ေက်ာင္းသားသပိတ္ႏွင့္ က်ေနာ္တို႔ ျဖတ္သန္းခဲ႕ေသာ ပညာေရး

ေက်ာင္းသားသပိတ္ႏွင့္ က်ေနာ္တို႔ ျဖတ္သန္းခဲ႕ေသာ ပညာေရး

ေက်ာင္းသားေတြ သပိတ္ေမွာက္တယ္ အစိုးရက အၾကမ္းဖက္ႏွိမ္နင္းခဲ့တဲ့ ၂၀၁၅ မတ္လရဲ႕ ျဖစ္ရပ္ဆိုးကို အားလံုးသိၾကမွာပါ.

အဲဒါနဲ႔ ပတ္သက္ျပီး က်ေနာ့္ အျမင္ကို ေျပာခ်င္ပါတယ္.

ေက်ာင္းသားေတြေတာင္းဆိုခ်က္ေတြထဲမွာ ဘာတစ္ခုမွ မေကာင္းတာ မပါဘူး...

အားလံုးဟာ လိုအပ္လို႔ေတာင္းခဲ့ၾကတာပါ..

ႏိုင္ငံတကာကို ေလ့လာလာၾကည့္ပါ တျခားႏိုင္ငံေတြ ပညာေရးကို ဘယ္လို ေဆာင္ရြက္ေပးသလဲဆိုတာ..

ေက်ာင္းသားေတြက မရွိတာကို မျဖစ္ႏိုင္တာကို ေတာင္းဆိုခဲ့ၾကတာ မဟုတ္ပါဘူး..
ျဖစ္ႏိုင္တာ ျဖစ္သင့္တာေတြကို ေတာင္းဆိုခဲ့ၾကတာပါ..

၅၀၀ ပဲရွိတာကို ၁၀၀၀ ေတာင္းတာမဟုတ္ပါဘူး
၅၀၀ ရွိတဲ့ အထဲကမွာ ရသင့္တဲ့ ရာခိုင္နႈန္းကို ေတာင္းခဲ့ၾကတာပါ..

ႏိုင္ငံတိုင္းဟာ အစိုးရစနစ္ မတူတဲ့အတြက္ ႏိုင္ငံတိုးတက္မႈ ႏွင့္ခ်မ္းသာမႈ ႂကြယ္ဝမႈ မတူၾကပါဘူး..

အစိုးရေကာင္းတဲ့ စနစ္ေကာင္းတဲ့ ႏိုင္ငံဟာ ထိပ္ဆံုးမွာ ရွိေနမယ္ ဆိုတာ အမွန္တရားပါ..

အင္မတန္ေတာ္တဲ့ ေကာင္းတဲ့ အစိုးရတိုင္းက သူတို႔လူငယ္ေတြရဲ႕ ပညာေရးကို ႏိုင္ငံရဲ႕ နံပါတ္ ၁ အေရးႀကီးဆံုးေနရာမွာ ထားၿပီး လူငယ္ေတြကို ျမႇင့္တင္ေပးၾကပါတယ္ ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ ယေန႔လူငယ္ေတြဟာ အနာဂတ္ရဲ႕ ေခါင္းေဆာင္ေတြ ျဖစ္လာမယ္ဆိုတာ သူတို႔ သေဘာေပါက္လို႔ပါပဲ..

"ပညာျမင့္မွ လူမ်ိဳးတင့္ပါမည္"
"ပညာဟူသည္ ျမတ္ေရႊအိုး" ပါပဲ
ကမ႓ာမွာ ထိပ္တန္းေရာက္ေနၾကတဲ့ႏိုင္ငံေတြဟာ ပညာျမင့္ၿပီး လူ႔စြမ္းအားအရင္းအျမစ္ ဖြံ ့ၿဖိဳးတဲ့ ပညာေရးကို အေလးထားတဲ့ ႏိုင္ငံေတြပါပဲ..

