Facebookကမ႓ာ

သတိထားရမည့္ facebook ကမာ႓

အားလံုးေသာ သူငယ္ခ်င္းမ်ား ခင္ဗ်ား

ယခုအခါ facebook သည္ တကမာ႓လံုး အတိုင္းအတာျဖင့္ လူတိုင္းနီးပါး သံုးေနၾကပါသည္။

ဒီအထဲမွာ ပညာတတ္ေတြ ပညာမဲ့ေတြ၊ လူလိမၼာေတြ လူရမ္းကားေတြ၊ လူယဥ္ေက်းေတြ လူယုတ္မာေတြ၊ မိမိကို အက်ိဳးျပဳမည့္သူေတြ မိမိကို ဒုကၡေပးမည့္သူေတြ၊ မိမိကို  ဂုဏ္တက္ေစခ်င္သူေတြ မိမိကို သိကၡာက် အရွက္ရေစခ်င္သူေတြ၊ မိမိဓာတ္ပံု မိမိလွ်ိဳ႕ ဝွက္ခ်က္ကို အသံုးခ် အၾကပ္ကိုင္ၿပီး ေငြညႇစ္ခ်င္သူေတြ ကာမကို အသံုးခ်ခ်င္သူေတြ စသည္ျဖင့္ ေကာင္းတဲ့သူေတြနဲ႔ ဆိုးတဲ့သူေတြဟာ facebook ေလာကမွာ ေရာေထြးလွ်က္ရွိပါသည္။

ထို႔ေၾကာင့္ facebook ေပၚရွိလူတိုင္းကို မယံုၾကည္သင့္ေပ။

Friend လက္ခံရာတြင္လည္း မိမိႏွင့္ တကယ္ရင္းရင္းႏွီးမသိဘဲ လက္မခံတာ အေကာင္းဆံုးပင္ ျဖစ္သည္။
သူ႔ ပ႐ိုဖိုင္ကို ေသခ်ာဝင္ၾကည့္ေလ့လာ သူ႔ friend list ေတြကို ၾကည့္ၿပီးမွသာ စီစစ္လက္ခံသင့္ေပသည္။

မိမိရဲ႕ဓာတ္ပံုေတြကိုလည္း friend only or only me လုပ္ၿပီး တင္သင့္သည္။ public မတင္မိဖို႔ လိုသည္။ အရမ္းအႏၲရာယ္မ်ားပါသည္။မိမိသူငယ္ခ်င္းမ်ားထဲတြင္လည္း ကိုယ့္ကို မေက်နပ္သူ ကိုယ့္ကို မတဲ့သူမ်ားပါလာတတ္ေပသည္။

ထို႔ေၾကာင့္ သူငယ္ခ်င္းမ်ား မူမမွန္သူမ်ားကိုလည္း စီစစ္ ၿပီး ဖ်က္သင့္ပါသည္။

မိမိရဲ႕ အေရးႀကီးတဲ့ လွို်ဳ႕ဝွက္ခ်က္ေတြကို facebook ေပၚမွာ မတင္မိပါေစႏွင့္။ ဘယ္ေလာက္ရင္းႏွီးတဲ့ သူငယ္ခ်င္းျဖစ္ေစ မေျပာသင့္ေပ။

တေယာက္ႏွင့္တေယာက္ အဆင္ေျပေနခ်ိန္တြင္ အေရးမႀကီးေပမယ့္ အဆင္မေျပခ်ိန္တြင္ တခ်ိဳ႕လူမ်ားသည္ မိမိလွ်ိဳ႕ဝွက္ခ်က္ အားနည္းခ်က္ေတြကိုနင္းၿပီး အပုတ္ခ်တတ္သူေတြလည္းရွိပါသည္။

ေယာက် ္ားေလး ေခ်ာေခ်ာပံု ၊ မိန္းကေလးေခ်ာေခ်ာ ပံုျမင္တိုင္းလည္း သူငယ္ခ်င္းအျဖစ္ မဖိတ္ေခၚပါနဲ႔ လက္လည္းမခံပါနဲ႔။

မိန္းကေလးမ်ား ပိုၿပီးသတိထားဖို႔ လိုအပ္ပါသည္။ facebook လိင္မုဆိုးမ်ားသည္ မိန္းကေလး အေကာင့္မ်ားကို ပစ္မွတ္ထားၾကပါသည္။

တခ်ိဳ႕က မိမိပ႐ိုဖိုင္တြင္ လိင္နဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ ပို႔စ္မ်ား tag လုပ္လာတတ္သည္။

တခ်ိဳ႕ မသမာသူ ယုတ္မာသူမ်ားသည္ ခ်က္ေဘာက္ထဲတြင္ လိင္ဓာတ္ပံုမ်ား၊ လိင္ဗီဒီယိုမ်ား လိင္ဇာတ္လမ္း အျပာစာအုပ္မ်ား ေပးပို႔ၾကတာလည္း ေျပာသံၾကားေနရပါသည္။

တခ်ိဳ႕ မသမာသူေတြက ဓာတ္ပံုေတြယူၿပီး ဖိုတိုေရွာ့ျဖင့္ ကိုယ္လံုးတီးပံုလုပ္ကာ ကာမကို ေတာင္းဆိုျခင္း ေငြညႇစ္ျခင္းမ်ား ၊မိမိဓာတ္ပံုမ်ား ယူသံုးကာ လိင္စာမ်က္ႏွာမ်ား၊ မိမိပံုမ်ားျဖင့္ ဖာသည္မေလးမ်ား ဇယားအလန္းေလးမ်ား စသည္ျဖင့္ အမ်ိဳးေကာင္းသမီးေလးမ်ားကို နာမည္ဖ်က္လာၾကျခင္းမ်ား ကာမကိုေတာင္းဆိုျခင္းအၾကပ္ကိုင္ကာ ေငြညႇစ္ျခင္းမ်ား လုပ္လာၾကပါသည္။

မိမိဘယ္ေနရာမွရွိေနသည္ ဘယ္သြားေနသည္ ဆိုတာကိုလည္း မတင္သင့္ေပ။ မေကာင္းၾကံခ်င္သူမ်ားသည္ စံုစမ္းစရာမလိုဘဲ မိမိကို အလြယ္တကူ ဒုကၡေပးႏိုင္ပါသည္။

တခ်ိဳ႕ လူယုတ္မာမ်ားသည္ သားေကာင္ရဲ႕ လႈပ္ရွားမႈေတြကို facebook ကေန ေစာင့္ၾကည့္ေနတတ္ပါသည္။

မသမာသူတို႔သည္ နာမည္အမွန္ကို မသံုးၾကပါ။ တခ်ိဳ႕မွာ မိန္းကေလး နာမည္မ်ားျဖင့္ မိန္းကေလးပံုလွလွေလးမ်ား ကိုတင္ထားသည္လည္း ရွိပါသည္။
တခ်ိဳ႕က ေယာက် ္ားလး ေခ်ာေခ်ာပံု မင္းသားမင္းသမီးပံုမ်ား တင္ထားၾကပါသည္။

အားလံုး သတိထားၾကေစခ်င္ပါသည္။ မိမိသူငယ္ခ်င္း တေယာက္ အယုတ္မာခံရပါကလည္း အခ်င္းခ်င္း အျမန္ အသိေပးသင့္ေပသည္။

မိမိအေကာင့္ကို လံုျခံဳေအာင္ private လုပ္ထားၿပီး အေရးႀကီးလွ်ိဳ႕ဝွက္ခ်က္မ်ားကို မတင္ပါႏွင့္။
ခ်က္ေဘာက္မွာလည္း ဓာတ္ပံုေတြ မပို႔တာ အေကာင္းဆံုးပါပဲ။

မိမိသူငယ္ခ်င္းတေယာက္ကို အပုတ္ခ်ထားတာ ယုတ္မာထားတာ တစ္ခုခုေတြ႕လွ်င္လည္း မိမိသူငယ္ခ်င္း ကိုယ္ခ်က္ခ်င္း အေၾကာင္းၾကား အသိေပးေမးျမန္းသင့္ပါသည္။

အားလံုး လိမ္ညာလွည့္ပတ္ျခင္း ၊ ယုတ္မာျခင္း၊ အပုတ္ခ်ျခင္း ေဘးမွ ကင္းေဝးၾကပါေစ။

သူငယ္ခ်င္းတို႔ ရဲ႕ တျခားအေတြ႕ၾကံဳေလးေတြလည္း ကြန္မန္႔ေပးၾကပါဦး။

အားလံုး ေရွာင္ႏိုင္ေအာင္လို႔ပါ။

ေစတနာျဖင့္

လင္းေဝ with ShWe Yi LiNn

ေက်ာင္းေတာ္က ရင္ခုန္သံ အပိုင္း (၉) ဇာတ္သိမ္းပိုင္း

အပုိင္း (၈) မွ အဆက္

“ဟဟ...ေကာင္မေလးတေယာက္ ရွက္သြားျပီေဟ့”

“ကဲပါ...မဟုတ္ဘူးဆိုလည္း မဟုတ္ဘူးလို႕ပဲ မွတ္လိုက္မယ္ေနာ္ ဟုတ္ျပီလား..”
မမသဲမြန္က ျပံုးစစနဲ႕ စလိုက္ေတာ့ သူမမ်က္နွာေလး ရဲေနေအာင္ ရွက္ေနမိျပန္္သည္။

“ကဲ စဥ္းစားေနတဲ့ ပုစာၦကို ဆက္ျပီး စဥ္းစားေနာ္ ျပီးရင္ တို႕ကိုလည္း ရွင္းျပဦး သိလား ဟဲဟဲ”

သူမအေၾကာင္းကို ရိပ္မိေနၾကျပီဆိုတာ သိေပမယ့္ ခုလို စေတာ့လည္း ရွက္ေနမိသည္။

“ေၾသာ္ ခက္ပါလားေနာ္”

အေတြးေတြနဲ႕ ရင္ထဲမွာ ရႈတ္ေထြးေနမိသည္။

၁၃

သူထုိင္ေနက် ေနရာမွာေလးမွာ သူ႕အရိပ္ကို မေတြ႕ေတာ့ စာသင္ရတာလဲ မေပ်ာ္ေတာ့ပါဘူး။
“ကိုရယ္ က်မ ဘယ္လိုလုပ္ရမလဲ”

ေရွ႕မွာ တီခ်ယ္ ဘာေတြရွင္းျပေနသလဲဆိုတာ ကို မသိေတာ့။ စိတ္ထဲမွာ ဘယ္အရာကိုမွာ အာရုံစိုက္လို႕မရျဖစ္ေနမိသည္။ အေတြးေတြအားလံုးဟာ သူ႕ဆီမွာပဲ ပ်လြင့္ေနမိသည္။

ေဒါင္းၾကီးတေယာက္လည္း အေဆာင္မွ တေယာက္ထဲ အထီးက်န္မႈ ေ၀ဒနာကို ခံစားေနရသည္။
မနက္က အိပ္ယာထျပီး စာၾကည့္ေတာ့လည္း စာကၾကည့္လို႕မရ။ အေဆာင္မွ တစ္ေယာက္ထဲ ပ်င္းေျခာက္ေျခာက္ၾကီး။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ေက်ာင္းသြားတာကမွ ခ်စ္သူမ်က္နွာေလးကို ခိုးၾကည့္ခြင့္ရဦးမည္။

“မျဖစ္ေသးပါဘူး။ သူမွ ကိုယ့္ကို မျမင္ခ်င္တာပဲေလ..”

ကိုယ္ကိုျမင္ေနရရင္ သူစိတ္ဆင္းရဲေနမွာပဲဆုိတဲ့ အေတြးဟာ ရင္ကို ဆို႕နင့္ နာၾကင္ေစသည္။
သက္ျပင္းေတြ ခဏခဏ ခ်ေနမိရင္းက စာထဲမွာ ဘယ္လိုမွ အာရံုစို္က္လို႕မရ။ အိပ္ယာထကတည္းက ဘာမွ မထည့္ရေသးတဲ့ အစာအိမ္က ဆႏၵျပလာသည္။ လကၹက္ရည္ဆိုင္သြားျပီး ထမင္းေၾကာ္တပြဲေလာက္ စားရရင္ ေကာင္းမွာပဲလို႕ ေတြးမိသည္။

အခ်စ္နွင့္
ဆာေလာင္မႈသည္
ျမိဳသိပ္ဖို႕
ခက္ခဲတဲ့
အရာေတြပါလား..

မၾကာခင္ ေဆာင္းကုန္ျပီး ေႏြကူးေတာ့မည္။ ေဆာင္းက ကုန္ခါနီးမို႕မ်ား အတိုးခ်ျပီး ေအးေနေစသလားမသိ ခ်မ္းေနေအာင္ ေအးလြန္းသည္။ ေအးစိမ့္စိမ့္ျဖစ္ေနသျဖင့့္ ဂ်ာကင္ေလးတထည္ေကာက္စြတ္ျပီး လကၹက္ရည္ဆိုင္ဘက္ ထြက္လာခဲ့မိသည္။

သစ္ပင္တို႕သည္ ရြက္ေဟာင္းတို႕ျဖင့္ ေ၀ရြဲေနေလသည္။ တခ်ိဳ႕သစ္ရြက္ေတြကေတာ့ ေၾကြဖို႕ေစာင့္ေနၾကျပီး တခ်ိဳ႕သစ္ရြက္ေတြက ေၾကြလြင့္။ လမ္းကေလးဟာ သစ္ရြက္ေၾကြေတြ ဟိုတစသည္တစနဲ႕ ေႏြကိုသရုပ္ကို စတင္ေဖာ္က်ဴးေနေလသည္။ အေ၀းဆီက ေႏြအၾကို ဥၾသသံကေလးကိုလည္း ေဆြးေျမ႕ဖြယ္ ၾကားေနရသည္။ 

ေက်ာင္းဖက္က ဆိုင္ေတြဆီ မသြားခ်င္။ မံုရြာ-ေရဦး လမ္းမၾကီးေပၚက ေလထန္ကုန္း လကၹက္ရည္ဆိုင္ဆီကိုပဲ သူထြက္ခဲ့သည္။ နံနက္ခင္း ေနေရာင္ျခည္ေအာက္ ျမိဳ႕သစ္ေစ်းကေလးသည္ ေစ်းသည္ေစ်း၀ယ္ေတြနဲ႕ အသက္၀င္လႈပ္ရွား ေနေလသည္။ ေစ်းေသးေသးေလးဆိုေပမယ့္ ဟင္းခ်က္စရာ သားငါး ဟင္းသီးဟင္းရြက္ စံုလင္ပါသည္။ ထို႕အျပင္ စတိုးဆိုင္၊ အပ္ခ်ဳပ္ဆိုင္ေတြလည္းရွိသျဖင့္ ျမို႕သစ္ေစ်းကေလးသည္ ျမို႕သစ္ရပ္ကြက္ရွိ အိမ္ရွင္မေတြနဲ႕ မံုရြာနည္းပညာ ေက်ာင္းသားေက်ာင္းသူေတြအတြက္ ဒီေစ်းကေလးက အလြန္အဆင္ေျပပါသည္။ ေစ်းအေရွ႕ဘက္ က ကြင္းလပ္ကေလးမွာေတာ့ ကေလးေတြ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ပါးပါး ေဘာလံုးကန္ေနၾကသည္။

အင္း..ကိုယ္လည္း ငယ္ငယ္က သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႕ ရြာမွာ ဒီလိုပဲ ကစားခဲ့ၾကတာပါပဲ။ ခုလည္း ေက်ာင္းပိတ္ရက္တိုင္း ေဘာလံုးကစားတုန္းပါပဲ။ ၀ါသနာဆိုတာ စြန္႕လႊတ္နိုင္ခဲတယ္ေလ။ ကေလးေတြရဲ့ဘ၀ဟာ အျပစ္ကင္းတယ္၊ အပူပင္ကင္းတယ္၊ ျဖဴစင္တယ္၊ ဟန္ေဆာင္မႈကင္းတဲ့ ဘ၀ေလးေတြေပါ့။ လူေတြဟာ အသက္ၾကီးလာေလ ပူပန္စရာေတြ မ်ားလာေလေလပါပဲလား။

ေပလမ္းမၾကီးမွာ တမာပင္ၾကီးေတြက ပင္လံုးကြ်တ္ ၀ါထိန္လို႕။ ေႏြမေရာက္ခင္ ေလရူးေတြက ေရာက္နွင့္ေနပါျပီ။ ကတၱရာလမ္းမၾကီးေပၚမွာ တမာရြက္ေၾကြြေတြက ေလေပြေလရူးေတြနဲ႕အတူ ၀ဲလြင့္ေနၾကရဲ႕။

“ေၾသာ္..မေ၀းမခင္က ေဆြးနွင့္ေနရျပီ အခ်စ္ရယ္..”

စာေမးပြဲေတြကလည္း နီးလာျပီ။ ဒီၾကားထဲမွာ ခ်စ္သူမ်က္နွာကိုလည္း ျမင္ခြင့္ရမည္ မဟုတ္။ စာေမးပြဲ ျပီးလွ်င္လည္း ခြဲရဦးမည္။

“ဘယ္ေတာ့မွ မျဖစ္နိုင္တဲ့ ဇာတ္လမ္းတပုဒ္တဲ့လား ခ်စ္သူရယ္...”

