(ေဆာင္းပါးရွင္ - သူရိန္လႈိင္၀င္း)
အခ်ိန္ျဖဳန္းတဲ့သူ၊ အခ်ိန္မေလးစားတဲ့သူဟာ သူ႔တစ္ေယာက္တည္းကိုပဲ ထိခိုက္ေစတယ္လို႔ ထင္ျမင္ယူဆစရာ ရွိတယ္။ ဒါေပမဲ့ လူအမ်ားနဲ႔ အဖြဲ႔အစည္းနဲ႔ အလုပ္လုပ္တဲ့ အခါမွာ အခ်ိန္မေလးစား တတ္တဲ့သူေတြ ပါလာခဲ့ရင္ သူတို႔ဟာ အဖြဲ႔အစည္းကိုပါ သူတို႔နဲ႔ တန္းတူျဖစ္ေအာင္ ဆြဲခ်တဲ့ အတြက္ေၾကာင့္ အဖြဲ႔အစည္း တစ္ခုလံုးပါ ေနာက္က်က်န္ရစ္ ခဲ့တတ္ပါတယ္။ အခ်ိန္ေနာက္က် တတ္သူေၾကာင့္ အဖြဲ႔အစည္းနဲ႔ လုပ္ရတဲ့ လုပ္ငန္းေတြ ကသိကေအာက္ ျဖစ္ခဲ့ရတာ၊ စိတ္ပ်က္လက္ပ်က္ ျဖစ္ခဲ့ရတာေတြဟာ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာေတာ့ ဘယ္ေတာ့မွ မ႐ိုးႏိုင္တဲ့ အရာတစ္ခုပါ။ ႏုိင္ငံတစ္ခုကိုလည္း အဖြဲ႔အစည္း အေနနဲ႔ ျမင္ၾကည့္မယ္ဆိုရင္ အခ်ိန္ကို တန္ဖိုးထား ေလးစားတတ္တဲ့သူေတြမ်ားတဲ့ ဂ်ပန္၊ စင္ကာပူ အစရွိတဲ့ ႏုိင္ငံေတြဟာ ႏုိင္ငံငယ္ေပမဲ့လည္း တိုးတက္ဖြံ႔ၿဖိဳးတယ္။ ဒါေပမဲ့ အခ်ိန္ကို မေလးစားတတ္တဲ့သူ အမ်ားစုျဖစ္ေနတဲ့ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ႏိုင္ငံက်ေတာ့ ဒီေန႔ထိ ဆင္းရဲတြင္းကေန မထြက္ႏုိင္ဘူး။ တုိင္းျပည္ဖြံ႔ၿဖိဳးေရး တစ္ခုကိုပဲ ထိခိုက္ေစတာ မဟုတ္ပါဘူး။ ႏုိင္ငံရဲ႕ ဂုဏ္သိကၡာကိုလည္း က်ဆင္းေစပါတယ္။ အေနာက္တိုင္းသား ဆရာသင္တဲ့ သင္တန္းတစ္ခုမွာ ဆရာက သင္တန္းခ်ိန္ကို ျပင္းျပင္းထန္ထန္ ကိုင္တြယ္ပါတယ္။ သင္တန္းခ်ိန္ အတိအက် ေရာက္ၿပီဆိုတာနဲ႔ ဘယ္သူ႔ကိုမွ မေစာင့္ဘဲ သင္ေလ့ရွိတယ္။ ဒါေပမဲ့လည္း ေဟာရင္းသာ ပ်ံေတာ္မူမယ္၊ ဆန္ျဖဴျဖဴ တစ္ခြက္ေလာက္မွ ရႏုိင္မွာ မဟုတ္ဘူးဆိုတဲ့ အတုိင္းပဲ သင္တန္းသားေတြကေတာ့ ေနာက္က်ျမဲ။ ဆရာ စာသင္ေနရင္း Excuse me ဆိုတဲ့ စကားနဲ႔ အေႏွာင့္အယွက္ ေပးျမဲပါပဲ။ ေနာက္ေတာ့ ဆရာက ဘာေျပာလဲဆိုေတာ့ "စိတ္မပူပါနဲ႔ ငါျမန္မာႏုိင္ငံကို ေရာက္တာၾကာၿပီမို႔ ဒါမ်ိဳးေတြ ႐ိုးေနပါျပီ" တဲ့။ သူ႔စိတ္ထဲမွာေတာ့ ျမန္မာလူမ်ိဳးေတြ အားလံုးဟာ အခ်ိန္ကို မေလးစားတတ္တဲ့ သူေတြလို႔မ်ား မွတ္ခ်က္ေပးသြားမလား မသိဘူး။ ႏုိင္ငံျခားသား တစ္ေယာက္က ကိုယ့္ႏုိင္ငံကို အခ်ိန္မေလးစားေၾကာင္း ေျပာတဲ့စကားကိုပဲ ခ်ီးမြမ္းတဲ့ စကားလိုမ်ိဳး ရယ္ေမာေနၾကသူေတြက ရယ္ေမာေနေလရဲ႕။ ဂုဏ္ယူစရာလို႔မ်ားသာ ထင္ေနရင္ေတာ့ ကြၽန္ေတာ္တို႔ႏိုင္ငံ ေရတိမ္နစ္ရခ်ည္ရဲ႕။
No comments:
Post a Comment