ဥပမာဆိုပါစို႔ အေရွ႕ေတာင္အာရွအေနနဲ႔ပဲ ေတြးၾကည့္ရေအာင္.
စကၤာပူက တေသာင္း ခ်မ္းသာတယ္, ထိုင္းက တေထာင္ ခ်မ္းသာတယ္, ျမန္မာျပည္က ၁၀၀ ခ်မ္းသာတယ္ထားပါေတာ့.
ပညာေရးအတြက္ ၃၀ % စီသံုးမယ္ဆိုရင္
စကၤာပူက ၃၀၀၀
ထိုင္းက ၃၀၀,
ျမန္မာက ၃၀ သံုးရမွာ ျဖစ္ပါတယ္.. ရာခိုင္နႈန္း အတူတူ သံုး ၾကမယ္ဆိုရင္ေတာင္ ကမ႓ာ့ အဆင္းရဲဆံုး အဆင့္ ၆ ေနရာမွာ ေရာက္ေနတဲ့ အလြန္ဆင္းရဲလွတဲ့ က်ေနာ္တို႔ ႏိုင္ငံဟာ သူတို႔ထက္ အမ်ားႀကီးနိမ့္က်ေနပါေသးတယ္.,
ခုဟာက ၂ ရာခိုင္နႈန္းေက်ာ္ေလးပဲ သံုးထားတယ္ဆိုေတာ့ ဒါဟာ ျဖစ္သင့္လား မျဖစ္သင့္ဘူးလားဆိုတာ စဥ္စားသာၾကည့္ပါ..

က်ေနာ္တို႔အားလံုး ဒီလို ခတ္ညံ့ညံ့ ပညာေရးစနစ္နဲ႔ ျဖတ္သန္းခဲ့ၾကရတာပါ

ေက်ာင္းအပ္ခေတြကေစ်းႀကီး, အစိုးရက ေက်ာင္းေဆာင္ေတြလံုလာက္ေအာင္ ေဆာက္မေပးလို႔ ကိုယ္ထူကိုယ္ထေဆာက္ရေတာ့
ေက်ာင္းေဆာင္ခဆိုၿပီး ထပ္ေပးရတဲ့အခါ အလုပ္သမားလူတန္းစားနဲ႔ ဆင္းရဲသားလူတန္းစားေတြဟာ သားသမီးေတြကို ေက်ာင္းမထည့္ႏိုင္ရွာေတာ့ပါဘူး.

ေက်ာင္းတက္ႏိုင္တဲ့ ေက်ာင္းသားေတြၾကေတာ့လည္း
သူငယ္တန္းကေန တကၠသိုလ္ ၿပီးသည္အထိ စာေရးကိ
ရိယာေတြ, ဖတ္စာအုပ္ေတြ မဲနႈိက္ခဲ့ရတယ္. မဲေပါက္တဲ့ေက်ာင္းသား ကိုင္ရတယ္ မဲမေပါက္တဲ့ ေက်ာင္းသားက အျပင္မွာ ေစ်းႀကီးေပး ဝယ္ႏိုင္ရင္ဝယ္ မဝယ္ႏိုင္ရင္ မကိုင္ၾကရရွာပါဘူး အခက္အခဲမ်ားစြာနဲ႔ စာသင္ၾကရပါတယ္..

ေက်ာင္းေတြအမ်ားႀကီးဖြင့္ေပးၿပီး ဆရာဆရာမ မလံုေလာက္ , သင္ေထာက္ကူပစၥည္း မလံုေလာက္နဲ႔ ေက်ာင္းသားေတြဟာ အဆင့္တန္းအလြန္နိမ့္တဲ့ ပညာေရးမွာ ျဖတ္သန္းခဲ့ရတာပါ..