အင္းေပါ့ေလ ငါ့လို ရြက္ၾကမ္းေရၾကို အညတရ ေတာသားတစ္ေယာက္ကို မင္းဘယ္လိုုလုပ္ျပီး စိတ္ကူးယဥ္ခ်င္မွာလဲေလ...။ အေတြးေတြနဲ႕ ေလွ်ာက္လာရင္း ေလထန္ကုန္း လကၹက္ရည္ဆိုင္ကိုေရာက္လာသည္။

“အကို ဘာေသာက္မွာလဲ”
စားပြဲထိုးေလးက သြက္လက္စြာ လာေမးသည္။

“ေအး က်ဆိမ့္တခြက္၊ ထမင္းေၾကာ္တပြဲ၊ ေနျခည္ေဆးေပါ့လိပ္တပြဲ ခ်ကြာ”
“ဟုတ္ အကို”

စားပြဲထိုးေလးက ေအာ္မည္လုပ္ေနတုန္းက်ေနာ္ လွမ္းတားလိုက္သည္။
“ညီေလးေနဦး ထမင္းေၾကာ္မစားေတာ့ဘူးကြာ လိပ္ခုတ္တပြဲပဲ လုပ္ကြာ ေဆာရီး”

“ ဟာ ကကိုကလည္း အမ်ိဳးမ်ိဳးပဲ ဒီတခါ အတည္ေနာ္ က်ေနာ္မွာျပီ လိပ္ခုပ္ ၀မ္း က်ဆိမ့္ ၀မ္း ေနျခည္၀မ္း ဆရာေရ႕”

စားပြဲထိုးေလးက သူ႕ကို နားမလည္သလို ၾကည့္ရင္း ကမန္းကတန္း မွာလိုက္သည္။

လိပ္ခုတ္ဆိုတာ နံျပားပါပဲ။ နံျပားပူပူကို ေထာပတ္ေလးသုတ္ျပီး စားေတာ္ပဲျပဳတ္နဲ႕ သၾကားနဲ႕ေရာထည့္ျပီး လိပ္ထားတာကို ဓားနဲ႕ခုတ္ေပးထားတာပါ။ က်ေနာ္က အခ်ိဳၾကိုက္ေတာ့ ဒီဆိုင္ထုိုင္တိုင္း လိပ္ခုတ္ စားျဖစ္သည္။

“သံေယာဇဥ္ဆိုတာ သၾကားလံုးလိုပဲ အခ်ိဳၾကိုက္တဲ့ သူဟာ တေန႕ေတာ့ သြားပိုးစားခံရမွာပဲတဲ့” က်ေနာ္ စာအုပ္တအုပ္ထဲမွာ ဖတ္ဖူးတယ္။ ခ်စ္သူရယ္ သြားတင္မဟုတ္ပါဘူး တကုိယ္လံုး ပိုးစားသြားပါေစ ငါဟာ နင့္ရဲ့ အျပံုးခ်ိဳခ်ိဳေလးေတြကို တသက္လံုးစြဲလန္းသြားမွာပါပဲ။ ခ်စ္သူအေပၚမွာထားတဲ့ က်ေနာ့္ရဲ့ သံေယာဇဥ္ဟာ က်ေနာ့္ရင္ထဲမွာ ခိုင္ျမဲစြာ အျမစ္တြယ္ေနပါျပီ။

လမ္းမၾကီးေပၚမွာ ကားေတြ၊ ဆိုင္ကယ္ေတြ၊ ျမင္းလွည္းေတြ၊ ဆိုက္ကားေတြ၊ စက္ဘီးေတြ ၊ လူေတြ ျဖတ္သန္း သြားလာေနၾကသည္။ လူ႕ဘ၀ဆိုတာ သံသရာၾကီးရဲ့ ေလွကားထစ္ကေလး တစ္ခုပါပဲ။ နတ္ျပည္ကိုသြားမလား ငရဲျပည္ကိုသြားမလား အတက္အဆင္းေတြမ်ားလြန္းတဲ့ ဘ၀ေတြပါပဲ။

မင္းနဲ႕ငါဟာ အဲဒီ ဘ၀ေတြဆိုတဲ့ ေလွကားအတက္အဆင္းေတြၾကားမွာ မေမွ်ာ္လင့္ဘဲ ဆံုခဲ့ၾကတယ္။ ေတြ႕ဆံုၾကံုကြဲတဲ့ ဆံုဆည္းျခင္းေတြျပီးရင္ ခြဲခြာျခင္းဟာ မလြဲမေသြ ေရာက္လာမွာပါပဲ။ ဆင္းတဲ့သူကဆင္း တက္တဲ့သူက တက္ ကိုယ့္လမ္းကို သြားၾကရမွာေပါ့ေလ။ ဒါေပမယ့္ ခ်စ္သူရယ္တို႕နွစ္ေယာက္ရဲ့ ဆံုဆည္းခြင့္ေလးကို ဘ၀တစ္လံုးစာအထိ ဆြဲဆန္႕ထားခ်င္တာကေတာ့ ငါ့ရဲ့ အတၱတစ္ခုပဲ ျဖစ္မယ္ထင္ရဲ့။

 ျဖစ္နုိင္မယ္ဆိုရင္ သံသရာဆံုးထိ ဆင္းရဲလည္းအတူ ခ်မ္းသာလည္းအမွ် ဘ၀ေလွကားထစ္ေတြကို္ မင္းနဲ႕အတူ ျဖတ္သန္းခ်င္မိတာ ငါစိတ္ကူူးယဥ္လြန္းတာမ်ားလား။ မင္းဟာ ငါနဲ႕အတူ ဘ၀ဆက္တိုင္း ပါရမီ ျဖည့္ေပးမယ့္ လက္တြဲေဖာ္ေလးပဲလို႕ စိတ္ကူးယဥ္မိတာ ငါမွားေနျပီလား ခ်စ္သူ။

“ဟင္း..” သက္ျပင္းနဲ႕အတူ ေဆးလိပ္မီးခိုးေတြကို လႊင့္ထုတ္လိုက္သည္။ ေဆးလိပ္မီးခိုးျပာျပာေတြၾကားမွာ လမ္းမၾကီးဟာ မႈန္၀ါးေနရဲ့။ က်ေနာ့္နွလံုးသားေတကလည္း ေ၀၀ါးလမ္းေပ်ာက္ေနပါသည္။ ေအးစက္ေနတဲ့ လက္က်န္လကၹက္ရည္ခြက္ေလးကို ေမာ့ေသာက္ပစ္လိုက္သည္။

ခါးသက္တဲ့ အရသာဟာ လည္ေခ်ာင္းကတဆင့္ က်ေနာ့္နွလံုးသားဆီ တိုးယိုေပါက္ စီးဆင္းသြားသလားမသိ ရင္ထဲမွာ ခါးသက္ဆူေ၀ေနေလသည္။ မ်က္နွာတည့္တည့္ဆီ ထိုးက်ေနတဲ့ ေနေရာင္ကလည္း တေျဖးေျဖး ျပင္းရွ ေတာက္ေလာင္လာျပီ။

ဒါေပမယ့္ ခုခ်ိန္မွာေတာ့ အဲဒီအပူထက္ ရင္ထဲက အခ်စ္ဆိပ္ရဲ့ အပူက ပိုျပီး ပူေလာင္ေစတယ္။ တိုက္တိုက္ဆိုင္ဆိုင္္ပဲ လကၹက္ရည္ဆိုင္က ထြဏ္းခမ္ရဲ့ ႏႈတ္ဆက္မ်က္ရည္ သီးခ်င္းက ဆို႕ဆို႕လႈိက္လႈိက္ လြင့္လာသည္။

“မင္း လိုအင္ေတြ ကိုယ္တတ္စြမ္းသမွ် ျဖည့္ဆည္းကာ...
မင္း အေဖာ္လိုရင္ ကိုယ္ဟာ အနားမွာ ရွိစျမဲပဲ..
အရာရာမင္းအတြက္ ေပးဆပ္ကာ ရႈင္သန္လာတာ မင္းအတြက္ပါ..
မင္းကေလးကို ခင္တြယ္လြန္းသူ ပါ.....
မင္း ေပ်ာ္မယ္ဆုိ လိုရာခရီး မင္း သြားလိုက္ပါ..
အထီးက်န္ညမ်ား ကိုယ္ေက်နပ္စြာ ခံယူမယ္..
အိပ္မက္မ်ားထဲ မင္း အေၾကာင္းေတြ
ရွာေဖြေနမယ္ မင္းသတင္းေတြ
မသိစိတ္မွာ အစဥ္ထာ၀ရပါ ေမ

ဒါဟာ နႈတ္ဆက္မ်က္ရည္
ဒါဟာ လမ္းခြဲ မ်က္္ရည္
ဒီမ်က္လံုး ဒီနႈတ္ခမ္း ငိုမယ္မတားနဲ႕ေတာ့..”

သီခ်င္းစာသားေတြ လုိက္ျငီးရင္း မ်က္လံုးမွိတ္ သံစဥ္ေတြနဲ႕အတူ စီးေမ်ာေနမိသည္။

အဲဒီအခ်ိန္မွာပဲ
“ေဟ့ေကာင္ ေဒါင္းၾကီး ဘာလဲ မင္းငုတ္တုတ္ၾကီး ေမ့ေနတာလား”

“ဒါမွ မဟုတ္ မတ္တပ္ၾကီး အသက္ထြက္သြားတာလားကြ ေဟ”
ဘယ္အခ်ိန္က ေရာက္လာမွန္းမသိတဲ့ ဂူဂဲ အသံေၾကာင့္ သူလန္႕သြားရသည္။ အလြမ္းေတြေတာင္ ဘယ္ေရာက္သြားမွန္း မသိ။
“မဟုတ္ပါဘူး ဂူဂဲရာ ငါ သီခ်င္းက
ို ခံစားေနတာပါ”

“ဒီေလာက္ ေနပူေနတာကို မင္းက လသာေနတယ္မ်ားမွတ္ေနလားကြာ အ့ံပါ့ကြာ မင္းကေတာ့ တကယ္ပဲ”

“မဟုတ္ပါဘူးကြာ ငါစထုိုင္တုန္းက မပူေသးဘူးကြ ခုမွပူလာတာ”

“ထားပါေတာ့ကြာ လာ ေနရိပ္တဲ့ေနရာ ေျပာင္းထိုင္ၾကမယ္”
ေျပာေျပာဆိုတို ဂူဂဲက ေနရာေျပာင္းထိုင္တယ္။ သူလည္း အတူလုိက္ေျပာင္းထိုင္ လိုက္သည္။

“မင္းၾကည့္ရတာလဲ စိတ္နဲ႕လူ ကပ္ပံုမေပၚပါဘူး ေဒါင္းၾကီးရာ”

“ေအးကြာ ငါလည္း လမ္းမၾကီးကို ေငးၾကည့္ေနရင္း အေတြးေတြ မ်ားသြားလို႕ပါကြာ”

“မင္းလည္းမွာေလ ဘာစားမလဲ ငါကေတာ့ စားျပီးျပီ”

“ေအး ငါဘာမွစားရေသးဘူး အေဆာင္ျပန္ေရာက္ေတာ့ မင္းမရွိတာနဲ႕ ဒီမွာ ရွိမွာပဲဆိုျပီး လိုက္လာတာ”

“ေအးကြာ ငါလည္း အစက စာၾကည့္ေနတာပဲ ဒါေပမယ့္္္ ဘယ္လိုမွ အာရံုသြင္းမရလို႕ ဗိုက္ကလဲဆာလာတာနဲ႕ ဒီထြက္လာတာ”

“အကို ဂဂူဘာစားမလဲ”
“ဟာ ဒီေကာင္လုပ္ျပန္ျပီ ..ငါ့နာမည္ ျဖိဳးေ၀ အကိုျဖိဳးေ၀လို႕ ေခၚခိုင္းတာ ဘယ္နွစ္ခါ ရွိျပီလဲကြာ မွတ္မိဘူးလား ငါမင္းကို တင္းလာျပီေနာ္ ဟင္း”

“မဟုတ္ပါဘူး အကိုရ အကိုဂူဂဲလို႕ ေခၚရတာေကာင္းတယ္ဗ် မွတ္ရတာလဲ လြယ္တယ္ အဲဒါေၾကာင့္ပါဗ် ဟဲဟဲ”

“ထားပါေတာ့ကြာ မင္းဦးေနွာက္ကလဲ မေကာင္းတာက် မွတ္မိတယ္ ေကာင္းတာက်ေတာ့္ မမွတ္မိဘူး ေကာင္းပါကြာ”

“သြားသြား နန္းၾကီးသုတ္တပြဲ ၾကက္သားနဲ႕ ခ်ဥ္ငန္စပ္ကေလး ျမန္ျမန္လုပ္ခဲ့ကြာ”

“ဟုတ္ကဲ့ နန္းၾကီးသုတ္တပြဲ ခ်ဥ္ငန္စပ္ကေလး တပြဲဗ်ိဳ႕”

“ေရာ့ ေရေႏြးလည္းကုန္ေနျပီ ထည့္ေပးဦး”

“ဟုတ္ကဲ့ပါ ကိုၾကီးဂူဂဲ”

“ဟာကြာ ဒီေကာင္”
စားပြဲထိုးေလးက ဂူဂဲကိုစျပီး ထြက္သြားသည္။ ဂူဂဲက ေပ်ာ္ေပ်ာ္ေနတတ္သည္ ။ အဆင့္အတန္းလဲမခြဲတတ္ လူတိုင္းကို ခ်ိဳခ်ိဳသာသာဆက္ဆံသည္။ ရယ္စရာလည္း အျမဲေျပာသည္။ ထို႕ေၾကာင့္ စားပြဲထိုးေလးေတြက သူ႕ဆို ခင္ၾကသည္။

“ကဲပါကြာ ထားလိုက္ပါေတာ့ ဂူဂဲဆိုတာ ကမာၻေက်ာ္ပဲ မင္းမနစ္နာပါဘူး ကေလးနဲ႕ ရန္ျဖစ္မေနပါနဲ႕”

“ဒါေတာ့ ဒါေပါ့ကြာ ကေလးဆိုတာ ေနရာတိုင္း အလိုမလိုက္ရဘူးကြ။ အေရာ၀င္ရင္ အရိုေသတန္တယ္ ဆိုတာ မင္းၾကားဖူးတယ္မို႕လား။ မ်က္နွာသာေပး ေခြးေလး ပါးယက္နားယက္ဆိုသလိုေပါ့ကြာ။ ခုေခတ္ကေလးေတြကို ေလ်ာ့မတြက္နဲ႕ မင္းေခါင္းေပၚအီးတက္ပါသြားမယ္ ဘာမွတ္လဲ”
ဂူဂဲက တခါတခါ ဒီလိုပဲ သူ႕ဒႆနေတြကို ေျပာတတ္သည္။

“အဲေလာက္ၾကီးလည္း မဟုတ္ပါဘူးကြာ။ ကေလးေတြက ျဖဴစင္ပါတယ္၊ အျပစ္ကင္းတယ္၊ ဟန္မေဆာင္တတ္ဘူး၊ ရိုးရိုးေလးပဲ ေတြးတတ္ၾကတယ္။ သူတို႕စိတ္ထဲမွာ သေဘာက်ရင္ က်တယ္ သေဘာမက်ရင္ မက်ဘူး။ ဒါပဲ သူတို႕ေတြးတာ။”

ေျပာရင္းေရေႏြး တခြက္ ေမာ့လိုက္သည္။ ဂူဂဲကလည္း ေရာက္လာတဲ့ နန္းၾကီးသုတ္ကို စားရင္း နားေထာင္ေနသည္။

“ကေလးေတြကို ေျခာက္လန္႕ျပီး အျမဲရိုက္နွက္ေနလို႕လဲ မျဖစ္ဘူး။ ေခ်ာ့တန္ေခ်ာ့ ေျခာက္တန္ေျခာက္ ဆုေပးဒဏ္ေပးေပါ့ကြာ။
ငယ္ရြယ္နုညံ့တဲ့ ကေလးတေယာက္ရဲ့ စိတ္ထဲမွာ အားငယ္ေၾကာက္ရြံ႕မႈေတြ မရွိေအာင္၊ ကိုယ္ကိုယ္ကို ယံုၾကည္တဲ့ အားမာန္ေတြ ကိန္းေအာင္းလာေအာင္ ၊ ကိုယ္တိုင္ေတြးေခၚ ဆံုးျဖတ္နိုင္တဲ့ အေလ့အက်င့္ေလးေတြ လုပ္ေပးရမွာကြ၊ တခုခု အမွားလုပ္ရင္ အရင္ဆံုးမရိုက္ဘဲ ပါးစပ္နဲ႕ နား၀င္ေအာင္ ဆံုးမနိုင္ရင္ေတာ့ အေကာင္းဆံုးေပါ့ကြာ”

မရည္ရြယ္ပါဘဲ သူငယ္ခ်င္းနွစ္ ဒႆနေတြ ဖလွယ္ေနမိၾကသည္။

“ ဟ ေဒါင္းၾကီးရ မင္းက သိလွခ်ည္လားကြာ၊ ကေလးဆယ္ေယာက္ အေဖေတာင္ မင္းေလာက္သိမယ္ မထင္ဘူး ဟဟား”

“ မဟုတ္ပါဘူးကြာ ငါေတြးမိတာေလးေတြပါ၊ မင္းအေတြးလဲမမွားပါဘူး ငါက မင္းမေတြးတဲ့ တျခားတဖက္ကေတြးၾကည့္တာပါ”

“ဟုတ္တယ္ကြ  လူဆိုတာ ရႈေထာင့္ေပါင္းစံုက ေတြးၾကည့္ရမွာ ဒါမွ တကယ္အမွန္တရားကို ခ်ဥ္းကပ္နိုင္မွာေပါ့ကြာ။ ဒီေန႕မင္းနဲ႕ေျပာရတာ အရသာရွိတယ္ ေဒါင္းၾကီးေရ”

“လုပ္ျပီ မင္းကေတာ့ ေျပာရင္း ေဖာက္လာျပီ”

“တကယ္ေျပာတာဟ ငါမိန္းမယူျပီးရင္ မင္းဆီ သင္တန္းလာတက္ရမယ္ ဟဲဟဲ”

“ဟဟ အသာလုပ္ပါကြာ”

သူငယ္ခ်င္းနဲ႕ ခုလို ေျပာလိုက္ေတာ့လည္း ရင္ထဲက ေ၀ဒနာေတြ ခဏေတာ့ ေမ့ေပ်ာက္သြားတာေပါ့ေလ။

“တခ်ိဳ႕ကေလးေတြက လူၾကီးကို လူၾကီးမသိ မေလးစားၾကဘူး ေဒါင္းၾကီးရ”

“တခ်ိဳ႕လူၾကီးေတြကလည္း ကေလးကို ကေလးဆို သနားၾကင္နာစြာ ဆက္ဆံရမွန္း မသိပါဘူး ဂူဂဲရာ”

“မင္းေျပာတာလည္း ဟုတ္တာပဲ”

“ေအးေပါ့ ဥပမာကြာ မင္းက ေလးစားေအာင္ေနရင္ ကေလးေတြက ေလးစားမွာေပါ့။ ခုေတာ့ မင္းပံုစံက စပ္ျဖီးျဖီး ကိုးယိုးကားယားနဲ႕ ဘယ္ကေလးကေလးစားမွာလဲ ဟုတ္ဘူးလား ဟားဟား”
အကြက္၀င္တုန္း ဂူဂဲကို တြယ္လိုက္ရတာ အရသာရွိသည္။

“မင္းေျပာမွ ငါက ငေပါၾကီးျဖစ္ေနျပီ”

“မဟုတ္ဘူးလား ၊ ဒါေပမယ့္ ကေလးေတြက မင္းကိုေတာ့ ခ်စ္ၾကပါတယ္ဟ”

“ေတာ္ပီကြာ ထားလိုက္ေတာ့ ငါနန္းၾကီးသုတ္ေလး အရသာခံစားပါရေစဦး”

