားဘူး ဆိုပဲ...။
ရုိးရုိးသားသား
လုပ္စားသူေတြနဲ႕
မရုိးမသား
လုပ္စားသူေတြ...
ရန္သူလား
မိတ္ေဆြလား
ကမ္းလာတဲ့လက္မွာ
အဆိပ္ေတြနဲ႕
နႈတ္ခမ္းပါးပါးမွာ
ဓားသြားေတြနဲ႕
ျပံုးထားတဲ့ မ်က္လံုးမွာ
အမုန္းခိုးေတြ ေ၀ေနတယ္....။
ရန္သူလည္း
မဟုတ္ဘူး..
မိတ္ေဆြလည္း
မဟုတ္ဘူး..
ငါတို႕ဟာ
တစ္လမ္းထဲေလွ်ာက္ၾကရမယ့္
ခရီးသြားမ်ားပ....
တခ်ိဳ႕က
တဘ၀စာလံုးရင္းျပီး
သူတပါးအတြက္
လမ္းေတြခင္းလို႕..
တခ်ိဳ႕က
သူတို႕ တစ္ဘ၀စာအတြက္
သူတပါးေတြကို
လမ္းလိုနင္းလို႕....
ကိုယ့္သမိုင္းကို ေတြးရင္း...
ကိုယ့္သမိုင္းကို ေရးရင္းေပါ့...
တာ၀န္သိဖို႕ေတာ့ လိုတယ္
မေတာင္းဘဲ
ေပးအပ္ျပီးသား တာ၀န္...
မေပးဘဲ
ယူတတ္ရမယ့္ တာ၀န္...
မေျပာဘဲ
သိတတ္ရမယ့္ တာ၀န္...
တိုးတက္ဖို႕..
ေအာင္ျမင္ဖို႕...
ျမင့္ျမတ္ဖို႕...
ေအးခ်မ္းဖို႕...
နိုင္ငံအတြက္...
လူမ်ိဳးအတြက္..
ဘာသာအတြက္..
ေလာကအတြက္...
ငါတို႕ အားလံုးမွာ
တာ၀န္ေတြ ရွိတယ္...။
တျခားသူေတြရဲ့ ဒုကၡကို
လက္ပိုက္ၾကည့္ေနတဲ့
မင္းဆီ..
အဲဒီဒုကၡေတြ
အေနွးနဲ႕ အျမန္ေရာက္လာမယ္ဆိုတာ
မင္း မေမ့ပါနဲ႕...
မင္းသိရဲ့လား
ငါတို႕မွာ
တာ၀န္ေတြ ရွိတယ္.......
သားထက္ (မံုရြာ)
ေက်ာျပင္မွာ
အရႈိးရာေတြ အျပည့္
ေလာကဓံတရားက
ေက်ာသား ရင္သား
အခဲြျခားဘူး ဆိုပဲ...။
ရုိးရုိးသားသား
လုပ္စားသူေတြနဲ႕
မရုိးမသား
လုပ္စားသူေတြ...
ရန္သူလား
မိတ္ေဆြလား
ကမ္းလာတဲ့လက္မွာ
အဆိပ္ေတြနဲ႕
နႈတ္ခမ္းပါးပါးမွာ
ဓားသြားေတြနဲ႕
ျပံုးထားတဲ့ မ်က္လံုးမွာ
အမုန္းခိုးေတြ ေ၀ေနတယ္....။
ရန္သူလည္း
မဟုတ္ဘူး..
မိတ္ေဆြလည္း
မဟုတ္ဘူး..
ငါတို႕ဟာ
တစ္လမ္းထဲေလွ်ာက္ၾကရမယ့္
ခရီးသြားမ်ားပ....
တခ်ိဳ႕က
တဘ၀စာလံုးရင္းျပီး
သူတပါးအတြက္
လမ္းေတြခင္းလို႕..
တခ်ိဳ႕က
သူတို႕ တစ္ဘ၀စာအတြက္
သူတပါးေတြကို
လမ္းလိုနင္းလို႕....