က်ေနာ္တို႔ နည္းပညာေက်ာင္းတက္ေတာ့လည္း ပထမႏွစ္ကေန ေနာက္ဆံုး ဘီအီးအထိ ဆရာဆရာမ မလံုေလာက္သလို ဖတ္စာအုပ္လဲ မလံုေလာက္ခဲ့ပါဘူး..
ေက်ာင္းသားႀကီးေတြကေန ေက်ာင္းသားငယ္ေတြဆီ စာအုပ္ကေလးေတြ အဆင့္ဆင့္ လက္ဆင့္ကမ္းခဲ့ၾကရတာပါ..

တႏွစ္ၿပီးတိုင္း က်ေနာ့္ေနာက္တန္းက ႏွစ္တိုင္း အဆင့္၁ ရတဲ့ ညီငယ္ တေယာက္ကို က်ေနာ့ ဖတ္စာအုပ္ေတြ ေရးစာအုပ္ေတကအစ လက္ဆင့္ကမ္းခဲ့လို႔
ဘီအီးၿပီးေတာ့ က်ေနာ့္ လက္ထဲမွာ သိမ္းထားစရာ ေရးစာအုပ္/ဖတ္စာအုပ္မက်န္သေလာက္ပါပဲ..

ေနာက္ဆံုးႏွစ္ ၉ ဘာသာရွိတာမွာ ဆရာဆရာမက သံုးေယာက္ပဲ ရွိပါတယ္.. ဖတ္စာအုပ္ကေတာ့ ရွိကိုမရွိတာ..

အင္တာနက္လည္း မရွိခဲ့ေတာ့
က်ေနာ္တို႔ တျခားေက်ာင္းေတြသြား ဖတ္စာအုပ္ေတြ လက္ခ်ာေတြ ေကာပီဆြဲၿပီး တခ်ိဳ႕ ဆရာဆရာမမရွိတဲ့ ဘာသာရပ္ေတြကို ကိုယ့္ဘာသာကိုယ္ သူငယ္ခ်င္းေတြ စုၿပီး ခက္ခက္ခဲခဲ ေလ့လာခဲ့ၾကရတာပါ..
လက္ေတြ႕တို႔ , အလုပ္သင္ ေလ့လာေရးဆိုတာေတြက အေဝးႀကီးမွာပါ..
ေက်ာင္းသားေတြရဲ႕ ပညားအခြင့္အေရး ဆံံုးရံႈးမႈေတြ နိမ့္က်မႈေတြ ေျပာရရင္ေတာ့ ေျပာမဆံုးေပါင္ ေတာသံုးေထာင္ ျဖစ္ေနမွာပါပဲ..

ဒါေတြဟာ အာဏာပိုင္ သားသမီးေတြ, အရာရွိ သားသမီးေတြ, သူေဌးသားသမီးေတြလို ႏိုင္ငံျခားထိ ေက်ာင္းထားေပးႏိုင္တဲ့ လက္တစ္ဆုပ္စာ လူတမ္းစားေတြအတြက္ အေရးမႀကီးေပမယ့္ အစိုးရပညာေရးကိုသာ အားထားေနရတဲ့ ျပည္သူေတြအတြက္ေတာ့ ေတာ္ေတာ္ နစ္နာေစပါတယ္..
ဒါဟာ တိုင္းျပည္အတြက္လည္း အဆိုးရြားဆံုးနစ္နာေစတဲ့ အခ်က္တစ္ခ်က္လည္း ျဖစ္ပါတယ္..
က်ေနာ္တို႔တိုင္းျပည္ ကမ႓ာမွာ အဖက္ဖက္က နိမ့္က်ေနရတာဟာ ပညာနိမ့္က်ေနလို႔ပါပဲ.

ဒီလို နိမ့္က်မႈေတြအတြက္ ေက်ာင္းသားေတြက တႏိုင္ငံလံုးေက်ာင္းသားေတြ ကိုယ္စား , ေက်ာင္းသားမိဘေတြကိုယ္စား
အစိုးရရဲ႕ ၁၀၀ ခ်မ္းသာမႈထဲက ပညာေရးအတြက္ ၂၀/၃၀ ေပးဖို႔ အားကိုးတႀကီး ပူဆာခဲ့ၾကတာပါ..