ေျပာျပီး ဂူဂဲက နန္းၾကီးသုတ္ကို ေခါင္းမေဖာ္ဘဲ အားရပါးရစားေနေတာ့သည္။

တရွဴးရွဴးတရွဲရွဲနဲ႕ ရထားၾကီးေမာင္းေနသလို ဟင္းခ်ိဳေသာက္လိုက္စားလိုက္ တြယ္ေနတဲ့ သူ႕ကိုၾကည့္ရတာ ေဘးလူပင္ သြားရည္က်ခ်င္ခ်င္ပါပဲ။ နန္းၾကီးသုတ္ တပန္းကန္က ခဏခ်င္း ျပိဳက္ခနဲ ကုန္သြားေလသည္။

“မင္းဟာက ေ၀သာလီျပည္ ဘီလူး၀င္စီးေနတာက်ေနတာပဲကြာ ေျဖးေျဖးစားလဲ ရပါတယ္ ဂဂူရယ္”
“ဆာတကိုးကြ”

“စားပိုးနင့္ျပီး ေသေနဦးမယ္၊ ေဘးလူေတြျမင္ရင္ အီသီယိုးပီးယားက လာတဲ့သူလုိ႕ ထင္ေနေလာကျ္ပီ”

“ထင္လည္း မတတ္နိုင္ဘူး ငါ့လူေရ စားနိုင္မွ အားရွိမွာ၊ အားရွိွမွ က်န္းမာမယ္၊ က်န္းမာမွ စာေကာင္းေကာင္းၾကည့္နိုင္မယ္၊ စာေကာင္းေကာင္းၾကည့္နိုင္မွ စာေမးပြဲေအာင္မယ္၊ စာေမးပြဲ ေအာင္မွ ေက်ာင္းျမန္ျမန္ ျပီးမယ္၊ ေက်ာင္းျမန္ျမန္ျပီးမွ အလုပ္ျမန္ျမန္ရမယ္ မိန္းမျမန္ျမန္ရမယ္ ဟုတ္တယ္ဟုတ္ ဟဲဟဲ”

ဂူဂဲက ရီစရာေတာ့ အျမဲေျပာတတ္သည္။ သူအျမဲေျပာသလိုေပါ့ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ေနေသခဲ ေမာ္ေတာ္ေတြေရထဲ ဆိုသလိုထင္ပါသည္။ တခါတေလေတာ့လဲ သူ႕လို အပူပင္ကင္းစြာ ေနခ်င္မိသည္။

“ေရာ့ မင္းလည္း ေျပာရစားရတာ ေမာသြားျပီ ေရေႏြးေသာက္ပါဦး”

“မင္းရဲ့ ၾကီးက်ယ္ ခမ္းနားတဲ့ စကားေတြၾကားျပီး ေဘးလူေတြက တို႕ကို အေဆာင္မွာ စာအေတြ အေသအလဲ ၾကည့္တယ္လို႕ ထင္ကုန္ေတာ့မွာပဲကြာ ဟားဟား”

“အင္း ေကာင္းလိုက္တဲ့ သားသမီး မိဘလုပ္ေကြ်းဖို႕ေတာ့ မစဥ္းစားဘူးမိန္းမယူဖို႕ပဲ ေက်ာင္းျပီးခ်င္တဲ့ မင္းကေတာ့ မနိုင္ဘူး ဂဂူေရ”

သူငယ္ခ်င္းအရင္းေျပာမနာဆိုမနာေတြဆိုေတာ့ တေယာက္တေယာက္ ဘာေျပာေျပာ စိတ္မဆိုးၾကပါ၊ တခါတရံ ကိုယ္ယံုၾကည္ရာကို ျငင္းၾကရင္ ေဘးလူေတြက ရန္ျဖစ္တယ္ထင္ရတဲ့အထိ။

“ဒါက ဒီလိုရွိတယ္ေလ ေဒါင္းၾကီး က ဟုိဟာက ဟိုလိုရွိတယ္ ဘယ္လိုေျပာရမလဲ ဆိုေတာ့ ဒီလုိေပါ့ကြာ ဟုတ္တယ္မို႕လား”

“မင္းေျပာတာရွင္းတာကြာ မင္းကေတာ့ ဟုတ္ေနျပီ”

“မဟုတ္ဘူးေလကြာ ငါေျပာခ်င္တာက...”

“လိုရင္းေျပာကြာ ငါ ထထိုးမိေတာ့မွာေနာ္ အသည္းကြဲေနတာ မင္းတရားခံျဖစ္သြားမယ္္”

“ဟဲ ဟဲ မင္းကလည္းစိတ္ၾကီးပဲ ငါက မိဘကိုလဲ ေက်းဇူးဆပ္မွာပါ  ဒီကိစၥက ေအာ္တိုတာ၀န္ရွိျပီးသားဆိုျပီး မေျပာတာပါလို႕ ဟုတ္ဘူးလား။”

“အဲဒီလို ေပါ့ေပါ့ေလး ေျပာလို႕မရဘူး ဂူဂဲ မိဘေတြရဲ့ ေမတၱာတရား၊ စြန္႕လႊတ္အနစ္နာခံမႈ၊ ငါတို႕အတြက္ ရုန္းကန္ၾကိုးစားရမႈေတြ စသျဖင့္ ဒါေတြကို နားလည္ခံစားေပးနိုင္မွ တကယ္ ေက်းဇူးဆပ္နုိင္မွာကြ ၊ အဲဒါေၾကာင့္ ငါဒီစကားကို ေလးေလးနက္နက္ေျပာတာ ”

“ေအးပါကြာ ငါနားလည္ပါတယ္ ငါလည္း စကားကို ေပါ့ေပါ့ေလးေျပာတဲ့ အက်င့္ကို ျပင္ရဦးမယ္။”

“ဟုတ္တယ္ စကားတခြန္းတို္င္း တခြန္းတိုင္းက အေရးၾကီးတယ္၊ ဘယ္စကားပဲ ေျပာေျပာ ေလးေလးနက္နက္ စဥ္းစားျပီး ေျပာေပါ့ကြာ၊ ငါတို႕ဟာ အမွန္တရားကို ျမတ္နိုးတတ္ဖုို႕ ရုိးသားေျဖာင့္မတ္ဖို႕လဲ ၾကိုးစားရမယ္”

“ဟုတ္တယ္ ေဒါင္းၾကီး တို႕ ဘုရားေဟာထားသလိုေပါ့ စကားတခြန္းဟာ သူတပါး နား၀င္ခ်ိဳရ့ဲ့လား၊ ေကာင္းက်ိဳးရွိရဲ႕လား၊ မွန္ရဲ့လား၊ ေျပာရမယ့္ အခ်ိန္အခါေရာ ဟုတ္ရဲ့လားဆိုတာ စဥ္းစားရမယ္ကြ”

“ေအးမင္းေျပာတာ မွန္တယ္ ဒါေပမယ့္ အရမ္းစဥ္းစားလြန္းေတာ့ လဲ ေျပာစရာစကားမရွိေတာ့ဘူး ဒီလိုပဲ အလုိက္အထိုက္ေျပာရမွာေပါ့ကြာ တို႕က သူေတာ္စင္ေတြမွ မဟုတ္ၾကေသးတာ”

“အင္းအဲဒါကလည္း အက်င့္ပါပဲ ပထမေတာ့ တကူးတက စဥ္းစားရတာေပါ့ ဒါေပမယ့္ အက်င့္ရသြားတဲ့ အခါ သူ႕အလုိလို စဥ္းစားျပီး ေျပာတတ္သြားတာေပါ့”

“ေအးပါ ငါလည္း စာအုပ္ထဲက ဖတ္မိတာေလးေတြ ေျပာတာပါ ငါလဲ ခုထိ စကားကို ေပါ့ေပါ့တန္တန္ ေျပာေနမိတုန္းပါပဲ”

တေယာက္ဒႆန တေယာက္ ေျပာၾကရင္း စကားေတြ ေဖာင္ဖြဲ႕ေနမိၾကသည္။ ဒီလိုပါပဲ က်ေနာ္တို႕နွစ္ေယာက္က အေၾကာင္းအရာ တစ္ခုကို အာရံုစိုက္ေျပာမိျပီဆို ေတာ္ေတာ္နဲ႕ စကားမျပတ္ေတာ့ေပ။

“အင္း ဟုတ္တယ္ ဂူဂဲ လူ႕ဘ၀ဆို တာ တိုတုိေလးပါကြာ၊ ရွင္သန္ခြင့္ရတဲ့ အခိုက္အတန္႕ေလးမွာ ေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္ ၾကိုးစားျပီး အက်ိဳးရွိရွိ ေျပာဆိုျပဳမူ လုပ္ကိုင္ၾကဖို႕ အေရးၾကီးတာပါပဲ”

“ဘာလဲ မင္းက ေကာင္မေလးနဲ႕ အဆင္ေျပတာနဲ႕ တရားေပါက္ေတာ့မွာလား ေဒါင္းၾကီး”
သူေျပာမွပဲ က်ေနာ့္ရဲ့ သံေယာဇဥ္မေလးကို သတိရသြားသည္။

“တရားမေပါက္လို႕ပဲ သူ႕ကိုငါ  အရူးအမူးစြဲလန္းေနတာေပါ့၊ ဘယ္တတ္နိုင္မလဲကြာ ေမတၱာတရားမွာ အသြား အျပန္ရွိေပမယ့္ အခ်စ္မွာ အသြားအျပန္ မရွိဘူး ထင္တယ္ကြာ”

သူေဆြးေျမ႕နာၾကင္စြာ ေျပာမိသည္။

“ေအးေပါ့ကြာ ခ်စ္သူတိုင္းသာ သူတို႕ ခ်စ္သူတိုင္းကို ပိုင္ဆိုင္ခြင့္ရေနရင္ ကမာၻမွာ အသည္းကြဲတဲ့ သူေတြ မရွိနိုင္သလို အသည္းကြဲကဗ်ာေတြ အသည္းကြဲသီခ်င္းေတြလည္း ဘယ္ရွိပါေတာ့မလဲ ”

ဂူဂဲေျပာတာလည္း မွန္ပါသည္။ တကယ္ေတာ့ ခ်စ္သူနဲ႕ ေကြကြင္းရျခင္း မခ်စ္မနွစ္သက္သူနဲ႕ ေတြ႕ဆံုရျခင္းေတြဟာလည္း လူသားတိုင္း ၾကံုေတြ႕ေနရတဲ့ေလာကဓံတရားေတြပဲ မဟုတ္လား။

“ေအးကြာ ငါကလည္း အဲဒီ ဒုကၡေတြကိုမွာ ခ်ိဳျမိန္ ဒုကၡေတြလို႕ ထင္ေနမိတာပါ ဂူဂဲရာ”

“မင္း သိပ္လဲ ေဆြးမေနပါနဲ႕ကြာ ငါ့အထင္မမွားဘူးဆို သူလည္းမင္းအေပၚသံေယာဇဥ္ရွိသလိုပါပဲ၊ သူမင္းကို ခုေလာက္ၾကီး အတင္းျငင္းေနတာ တခုခု ေတာ့ အေၾကာင္းရွိမယ္ထင္တယ္၊ အိသြယ္တို႕သဲမြန္တို႕ အဖြဲ႕ေတြေတာ့ သိမယ္ထင္တယ္ကြာ”
ဂူဂဲက သူစိတ္သက္သာေအာင္ ေဖးေဖးမမ ေျပာရွာသည္။ သူလည္း ဒီလို ေမွ်ာ္လင့္ေနမိတာပါပဲေလ။

“သူငယ္ခ်င္းပဲ သံေယာဇဥ္ေတာ့ ရွိမွာေပါ့ကြာ၊ အိမ္မွာေမြးထားတဲ့ ေခြးေလးေၾကာင္ေလးေတြေတာင္ သံေယာဇဥ္ ျဖစ္ၾကေသားတာပဲ သူငယ္ခ်င္းရာ”
သူ႕အသံေတြက ခံစားခ်က္တို႕ျဖင့္ တုန္ရင္ ဆို႕နင့္ေနသည္။ ဂဲဂူလဲ သူ႕အတြက္ စိတ္မေကာင္းျဖစ္ေနပံုရသည္။

“မဟုတ္ဘူးကြ ဒီေန႕မင္းမလာေတာ့ ဒီကေလးမ ေတာ္ေတာ္ မႈိင္ေနတာ မင္းထိုင္ေနက်ေနရာကို လွမ္းလွမ္းၾကည့္ျပီး ေဆြးေနတာ ငါေတြ႕တယ္။ ေသခ်ာတယ္ကြာ သူလဲ မင္းကို ခ်စ္ေနလိမ့္မယ္ ငါတကယ္ေျပာတာ”
ဂူဂဲစကားေတြၾကားေတာ့ သူၾကည္နူးအားတက္မိပါသည္။ဒါေပမယ့္ ရင္ထဲမွာ မယံုရဲဘူး။

“မျဖစ္နိုင္ပါဘူးကြြာ..ကဲ ဒါေတြ ထားလိုက္ပါေတာ့ စကားေကာင္းေနတာနဲ႕ ဒီမွာ ေတာ္ေတာ္ၾကာေနျပီ ေတာ္ၾကာ ဆိုင္ရွင္က ရိုက္လႊတ္လိမ့္မယ္ ငါတို႕ အေဆာင္ျပန္ၾကစို႕”

အေဆာင္ျပန္ေရာက္ေတာ့ ၾကီးေပါတို႕ အုပ္စုက အေဆာင္မွာ ေရာက္နွင့္ေနၾကျပီ။

“မင္းတို႕နွစ္ေကာင္ေရာက္လာတာနဲ႕ အေတာ္ပဲ။ ငါတို႕ေတာင္ ေလထန္ကုန္းဘက္ လိုက္လာခဲ့ၾကေတာ့မလို႕”
လင္းထင္က စေျပာပါသည္။

“ေနပါဦး မင္းတို႕က ဘာလုပ္မလို႕တုန္း ဘာအေရးၾကီးကိစၥ ရွိလို႕တုန္းဟ”

“ဟ ငါတို႕က ကိစၥရွိမွ လာရမွာလား ဂူဂဲ မင္းေတာ့ နာခ်င္ပံုရျပီ”
ေတဇက ေဒါသထြက္ျပီး ဂူဂဲကို ေငါက္လိုက္သည္။

“ေအးေလ ေတဇေျပာတာ ဟုတ္တာပဲ မင္းမၾကီးက်ယ္နဲ့ ခ်ီးထုပ္ဂူဂဲ ငါတို႕က ပိုက္ေက်ာ္ျခင္းေလးခတ္ရင္း မင္းတို႕အေဆာင္မွာ နွပ္ၾကမလို႕ဟ” နိုင္လင္းကပါ ၀င္ေျပာသည္။

“ဘယ္လိုလဲ အသည္းကြဲဆရာၾကီး ေကာင္မေလးနဲ႕ အဆင္မေျပတာနဲ႕ မင္းက တို႕သူငယ္ခ်င္းေတြကို စိမ္းကားသြားျပီလာကြ မင္းေတာ့ နာမယ္ေနာ္”

“မဟုတ္ပါဘူး ေလးျဖဴရာ မင္းတို႕အားလံုးက ငါ့အခ်စ္ဆံုးသူငယ္ခ်င္းေတြပဲ ဘာစိမ္းကားစရာရွိလဲ ငါ့ဒုကၡနဲ႕ ငါမို႕ပါကြာ ငါ့ကို နားလည္ေပးၾကပါ”

“ရုပ္ၾကမ္းၾကီးနဲ႕ ႏြဲ႕မေနနဲ႕ ရြံစရာၾကီး ကြာ လခြီးပဲ”

ၾကီးေပါစကားေၾကာင့္ ေဒါင္းၾကီး အျမီးကုတ္သြားသည္။

“ကဲ ေတာ္ၾကပါေတာ့ ကြာ က်ေနာ္ေမာင္ဂူဂဲကပဲ အားလံုးကို ေတာင္းပန္ပါတယ္၊ သိဘူးေလကြာ မင္းတို႕က အဖြဲ႕လိုက္ခ်ီတက္လာၾကတာဆိုေတာ့ ငါက တျခား အေရးၾကီးကိစၥမ်ားရွိေသးသလားဆိုျပီး ေမးမိပါတာ မင္းတို႕ကလဲ ေငါက္မယ္ဆိုတာခ်ည္းပဲ ဟဲဟဲ”

“အေရးၾကီးတာဆိုလို႕ စာေမးပြဲ နီးျပီး စာမရေသးတာပဲ ရွိတာ၊ ဂူဂဲ မင္းဂစ္တာ သြားယူကြာ မင္းတို႕က ျခင္းခတ္ ငါတို႕က ဂစ္တာတီးမယ္”
“ငါ့ေကာင္ၾကီးအတြက္ အသည္းကြဲ သီးခ်င္း ဆိုေပးရမယ္”
ေလးျဖဴစကားေၾကာင့္ ဂူဂက အေဆာင္ထဲ ၀င္ကာ ဂစ္တာသြားယူသည္။

“မင္းတို႕ကလည္းကြာ ေဒါင္းၾကီးကို ၀ုိင္းစမေနၾကပါနဲ႕ ဒီေကာင္ တကယ္ အသည္းကြဲေနပံုရပါတယ္”
၀ူး၀ါးက ေဒါင္းၾကီးကို စာနာစြာ ေျပာသည္။

“ မင္းတို႕ ေျပာသေလာက္လဲ မဟုတ္ပါဘူးကြာ”
ရင္ထဲမွာ ေၾကကြဲေနေပမယ့္ သူငယ္ခ်င္းေတြကိုေတာ့ ၀မ္းနည္းမႈကို မျမင္ေစခ်င္ပါ။

“ေအး ဒါဆို ငါတို႕ ျခင္းခတ္ၾကမယ္ မင္းေရာ ခတ္မွာမို႕လား”
 “ငါမခတ္ေတာ့ဘူး ေတဇရာ မင္းတို႕ပဲ ခတ္ၾကေတာ့၊ ငါစာနည္းနည္းၾကည့္လိုက္ဦးမယ္၊ ဒါနဲ႕ ဆရာမက ဘာေျပာေသးလဲ”

“ဘာမွေတာ့ မေျပာပါဘူး အေရးၾကီးတဲ့ အခန္းေတြကို revision ျပန္ေနတာဆိုေတာ့ လာနားေထာင္ရင္ေတာ့ ပိုေကာင္းတာေပါ့ မဟုတ္ဘူးလား မင္းကလည္း အသည္းကိုနုလြန္းတယ္”
၀ူး၀ါးက ကရုဏာေဒါေသာျဖစ္ကာ ေစတနာနဲဲ႕ ေျပာရွာသည္။