ကိုယ့္သမိုင္းကို ေတြးရင္း...
ကိုယ့္သမိုင္းကို ေရးရင္းေပါ့...
တာ၀န္သိဖို႕ေတာ့ လိုတယ္
မေတာင္းဘဲ
ေပးအပ္ျပီးသား တာ၀န္...
မေပးဘဲ
ယူတတ္ရမယ့္ တာ၀န္...
မေျပာဘဲ
သိတတ္ရမယ့္ တာ၀န္...
တိုးတက္ဖို႕..
ေအာင္ျမင္ဖို႕...
ျမင့္ျမတ္ဖို႕...
ေအးခ်မ္းဖို႕...
နိုင္ငံအတြက္...
လူမ်ိဳးအတြက္..
ဘာသာအတြက္..
ေလာကအတြက္...
ငါတို႕ အားလံုးမွာ
တာ၀န္ေတြ ရွိတယ္...။
တျခားသူေတြရဲ့ ဒုကၡကို
လက္ပိုက္ၾကည့္ေနတဲ့
မင္းဆီ..
အဲဒီဒုကၡေတြ
အေနွးနဲ႕ အျမန္ေရာက္လာမယ္ဆိုတာ
မင္း မေမ့ပါနဲ႕...
မင္းသိရဲ့လား
ငါတို႕မွာ
တာ၀န္ေတြ ရွိတယ္.......
သားထက္ (မံုရြာ)
ဒီေမးခြန္းေလး ေျဖေပးၾကပါ.....
ဘယ္သူ႕ေၾကာင့္လဲ
ငါတို႕ေတြ
ဒုကၡ ပင္လယ္ေ၀ခဲ့တယ္...
ဘယ္အရာေၾကာင့္လဲ
ငါ့တို႕ေတြ
ဆင္းရဲျပီးရင္း ဆင္းရဲခဲ့ၾကတယ္...
ဘာအတြက္ေၾကာင့္လဲ
ငါတို႕ေတြ
မိသားစုေတြနဲ႕ ေ၀းကြာခဲ့ၾကတယ္...။
ဘယ္သူ႕ေၾကာင့္လဲ
ငါတို႕ ပညာေရး
နိမ့္က်သည္ထက္ နိမ့္က်ခဲ့တယ္...
ဘယ္အရာေၾကာင့္လဲ
ငါ့တို႕ ဘ၀ေတြ
အနင္းခံျပီးရင္း အနင္းခံခဲ့ရယ္...
ဘာအတြက္ေၾကာင့္လဲ
ငါတို႕ အိပ္မက္ေတြ
နက္သည္ထက္ နက္ခဲ့ၾကတယ္...။
ဘယ္သူ႕ေၾကာင့္လဲ
ငါတို႕ေတြ
ကိုယ့္အမ်ိဳးကိုယ္
လိမ္ညာခဲ့ၾကတယ္..
ဘယ္အရာေၾကာင့္လဲ
ငါ့တို႕ေတြ
ကိုယ့္အမ်ိဳးကိုယ္
ညွဥ္းဆဲခဲ့ၾကတယ္...
ဘာအတြက္ေၾကာင့္လဲ
ငါတို႕ေတြ
ကိုယ့္အမ်ိဳးကိုယ္
ေရာင္းစားခဲ့ၾကတယ္...။
ဘယ္သူ႕ေၾကာင့္လဲ
ငါတို႕ စိတ္ဓာတ္ေတြ
ပ်က္ခဲ့ရတယ္...
ဘယ္အရာေၾကာင့္လဲ
ငါ့တို႕ စည္းကမ္းေတြ
ပ်က္ခဲ့ရတယ္...
ဘာအတြက္ေၾကာင့္လဲ
ငါတို႕ ပညာေတြ
အဆက္ျပတ္ခဲ့ရတယ္......။
ဘယ္သူ႕ေၾကာင့္လဲ......
ဘယ္အရာေၾကာင့္လဲ.....
ဘာအတြက္ေၾကာင့္လဲ......