အစိုးရအေနနဲ႔ သေဘာထားႀကီးႀကီးနဲ႔ ေက်ာင္းသားေတြနဲ႔ ေႏြးေထြးစြာ ညႇိနႈိင္း ေအးခ်မ္းစြာ ေျဖရွင္းသင့္ပါတယ္.
ေက်ာင္းသားေတြကလည္း သူတို႔ပန္းတိုင္ ရန္ကုန္ကို အေရာက္လွမ္း ေအာင္ပန္းေတြဆင္ၿပီး ကိုယ့္အိမ္ကို ေအးခ်မ္းစြာ ျပန္ပါ့မယ့္လို႔ ကတိျပဳၿပီးသားပဲေလ..
သူတို႔ျဖစ္ခ်င္တာေလးေတြ သူတို႔ေပ်ာ္ေအာင္ လိုက္ေလ်ာေပးသင့္ပါတယ္..

ကေလးေတြမွားတာမွန္တာ အသာထား ခုလို လူမဆန္စြာ ႐ိုက္ႏွက္ခဲ့တာကေတာ့ အရမ္းမွားပါတယ္

ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ သူတို႔ဟာ ျမန္မာႏိုင္ငံသားစစ္စစ္ လက္နက္မပါတဲ့ ျပည္သူ႔ရင္ေသြး ေက်ာင္းသားငယ္ေလးေတြမို႔ပါပဲ..
တျခားနည္းနဲ႔ေျဖရွင္းသင့္တယ္လို႔ျမင္ပါတယ္
ျမန္မာျပည္ တိုးတက္ဖို႔ အားလံုးက အတူတူ ပူးေပါင္း အျပဳသေဘာနဲ႔ ေျဖရွင္းရမွာပါ..

ဒါကို ျပႆနာ တမင္ဖန္တီးၿပီး အၾကမ္းဖက္ လက္နဲ႔မဲ့ ေက်ာင္းသားေတြကို လက္နက္အားကိုးနဲ႔ လူမဆန္စြာ ႐ိုက္ႏွက္ခဲ့တာကိုေတာ့
ျပန္ေတြးတိုင္း ရြံမိတယ္..

ေက်ာင္းသားေတြကို ဒီလို လူမဆန္စြာ အၾကမ္းဖက္႐ိုက္ႏွက္တာကို ဝမ္းသာ ေက်နပ္ အျကမ္းဖက္ရဲေတြဖက္က ေထာက္ခံ
ေက်ာင္းသားေတြကို ဆဲဆို အျပစ္တင္ေနတဲ့ လူေတြကိုလဲ အံၾသမိတယ္ ရြံမိတယ္..

အၾကမ္းဖက္သမားကို ေထာက္ခံတာဟာ အၾကမ္းဖက္သမားနဲ႔ အလိုတူ အလိုပါ အၾကမ္းဖက္သမားပါပဲ..

ပညာ အသိရွိသူဟာ လုပ္သင့္ မလုပ္သင့္ အေကာင္းဆိုးကို ေဝဖန္ ပိုင္းျခားႏိုင္တယ္..

လူေတာ္လူေကာင္းဆိုတာ တရားတဲ့ဖက္မွာ အၿမဲ ရပ္တည္ရမယ္
တရားမွ်တမႈကိုသာ အားေပးရမယ္
အမွန္တရားကို ျမတ္ႏိုးတယ္ ဖက္မလိုက္ဘူး...

ျမန္မာျပည္ ပညာေရး အျမန္တိုးတက္ေအာင္ စြမ္းေဆာင္ႏိုင္ဖို႔ အစိုးရနဲ႔ ျပည္သူေတြ အျမင္က်ယ္ၿပီး ပညာအသိနဲ႔ ကိုယ္ခ်င္းစာစိတ္နဲ႔ ေဆာင္ရြက္ႏိုင္ၾကပါေစ..

လင္းေဝ