တေယာက္ထဲ အေဆာင္ထဲသို႕ ၀င္ခဲ့သည္။ အခန္းထဲ၀င္၀င္းျပီး စာၾကည့္စားပြဲထိုင္ကာ တြက္စရာ ရွိတာေတြ တြက္ေနမိသည္။ ဘ၀အတြက္ စာၾကည့္ရမည္မဟုတ္ပါလား။ စာေမးပြဲက်လို႕ေတာ့ မျဖစ္ေပ။ အသည္းကြဲျပီး စာေမးပြဲက်သည္ဆိုလွ်င္ လူၾကားလို႕လဲမေကာင္း မိေအးနွစ္ခါနာျဖစ္ဦးမည္။
ေအာင္စရင္းထြက္ရင္လည္း အဆင့္တစ္ မဟုတ္ေတာင္ ခံုနံပါတ္ေရွ႕နားမွာ ရွိခ်င္သည္။

တေန႕ေန႕က်ရင္ အဖက္ဖက္က နိမ့္က်ေနတဲ့ ျမန္မာနိုင္ငံၾကီးအတြက္ တေထာင့္တေနရာကေန အက်ိဳးျပဳနိုင္မယ္ အင္ဂ်င္နီယာေကာင္းတစ္ေယာက္ျဖစ္ရမည္ဟု က်ေနာ္ဆံုးျဖတ္ထားသည္။ အခ်စ္အတြက္ ရည္မွန္းခ်က္ပ်က္သြားတယ္ဆိုတဲ့ သူေတြကိုေတာ့ က်ေနာ့္  ရႈတ္ခ်ပါသည္။

တကယ္ေတာ့ အခ်စ္ဆိုတာ ဖန္တီးလို႕လဲမရ ဖ်က္ဆီးလို႕လဲ မရနိုင္တဲ့ အခ်စ္အျဖစ္ပဲ သန္႕ရွင္းစြာ ျဖစ္တည္ေနသင့္တဲ့ အရာလို႕ ေတြးမိသည္။

အခ်စ္ေၾကာင့္ ဘ၀ပ်က္တယ္ဆိုတာ ကိုယ့္ရဲ့ ညံ့ဖ်င္းမႈအတြက္ အခ်စ္ကို တရားခံရွာျခင္းလို႕လဲ ေတြးမိသည္။

“၀ူး၀ါး အဲဒါ ေဖာင္းေဘာကြ မင္းေခါင္းက ပိုက္ထိသြားတာ ငါျမင္တယ္ မင္းမျငင္းနဲ႕”

“ေဟ့ေကာင္ ၾကီးေပါ ငါဒီနားမွာ ရပ္ေနတာေလ ပိုက္နဲ႕အေ၀းၾကီး မင္း ေလွ်ာက္မေျပာနဲ႕”

“မင္းခုတ္ခ်တဲ့ ျခင္းလံုးကလဲ စည္းအျပင္မွာကြာ မယံုရင္လာၾကည့္ ဒီမွာ ျခင္းလံုးရာ“

“ကဲကြာ အဲဒါဆို အစက ျပန္ေပး ဒါပဲ ဘာေကာင္ေတြမွန္းမသိဘူး”

အျပင္မွာ ေတာ့ သူငယ္ခ်င္းေတြ ျခင္းခတ္ရင္း ျငင္းၾက ခုန္ၾကနဲ႕ ဆူညံေနသည္။
ေလးျဖဴဆိုတဲ့ ေကာင္ကလည္း အိပ္မက္ကဗ်ာသီခ်င္းကို အေဆာင္ေရွ႕မွာ အာျဖဲေအာ္ေနေလသည္။

ဆန္နီ႕ရဲ့ ပံုရိပ္ေတြက နွလံုးသားထဲ အာရံုထဲ ခဏခဏ ၀င္လာသည္။ စာထဲကို မနည္းအာရံုစိုက္ေနရတဲ့ အျဖစ္ပါလား။

၁၄

ေက်းငွက္ကေလးေတြရဲ့ ေတးသံနဲ႕အတူ ေနေရာင္ျခည္ေႏြးေႏြးဟာ ျပဴတင္းေပါက္မွတဆင့္ အခန္းထဲကို လင္းျပစြာ ျဖာက်ေနေလသည္။ မေန႕ညက တညလံုးစဥ္းစားျပီး ေသခ်ာတဲ့ အေျဖတခုကို ဆံုးျဖတ္ခ်က္ ခ်နိုင္ခဲ့သည္။ သူမအတြက္ ယေန႕သည္ ရင္ခုန္စရာေကာင္းေသာ ေန႕တေန႕ျဖစ္သည္။ေတြးရင္း သူမမ်က္နွာေလးေတြ ရဲေနေအာင္ ရင္ခုန္ရွက္ေႏြးေနမိရသည္။

နာရီၾကည့္ေတာ့ ၈ နာရီထိုးခါနီးျပီ။

အင္း လန္းလန္းဆန္းဆန္း ျဖစ္သြားေအာင္ ေရအရင္ခ်ိဳးတာ ေကာင္းတယ္။ သီခ်င္းေလးတေအးေအး နဲ႕ ေရခ်ိဳးရင္း သူမ ေပ်ာ္ရႊင္ျကည္နူးေနမိသည္။ ေရစက္တို႕သည္ သူမရဲ့ လွပတ့ ကုိုယ္လံုးေလးေပၚတြဲခိုလို႕ သူမဟာ ခါတို္င္းထက္ ေအးျမလန္းဆန္းမႈကို ခံစားေနရသည္။ အခ်စ္သည္ တခါတရံ လူကို ေအးျမလန္းဆန္းမႈကိုလည္း ေပးတတ္ပါလားလို႕ သူမေတြးေနမိသည္။

ေရခ်ိဳးျပီး ေတာ့ မွန္တင္ခံုေရွ႕ထုိုင္ျပီး သူမကိုယ္သူမ ၾကည့္ေနမိသည္။ သူမဒီေန႕ အရမ္းလွခ်င္ေနသည္။ အလွဆံုးျပင္ဖို႕ ၾကိုးစားမည္လို႕လဲ ေတြးေနမိသည္။ မနက္ခင္းတိုင္းထေျပးျပီး အားကစားလုပ္တဲ့အတြက္ သူမကုိယ္လံုးေလးက အခ်ိဳးစားက်လွသည္။ အသားေရေလးေတြက ၀င္းမြတ္ျဖဴစင္ျပီး ပါးျပင္ေပၚမွာ ေသြးေၾကာစိမ္းေလးေတြ ယွက္ျဖာေနသည္။ ရွည္လ်ားေကာ့ညြတ္ေနတဲ့ မ်က္ေတာင္ရွည္ေတြနဲ႕ ကာရံထားတဲ့ ၀ိုင္းစက္လွပတဲ့ မ်က္၀န္းနက္နက္ကေလးတို႕ အရည္လဲ့ ေနသည္။နွာသီးလံုးလံုးေလးနဲ႕ စင္းေနတဲ့နွာတံ၊ ျပီးေတာ့ ကၾကီးပံု နႈတ္ခမ္းေဖာင္းေဖာင္းေလးေတြက နီရဲေနရဲ့။

တကယ္ေတာ့ သူမ အလွျပင္တာ ၀ါသနာမပါပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ ဒီေန႕ေတာ့ ဘာမွ မလိမ္းျခယ္ရေသးဘဲ လွပေနတဲ့ သူမမ်က္နွာေလးကို သူမ အားမရ ဒီထက္ လွခ်င္ေနမိသည္။

မိန္းကေလးတိုင္းဟာ သူမခ်စ္သူေရွ႕မွာ အလွဆံုးျဖစ္ခ်င္ၾကတာပဲေလ။

မသံုးျဖစ္တာၾကာျပီျဖစ္တဲ့ SK2 မိတ္ကပ္ဗူးေလးကို ဖြင့္ျပီး ပါးပါးေလးလိမ္းလိုက္သည္။ ျပီးေတာ့ ေလာ္ရယ္လ္ နႈတ္ခမ္းနီ ပန္းေရာင္ေလးကို ပါးပါးေလးဆိုးလိုက္သည္။ မ်က္ခံုးေမႊးေလးကို အိုင္းရွဲဒိုးေလးနဲ႕ ဆြဲလိုက္တဲ့အခါမွာေတာ့ သူမကိုသူမ ေတာ္ေတာ္ေလးလွသြားတယ္လို႕ ထင္မိသည္။ သူမ ဒီထက္လဲ ပိုျပီး မျပင္တတ္ေတာ့ပါ။

အ၀တ္အစားကိုေတာ့ ေက်ာင္းယူနီေဖာင္းပဲ ၀တ္သြားတာေကာင္းပါတယ္။ အ၀တ္စားကို သတ္သတ္ရပ္ရပ္ျဖစ္ေအာင္ ေသခ်ာဆြဲဆန္႕ျပီး မေန႕က ဆရာမ ျပန္လွန္ေလ့က်င္းခန္းလုပ္ေပးထားတဲ့ စာအုပ္ေလးကို ယူျပီး အေဆာင္ေအာက္ ဆင္းခဲ့သည္။

“အိုး ဆန္နီေလး အရမ္းလွေနပါလား၊ အိသြယ္တို႕ ဇာျခည္တို႕ ဇင္ၾကီးတို႕ ဒီမွာလာၾကည့္စမ္း ဆန္နီ ဒီေန႕ အရမ္းလွေနတယ္ေဟ့”

“အာ မမသဲမြန္ကေတာ့ လုပ္ျပီ အဲေလာက္မဟုတ္ပါဘူး မမေျပာမွ တေဆာင္လံုး သိေတာ့မွာပဲ သမီးရွက္လာျပီ”

“ဟုတ္ပ ငါ့သမီး အရမ္းလွေနတယ္ေဟ့”
အေဆာင္ရွင္ အန္တီခ်ိဳက ထြက္လာျပီး ေျပာသည္။

“ငါ့သမီး ဒီေန႕ ေက်ာင္းမသြားဘူးလား”

“မသြားဘူးအန္တီခ်ိဳ သမီး သူငယ္ခ်င္းတေယာက္ဆီ စာသြားရွင္းမလို႕”

“အင္း ဧကႏၱ စာသြားရွင္းမယ့္ သူက ေကာင္ေလးေခ်ာေခ်ာေလး ျဖစ္မယ္ထင္တယ္ေဟ့”

“ဟာ မဟုတ္ပါဘူးအန္တိီခ်ိဳရယ္ တကယ္ သူငယ္ခ်င္းပါ”

“ေအးပါေအ မဟုတ္ရင္လည္း ျပီးတာပါပဲ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ မိန္းကေလးဆိုတာ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုတန္ဖိုးထားရတယ္၊ ထိမ္းထိမ္းသိမ္းသိမ္း ေနၾကေနာ္ သမီးတို႕”

“ဟုတ္ကဲ့ပါ အန္တီခ်ိဳ ခုလို ဆံုးမတာ ေက်းဇူးပါ၊ သမီးသြားလိုက္ဦးမယ္ေနာ္”

“ေအးေအး သြားသမီး”

“မမ သဲမြန္တို႕ သမီး ကိုေက်ာ္သူဆီ သြားလိုက္ဦးမယ္ေနာ္ ”

“ဟာ တကယ္လား ေကာင္းတယ္ေဟ့ ငါတို႕သတင္းေကာင္းေစာင့္ေနမယ္ ၊ ငါတို႕အားလံုးက နင္တို႕ ၂ ေယာက္ကို အဆင္ေျပေစခ်င္ေနတာ၊ သြားသြား”

အေဆာင္က ထြက္လာခဲ့ျပီးမွ စိတ္ထဲမွာ ေၾကာက္ရြ႔ံ႕ေနမိသည္။ ငါ ေယာက်္ားေလးအေဆာင္သြားရင္ ကိုေက်ာ္သူမ်ား ငါ့ကို အထင္ေသးသြားမလား။ လမ္းေလွ်ာက္ရင္း ရင္ေတြ အရမ္းခုန္ေနမိသည္။ ေနာက္ဆံုးေတာ့ နွလံုးသားတစံုးရဲ့ ဆႏၵကို သူမ မလြန္ဆန္နိုင္ေတာ့ပါဘူးေလ။

ေက်ာ္သူေခၚ ေဒါင္းၾကီးတေယာက္လဲ တေယာက္ထဲ စာက်က္မယ္ဆိုျပီး အေဆာင္ေရွ႕ ပိေတာက္ပင္ေအာက္မွာ တေယာက္ထဲ ထုိင္ေနမိတာ ၁၅ မိနစ္ေလာက္ရွိျပီ။ လက္ထဲ ကိုင္ထားတဲ့ Insatallation စာအုပ္ကို ခုထိ တရြက္မွ မလွန္ရေသး။ ေကာင္းကင္ျပာျပာၾကီးကို သူ ေဆြးေျမ႕စြာ ေငးေမာၾကည့္ေနမိသည္။

ခ်စ္တတ္သူမို႕ လြမ္းတတ္တာ မဆန္းပါဘူး။ ေကာင္းကင္ျပာျပာမွာ တိမ္လႊာျဖဴျဖဴေလးေတြ လြင့္၀ဲေနတာကိုၾကည့္ရင္း သူမကို လြမ္းသည္။ ေလေျပေလးေတြတိုက္တိုင္း ပိေတာက္ရြက္ကေလးေတြ လႈပ္ရွားသြားတာကိုၾကည့္ရင္း သူမကို လြမ္းသည္။

အလြမ္းသည္ က်ေနာ့္အတြက္ေတာ့ ခ်စ္သူေပးေသာ အိပ္မက္ရွည္တပုဒ္ဟု က်ေနာ္ထင္သည္။ ေမ့ဖို႕ၾကိုးစားရင္ မုန္းဖို႕အားထုတ္ရင္ ရင္မွာ ပိုပိုသတိရလာတယ္ဆိုတဲ့ ကိုညီထြဋ္ရဲ့ စာသားေတြက ခုအခ်ိန္မွာ က်ေနာ့္အတြက္ ကြက္တိပါပဲ။ မျဖစ္ေသးပါဘူး အျပင္ဖက္မွာဆိုေတာ့ အာရံုေတြက ပိုလြင့္တယ္။ အခန္းထဲ ျပန္၀င္ျပီး ၾကည့္မွျဖစ္မယ္။ အရူးတေယာက္လိုပဲ သူတေယာက္ထဲ ေယာက္ယက္ခတ္ေနမိသည္။

အခန္းထဲ ျပန္၀င္ျပီး အိပ္ယာေပၚခဏလွဲကာ မ်က္၀န္းေတြကို ပိတ္ထားလိုက္သည္။ မ်က္၀န္းေတြ မွိတ္ထားလိုက္ေပမယ့္လည္း သူမပံုရိပ္ေတြက က်ေနာ့္ ျမင္ကြင္းထဲမွ ေပ်ာက္ကြယ္မသြားပါ။ အစကတည္းက ေမ့ဖို႕ခ်စ္္ခဲ့တာမွ မဟုတ္ဘဲေလ။

“ေမာင္ေက်ာ္သူ ေဟးေမာင္ေက်ာ္သူေရ အိပ္ေပ်ာ္ေနလား”
အေဆာင္ရွင္ အသံေၾကာင့္ သူအေတြးပ်က္သြားရသည္။

“ဗ်ာ ဟုတ္ကဲ့ ဂ်ီီးေတာ္ မအိပ္ပါဘူးခင္ဗ် ဘာကိစၥရွိလို႕လဲ”

“ ဒီမွာေဟ့ အေဆာင္ေရွ႕မွာ ကေလးမေလးတေယာက္ ေရာက္ေနတယ္ မင္းသူငယ္ခ်င္းတဲ့”

“ဗ်ာ ဟုတ္ကဲ့ ဂ်ီးေတာ္ လာပါျပီ”
မိန္းကေလးဧည့္သည္တဲ့ ဘယ္သူပါလိမ့္။ သဲမြန္တို႕ အိသြယ္တို႕ဆိုလဲ အဖြဲ႕လိုက္လာၾကမွာပါ၊
ဘယ္သူျဖစ္နိုင္မလဲ ေတြးရင္းနဲ႕ပဲ အေဆာင္ေရွ႕ထြက္ခဲ့လိုက္သည္။

အေဆာင္ေရွ႕ေရာက္ေတာ့ ကိုယ့္မ်က္လံုးေတြကိုပင္ မယံုခ်င္။ ဘုရားဘုရား အိပ္မက္မ်ား မက္ေနတာလား၊ ကိုယ့္လက္ေမာင္းကို ဆိပ္ၾကည့္မိသည္။ အေဆာင္ေရွ့မွာ က်ေနာ့္ အခ်စ္ဆံုးနတ္သမီးေလး ဆန္နီ မခို႕တရို႕ေလးရပ္ေနွရွာသည္ ။သူမ အလွျပင္တာ တခါမွ မျမင္ဘူးပါ။ လက္ထဲမွာ စာအုပ္ကေလးကိုပိုက္လို႕ မိတ္ကပ္လူးထားတဲ့ မ်က္နွာေလးက ဖူးလွ၀င္းလဲ့ေနေလသည္။

ေက်ာင္း၀တ္စံုေလး က်က္သေရရွိစြာ ခ်စ္စရာေကာင္းတဲ့ ခ်စ္သူေလးကို သူမင္သက္စြာ ေငးၾကည့္ေနမိသည္။ သူ႕အတြက္ ကမာၻၾကီးသည္ အခိုက္အတန္႕ ရပ္တန္႕သြားသလိုပါပဲ။

“ဘာလို႕ အဲေလာက္ၾကီး ရပ္ၾကည့္ေနရတာလဲ ဧည့္သည္ကို ဘာမွ ဧည့္မခံေတာ့ဘူးလား”
သူမက မ်က္နွာေလးရဲျပီး ေျပာရွာသည္။

“ဟာ အဲသလို မဟုတ္ပါဘူး ကိုအရမ္းအံၿသေနလို႕ပါ”
သူအသံေတြကလည္း ရင္ခုန္တုန္ရီေနပါသည္။

“ဘာလဲ မလာေစခ်င္းဘူးလား”
သူမက ခ်စ္စဖြယ္ ရန္ေတြ႕သည္။

“ဟာ မဟုတ္ပါဘူးဆန္နီရဲ့ အဲဒီ ပိေတာက္ပင္ ေအာက္က ခံုေလးမွာ ထုိင္ေနာ္”
“ဓာတ္ဗူးထဲမွာ ေရေႏြး ရွိေသးတယ္ က်ေနာ္ေကာ္ဖီ ေဖ်ာ္လိုက္မယ္ေနာ္ ခဏေစာင့္”
ရင္ထဲမွာ အတိုင္းမသိ ၾကည္နူးေပ်ာ္ရႊင္ေနမိသည္။

