မင္း ဖန္ဆင္းေပးမယ့္
အလင္းတစ္စက္ကို
တမ္းတ...
အခ်စ္ရယ္....
ငါ့နွလံုးသားဟာ
ေမွာင္တိက်
တိတ္ဆိတ္ေနရဲ့...
ဘ၀အတြက္
ရယ္ေမာျခင္းေတြဆ္ိုတာလည္း
မင္းႏႈတ္ဆက္ ထြက္ခြာသြားတဲ့
ေနာက္ဆံုးေန႕ရက္မွာပဲ
အားလံုး
ကုန္ဆံုးေပ်ာက္ကြယ္ သြားခဲ့ပါျပီ..။
ေကာင္းကင္မွာ
ၾကယ္ေတြ
ေတာက္ေလာင္ေနျပီး
နွလံုးသားမွာ
အလြမ္းေတြ
ျပာက်ေနတဲ့
ငါ့ရဲ့
အသည္းကြဲရာစုသစ္ဟာ
မြဲျပာေနတဲ့
အလင္းေတြနဲ႕
ဘယ္ေလာက္ခ်စ္စရာေကာင္းလိုက္သလဲ
တဖြဲဖြဲရြာေနတဲ့
မိုးစက္ေတြထဲ
ငါ့တကုိယ္လံုးရႊဲနစ္
မင္းအတြက္
ေမြးဖြားလာတဲ့
ငါ့ေမတၱာတရားေတြ
ေဟာဒီ
ရင္ဘတ္ အေဟာင္းၾကီးထဲမွာ
ပိုးစိုးပက္စက္
ရြာလို႕ေကာင္းေနဆဲပဲ....။
ငါ့ဘ၀ကို
ျပန္လည္ေတာက္ပေစမယ့္
ငါ့ရဲ့
အသစ္စက္စက္
လမင္းရယ္..
ငါ့ရင္ဘတ္ထဲ
ခုန္ဆင္းလာမယ့္
မင္းရဲ့
ေျခသံဖြဖြေလးကို
ငါ...
နားစြင့္ေနပါတယ္...။
သားထက္ (မံုရြာ)
No comments:
Post a Comment