အေအးခ်မ္းဆံုးကမ႓ာ

ေကာင္းကင္က
 ႏွင္းစက္ေတြ
ခုန္ခ်လာတဲ့အခါ
က်ေနာ့္ ကမ႓ာေလးဟာ
ခိုက္ခိုက္တုန္လို႔...

ေျမာက္ျပန္ေလေတြရဲ႕
ဝင္သက္ထြက္သက္မွာ
ကမ႓ာဦးရဲ႕ဂီတကို
လြမ္းလြမ္းဆြတ္ဆြတ္
ရွာေဖြတမ္းတမိတယ္...

ေဆာင္းရာသီက
သူရဲ႕ေအးစက္တဲ့
လက္ေခ်ာင္းေတြနဲ႔
က်ေနာ့္ကို
ေထြးေပြ႕ထားရဲ႕...

ေအာင္ျမင္မႈေတြ
က်ရႈံးမႈေတြ
ဆင္းရဲမႈ
ခ်မ္းသာမႈ
ဝမ္းနည္းမႈ
ေပ်ာ္ရႊင္မႈ
အရာရာဟာ
ေဆာင္းရာသီ
အိပ္မက္ေတြလိုပါပဲ...

တကယ္ဆို
ေအးခ်မ္းတဲ့
က်ေနာ့္ကမ႓ာေလးထဲ
က်ေနာ့္ကဗ်ာေတြနဲ႔အတူ
က်ေနာ္တေယာက္ထဲ
ၿငိမ္းခ်မ္းၾကည္စင္စြာ
ေနခ်င္မိတယ္....

လင္းေဝ