သားထက္ (မံုရြာ)
ငါတို႕ေတြ
ဒုကၡ ပင္လယ္ေ၀ခဲ့တယ္...
ဘယ္အရာေၾကာင့္လဲ
ငါ့တို႕ေတြ
ဆင္းရဲျပီးရင္း ဆင္းရဲခဲ့ၾကတယ္...
ဘာအတြက္ေၾကာင့္လဲ
ငါတို႕ေတြ
မိသားစုေတြနဲ႕ ေ၀းကြာခဲ့ၾကတယ္...။
ဘယ္သူ႕ေၾကာင့္လဲ
ငါတို႕ ပညာေရး
နိမ့္က်သည္ထက္ နိမ့္က်ခဲ့တယ္...
ဘယ္အရာေၾကာင့္လဲ
ငါ့တို႕ ဘ၀ေတြ
အနင္းခံျပီးရင္း အနင္းခံခဲ့ရယ္...
ဘာအတြက္ေၾကာင့္လဲ
ငါတို႕ အိပ္မက္ေတြ
နက္သည္ထက္ နက္ခဲ့ၾကတယ္...။
ဘယ္သူ႕ေၾကာင့္လဲ
ငါတို႕ေတြ
ကိုယ့္အမ်ိဳးကိုယ္
လိမ္ညာခဲ့ၾကတယ္..
ဘယ္အရာေၾကာင့္လဲ
ငါ့တို႕ေတြ
ကိုယ့္အမ်ိဳးကိုယ္
ညွဥ္းဆဲခဲ့ၾကတယ္...
ဘာအတြက္ေၾကာင့္လဲ
ငါတို႕ေတြ
ကိုယ့္အမ်ိဳးကိုယ္
ေရာင္းစားခဲ့ၾကတယ္...။
ဘယ္သူ႕ေၾကာင့္လဲ
ငါတို႕ စိတ္ဓာတ္ေတြ
ပ်က္ခဲ့ရတယ္...
ဘယ္အရာေၾကာင့္လဲ
ငါ့တို႕ စည္းကမ္းေတြ
ပ်က္ခဲ့ရတယ္...
ဘာအတြက္ေၾကာင့္လဲ
ငါတို႕ ပညာေတြ
အဆက္ျပတ္ခဲ့ရတယ္......။
ဘယ္သူ႕ေၾကာင့္လဲ......
ဘယ္အရာေၾကာင့္လဲ.....
ဘာအတြက္ေၾကာင့္လဲ......
သားထက္ (မံုရြာ)
Tuesday, February 15, 2011
ကဗ်ာဆရာ
ငါ မက္ခဲ့သမွ်
အိပ္မက္လွလွ
ငါ နိုးထခ်ိန္
ငါ့ နံေဘးနား
မရွိေတာ့တဲ့ အခါ...
ငါ ျမတ္နိုးသမွ်
ငါ ခ်စ္ရသူ
ငါ ျပန္လာခ်ိန္
ငါ့ နံေဘးနား
မရွိေတာ့တဲ့ အခါ...
ငါ ခ်စ္မိသမွ်
ငါ ရူးသြပ္မိသူ
ငါ လြမ္းေနခ်ိန္
ငါ့ နံေဘးနား
မရွိေတာ့တဲ့ အခါ...
အိပ္မက္ေတြ
ျမိဳသိပ္
ျမတ္နိုးျခင္းတို႕ျဖင့္
ေရးဖြဲ႕ရင္း
ရူးသြပ္ေနတဲ့
ခတ္ညံ့ည့ံ
ကဗ်ာဆရာတစ္ေယာက္အျဖစ္
ငါဟာ
ကမာၻၾကီးရဲ့
တစ္ေနရာမွာ
ျပႆဒါးဇာတာနဲ႕အတူ
ေမြးဖြားခဲ့တယ္....။
သားထက္ (မံုရြာ)
အိပ္မက္လွလွ
ငါ နိုးထခ်ိန္
ငါ့ နံေဘးနား
မရွိေတာ့တဲ့ အခါ...