“ရတယ္ ဘာမွမလုပ္နဲ႕ေတာ့ က်မမဆာပါဘူး”

“ကို ဆန္နီကို ဘာမွ ထပ္မေနွာင့္ယွက္ေတာ့ပါဘူးေနာ္”
သူျပာျပာသလဲ ေတာင္းပန္မိသည္။

“ဘယ္သူက ေနွာင့္ယွက္တယ္ေျပာေနလို႕လဲ”
သူမရဲ့ စူေဆာင့္ေဆာင့္ေျပာပံုေလးက ခ်စ္စဖြယ္ပါပဲ။

“ဒါေပမယ့္ ဟုိေလ..ဟို”

“ကဲပါ ေတာ္ပါပီ အဲဒါေတြမေျပာပါနဲ႕ေတာ့ ဘာလို႕အတန္းလာမတက္တာလဲ”

“အဲဒါက ဟိုေလ သင္ခန္းစာေတြကလည္း ျပီးေနျပီဆိုေတာ့ အိမ္မွာ ေအးေအးေဆးေဆး စာက်က္မလို႕ပါ ဆန္နီရယ္”

“က်မလိမ္တာကို အရမ္းမုန္းတာပဲ ဘာလို႕အမွန္အတိုင္း မေျပာရတာလဲ ကိုေက်ာ္သူ”
တခါတခါက်ေတာ့ အကင္းမပါးေသာ သူ႕ကို က်မတကယ္ အသည္းယားမိသည္။

“ကို အမွန္အတိုင္း ေျပာရယ္ပါတယ္ ဆန္နီရယ္ ဒါေပမယ့္ ကိုယ့္စကားေတြေၾကာင့္ ဆန္နီ စိတ္အေနွာက္အယွက္ ျဖစ္သြားမွာ စိုးလို႕ပါ”
သူမကို ျမတ္နိုးစြာၾကည့္ေနမိရင္းက သူေျပာေနမိသည္။

“ဘာ ဆိုင္လို႕လဲ”
သူမက မ်က္လံုးကေလးေထာင့္ကပ္ျပီး ျပန္ေမးသည္။

“ဆိုင္တာေပါ့ ဆန္နီရယ္ ကိုမင္းကို အရမ္းခ်စ္လြန္းလို႕ေပါ့ . ဟုတ္တယ္ ဆန္နီ ကို ဆန္နီကို အရမ္းခ်စ္တယ္ တဘ၀လံုးအတြက္ ရည္ရြယ္ျပီး ခ်စ္တာ”
သူမရဲ့ လွပတဲ့ မ်က္၀န္းေတြကို စိုက္ၾကည့္ရင္း သူေလးေလးနက္နက္ေျပာလိုက္သည္။

“ အပိုေတြ ပါ”

“ေက်းဇူးျပဳျပီး ကိုအခ်စ္ေတြကို ယံုေပးပါ”

“မယံုပါဘူး တကယ္ခ်စ္ရင္ ဘာလို႕ ေက်ာင္းမလာဘဲ ေရွာင္ေနေသးလဲ”
သူ႕မ မ်က္နွာေလး ရဲေနပါသည္။

“ဒါဆို အတန္းျပန္တက္ရင္ ယံုမွာေပါ့ ဟုတ္လား”

“အင္း”
ေခါင္းျငိမ့္ျပီး နႈတ္ခမ္းေလးကိုက္ ခတ္ဖြဖြ ေျပာပံုေလးက ခ်စ္စရာေကာင္းလွသည္။က်ေနာ္ကို ရင္ခုန္ရူးသြပ္ေစပါသည္။

“ဒါဆို ဆန္နီ ကိုယ့္အခ်စ္ကို လက္ခံတယ္ေပါ့ေနာ္”

သူမ ေခါင္းျငိမ့္လိုက္သည္ထင္သည္။

“ဟာ ၀မ္းသာလိုက္တာ ဆန္နီရယ္ ကို အရမ္းေပ်ာ္တာပဲ ျပီးေတာ့ ဆန္နီကို အရမ္းေက်းဇူးတင္တယ္”

“လုပ္ျပန္ျပီ ဘာေက်းဇူးတင္တာလဲ အဲလို အူေၾကာင္ေၾကာင္လုပ္တာေတြ မုန္းတာ”

“ဆန္နီ ဒီေန႕ အရမ္းလွတာပဲ သိလား  ကိုအရမ္းခ်စ္တာပဲ ဆန္နီရယ္”

“ဟာ ကိုေနာ္ ဒီစကားပဲ ခဏခဏေျပာေနေတာ့တာပဲ ဆန္နီ ရွက္လာျပီ ျပန္ေတာ့မယ္”

“ ဘယ္လုိ ကိုယ့္ကို ဘယ္လို ေခၚလိုက္တာလဲ ျပန္ေခၚပါဦး”

“ဟာ မသိေတာ့ဘူး သြားေတာ့မယ့္”

“ မသြားပါနဲ႕ ဆန္နီရယ္”
နူးညံ့တဲ့ တက္ဖ၀ါးေလးကို လွမ္းဆြဲထားရင္း ခ်စ္သူရဲ့ ရွက္၀ဲစြာ လွေနတဲ့ မ်က္နွာ ၀င္း၀င္းမြတ္မြတ္ကေလးကို ျမတ္နိုးစြားၾကည့္လိုက္သည္္။

“ဟိုးထားဆရာ ဟိုးထား အရင္တခါလို ထပ္လုပ္ရင္ေတာ့ တသက္လံုး မေခၚေတာ့ဘူး”

“မလုပ္ရဲေတာ့ပါဘူး ကိုေလ တခါတည္းနဲ့ကို မွတ္သြားပါျပီ ဟဲဟဲ”

“ဆန္နီ ကိုယ့္ကို ခ်စ္တယ္လို႕ေျပာပါလား ကိုယ္အရမ္းၾကားခ်င္တာပဲ”

“မေျပာရဲပါဘူး ရွက္စရာၾကီး ေခါင္းျငိတ္ျပျပီးျပီပဲ ေက်နပ္ေတာ့ ေလာဘကို ၾကီးတယ္ တကယ္ပဲ”

“ေျပာပါ ဆန္နီရယ္ ကိုယ္ အရမ္းၾကားခ်င္လြန္းလို႕ပါကြာေနာ္”

မ်က္၀န္းေတြ လက္ေတာက္ျပီး ကေလးေလးတေယာက္လို ေပ်ာ္ေနတဲ့ သူ႕ကို ေငးၾကည့္ရင္း က်မရင္ထဲမွာ သူူ႕ေပၚအရမ္းခ်စ္မိသြားရသလို ရင္ထဲမွာလည္း အရမ္း ရင္းနွီးသြားမိရပါသည္။
ဒါေပမယ့္ ခ်စ္တယ္လို႕ ေျပာဖို႕က်ေတာ့လည္း က်မႏႈတ္ခမ္းေတြက ရွက္ရြံ႕ေနမိျပန္သည္။

“ေျပာပါ ဆန္နီရယ္ တခြန္းထဲပါေနာ္”

“ဘယ္လိုလူၾကီးလဲ မသိဘူးဇြတ္ၾကီးပဲ သူမ်ားက ရွက္လို႕ပါဆို”

“ဘာရွက္စရာ ရွိလဲ ခ်စ္ေလးရယ္ကိုတို႕က ခ်စ္သူေတြျဖစ္သြားၾကျပီပဲ သူစိမ္းေတြမွ မဟုတ္တာပဲ”

“ကိုလည္း ခ်စ္ေလးလို႕ေခၚမယ္ေနာ္”
ကေလးတေယာက္လို အတင္းပူဆာေနတဲ့ သူ႕ကို မလြန္ဆန္ခ်င္ေတာ့ သူ႕ကို ေပ်ာ္ရႊင္ေစခ်င္မိသည္။

“ကဲ ခ်စ္တယ္ ခ်စ္တယ္ ခ်စ္တယ္ ကို႕ကို ခ်စ္တယ္ ...ေက်နပ္ပီလားကဲ..ဘာမွန္းကို မသိဘူး”

“ေပ်ာ္လိုက္တာ ခ်စ္ေလးရယ္ ေက်ာင္းဖက္သြားရေအာင္ ဟိုေကာင္ေတြကို သြားၾကြားရမယ္”

“ဟာ မသြားခ်င္ပါဘူး ဆန္နီ ရွက္တယ္”

“သြားရေအာင္ပါကြာ ခ်စ္ေလးလည္း ကိုယ့္ေၾကာင့္ ဒီတမနက္ခင္းလံုး အတန္းေတြ ပ်က္သြားျပီ၊ လာပါ ေနာက္အခ်ိန္ေတြ သြားတက္ၾကမယ္။ ဒီနွစ္စာေမးပြဲကို ခံုနံပါတ္ေကာင္းေကာင္းနဲ႕ေအာင္ေအာင္ၾကိဳစားၾကမယ္ေနာ္”

“ကဲ သြားသြား ..ဟိုေရာက္ရင္ အတင္းသည္းမျပနဲ႕ေနာ္”

“အင္းပါခဏေစာင့္ ကို ေက်ာင္း၀တ္စံုလဲျပီး လြယ္အိတ္သြား ယူလိုက္ဦးမယ္”
နွစ္ေယာက္လံုး ၾကည္နူးေပ်ာ္ရႊင္ေနမိၾကသည္။

ေမွ်ာ္လင့္မထားဘဲ ေပးလားတဲ့ ခ်စ္သူရဲ့ လက္ေဆာင္ကို က်ေနာ့္နွလံုးသားထဲမွာ တသက္လံုးပဲ တခမ္းတနား သိမ္းဆည္းထားပါမည္။

“ခ်စ္ေလးေရ လာ သြားမယ္..ကို႕လက္ကိုတြဲထား”

“မတြဲပါဘူး”
မ်က္ေစာင္းလွလွေလးက က်ေနာ့္ဆီ ေစြ႕ကနဲ လြင့္လာပါသည္။

က်ေနာ့္ခ်စ္သူသည္ ထိုကဲ့သို႕ မ်က္ေစာင္းလွလွေလးေတြလဲ ပိုင္ဆိုင္ထားပါသည္။

“အရမ္းခ်စ္တယ္ ခ်စ္ေလးရယ္”

“သြား အရူး”

“ဟုတ္တယ္ ကိုက ရူးေနတာ ..ကမာၻေက်ာ္မယ့္ အခ်စ္ရူးၾကီးေလ သိလား”

“သိပါဘူး အရမ္း ပိုတာပဲေတာ့ ”

“ျမန္ျမန္သြား သူမ်ားေတြ ၾကည့္ေနၾကတယ္”
ရွက္၀ဲ၀ဲ မ်က္နွာေလးနဲ႕ သူမေလးက က်ေနာ့္ ေဘးကေန သိမ္ေမြ႕ညင္သာစြာ လိုက္လာသည္။
က်ေနာ့္ ေျခေထာက္တို႕သည္ ခ်စ္ျခင္း၏ အဟုန္ျဖင့္ ေျမၾကီးနွင့္ မထိခ်င္ေတာ့။

ခ်စ္သူနဲ႕ တြဲျပီး လမ္းေလွ်ာက္ရျခင္းရဲ့ အရသာကို ခင္ဗ်ားတို႕ခံစားဖူးပါသလား.....

ျပီးပါျပီ
အားလံုး ရႊင္လန္း ခ်မ္းေျမ႕ၾကပါေစ..
လင္းေ၀

Don't trust the fox

ဆာေလာင္မြတ္သိပ္ေနတဲ့ ဝံပုေလြတစ္ေကာင္ဟာ

သူ႔ပါးစပ္ထဲက သားေကာင္ေလးကို

သနားလို႔ဆိုၿပီး လႊတ္ေပးမွာ မဟုတ္သလို...

ေလာဘရမၼက္ေတြနဲ႔ အာဏာ႐ူးေနတဲ့

စစ္အာဏာရွင္ အစိုးရဟာ

ျပည္သူေတြကို သနားလို႔ဆိုၿပီး

ဘယ္ေတာ့မွ အာဏာစြန္႔မွာ မဟုတ္ဘူး...

လင္းေဝ

What is the truth

အမွန္တရားကို သိရပါမယ္..

က်ေနာ္တို႔ စကၤာပူကို မခ်စ္ပါဘူး က်ေနာ္တို႔ကိုယ့္ႏိုင္ငံကိုယ္ပဲ ခ်စ္တာပါ..

ဒါေပမယ့္ က်ေနာ္တို႔ အမွန္တရားကို ျမင္တတ္ရပါမယ္..

ဒီအႏွစ္ ၅၀ အတြင္းမွာ စကၤာပူႏိုင္ငံကို ေခါင္းေဆာင္ၿပီး အုပ္ခ်ဳပ္ခဲ့တဲ့ လီကြမ္ယုနဲ႔ ေခါင္းေဆာင္ေတြကို ျမန္မာႏိုင္ငံကို ေခါင္းေဆာင္ၿပီးအုပ္ခ်ဳပ္ေနတဲ့ စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေတြ ေခါင္းေဆာင္ေတြနဲ႔ အာဏာရွင္ အတူတူပဲဆိုၿပီး တန္းညႇိလို႔မရပါဘူး..

လီကြမ္ယုဟာ ဘာသယံဇာတအရင္းအျမစ္မွ မရွိတဲ့ ႏိုင္ငံငယ္ေလးကို အာရွအဖြံ႕ၿဖိဳးဆံုးျဖစ္ေအာင္၊ ကမ႓ာ့ အသန္႔ရွင္းဆံုးျဖစ္ေအာင္၊ ပညာတတ္ႏိုင္ငံျဖစ္ေအာင္၊ က်န္းမာေရး အဆင့္ျမင့္ေအာင္၊ တရားဥပေဒ စိုးမိုးၿပီး တရားမွ်တေအာင္၊ မိသားစုတစ္စု တိုက္ခန္းတစ္ခန္း ကားတစ္စီးပိုင္ေအာင္ စသည့္ ျဖင့္ သူ႔တိုင္းျပည္သူ႔လူမ်ိဳးတိုးတက္ေအာင္ စြမ္းေဆာင္ေပးခဲ့တဲ့ ကမ႓ာက ေလးစားရတဲ့ ေခါင္းေဆာင္တစ္ေယာက္ပါ..

စကၤာပူႏိုင္ငံသား အနိမ့္ဆံုးအလုပ္သမား မေျပာပါနဲ႔ စကၤာပူက အိမ္ေဖာ္တစ္ေယာက္ရဲ႕လစာဟာ ျမန္မာႏိုင္ငံက အင္ဂ်င္နီယာဘြဲ႕ရတစ္ေယာက္ရဲ႕ လစာထက္မ်ားပါတယ္..

စကၤာပူေခါင္းေဆာင္ေတြရဲ႕ ပညာအရည္အခ်င္း၊ စြမ္းေဆာင္မႈ၊ သူ႔တို႔တိုင္းျပည္နဲ႔ လူမ်ိဳးအေပၚ ခ်စ္ျမတ္ႏိုးမႈ၊ တန္ဖိုးထား ေစတနာထားမႈနဲ႔ ျမန္မာစစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေခါင္းေဆာင္ေတြနဲ႔ ဆီနဲ႔ေရလို ကြာျခားပါတယ္

ျမန္မာစစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေခါင္းေဆာင္ေတြရဲ႕ ပညာအရည္အခ်င္း၊ စြမ္းေဆာင္မႈ၊ တိုင္းျပည္နဲ႔ လူမ်ိဳးအေပၚ ခ်စ္ျမတ္ႏိုးမႈ၊ တန္ဖိုးထား ေစတနာထားမႈေတြဟာ စကၤာပူေခါင္းေဆာင္ေတြရဲ႕ ဖိနပ္မွာကပ္ေနတဲ့ ဖုန္မႈန္႔ကိုေတာင္ မမွီေသးပါဘူး..

က်ေနာ္တို႔ဟာ ရလဒ္ေတြကို ၾကည့္ရမွာပါ..

ဘာသယံဇာတမွမရွိတဲ့ စကၤာပူႏိုငံဟာ အဖြံ႕ၿဖိဳးဆံုး ႏိုင္ငံအျဖစ္ရပ္တည္ေနခ်ိန္မွာ
သယံဇာတ ေပါႂကြယ္ဝပါတယ္ဆိုတဲ့ က်ေနာ္တို႔ျမန္မာႏိုင္ငံဟာ အနိမ့္က်ဆံုးေနရာမွာ ေရာက္ရွိေနပါၿပီ..

 က်ေနာ္တို႔ဟာ အထင္ႀကီးေလးစားသင့္တာကို အထင္ႀကီးေလးစားၿပီး အတုယူသင့္တာေတြ အတုယူရပါမယ္..

သူတို႔ထက္သာေအာင္ ႀကိဳးစားရပါမယ္..

အမွန္တရားကို သိရပါမယ္..

လင္းေဝ

အေတာ္လုပ္ၾကပါ

ေသနတ္ပစ္တတ္ရံုနဲ႔ ေနရာတကာ လူေတာ္လူတတ္ႀကီးေတြ မလုပ္ခ်င္ၾကစမ္းပါနဲ႔ဗ်ာ

ဓားျပေတြ သူပုန္ေတြလည္း ေသနတ္ပစ္တတ္ၾကပါတယ္ဗ်

ပညာတတ္ေတြ အုပ္ခ်ဳပ္တဲ့ တိုင္းျပည္ ဘယ္လို တိုးတက္တယ္ဆိုတာ နိႈိင္းယွဥ္ၾကည့္ၿပီး ေတြးၾကည့္ေပါ့ဗ်ာ ဦးေႏွာက္ေကာင္းရင္ ျမင္လိမ့္မယ္
ျပည္သူေတြက နလပိန္းတံုးေတြမွ မဟုတ္တာ
အမွန္တရားကို ေျပာေတာ့ တခ်ိဳ႕ မမွန္တဲ့လူလူေတြ မခံစားႏိုင္ျဖစ္ၾကမွာပါပဲ
ဟုတ္ဘူးလား

လီကြမ္ယု

He has already passed away today in Singapore but his soul and his name will alive in his country and in the hearts of  his citizens.

He is the best leader of his country who improved his country form the small poor country (nothing natural resource) to the richest country of Asia, to the most developed  country of Asia, to the clearest country of the world and to the educated country ,... during his living in the world.

He proof that the best leader, the best gorvenment and the educated government is the most important for every country of the world.

Your are very great person of your country and of the World .

Every country need the best learder like you.

Eventhough I am not a Singaporean, I am really very respect to you and really sad for your leaving from this world.

And then, I also want the best leader for my country(Myanmar) like you.

