႐ုန္းထြက္ၾကဖို႔ဆိုရင္
က်ေနာ္တို႔ ျမန္မာျပည္က ဘာနဲ႔တူေနသလဲဆိုေတာ့ ငယ္ငယ္က သင္ခဲ့ဖူးတဲ့ ကဗ်ာေလးထဲက လွည္းကေလးလိုေပါ့...
မွတ္မိၾကမယ္ ထင္ပါတယ္ ဇြန္ပန္းရံုအနီးက ႏြံထဲဘီးကြ်ံၿပီး မေရြ႕ႏိုင္ရွာတဲ့ လွည္းကေလးတစ္စီးကိုေပါ့..
က်ေနာ္တို႔ျမန္မာျပည္သား အားလံုးကေတာ့ လွည္းကေလးေပၚလိုက္ပါလာတဲ့ ခရီးသြားေဖာ္ေတြေပါ့ဗ်ာ..
လွည္းဘီးကေလး ႏြံထဲကြ်ံေနတာ့ တခ်ိဳ႕က ဆင္းတြန္းတယ္ တခ်ိဳ႕က မဆိုင္သလိုေနတယ္...
ၿပိဳင္တူမတြန္းေတာ့ မေရြ႕ႏိုင္သလို တက္ထိုင္ေနတဲ့သူေတြေၾကာင့္ ဘီးကေလးဟာ ႏြံထဲကို ကြ်ံသည္ထက္ကြ်ံေနတာေပါ့ေလ...
အဲဒီလိုပါပဲ ျမန္မာျပည္ဟာ စနစ္ဆိုးဆိုတဲ့ ႏြံေအာက္မွာ ေရွ႕ကိုမေရြ႕ႏိုင္ဘဲ ႏြံနစ္ေနတာေပါ့..
ျမန္မာျပည္ အေနနဲ႔ သူ႔ေနရာနဲ႔သူ ထူးခြ်န္သူေတြကိုပဲ ေနရာေပးၿပီး လူမွန္ေနရာမွန္နဲ႔ အတူႀကိဳးစားမွရေတာ့မယ္ဗ်
လူမွန္ေနရာမွန္ေတြ မေရြးႏိုင္သမွ် တိုးတက္ဖို႔ မလြယ္ဘူး။
ဒါဟာလည္း က်ေနာ္ တို႔ တဦးခ်င္းနဲ႔ ဆိုင္တယ္ဗ်။
ဒါေပမယ့္ လူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက မဆိုင္ဘူးထင္ၿပီး ေရွာင္ေနၾကတယ္ ႏြံထဲကြ်ံေနတဲ့ လွည္းဘီးကို ၿပိဳင္တူဆင္းမတြန္းခ်င္ၾကဘူး။
လွည္းေပၚမွာပဲ အခန္႔သားထိုင္ၿပီး တြန္းေပးမည့္သူကို ေစာင့္ေနၾကတယ္။
ဒီလိုလူေတြခ်ည္းဆို ဘယ္ေတာ့မွ ႏြံထဲက ႐ုန္းႏိုင္မယ္ မထင္ဘူး
နစ္သည္ထက္နစ္သြားမွာပဲ
က်ေနာ္တို႔ အားလံုး ျပင္ၾကဖို႔ အရမ္းကို လိုေနၿပီဗ်...
မိမိတတ္ႏိုင္တဲ့ ေနရာက မိမိမွာ ရွိတဲ့ အားကေလးနဲ႔ ၿပိဳင္တူတြန္းၾကရေအာင္ပါဗ်ာ ။
ၿပိဳင္တူတြန္းလွ်င္ ေရြ႕ႏိုင္ပါသည္တဲ့
မိမိ မိသားစု မိမိပတ္ဝန္းက်င္ မိမိ တိုင္းၿမိဳ႕ရြာ မိမိတို႔ျမန္မာျပည္တိုးတက္ဖို႔ဆိုတဲ့ ဦးတည္ခ်က္ေတြ အတူတူနဲ႔ေပါ့...
ႏွစ္သစ္မွာ ျမန္မာျပည္ႀကီး အျမန္ေအးခ်မ္းၿပီး တိုးတက္ေျပာင္းလဲပါေစ
ျမန္မာျပည္သားအားလံုး စိတ္ဆင္းရဲ ကိုယ္ဆင္းရဲ အေပါင္းမွ လြတ္ၿငိမ္းၾကပါေစ..
လင္းေဝ
No comments:
Post a Comment