ငါ ျမတ္နိုးသမွ်
ငါ ခ်စ္ရသူ
ငါ ျပန္လာခ်ိန္
ငါ့ နံေဘးနား
မရွိေတာ့တဲ့ အခါ...
ငါ ခ်စ္မိသမွ်
ငါ ရူးသြပ္မိသူ
ငါ လြမ္းေနခ်ိန္
ငါ့ နံေဘးနား
မရွိေတာ့တဲ့ အခါ...
အိပ္မက္ေတြ
ျမိဳသိပ္
ျမတ္နိုးျခင္းတို႕ျဖင့္
ေရးဖြဲ႕ရင္း
ရူးသြပ္ေနတဲ့
ခတ္ညံ့ည့ံ
ကဗ်ာဆရာတစ္ေယာက္အျဖစ္
ငါဟာ
ကမာၻၾကီးရဲ့
တစ္ေနရာမွာ
ျပႆဒါးဇာတာနဲ႕အတူ
ေမြးဖြားခဲ့တယ္....။
သားထက္ (မံုရြာ)
ငါ့ `ည´ေလး...
ႏွင္းစက္ေတြ
ေပ်ာ္၀င္ေနတဲ့ `ည´...
ျမဴေတြ`
ေ၀၀ိုင္းေနတဲ့ `ည´...
ေလေျပေတြ
စြတ္စိုေနတဲ့ `ည´...
ခ်စ္သူ႕ မ်က္နွာ
၀င္း၀င္းပပ
ၾကည့္ေနခြင့္ရတဲ့ `ည´...
အဲဒီ `ည´...ေလး
ငါ့ကို
ျပန္ေပးပါ......
သားထက္ (မံုရြာ)
ေပ်ာ္၀င္ေနတဲ့ `ည´...
ျမဴေတြ`
ေ၀၀ိုင္းေနတဲ့ `ည´...
ေလေျပေတြ
စြတ္စိုေနတဲ့ `ည´...
ခ်စ္သူ႕ မ်က္နွာ
၀င္း၀င္းပပ
ၾကည့္ေနခြင့္ရတဲ့ `ည´...
အဲဒီ `ည´...ေလး
ငါ့ကို
ျပန္ေပးပါ......
သားထက္ (မံုရြာ)
Monday, February 14, 2011
အေရခြံေတြနဲ႕လူ....
ေက်ာသပ္ ရင္သပ္
ထပ္ကာ ထပ္ကာ
မ်က္နွာခ်ိဳေသြးေသြးျပီး
ဘ၀ကို
လွလွပပ
ေခ်ာက္ခ်တတ္တဲ့
ေလာကဓံတရားရယ္.....
ေအာင္ျမင္မႈ က်ရႈံးမႈ
ေပ်ာ္ရႊင္မႈ ၀မ္းနည္းမႈေတြၾကား
အငိုနဲ႕ အျပံုး
မ်က္နွာဖံုးနွစ္ခုကို
ခဏခဏ
ေျပာင္းလဲ တတ္ဆင္ထားတတ္တဲ့
မ်က္နွာတစ္ခုရယ္...
သြားခ်င္ရာ သြားဖို႕
ေျခေထာက္တစ္စံု...
လုပ္ခ်င္တာ လုပ္ဖို႕
လက္တစ္စံု...
ၾကည့္ခ်င္ရာ ၾကည့္ဖို႕
မ်က္လံုးတစ္စံု..
ၾကားခ်င္တာ ၾကားဖို႕
နားတစ္စံု...
ေအာက္စီဂ်င္ေတြ
ရွဴရႈိက္ဖို႕
နွာေခါင္းတစ္စံု...
ေျပာခ်င္တာေျပာျပီး
စားခ်င္တာ စားဖို႕
ပါးစပ္တစ္ေပါက္...
တစ္စံုတစ္ရာကို
ထမ္းပိုးဖို႕
ပုခံုးနွစ္ဖက္....