Mr. Lee , may you be rest in peace at heaven.

Linn Wai

လိမ္ညာတတ္သူ

လိမ္ညာတတ္တဲ့လူဟာ ေၾကာက္စရာအေကာင္းဆံုးပဲ..

ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့
လိမ္ညာတတ္တဲ့လူတေယာက္ဟာ
ကိုယ္က်င့္တရား ေကာင္းသူ မဟုတ္သလို
မဟုတ္တာ၊ မေကာင္းတာမွန္သမွ်
ဘာမဆို လုပ္ဖို႔ ဝန္မေလးဘူး..

ငါတို႔ဟာ
႐ိုးသားဖို႔၊ကိုယ့္က်င့္တရားေကာင္းဖို၊႔
အမွန္တရားကို ျမတ္ႏိုးတတ္ဖို႔
ႀကိဳးစားရလိမ့္မယ္..

လင္းေဝ

ဝံပုေလြ

ဆာေလာင္မြတ္သိပ္ေနတဲ့ ဝံပုေလြတစ္ေကာင္ဟာ

သူ႔ပါးစပ္ထဲက သားေကာင္ေလးကို

သနားလို႔ဆိုၿပီး လႊတ္ေပးမွာ မဟုတ္သလို...

ေလာဘရမၼက္ေတြနဲ႔ အာဏာ႐ူးေနတဲ့

စစ္အာဏာရွင္ အစိုးရဟာ

ျပည္သူေတြကို သနားလို႔ဆိုၿပီး

ဘယ္ေတာ့မွ အာဏာစြန္႔မွာ မဟုတ္ဘူး...

လင္းေဝ

ေသြးခ်င္းေတြမို႔

ေ

က်ေနာ္တို႔ဟာ...

ကိုယ့္ဘဝ ကိုယ့္အနာဂတ္ အတြက္...
ကိုယ့္မိသားစု ကိုယ့္ေဆြမ်ိဳး အတြက္..
ကိုယ့္ပတ္ဝန္းက်င္ ကိုယ့္အသိုင္းအဝိုင္း အတြက္..
ကိုယ့္ၿမိဳ႕ ကိုယ့္ရြာ အတြက္..
ကိုယ့္လူမ်ိဳး ကိုယ့္ဘာသာ အတြက္....
ကိုယ့္တိုင္းျပည္ ကိုယ့္ႏိုင္ငံ အတြက္...
ကိုယ့္ကမ႓ာ ကိုယ့္ေလာက အတြက္...

အ႐ိုးသားဆံုး..
အမြန္ျမတ္ဆံုး..
တရားအမွ်တဆံုး...
အေကာင္းဆံုး..
ႀကိဳးစားရလိမ့္မယ္..

ဒါနဲ႔မၿပီးေသးပါဘူး...

မ႐ိုးသားတဲ့သူ...
မမြန္ျမတ္တဲ့သူ...
တရားမမွ်တတဲ့သူ...
မေကာင္းတဲ့သူေတြကိုလည္း...
ရႈတ္ခ် တိုက္ဖ်က္ရပါလိမ့္မယ္..

သူတို႔ကို
႐ိုးသားလာေအာင္...
မြန္ျမတ္လာေအာင္...
တရားမွ်တတဲ့ လူေတြျဖစ္လာေအာင္...
လူေကာင္းေတြျဖစ္လာေအာင္လည္း...
ႀကိဳးစားရလိမ့္မယ္..

လင္းေဝ

လူဆိုတာ

မင္းေရာဘာဘြဲ႔ရၿပီး ပါးရည္နပ္ရည္ရွိရွိနဲ႕ မင္းပါတ္၀န္းက်င္ေကာင္းေအာင္  တိုးတက္ေအာင္ ဘာေတြလုပ္ခဲ့ၿပီလဲ မင္းမိသားစုမွာ ဘယ္ေလာက္ျပည့္စံုေကာင္းမြန္ေအာင္ ဖန္တီးႏုိင္ေနၿပီလဲ???
တဲ့ လူတစ္ေယာက္က က်ေနာ့္ကိုေမးတယ္...

ဒီေမးခြန္းမ်ိဳးက သူမ်ားမေမးရဘူး သမၼတႀကီးကအစ သူေတာင္းစားအဆံုး လူတိုင္းဟာ ေန႔တိုင္း မွန္ၾကည့္ၿပီး ငါဟာ ႐ိုးသားတဲ့သူ တကယ္ ဟုတ္ရဲ႕လား ၊အမွန္တရားျမတ္ႏိုးတဲ့သူ တကယ္ ဟုတ္ရဲ႕လား၊အမ်ားအက်ိဳးတကယ္ သယ္ပိုးခ်င္တဲ့ လူေတာ္လူေကာင္းတေယာက္ တကယ္ဟုတ္ရဲ႕လားလို႔ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုျပန္ေမးရမယ့္ ေမးခြန္းပါဗ်ာ..

က်ေနာ္ကေတာ့ ကိုယ့္လိပ္ျပာကိုယ္ လံုဖို႔ပဲလိုတယ္လို႔ထင္တယ္ဗ်ာ..

ကိုယ့္စိတ္ထဲမွာ ဘာေတြရွိတယ္ ကိုယ္ဘာေတြလုပ္ေနတယ္ဆိုတာ တျခားသူေတြ မသိရင္ေတာင္မွ ကိုယ္သိေနတယ္၊ ကိုယ္ေစာင့္နတ္ေတြ သိတယ္၊ ေလာကပါလ နတ္ေတြ သိတယ္..

တေန႔ေတာ့ လူဆိုတာ ကိုယ့္ေစတနာအတိုင္း အက်ိဳးေပးၾကမွာပါဗ်ာ ဟုတ္ဘူးလား

လင္းေဝ

ဒါအစိုးရလား

ျပည္သူကို ဘာလုပ္ေပးမလဲေတာ့ မစဥ္းစားဘူး..
 တိုင္းျပည္ဘယ္လိုတိုးတက္ေအာင္လုပ္ရမလဲဆိုတာေတာ့ မစဥ္းစားဘူး.

  တပ္မေတာ္ကို ခါးပိုက္ထဲထည့္

 ျပည္သူ႔ေခြ်းနဲစာေတြ မိုက္ေၾကးခြဲ

တိုင္းျပည္သံယံဇာတေတြေရာင္းစားၿပီး သူတို႔အိတ္ထဲထည့္

ျပည္သူလူထုကို ဖိႏွိပ္ အၾကမ္းဖက္

အဲဒါ အစိုးရေတာ့ မျဖစ္ႏိုင္ဘူး

ဒါဟာ ဓါးျပထက္ဆိုးတဲ့ လူယုတ္မာ ဓါးျပေတြပဲ

ဪ ငါတို႔တိုင္းျပည္ဟာ လူယုတ္မာ ဓါးျပေတြ အုပ္ခ်ဳပ္ေနတဲ့ တိုင္းျပည္ပါလားလို႔  ခံစားမိပါတယ္  

လင္းေဝ

ေမးခြန္းေလးတစ္ခုေလာက္ ေမးခြင့္ျပဳပါ

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ သမၼတျဖစ္ရင္ မြတ္စလင္ႏိုင္ငံႀကီးျဖစ္မယ္လို႔ ေျပာေနၾကတဲ့လူေတြ တစ္ခုေလာက္ေမးခ်င္တယ္

ယၡဳ ျမန္မာႏိုင္ငံအတြင္းမွာ ဘယ္ကဝင္လာမွန္း မသိတဲ့  သန္းနဲ႔ခ်ီေနတဲ့ တရားမဝင္ ဘဂၤါလီေတြနဲ႔ တ႐ုတ္ေတြဟာ
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က လာဘ္စားၿပီး ဝင္ခြင့္ေပးထားခဲ့တာလား လက္ရွိအစိုးရအဆက္ဆက္က လာဘ္စားၿပီး ဝင္ခြင့္ေပးထားခဲ့တာလားဆိုတာ
ေမးခ်င္တယ္..

ဘာမွ မဟုတ္တာ မလုပ္တဲ့သူကို အျပစ္ပံုမခ်ခ်င္စမ္းပါနဲ႔

မဟုတ္တမ္းတရားေတြနဲ႔ ျပည္သူကို လိမ္ညာလီဆည္ မေျပာၾကစမ္းပါနဲ႔ဗ်ာ
ျပည္သူေတြက ခင္ဗ်ားတို႔လို ခ်ီးဘရိမ္းေတြမဟုတ္ဘူးဆိုတာ
နားလည္စမ္းပါ အမွန္တရားကို ျမင္ၾကစမ္းပါ

ျမန္မာျပည္တိုးတက္ေရးဟာ ခင္ဗ်ားတို႔နဲ႔လဲ ဆိုင္တယ္ဆိုတာ
ေစတနာေကာင္းေလးနဲ႔ ပညာ အသိေလးေတြနဲ႔ ေတြးၾကစမ္းပါ
ခ်ီးဘရိမ္းေတြရယ္

လင္းေဝ

ခါးသက္တဲ့ အမွန္တရားေတြ မေျပာခ်င္ဘူး

ကိုယ့္ သမၼတ မေကာင္းေၾကာင္း ကိုယ့္အစိုးရမေကာင္းေၾကာင္းေတြ မေျပာခ်င္ပါဘူး..
ဒါေတြေျပာရတာ ကိုယ့္ေပါင္ကို လွန္ေထာင္းရသလို မလွတာရြာလည္ျပရသလို ရင္နာစရာလဲေကာင္း အရမ္းရွက္စရာလဲေကာင္းပါတယ္..

တကယ္ဆို က်ေနာ္တို႔ႏိုင္ငံက ဘယ္လိုတိုးတက္တာဗ်..
က်ေနာ္တို႔ အစိုးရက အရမ္းေကာင္းတာဗ်..
က်ေနာ္တို႔ သမၼတႀကီးက အရမ္းေတာ္တာဗ်လို႔
ကမ႓ာ့အလည္မွာ ေခါင္းေမာ့ရင္ေကာ့ၿပီး ေျပာခ်င္တာ က်ေနာ္တစ္ေယာက္ထဲ မဟုတ္ပါဘူး
 ျမန္မာျပည္ တိုးတက္ေရးလိုလားၾကတဲ့  ျမန္မာႏိုင္ငံသား အားလံုး ျဖစ္မယ္လို႔ ယံုၾကည္တယ္..

ခုေတာ့ က်ေနာ္တို႔ ေျပာခ်င္တဲ့ စကားေတြ ခုထိေျပာခြင့္မရခဲ့ဘူး

က်ေနာ္တို႔ မေျပာခ်င္တဲ့ ခါးသက္တဲ့ အမွန္တရားေတြ မေျပာခ်င္ေပမယ့္ ေျပာေနရတယ္..

အစိုးရလူႀကီးမင္းမ်ားခင္ဗ်ာ ၁ လ သိန္းတရာမွ ေလာက္မယ္ဆို သိန္းတရာ ယူပါ၊ ၁လသိန္းတေထာင္မွေလာက္မယ္ဆိုရင္ သိန္းတေထာင္ယူပါ

လာဘ္မစားဘဲ တိုင္းျပည္ကိုေရာင္းမစားဘဲ တိုင္းျပည္ တိုးတက္ေအာင္ လုပ္ေပးၾကပါ ခင္ဗ်ား

ခါးသက္တဲ့ အမွန္တရားေတြ ဆက္မေျပာပါရေစနဲ႔ဗ်ာ က်ေနာ္တို႔ ျပည္သူေတြ ရင္နာရတာေတြ ဘဝနာရတာေတြ မ်ားလွပါၿပီဗ်ာ

လင္းေဝ

႐ိုးသားတဲ့ အမွန္တရားဟာ ပြဲလယ္တင့္ပါတယ္

လက္နက္မဲ့သူေတြက အမွန္တရားေတြကို ရင္ဆိုင္ရဲသေလာက္ လက္နက္ကိုင္ေတြက အမွန္တရားကို ေၾကာက္ရြ႕ံ လိမ္ညာ ဖံုးကြယ္ေနၾကတာ ဘာေၾကာင့္လို႔ထင္ပါသလဲ ..?

ဒီမွာ မိတ္ေဆြ
အသိဉာဏ္မရွိတဲ့ လူမိုက္ဟာ
ေၾကာက္ဖို႔ေကာင္းပါတယ္
ဒါေပမယ့္ အသိဉာဏ္ရွိၿပီး လိမ္ညာေကာက္က်စ္တတ္တဲ့ လူယုတ္မာက ပိုေၾကာက္ဖို႔ ေကာင္းတယ္ ဆိုတာ
မေသမခ်င္း မွတ္ထားလိုက္ပါ..

လင္းေဝ

တို႔နဲ့ မဆိုင္ဘူး....ဟုတ္လား

တို႔နဲ့ မဆိုင္ဘူး....ဟုတ္လား

ပညာေရးေကာင္းေကာင္း မေကာင္းေကာင္း... တို့နဲ့မဆိုင္ဘူး ဟုတ္လား
ပညာေရးမေကာင္းေတာ့ အသိပညာ အတတ္ပညာေတြ နိမ့္က်လာမယ္၊ စဥ္းစားေတြးေခၚမႈေတြနိမ့္က်လာမယ္
အသိပညာအတတ္ပညာ နိမ့္ပါးလာတဲ့ အတြက္ ပညာမဲ့လူတန္းစာေတြ အသိဉာဏ္မဲ့ လူတန္းစားေတြ လူမိုက္ လူယမ္းကားေတြနဲ႔ မေကာင္းတာ လုပ္စားတဲ့ မိန္းကေလးေတြ တိုးပြားလာမယ္၊ စီမံခန္႔ခြဲမႈနဲ႔ တီထြင္မႈေတြ နိမ့္က်လာမယ္၊ အလုပ္အကိုင္ရွားပါး ဝင္ေငြနိမ့္ပါးၿပီး စာရိတၱပိုင္းပါ ယိုယြင္းလာမယ္၊ လူ႔စွြမ္းအား အရင္းအျမစ္ က်ဆင္းတဲ့ အတြက္ ႏိုင္ငံဟာ ပညာနဲ႔ ႏိုင္ငံျခားေငြ မရွာႏိုင္ ျပည္တြင္း ထုပ္လုပ္မႈ စက္မႈလုပ္ငန္းေတြ မတိုးတက္တဲ့ အတြက္ ရွိတဲ့ သဘာဝ သယံဇာတ အရင္းအျမစ္ေတြကိုပဲ မတန္မရာ ေရာင္းခ်လည္ပတ္ေနရၿပီး သူမ်ားႏိုင္ငံေတြလို မတိုးတက္ႏိုင္ေတာ့ပါဘူး တိုင္းျပည္နိမ့္က်တာေပါ့

ဥပေဒေကာင္းေကာင္း မေကာင္းေကာင္း..တို့နဲ့မဆိုင္ဘူး ဟုတ္လား
ဥပေဒမေကာင္းေတာ့ တိုင္းျပည္ ရာဇဝတ္မႈေတြ ထူေျပာလာမယ္၊ လာဘ္ေပးလာဘ္ယူေတြေျကာင့္ ဥပေဒလက္တလံုးျခားလုပ္တတ္တဲ့ ရာဇဝတ္ ေခါင္းေဆာင္ႀကီးေတြ ထပ္တိုးၿပီး ေပၚလာမယ္ အစိုးရနဲ႔ ျပည္သူ ၂ဖက္စလံုးက လူေတြက ဥပေဒကို မေလးစားၾကတဲ့အတြက္ တိုင္းျပည္ဟာ ဘယ္သူ႔ကိုမွ မယံုၾကည္ရဘဲ ေငြမ်ားတရားႏိုင္ ႐ိုးသားမႈ နဲ႔ အမွန္တရားေတြ ဆိတ္သံုးၿပီး တိုင္းျပည္ဟာ မလံုျခံုႏိုင္ေတာ့ပါဘူး။

ေဆးရံုေတြေကာင္းေကာင္း မေကာင္းေကာင္း..
တို့နဲ့မဆိုင္ဘူး ဟုတ္လား
ေဆးရံုမေကာင္းေတာ့ က်န္းမာေရးေတြ ယို့ယြင္းတာေပါ့
ကူးစက္ေရာဂါေတြ ဆိုးရြားလာမယ္၊ ေဆးပညာနိမ့္က်တဲ့အတြက္ အေသေပ်ာက္ေတြမ်ားလာမယ္၊ ေဆးရံုစားရိတ္ေတြ ျမင့္မားလာတဲ့ အတြက္ အေျခခံလူတန္းစားေတြ ဒုကၡေရာက္လာမယ္ ၾကပ္တည္းလာၾကမယ္..
ျပည္သူေတြရဲ႕ က်န္းမာေရးေတြနိမ့္က်လာမွာေပါ့ဗ်ာ။

အစိုးရေကာင္းေကာင္း မေကာင္းေကာင္း ..တို့နဲ့ မဆိုင္ဘူး ဟုတ္လား
အစိုးရမေကာင္းရင္ ပညာေရး၊ စီးပြားေရး၊ က်န္းမာေရး၊ ဥပေဒ ဘာတစ္ခုမွ ေကာင္းမယ္ မထင္နဲ႔
အေတြးအေခၚေတြ နိမ့္လာမယ္၊
လူမိုက္ေတြေပါလာမယ္၊ခိုးဆိုးလုယက္မႈေတြမ်ားလာမယ္၊ ရာဇဝတ္မႈေတြ မ်ားလာမယ္၊
တိုင္းျပည္ဆင္းရဲတာေပါ့၊ တိုင္းျပည္ နိမ့္က်တာေပါ့၊ တိုင္းျပည္မလံုျခံဳေတာ့ဘူးေပါ့ဗ်ာ..။

ဒီအတိုင္းဆက္သြားလွ်င္ ဒီထက္နိမ့္က် လာမွာ အမွန္ပါပဲ.. ဒီထက္နိမ့္က် လာခဲ့ရင္
အဲဒီဆိုးက်ိဳးေတြကို က်ေနာ္တို႔တိုင္းျပည္မွာ ရွိတဲ့ လူ႔အလႊာ အသီးသီးက ခံစားလာရမွာ အမွန္ပါပဲ..။

ဆိုင္တာေပါ့ဗ်ာ သိပ္ဆိုင္တာေပါ့
ဟုတ္ဘူးလား..။

တိုင္းျပည္ လူႀကီးမ်ား အမွန္ကိုျမင္ တိုင္းျပည္ အနာဂတ္ကိုေရွးရႈ တိုင္းျပည္တိုးတက္ေရးအတြက္ က႐ုဏာ ေရွ႕ထား ႀကိဳးစားႏိုင္ၾကပါေစဗ်ာ..

အစိုးရအေနနဲ႔ မေျပာင္းလဲေပးလို႔ မျဖစ္ပါဘူး.ပညာေရး၊ က်န္းမာေရး၊ ဥပေဒ အဖက္ဖက္က ေျပာင္းလဲ ျပင္ဆင္ေပးရပါလိမ့္မယ္

က်ေနာ္တို႔ႏိုင္ငံတိုး တက္ေရးဟာ က်ေနာ္တို႔ အားလံုးနဲ႔ ဆိုင္တဲ့အတြက္ အစိုးရနဲ႔ ျပည္သူ အားလံုး ညီညီၫြတ္ၫြတ္ ေျပာင္းလဲႀကိဳးစားမွ ရမွာပါ..

လင္းေဝ

ေက်ာင္းသားသပိတ္ႏွင့္ က်ေနာ္တို႔ ျဖတ္သန္းခဲ႕ေသာ ပညာေရး

ေက်ာင္းသားသပိတ္ႏွင့္ က်ေနာ္တို႔ ျဖတ္သန္းခဲ႕ေသာ ပညာေရး

ေက်ာင္းသားေတြ သပိတ္ေမွာက္တယ္ အစိုးရက အၾကမ္းဖက္ႏွိမ္နင္းခဲ့တဲ့ ၂၀၁၅ မတ္လရဲ႕ ျဖစ္ရပ္ဆိုးကို အားလံုးသိၾကမွာပါ.

အဲဒါနဲ႔ ပတ္သက္ျပီး က်ေနာ့္ အျမင္ကို ေျပာခ်င္ပါတယ္.

ေက်ာင္းသားေတြေတာင္းဆိုခ်က္ေတြထဲမွာ ဘာတစ္ခုမွ မေကာင္းတာ မပါဘူး...

အားလံုးဟာ လိုအပ္လို႔ေတာင္းခဲ့ၾကတာပါ..

ႏိုင္ငံတကာကို ေလ့လာလာၾကည့္ပါ တျခားႏိုင္ငံေတြ ပညာေရးကို ဘယ္လို ေဆာင္ရြက္ေပးသလဲဆိုတာ..

ေက်ာင္းသားေတြက မရွိတာကို မျဖစ္ႏိုင္တာကို ေတာင္းဆိုခဲ့ၾကတာ မဟုတ္ပါဘူး..
ျဖစ္ႏိုင္တာ ျဖစ္သင့္တာေတြကို ေတာင္းဆိုခဲ့ၾကတာပါ..

၅၀၀ ပဲရွိတာကို ၁၀၀၀ ေတာင္းတာမဟုတ္ပါဘူး
၅၀၀ ရွိတဲ့ အထဲကမွာ ရသင့္တဲ့ ရာခိုင္နႈန္းကို ေတာင္းခဲ့ၾကတာပါ..

ႏိုင္ငံတိုင္းဟာ အစိုးရစနစ္ မတူတဲ့အတြက္ ႏိုင္ငံတိုးတက္မႈ ႏွင့္ခ်မ္းသာမႈ ႂကြယ္ဝမႈ မတူၾကပါဘူး..

အစိုးရေကာင္းတဲ့ စနစ္ေကာင္းတဲ့ ႏိုင္ငံဟာ ထိပ္ဆံုးမွာ ရွိေနမယ္ ဆိုတာ အမွန္တရားပါ..

အင္မတန္ေတာ္တဲ့ ေကာင္းတဲ့ အစိုးရတိုင္းက သူတို႔လူငယ္ေတြရဲ႕ ပညာေရးကို ႏိုင္ငံရဲ႕ နံပါတ္ ၁ အေရးႀကီးဆံုးေနရာမွာ ထားၿပီး လူငယ္ေတြကို ျမႇင့္တင္ေပးၾကပါတယ္ ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ ယေန႔လူငယ္ေတြဟာ အနာဂတ္ရဲ႕ ေခါင္းေဆာင္ေတြ ျဖစ္လာမယ္ဆိုတာ သူတို႔ သေဘာေပါက္လို႔ပါပဲ..

"ပညာျမင့္မွ လူမ်ိဳးတင့္ပါမည္"
"ပညာဟူသည္ ျမတ္ေရႊအိုး" ပါပဲ
ကမ႓ာမွာ ထိပ္တန္းေရာက္ေနၾကတဲ့ႏိုင္ငံေတြဟာ ပညာျမင့္ၿပီး လူ႔စြမ္းအားအရင္းအျမစ္ ဖြံ ့ၿဖိဳးတဲ့ ပညာေရးကို အေလးထားတဲ့ ႏိုင္ငံေတြပါပဲ..

ဥပမာဆိုပါစို႔ အေရွ႕ေတာင္အာရွအေနနဲ႔ပဲ ေတြးၾကည့္ရေအာင္.
စကၤာပူက တေသာင္း ခ်မ္းသာတယ္, ထိုင္းက တေထာင္ ခ်မ္းသာတယ္, ျမန္မာျပည္က ၁၀၀ ခ်မ္းသာတယ္ထားပါေတာ့.
ပညာေရးအတြက္ ၃၀ % စီသံုးမယ္ဆိုရင္
စကၤာပူက ၃၀၀၀
ထိုင္းက ၃၀၀,
ျမန္မာက ၃၀ သံုးရမွာ ျဖစ္ပါတယ္.. ရာခိုင္နႈန္း အတူတူ သံုး ၾကမယ္ဆိုရင္ေတာင္ ကမ႓ာ့ အဆင္းရဲဆံုး အဆင့္ ၆ ေနရာမွာ ေရာက္ေနတဲ့ အလြန္ဆင္းရဲလွတဲ့ က်ေနာ္တို႔ ႏိုင္ငံဟာ သူတို႔ထက္ အမ်ားႀကီးနိမ့္က်ေနပါေသးတယ္.,
ခုဟာက ၂ ရာခိုင္နႈန္းေက်ာ္ေလးပဲ သံုးထားတယ္ဆိုေတာ့ ဒါဟာ ျဖစ္သင့္လား မျဖစ္သင့္ဘူးလားဆိုတာ စဥ္စားသာၾကည့္ပါ..

က်ေနာ္တို႔အားလံုး ဒီလို ခတ္ညံ့ညံ့ ပညာေရးစနစ္နဲ႔ ျဖတ္သန္းခဲ့ၾကရတာပါ

ေက်ာင္းအပ္ခေတြကေစ်းႀကီး, အစိုးရက ေက်ာင္းေဆာင္ေတြလံုလာက္ေအာင္ ေဆာက္မေပးလို႔ ကိုယ္ထူကိုယ္ထေဆာက္ရေတာ့
ေက်ာင္းေဆာင္ခဆိုၿပီး ထပ္ေပးရတဲ့အခါ အလုပ္သမားလူတန္းစားနဲ႔ ဆင္းရဲသားလူတန္းစားေတြဟာ သားသမီးေတြကို ေက်ာင္းမထည့္ႏိုင္ရွာေတာ့ပါဘူး.

ေက်ာင္းတက္ႏိုင္တဲ့ ေက်ာင္းသားေတြၾကေတာ့လည္း
သူငယ္တန္းကေန တကၠသိုလ္ ၿပီးသည္အထိ စာေရးကိ
ရိယာေတြ, ဖတ္စာအုပ္ေတြ မဲနႈိက္ခဲ့ရတယ္. မဲေပါက္တဲ့ေက်ာင္းသား ကိုင္ရတယ္ မဲမေပါက္တဲ့ ေက်ာင္းသားက အျပင္မွာ ေစ်းႀကီးေပး ဝယ္ႏိုင္ရင္ဝယ္ မဝယ္ႏိုင္ရင္ မကိုင္ၾကရရွာပါဘူး အခက္အခဲမ်ားစြာနဲ႔ စာသင္ၾကရပါတယ္..

ေက်ာင္းေတြအမ်ားႀကီးဖြင့္ေပးၿပီး ဆရာဆရာမ မလံုေလာက္ , သင္ေထာက္ကူပစၥည္း မလံုေလာက္နဲ႔ ေက်ာင္းသားေတြဟာ အဆင့္တန္းအလြန္နိမ့္တဲ့ ပညာေရးမွာ ျဖတ္သန္းခဲ့ရတာပါ..

က်ေနာ္တို႔ နည္းပညာေက်ာင္းတက္ေတာ့လည္း ပထမႏွစ္ကေန ေနာက္ဆံုး ဘီအီးအထိ ဆရာဆရာမ မလံုေလာက္သလို ဖတ္စာအုပ္လဲ မလံုေလာက္ခဲ့ပါဘူး..
ေက်ာင္းသားႀကီးေတြကေန ေက်ာင္းသားငယ္ေတြဆီ စာအုပ္ကေလးေတြ အဆင့္ဆင့္ လက္ဆင့္ကမ္းခဲ့ၾကရတာပါ..

တႏွစ္ၿပီးတိုင္း က်ေနာ့္ေနာက္တန္းက ႏွစ္တိုင္း အဆင့္၁ ရတဲ့ ညီငယ္ တေယာက္ကို က်ေနာ့ ဖတ္စာအုပ္ေတြ ေရးစာအုပ္ေတကအစ လက္ဆင့္ကမ္းခဲ့လို႔
ဘီအီးၿပီးေတာ့ က်ေနာ့္ လက္ထဲမွာ သိမ္းထားစရာ ေရးစာအုပ္/ဖတ္စာအုပ္မက်န္သေလာက္ပါပဲ..

ေနာက္ဆံုးႏွစ္ ၉ ဘာသာရွိတာမွာ ဆရာဆရာမက သံုးေယာက္ပဲ ရွိပါတယ္.. ဖတ္စာအုပ္ကေတာ့ ရွိကိုမရွိတာ..

အင္တာနက္လည္း မရွိခဲ့ေတာ့
က်ေနာ္တို႔ တျခားေက်ာင္းေတြသြား ဖတ္စာအုပ္ေတြ လက္ခ်ာေတြ ေကာပီဆြဲၿပီး တခ်ိဳ႕ ဆရာဆရာမမရွိတဲ့ ဘာသာရပ္ေတြကို ကိုယ့္ဘာသာကိုယ္ သူငယ္ခ်င္းေတြ စုၿပီး ခက္ခက္ခဲခဲ ေလ့လာခဲ့ၾကရတာပါ..
လက္ေတြ႕တို႔ , အလုပ္သင္ ေလ့လာေရးဆိုတာေတြက အေဝးႀကီးမွာပါ..
ေက်ာင္းသားေတြရဲ႕ ပညားအခြင့္အေရး ဆံံုးရံႈးမႈေတြ နိမ့္က်မႈေတြ ေျပာရရင္ေတာ့ ေျပာမဆံုးေပါင္ ေတာသံုးေထာင္ ျဖစ္ေနမွာပါပဲ..

ဒါေတြဟာ အာဏာပိုင္ သားသမီးေတြ, အရာရွိ သားသမီးေတြ, သူေဌးသားသမီးေတြလို ႏိုင္ငံျခားထိ ေက်ာင္းထားေပးႏိုင္တဲ့ လက္တစ္ဆုပ္စာ လူတမ္းစားေတြအတြက္ အေရးမႀကီးေပမယ့္ အစိုးရပညာေရးကိုသာ အားထားေနရတဲ့ ျပည္သူေတြအတြက္ေတာ့ ေတာ္ေတာ္ နစ္နာေစပါတယ္..
ဒါဟာ တိုင္းျပည္အတြက္လည္း အဆိုးရြားဆံုးနစ္နာေစတဲ့ အခ်က္တစ္ခ်က္လည္း ျဖစ္ပါတယ္..
က်ေနာ္တို႔တိုင္းျပည္ ကမ႓ာမွာ အဖက္ဖက္က နိမ့္က်ေနရတာဟာ ပညာနိမ့္က်ေနလို႔ပါပဲ.

ဒီလို နိမ့္က်မႈေတြအတြက္ ေက်ာင္းသားေတြက တႏိုင္ငံလံုးေက်ာင္းသားေတြ ကိုယ္စား , ေက်ာင္းသားမိဘေတြကိုယ္စား
အစိုးရရဲ႕ ၁၀၀ ခ်မ္းသာမႈထဲက ပညာေရးအတြက္ ၂၀/၃၀ ေပးဖို႔ အားကိုးတႀကီး ပူဆာခဲ့ၾကတာပါ..

အစိုးရအေနနဲ႔ သေဘာထားႀကီးႀကီးနဲ႔ ေက်ာင္းသားေတြနဲ႔ ေႏြးေထြးစြာ ညႇိနႈိင္း ေအးခ်မ္းစြာ ေျဖရွင္းသင့္ပါတယ္.
ေက်ာင္းသားေတြကလည္း သူတို႔ပန္းတိုင္ ရန္ကုန္ကို အေရာက္လွမ္း ေအာင္ပန္းေတြဆင္ၿပီး ကိုယ့္အိမ္ကို ေအးခ်မ္းစြာ ျပန္ပါ့မယ့္လို႔ ကတိျပဳၿပီးသားပဲေလ..
သူတို႔ျဖစ္ခ်င္တာေလးေတြ သူတို႔ေပ်ာ္ေအာင္ လိုက္ေလ်ာေပးသင့္ပါတယ္..

ကေလးေတြမွားတာမွန္တာ အသာထား ခုလို လူမဆန္စြာ ႐ိုက္ႏွက္ခဲ့တာကေတာ့ အရမ္းမွားပါတယ္

ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ သူတို႔ဟာ ျမန္မာႏိုင္ငံသားစစ္စစ္ လက္နက္မပါတဲ့ ျပည္သူ႔ရင္ေသြး ေက်ာင္းသားငယ္ေလးေတြမို႔ပါပဲ..
တျခားနည္းနဲ႔ေျဖရွင္းသင့္တယ္လို႔ျမင္ပါတယ္
ျမန္မာျပည္ တိုးတက္ဖို႔ အားလံုးက အတူတူ ပူးေပါင္း အျပဳသေဘာနဲ႔ ေျဖရွင္းရမွာပါ..

ဒါကို ျပႆနာ တမင္ဖန္တီးၿပီး အၾကမ္းဖက္ လက္နဲ႔မဲ့ ေက်ာင္းသားေတြကို လက္နက္အားကိုးနဲ႔ လူမဆန္စြာ ႐ိုက္ႏွက္ခဲ့တာကိုေတာ့
ျပန္ေတြးတိုင္း ရြံမိတယ္..

ေက်ာင္းသားေတြကို ဒီလို လူမဆန္စြာ အၾကမ္းဖက္႐ိုက္ႏွက္တာကို ဝမ္းသာ ေက်နပ္ အျကမ္းဖက္ရဲေတြဖက္က ေထာက္ခံ
ေက်ာင္းသားေတြကို ဆဲဆို အျပစ္တင္ေနတဲ့ လူေတြကိုလဲ အံၾသမိတယ္ ရြံမိတယ္..

အၾကမ္းဖက္သမားကို ေထာက္ခံတာဟာ အၾကမ္းဖက္သမားနဲ႔ အလိုတူ အလိုပါ အၾကမ္းဖက္သမားပါပဲ..

ပညာ အသိရွိသူဟာ လုပ္သင့္ မလုပ္သင့္ အေကာင္းဆိုးကို ေဝဖန္ ပိုင္းျခားႏိုင္တယ္..

လူေတာ္လူေကာင္းဆိုတာ တရားတဲ့ဖက္မွာ အၿမဲ ရပ္တည္ရမယ္
တရားမွ်တမႈကိုသာ အားေပးရမယ္
အမွန္တရားကို ျမတ္ႏိုးတယ္ ဖက္မလိုက္ဘူး...

ျမန္မာျပည္ ပညာေရး အျမန္တိုးတက္ေအာင္ စြမ္းေဆာင္ႏိုင္ဖို႔ အစိုးရနဲ႔ ျပည္သူေတြ အျမင္က်ယ္ၿပီး ပညာအသိနဲ႔ ကိုယ္ခ်င္းစာစိတ္နဲ႔ ေဆာင္ရြက္ႏိုင္ၾကပါေစ..

လင္းေဝ

Real heroes

သူရဲေကာင္း စစ္စစ္မ်ား

ညီညီမငယ္တို႔ေရ
မင္းတို႔ရဲ႕ ကူကယ္ရာမဲ့ အျဖစ္ကို
ျမင္ေနရတာ
စကားလံုးရွာမရေအာင္
ရင္ထဲမွာ
 ေျကကြဲ ဆို႔နင့္ေနရပါတယ္..

ငါတို႔ မထားႏိုင္တဲ့ စိတ္ဓာတ္မ်ိဳးေတြ
မင္းတို႔
ထားခဲ့ၾကတယ္...

ငါတို႔ မလုပ္ႏိုင္တဲ့
အလုပ္မ်ိဳး
မင္းတို႔
လုပ္ခဲ့ၾကတယ္...

ငါတို႔ မစြန္႔စားရဲတဲ့
စြန္႔စားမႈေတြ
မင္းတို႔
စြန္႔စားခဲ့ျကတယ္..

ငါတို႔
မေပးဆပ္ႏိုင္တာမ်ိဳးေတြ
မင္းတို႔
ေပးဆပ္ခဲ့ၾကတယ္...

တတိုင္းျပည္လံုးက
ေက်ာင္းသားျပည္သူေတြအတြက္

ဘယ္သူမွ မခိုင္းဘဲ
ဘယ္သူမွ အမိန္႔မေပးဘဲ
ဘယ္သူမွ ေျမႇာက္မေပးဘဲ

တတိုင္းျ့ပည္လံုး လက္ညႈိးထိုး
ေရာင္းစားခံေနရတဲ့
ခြ်တ္ျခံဳက်ေနတဲ့
ကမ႓ာအလည္မွာ မ်က္ႏွာငယ္ေနရရွာတဲ့
ငါတို႔တိုင္းျပည္ေလးအတြက္..

ငါတို႔ တတိုင္းျပည္လံုး ေကာင္းစားေရးအတြက္..

ျမင့္ျမတ္တဲ့ စိတ္ဓာတ္ေတြနဲ႔
မင္းတို႔ ေသြးေတြ မ်က္ရည္ေတြကို
စေတး
မင္းတို႔သမိုင္းကို
အေကာင္းဆံုး
ေရးခဲ့ၾကၿပီ..

ငါတို႔ရဲ႕
အေသးစားပရဟိတ အလုပ္ကေလးေတြနဲ႔ တိုင္းျပည္အတြက္ ေပးဆပ္မႈဆိုတာ
မင္းတို႔ေပးဆပ္မႈနဲ႔ ယွဥ္ရင္
မင္တို႔ ဖိနပ္မွာ ကပ္ေနတဲ့ ဖုန္တမႈန္႔ေလာက္ေတာင္ မရွိခဲ့ဘူး..