က်ေနာ္
က်ေနာ္ဟာ
က်ေနာ့္ ဘ၀ကို က်ေနာ္..
ဒုကၡေတြၾကား
ဖရုိဖရဲနဲ႕
ခက္ခက္ခဲခဲ
၀တ္ဆင္ထားရဲ႕..
သိတာကေတာ့
သိေနပါတယ္...
ဒါေပမယ့္
အႏၶ လူ ျဖစ္ေနေတာ့
ပူျပင္းေလာင္ျမိုက္မႈေတြကိုပဲ
အခါခါ တမ္းတ
၀တ္ရံုကေလးကို
မခြ်တ္ပါရေစနဲ႕တဲ့
ဘယ္ေလာက္မိုက္လိုက္သလဲ...
က်ေနာ့္ရဲ့
မလိမ္မိုး မလိမၼာ
နွလံုးသားဟာေလ
ခတ္တိမ္တိမ္
ရင့္ၾကတ္မႈေတြနဲ႕
အဲဒီ ဒုကၡေတြ မ်ားလြန္းတဲ့
ဘ၀ဆ္ိုတာေလးကိုပဲ
သက္တံ ေရာင္စံုေတြထင္မွတ္
မက္မက္စက္စက္
ခံုမင္တတ္ဆဲပဲေလ...
သားထက္ (မံုရြာ)
ထပ္ကာ ထပ္ကာ
မ်က္နွာခ်ိဳေသြးေသြးျပီး
ဘ၀ကို
လွလွပပ
ေခ်ာက္ခ်တတ္တဲ့
ေလာကဓံတရားရယ္.....
ေအာင္ျမင္မႈ က်ရႈံးမႈ
ေပ်ာ္ရႊင္မႈ ၀မ္းနည္းမႈေတြၾကား
အငိုနဲ႕ အျပံုး
မ်က္နွာဖံုးနွစ္ခုကို
ခဏခဏ
ေျပာင္းလဲ တတ္ဆင္ထားတတ္တဲ့
မ်က္နွာတစ္ခုရယ္...
သြားခ်င္ရာ သြားဖို႕
ေျခေထာက္တစ္စံု...
လုပ္ခ်င္တာ လုပ္ဖို႕
လက္တစ္စံု...
ၾကည့္ခ်င္ရာ ၾကည့္ဖို႕
မ်က္လံုးတစ္စံု..
ၾကားခ်င္တာ ၾကားဖို႕
နားတစ္စံု...
ေအာက္စီဂ်င္ေတြ
ရွဴရႈိက္ဖို႕
နွာေခါင္းတစ္စံု...
ေျပာခ်င္တာေျပာျပီး
စားခ်င္တာ စားဖို႕
ပါးစပ္တစ္ေပါက္...
တစ္စံုတစ္ရာကို
ထမ္းပိုးဖို႕
ပုခံုးနွစ္ဖက္....
က်ေနာ္
က်ေနာ္ဟာ
က်ေနာ့္ ဘ၀ကို က်ေနာ္..
ဒုကၡေတြၾကား
ဖရုိဖရဲနဲ႕
ခက္ခက္ခဲခဲ
၀တ္ဆင္ထားရဲ႕..
သိတာကေတာ့
သိေနပါတယ္...
ဒါေပမယ့္
အႏၶ လူ ျဖစ္ေနေတာ့
ပူျပင္းေလာင္ျမိုက္မႈေတြကိုပဲ
အခါခါ တမ္းတ
၀တ္ရံုကေလးကို
မခြ်တ္ပါရေစနဲ႕တဲ့
ဘယ္ေလာက္မိုက္လိုက္သလဲ...
က်ေနာ့္ရဲ့
မလိမ္မိုး မလိမၼာ
နွလံုးသားဟာေလ
ခတ္တိမ္တိမ္
ရင့္ၾကတ္မႈေတြနဲ႕
အဲဒီ ဒုကၡေတြ မ်ားလြန္းတဲ့
ဘ၀ဆ္ိုတာေလးကိုပဲ
သက္တံ ေရာင္စံုေတြထင္မွတ္
မက္မက္စက္စက္
ခံုမင္တတ္ဆဲပဲေလ...