မင္းတို႔ဟာ
 ငါတို႔အတြက္
တကယ္ ေလးစားရေလာက္တဲ့
တကယ္ တန္ဖိုးထားရေလာက္တဲ့
ငါတို႔ ရင္ထဲက
သူရဲေကာင္း စစ္စစ္ေတြအျဖစ္
ငါတို႔ရင္ထဲကို ထိုးေဖာက္
သမိုင္းမွတ္တိုင္သစ္ စိုက္ခဲ့ၿပီ...

ဘာပဲ ျဖစ္ျဖစ္
အမွန္တရားမွာ မင္းတို႔ မရႈံးဘူး..
အက်င့္သိကၡာတရားမွာ မင္းတို႔ မရႈံးဘူး..
သူရဲေကာင္း စိတ္ဓာတ္မွာ မင္းတို႔ မရႈံးဘူး..
....
......
မင္းတို႔
.....
ဘယ္ေတာ့မွ မရႈံး...ဘူး...

မင္းတို႔ဟာ
ျပည္သူေတြအတြက္
သူရဲေကာင္း စစ္စစ္ေတြ ျဖစ္ခဲ့ၾကတယ္..

လင္းေဝ

ေခါင္းေဆာင္

ဘယ္ေနရာပဲ
 ေခါင္းေဆာင္လုပ္လုပ္..

ေခါင္းေဆာင္ တေယာက္ဟာ
အခြင့္အေရးယူ
အာဏာယူေနရံုနဲ႔ မၿပီးဘူး..

ကိုယ္႔အလုပ္အတြက္ ကိုယ့္ေနာက္လိုက္ေတြအတြက္ ေစတနာေကာင္းထားရတယ္,
 ျပတ္သားရတယ္,
အေျမာ္အျမင္ရွိရတယ္,
သည္းခံရမယ္,
ေမတၱာတရား ျပည့္ဝရမယ္,
တာဝန္ခံရဲရတယ္, တာဝန္ယူရဲရတယ္, အနစ္နာခံရဲရတယ္,
အရာရာကို ရင္ဆိုင္ေျဖရွင္းရဲရတယ္..
...

တို႔ႏိုင္ငံရဲ႕ ေနရာတိုင္းအတြက္

ေခါင္းေဆာင္ ေကာင္းေတြ
 အမ်ားႀကီးလိုတယ္

လင္းေဝ

ခင္ဗ်ားတို႔မွ စိတ္မဝင္စားရင္

ခင္ဗ်ားတို႔
ပညာတတ္ေတြ လူေတာ္လူေကာင္းေတြကမွ ႏိုင္ငံေရးကို စိတ္မဝင္စားရင္ လစ္လ်ဴရႈေနၾကရင္..

က်ဳပ္တို႔ ႏိုင္ငံႀကီးဟာ
ပညာမဲ့ေတြ
လူဆိုးလူမိုက္ေတြ လက္ထဲ ထပ္ေရာက္သြားမွာပါပဲ...

လင္းေဝ

သေဘာထားႀကီးၾကပါခင္ဗ်ာ

အစိုးရ အေနနဲ႔ ကေလးေတြနဲ႔ ဖက္ၿပီး ရန္မျဖစ္ဘဲ လူႀကီးလူေကာင္းဆန္စြာ ေႏြးေထြးစြာ သေဘာထားႀကီးၾကပါလို႔
ေတာင္းဆိုပါရေစ...

ေက်ာင္းသားေတြနဲ႔ တရင္းတႏွီး ေဆြးေႏြးၿပီး လိုက္ေလ်ာသင့္တာ လိုက္ေလ်ာ ႏွစ္ဖက္စလံုး မထိခိုက္ေစဘဲ
အာဏာမသံုးဘဲ အားလံုးအက်ိဳးရွိမယ့္ အျပဳသေဘာေဆာင္တဲ့ ေျဖရွင္းမႈမ်ိဳးကိုသာ လုပ္ၾကပါလို႔လည္း
ေတာင္းဆိုလိုက္ပါရေစ.,.

လင္းေဝ

ႏိုင္ငံေရး=ပရဟိတ

လူေတြက ႏိုင္ငံေရးဆိုတာဟာ အစိုးရကို ေတာ္လွန္မႈလို႔ပဲ ျမင္ေနၾကတယ္..

ဒါဟာ ေတာ္ေတာ္မွားပါတယ္လို႔ ျမင္ပါတယ္..

ႏိုင္ငံေရးဆိုတာ ပရဟိတ အလုပ္တစ္ခုလို႔ပဲ ျမင္ပါတယ္..

က်ေနာ္တို႔ လုပ္ေနၾကတဲ့ ပရဟိတ ဆိုတာလည္း အေသးစား ႏိုင္ငံေရးပါပဲ..

တကယ့္ ေစတနာနဲ႔ ဘဝေတြ စေတးၿပီး ႏိုင္ငံေရးလုပ္ေနၾကတဲ့ သူေတြဟာ သူတို႔ မိသားစုေလးအတြက္ လုပ္ေနၾကတာမဟုတ္ပါဘူး .,

အမ်ားေကာင္းစားဖို႔ တတိုင္းျပည္လံုး အတြက္ လုပ္ေနၾကတာပါ...
ဥပမာ-ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေအာင္ဆန္းနဲ႔ သူ႔သမီး ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္တို႔ပါပဲ..

တကယ္ေတာ့ ႏိုင္ငံေကာင္းစားေစခ်င္တဲ့ ေစတနာေကာင္းနဲ႔ လုပ္တဲ့  ႏိုင္ငံေရးဆိုတာဟာ လူတိုင္း လုပ္သင့္တဲ့ မြန္ျမတ္တဲ့ ပရဟိတ အလုပ္တစ္ခုလို႔ပဲ ျမင္ပါတယ္..

ဒီလို လူေတြကို က်ေနာ္တို႔ အားေပးရပါမယ္..

အစိုးရေကာင္းရင္ က်ေနာ္တို႔ ဘာမွ ေျပာေနစရာ မလိုပါဘူး
ေတာ္လွန္စရာလည္း မလိုပါဘူး..
အစိုးရေကာင္းရဲ႕သားနဲ႔ အျပစ္ ေျပာေနခဲ့ရင္ ေျပာသူ ႏိုင္ငံသား အျပစ္ပါ

မေကာင္းလို႔ မေကာင္းဘူးေျပာတာကေတာ့ မေကာင္းတဲ့သူရဲ႕ အျပစ္ပါ

ျပည္သူက မေကာင္းဘူးေျပာေနရင္ အစိုးရအေနနဲ ျပည္သူ႔အသံကို နားစြင့္ ျပည္သူ႔ လိုအပ္ခ်က္ကို ေရွးရႈ႔ ျပင္သင့္တာျပင္ ေျဖရွင္းသင့္တာ ေျဖရွင္း ျပည္သူနဲ႔ ေႏြးေထြးစြာ ေဆြးေႏြးသင့္ပါတယ္
၁၀၀ ရာခိုင္နႈန္း လိုက္ေလ်ာရမယ္လို႔ မဆိုလိုပါဘူး
ႏိုင္ငံရဲ႕ စစ္ေရး, စီးပြားေရး, ဥပေဒေရး အေပၚ အေျခခံၿပီး ျပည္သူနဲ႔ သေဘာထားႀကီးစြာ ညႇိနႈိင္းသင့္ပါတယ္

ႏိုင္ငံသားေတြ ျဖစ္ၾကတဲ့အတြက္
ႏိုင္ငံ့ အေရးနဲ႔ ပတ္သက္လို႔
က်ေနာ္တို႔ ေတြးရမယ္ , ေျပာရမယ္, လုပ္ၾကရပါမယ္..

က်ေနာ္တို႔ ေျပာရပါလိမ့္မယ္
ေကာင္းတာကို ခ်ီးမြမ္းရမယ္
မေကာင္းတာကိုလဲ ရႈတ္ခ်ရပါမယ္

မင္းတို႔ ေျပာေနရံုနဲ႔ ဘာထူးမွာလည္း ကိုယ္တိုင္ ဝင္လုပ္လိုက္ၾကပါလားလို႔ ေျပာတဲ့ သူေတြ ရွိပါတယ္..

ဒါဟာ ေတာ္ေတာ္ အျမင္က်ဥ္းတဲ့ စကားေတြလို႔ ယူဆပါတယ္...

က်ေနာ္တို႔ ေျပာမွ ေဆြးေႏြးမွ အမွားအမွန္ သိမွာပါ...

အမွားအမွန္ သိမွလည္း မွန္တာကို လုပ္ႏိုင္မွာပါ.

ခုဟာကလည္း တရားမမွ်တလို႔ တာဝန္မယူၾကလို႔
က်ေနာ္တို႔ တိုင္းျပည္ ျပႆနာေတြ ျဖစ္ေနရတာေပါ့ဗ်ာ

အစိုးရေရာ ျပည္သူပါ ပညာျပည့္ၿပီး အျမင္က်ယ္ဖို႔လိုတယ္ မ်က္ေတာင္ တဆံုးပဲမၾကည့္ၾကဘဲ မ်က္စိတဆံုးဟိုဖက္ထိ ျမင္ေအာင္ၾကည့္ရမယ္ဗ်
စာမ်ားမ်ားဖတ္ၾကဖို႔လိုတယ္
ႏိုင္ငံရဲ႕ ေတာေတာင္ေရေျမ သဘာဝေတြထိမ္းသိမ္းဖို႔ လူ႔စြမ္းအာအရင္းျမစ္ ဖြံ့ၿဖိဳးဖို႔လအနာဂတ္ မ်ိးဆက္ေပါင္းမ်ားစြာအတြက္ စဥ္းစားဖို႔လိုတယ္
တဘဝစာေလးအဆင္ေျပရံုေလးပဲ ေတြးမေနၾကဖို႔လိုတာေပါ့ဗ်ာ

မဟုတ္တာလုပ္ေနတာကို ဘာမွေျပာၾကဘဲ ၿငိမ္ခံေနၾကမယ္ ကိုယ္နဲ႔ မဆိုင္သလို ေနၾကမယ္ဆိုရင္
မဟုတ္တာလုပ္တဲ့သူေတြဟာ ဒီထက္ပိုဆိုးလာပါလိမ့္မယ္

တတိုင္းျပည္လံုး အမွန္တရားကို သိေအာင္ က်ေနာ္တို႔ ေျပာၾကရမွာပါ..

အစိုးရကို လမ္းမွန္ေရာက္ေအာင္ က်ေနာ္တို႔ တတိုင္းျပည္လံုး ဝိုင္းေျပာၾကရမွာပါ

တတိုင္းျပည္လံုး ဝိုင္းေျပာလို႔ ဆႏၵျပလို႔မွမရရင္ က်ေနာ္တို႔ ေရြးစရာ လမ္းမရွိေတာ့ဘူးလို႔ပဲ ျမင္ပါတယ္...

လင္းေဝ

ဘဝတူေတြပဲဗ်ာ

ဆိုက္ကားသမားလဲ ႏိုင္ငံသား
အလုပ္သမားလဲ ႏိုင္ငံသား
စီးပြားေရးသမားလဲ ႏိုင္ငံသား...
လယ္သမားလဲ ႏိုင္ငံသား
ေက်ာင္းသားလဲ ႏိုင္ငံသား
အစိုးရဝန္ထမ္းလဲ ႏိုင္ငံသား
ရဲသားလဲ ႏိုင္ငံသား
စစ္သားလဲ ႏိုင္ငံသား
...
....
ႏိုင္ငံသား တစ္ေယာက္ အေနနဲ႔ပဲ
ႏိုင္ငံတကာကို ေလ့လာ ဦးေႏွာက္ေလးသံုးၿပီး ျဖစ္သင့္ မျဖစ္သင့္ လုပ္သင့္ မလုပ္သင့္ စဥ္းစားသင့္ပါတယ္..

အစိုးရေကာင္းမွ ႏိုင္ငံေကာင္းမယ္
ႏိုင္ငံေကာင္းမွ တို႔အားလံုးနဲ႔ တို႔သားစဥ္ေျမးဆက္ အနာဂတ္အတြက္ ေကာင္းမယ္
ႏိုင္ငံအက်ိဳးဟာ တို႔ႏိုင္ငံသား အားလံုးနဲ႔ ဆိုင္တယ္ဆိုတာသိရင္
အတူလက္တြဲ ၿပီး
တိုင္းျပည္တိုးတက္ေရးကို
ႀကိဳးစားသင့္ပါတယ္
လင္းေဝ

သူရဲေကာင္းမစစ္တဲ့ သူရဲေပါမ်ား

လက္နက္ခ်င္းယွဥ္တဲ့ပြဲမွာပဲ အက်အရႈံးမရွိ နိုင္ေအာင္တိုက္ၾကစမ္းပါ...

 

လက္နက္မဲဲ့သူေတြနဲ႕က်မွ

 

လက္နက္ၾကီးေတြ တကားကားနဲ႕

 

သူရဲေကာင္းလုပ္မျပၾကစမ္းပါနဲ့..

 

သတၱိရွိရင္ တဦးခ်င္း လက္နက္မဲ့ ၾကိုး၀ိုင္းမွာ

 

တက္ထိုးတာမွ ေရႊခါးပတ္နဲ႕ နီးစပ္ပါေသးတယ္ ...

 

ဒါမ်ိဳးက သူငယ္တန္းကေလးေတာင္လုပ္တတ္တဲ့

 

ခတ္ည့ံညံ့ အကြက္ေတြပါကြာ..

 

မင္းတို႕ တကယ္ ရွက္တတ္ရင္

အဲဒီ ေနရာမွာ လဲေသလိုက္လို႕ရတယ္...

 

 လင္းေ၀

မျဖစ္သင့္ေတာ့ဘူး

ေက်ာင္းသားေတြကို အၾကမ္းဖက္ ေျဖရွင္းမယ္တဲ့
သမၼတႀကီးက အမိန္႔ေပးတာလား
...

ဒါဆိုရင္ေတာ႔ အစိုးရက အၾကံဆိုးနဲ႔ ခုလို ပြဲဆူေအာင္လုပ္တာလို႔ ျမင္ပါတယ္.
ဒါကိုပဲ ခ်ေဟ့ခ်ေဟ့ ဆိုပီး အားေပးေနၾကတဲ့
သခင္အားရ ကြ်န္းပါးဝ
တိုင္းျပည္လူမ်ိဳး ေနာင္ေရးအတြက္ ေစတနာမထား
ႏိုင္ငံတကာနဲ႔ နိင္းယွဥ္ ကိုယ္တိုင္းျပည္အတြက္ ရင္မေလး
ဘယ္သူေသေသ ငေတမာၿပီးေရာ
ဆန္ကုန္ေျမေလး
အာဏာရွင္ေဖာ္လန္ထားမ်ားကလဲ အစိုးရကို လမ္းမွားေရာက္ေအာင္
ေျမႇာက္ေပးေနရဲ႕
ဪ ဒီလူေတြ ဘာေၾကာင့္ ဒီေလာက္ ဦးေႏွာက္မဲ့ ၿပီး အသိေခါင္းပါးရတာလဲဗ်ာ
အာဏာရွင္နဲ႔ေပါင္း ဖားယားၿပီး အဆင္ေျပေနတဲ့လုေတြက
အေျခခံလူတန္းစားေတြရဲ႕ နိမ့္က်တဲ့ ဘဝေတြကို မစာနာႏိုင္ဘူးေပါ့ဗ်ာ
အစိုးရတရပ္ဟာ သိကၡာရွိရွိနဲ႔ ျပည္သူနဲ႔ ေက်ာင္းသားေတြအေပၚ ေႏြးေႏြးေထြးေထြး ေျဖရွင္းရမွာပါ.
ၿငိမ္းခ်မ္းစြာ ဆႏၵျပတာကို အၾကမ္းဖက္ၿပီး မေျဖရွင္းသင့္ပါဘူး.
လက္နက္မဲ့ ျပည္သူနဲ႔ေက်ာင္းသားေတြကို လက္နက္နဲ႔ အႏိုင္က်င့္တာကေတာ့ အထင္ေသးစိတ္ပ်က္စရာပါပဲ.
ဘယ္လို အစိုးရပဲတက္တက္
ျပည္သူအေပၚ မ႐ိုးသားတဲ့ စာနာစိတ္မရွိတဲ့ တိုင္းျပည္အေပၚ
တာဝန္မယူတာဝန္မေက်တဲ့ အရည္အခ်င္းညံ့ဖ်င္းတဲ့
စြမ္းေဆာင္ရည္မရွိတဲ့
အစိုးရမ်ိဳးကို
ဘယ္ျပည္သူကမွ ၾကည္ညိဳမွာ မဟုတ္ပါဘူး
လက္နက္ေၾကာက္လို႔ ငံု႔ခံခဲ့ၾကေပမယ့္ တကမ႓ာလံုးအေၾကာင္း စကၠန္႔ပိုင္းအတြင္း သိႏိုင္တဲ့ ဒီေန႔ အင္တာနက္ ေခာတ္ႀကီးမွာ ျပည္သူေတြက နလပိန္းတံုး ေစာက္ အ ေတြမွ မဟုတ္ေတာ့ဘဲေလ
ျပည္သူအေပၚ ေစတနာမထားတဲ့ အစိုးရတရပ္အေနနဲ႔ ျပည္သူရဲ႕ေမတၱာကို ဘယ္ေတာ့မွရမွာမဟုတ္ပါဘူး.
ဒီလိုသာ မထူးတြန္းဆက္တြန္းမယ္ဆိုရင္ ဒီထက္ရင္နာစရာေတြ ျဖစ္လာဖို႔ မ်ားပါတယ္
ႏွစ္ေပါင္း မ်ားစြာ လက္နက္အားကိုးနဲ႔ ရာထူးအားကိုးနဲ႔
ႏိုင္ငံသယံဇာတေတြကို
မသမာတဲ့ အစိုးရ, ဝန္ထမ္းနဲ႔ ခ႐ိုနီေတြေပါင္းၿပီး အက်င့္ပ်က္ ခ်စား ခိုးဝွက္ဖ်က္ဆီး
ႏိုင္ငံကို ေရာင္းစား
တတိုင္းျပည္လံုးကို ကမ႓ာအဆင္းရဲဆံုး, ေရာဂါအထူေျပာဆံုး, ပညာေရးအနိမ့္က်ဆံုး အရာရာ ေနာက္ပိတ္ဆံုးျဖစ္ေအာင္လုပ္ ဒီေလာက္ အႏိုင္က်င့္ရက္စက္ခဲ့ရတာ ေက်နပ္သင့္ပါပီ ရပ္သင့္ပါၿပီ.
လင္းေဝ