သားထက္ (မံုရြာ)
Saturday, February 12, 2011
မင္းရဲ့ အေ၀းမွာ
Valentine Day ဆိုလား
ဘယ္ေတာ့မွ
မင္းနဲ႕အတူ
ေသာက္ခြင့္ မရွိနိုင္ေတာ့မယ့္
ေခ်ာ့ကလက္
ပူပူတစ္ခြက္
ကိုယ့္ရင္ဘတ္ထဲ
တိုးတုိးေလး
ဆူပြက္ေနတယ္..။
ခ်စ္သူ...
မင္းနွလံုးသားမွာ
ကိုယ့္အတြက္
အခ်စ္ ဆိုတဲ့အရာဟာ
ျမဴတစ္မႈံစာေတာင္
မပြင့္ေ၀ခဲ့ဘူးတဲ့လား..
မင္းမရွိတဲ့
အရပ္ေဒသမွာ
အလြမ္းေတြနဲ႕အတူ
ေနတတ္သလိုေနဖို႕
ၾကိဳးစားရင္း
အလြမ္းသီခ်င္းေတြ
ကိုယ္ ဆိုေနတယ္...
သားထက္ (မံုရြာ)
ဘယ္ေတာ့မွ
မင္းနဲ႕အတူ
ေသာက္ခြင့္ မရွိနိုင္ေတာ့မယ့္
ေခ်ာ့ကလက္
ပူပူတစ္ခြက္
ကိုယ့္ရင္ဘတ္ထဲ
တိုးတုိးေလး
ဆူပြက္ေနတယ္..။
ခ်စ္သူ...
မင္းနွလံုးသားမွာ
ကိုယ့္အတြက္
အခ်စ္ ဆိုတဲ့အရာဟာ
ျမဴတစ္မႈံစာေတာင္
မပြင့္ေ၀ခဲ့ဘူးတဲ့လား..
မင္းမရွိတဲ့
အရပ္ေဒသမွာ
အလြမ္းေတြနဲ႕အတူ
ေနတတ္သလိုေနဖို႕
ၾကိဳးစားရင္း
အလြမ္းသီခ်င္းေတြ
ကိုယ္ ဆိုေနတယ္...
သားထက္ (မံုရြာ)
အျပန္လမ္း
အေရာင္ျပန္ဟပ္မွ
ေတာက္ပမယ့္ အလင္း...
ပဲ့တင္ထပ္မွ
အားရွိမယ့္ အသံ....
သီးခ်င္းက
တိုးသဲ့သဲ့
ငါ့ဘ၀ဟာလည္း
မင္းရွိမွ ျပည့္စံုမယ့္ ဘ၀ေပါ့....။
ေဆာင္းတစ္ည၊
ႏွင္းတစ္စက္၊
လမင္းတစ္စင္း၊
ခ်စ္သူမ်က္နွာ၊
သမုဒယ ဒဏ္ရာတစ္ခု
က်ေနာ္
ယုယုယယ
သိမ္းဆည္းခဲ့ပါတယ္...။
သားထက္ (မံုရြာ)
ေတာက္ပမယ့္ အလင္း...
ပဲ့တင္ထပ္မွ
အားရွိမယ့္ အသံ....
သီးခ်င္းက
တိုးသဲ့သဲ့
ငါ့ဘ၀ဟာလည္း
မင္းရွိမွ ျပည့္စံုမယ့္ ဘ၀ေပါ့....။
ေဆာင္းတစ္ည၊
ႏွင္းတစ္စက္၊
လမင္းတစ္စင္း၊
ခ်စ္သူမ်က္နွာ၊
သမုဒယ ဒဏ္ရာတစ္ခု
က်ေနာ္
ယုယုယယ
သိမ္းဆည္းခဲ့ပါတယ္...။
သားထက္ (မံုရြာ)
Subscribe to:
Posts (Atom)